Mama polemiği olmuş. Bir mama zede olarak ben de yazayım yaşadıklarımı, duygularımı
uzun bir iç dökme olacak kusurabakmayın.
Kızım 37 haftalık sezeryanla doğdu belki bundan belki göğüs uçlarımın küçük olmasından beni doğru düzgün emmedi. Emmediği için de sütüm gelmedi. Hastanede hemşireler saatlerce uğraşıyordu bebeği memeye tutturmak için, 5 dk tutsa tamam yeterli deyip gidiyorlardı. O gece sabaha kadar uğraştım emsin diye yok emmedi. Ertesi gün eve geldik ben hala sürekli uğraşıyorum ama emmiyor en az 7 saat aç kaldı o gün. Baygın gibi uyuyordu muhtemelen açlıktan kan şekeri düştü. Çocuk doktoru acil mama başlayın dedi. Bir de sarılık çıktı, üstelik 3 günde 300 gram kaybetmiş doktor kilo alamazsa hastaneye yatırırım dedi, çok korktum. Beni hiç emmezse korkusu ile biberon da vermedim kaşıkla, şırıngayla binbir zahmetle besledim. Diğer yandan beni emsin diye her yolu denedim. Silikon uçla bi nebze çözdük olayı, emmeye başladı ama süt yok. Beni emsin diye mamayı enjektör ile göğsümden veriyorum ama ne rezillik her besleme sonrası her yer mama oluyor komple kıyafetler değişiyor. Arkadaşın pompasını istedim acil. Uzun uzun sağıyorum sadece 2-3 damla su gibi bişey çıkıyor hepsi o. Bu arada daha doğum yapmadan sütü gelen arkadaşlar bile vardı ne özeniyordum onlara. İki ayrı hastanede emzirme hemşirelerine gittim yalvar yakar bana derman olun diye. İkinci gittiğim hemşire sağolsun enjeksiyonu pompa gibi yapıp göğsümde bir çekti ki bi anda süt fışkırdı. Mutluluktan ağladım. Ondan sonra aktif emzirmeye ve mamayı azaltmaya başladım. Ama bi sorun vardı ki malesef sütüm var ama az. Çoğalsın diye neler neler yaptım. Bebeği de devamlı emziriyordum sütüm artsın diye. Çabalarım sonuç verdi sütüm arttı ama hala öyle bol bol değil ucu ucuna yetiyor kızıma ki bazen de yetmiyor. Sağıyorum sağıyorum 30 cc anca çıkıyor, burda 100 cc sağanları okuyunca yaşadığım demoralizasyonu düşünün. Kendimi yetersiz hissettim ama hiç pes etmedim. Hala da pes etmiyorum. Sütüm artsın diye her yolu deniyorum. Okumadığım makale kalmadı. Sosyal medyada mesaj atıp soru sormadağım emzirme danışmanı kalmadı desem yeridir. Ama bebeğim yine kilo kaybı yaşar korkusundan günde 1-2 kere de mama veriyorum. Sütü bol bol olup burda ballandıra ballandıra anlatan ya da bebeğinin ayda 1 kilo, 1buçuk kilo vs aldığını gururla yazanlara özenerek bakıyorum sadece. Sonra kendime bakıp üzülüyorum
benim saatlerce uğraşıp sağdığım miktardaki sütü arkadaş gece uyurken göğüsünden akan sütleriyle kalkanında biriktiriyor
ama ne yapayım benim de fizyolojim bu demekki. Yine de pes etmiyorum. Her yolu, herşeyi denemeye devam. Bebeğim için en iyisi olsun istiyorum.
Mamaymış, anne sütüymüş diye polimik mesajları yazarken lütfen bu konu da zaten yetersiz hissedip üzülen annelerimizi de düşünelim. Bu grupta kimse zaten keyfi mama vermez bebeğine.
Ayrıca hamileyken nasılki abur cubur yemek, kola içmek vs gibi şeylere nasıl kimimiz çok karşıydı kimimiz masum görüyordu. Mama konusunda da fikir ayrılığı olabilir saygı duyacağız mecbur birbirimize.
Son bir şey. Benim de ikinci hafta itibari ile kimse yoktu yanımda. Bebeğime kendi başıma baktım sayılır. Ara ara eşim vardı sadece. Ben de çok isterdim her emzirme sonrası süt sağayım, tek derdim bebeğim olsun ama ocakta sıcak bir yemek de pişmesi gerekiyordu, kirli çamaşırların yıkanması da. Herşeye yetmeye çalıştım bu kadar oldu. Belki de ben pratik bir insan değilimdir bilemiyorum. Ama yanında yardımcı olacak birileri olup sadece bebeği ile ilgilenen arkadaşlar ne şanslı