Canım hormonlar coşuyor, anlayışsız düşüncesiz meraklı yakınlar da yoruyor, bazen insanların iyi niyetlerini bile doğru yorumlayamayabiliyorsun, sabırlı ve hoşgörülü olmak lazım, yoksa patlama yaşayabiliyorsun, en önemlisi hastaneden çıkınca ilk 1-2 gün, yani sadece birazcık sabır, sonra duruma adapte olmaya başlıyorsun, sezeryan olduysan iyileşmeye ve daha mantıklı düşünebilmeye başlıyorsun zaten. Bu dönemdeki fevri çıkışlar aile ilişkilerini olumsuz etkileyebiliyor, telafisi zor kırgınlıklar yaşanmasın diye birazcık alttan almaya çalışmak lazım diye düşünüyorum, insanlara duygularını en makul ve kibar şekilde söyleyebilmek lazım. Bebeğe gelince ilk başta şaşkın ve tecrübesiz oluyor insan tabiki ama annelik içgüdüsel birşey, bebeğin için en iyisini yapmaya çalışacaksın ama aşırı titiz olmadan. Emin olun sandığımızdan çok güçlü ve dayanıklılar, pamuk ipliğine bağlı değil yani. En ufak şeyleri dert edip kendinizi üzmeyin, siz iyi olursanız, uykunuzu alır, dinlenir, bol su içer, olumlu düşünmeyi tercih edip yaşadığınız mucizenin tadını çıkarır, şükür dolu olursanız her şey çok güzel olur Allah’ın izniyle...