Bu konuda da yazacaktım vazgeçmiştim
Konusu geçti onu da yazayım.
Önceki topiklerde de 8-9 sene bebeği olmamış ve tüp bebekle hamile kalmış,
Türlü sebeplerle bir kaç kere düşük yapmış,
Kordon dolanması sebebiyle bebeğini kaybetmiş,
Bir sürü farklı kayıp yaşamış ilk bebeğini kucaklayamamış kişilerle görüştüm tanıştım ama hiç biri de bu kadar olumsuz değildi.
En büyük örneklerden biride bence benim yine yazıcam belki birilerinin psikolojisi(!) bozulacak ama. Hiçbir sebebi olmayan sebebi bulunamamış bir anomali ile (diyafram hernisi) hamileliğim tümünü yaşayıp yaşamayacağı belli olmayan %50 ihtimal verilen bir canı taşıyarak geçirdim. Topikteki tüm arkadaşlarımdan Allah razı olsun ki en ufak olumsuzluğa düştüğümde ayağa kaldırdılar, güç verdiler.
Doğdu hemde hiç bilmediğim bir şehirde, ama sonu kötü bitti.
Doğumdan 3 ay sonra tekrar hamile kaldım. Kese şekli bozuk olduğu için düşük yaptım yine. Arada inancımı kaybetsem de bu dönemde gittim doğacak çocuğuma birşeyler aldım. Biliyordum eninde sonunda olacak çocuğum. Hep böyle düşündüm. Bir iki ay korunduk ve şimdi yine hamileyim ve içimde en ufak bir olumsuzluk yok. Telaş yok. Herşeyin bilincindeyim. Var olanda olacak olanda allahtan. Bizim elimizden hiçbir şey gelmiyor.
Bir şeyi ne kadar çok istersen ne kadar çok üstüne düşersen olmuyor çünkü.
Bu da son yazımdı sanırım. Sadece uzaktan gözlemleyeceğim bir süre. Herkese güllük gülistanlık hamilelik diliyorum. Şimdilik hoşçakalın