İyi geceler arkadaşlar. Bu depresiflik demekki her hamile de olabiliyor . genelde okudum masallah hepiniz tecrubelisiniz birde beni düşünün evliliğin 6. Ayını dolduruyorum daha bebeği de ya olmazsa yaştan dolayı ararsak doe çok düşündüm öyle karar verdik. ( anneannem ve annem genetik aramışlar bi süre ya benimde öyle olursa dedim ) birde belarligimda pko vardı bi ara. Olur mu olmaz mı dedim bi deneme sadece ters rahimle kalan bebeğim.. Çok da şükür ettim orası ayrı. Ama bazen diyorum şöyle mi olsaydı 1 sene olsaydı eşim de her dakıka her gün yanımda olamıyor işinden dolayı çok da yanlız kalıyorum. .. Bazen oturup kendi kendime ağlıyorum düşüncelerimden pişmanlık duyuyorum . Gebelik belirtim günü gününü tutmuyor cok uyuyan ben sabahin köründe 6 da falan kalkiyorum sonra gun icinde uyukluyorum yasli insanlar gibi pturdugum yerde kafam gidio :) ama yine çok şükür diyorum sanırım bebeğim sakin olacak bazen hamile olduğumu unutup planlar yapıyorum tam da doğuma yakın sonra diyorum doğum var.. o kadar karışıyor ki herşey kafamda artık biraktim çoğu şeyi hiç düşünmüyorum. Eşimde nazar değmesin anlayışlı bişeyi bana yansıtmaz huzursuz olduğum yerlerden kişilerden bu dönemde çok uzak tuttu iyi oldu ev işlerine gelince neden olmadı neden yemek yok falan yapmaz mide bulantilarinin yoğun olduğu dönemler napayım dıştan söyledi yiyeyim die şunu yapalım alayım söyleyeyim der hep.. Ama itiraf etmem gerekirse bana sanki hiç eylül ayi gelmeyecek bu eve bebek gelmeyecek o zamanlar hic olmayacak gibi geliyor.. kendimi bazen çok tuhaf hissediyorum insaallah bu gunler geçecek be sonradan pişmanlık duyduğumuz bü hisler bitecek