Ya kızlar sizdede böyle bi mutsuzluk varmı içimde bi tuaf adını koyamadığım mutsuzluk var bazen çok heyacanlı oluyorum bazen bebk aklıma dahi gelmiyor onla ilgili hayaller dahi kurmuyorum ama bunu bilerek yapmıyorum eşim bile çok heyecansız sin diyor acaba kaybetme korkusu olduğu için kendime içten içe rahatlık verdiğim için mi böyleyim anlamadım kendimi bi türlü alıştıramadım bebeğe gün içersinde sürekli duam da var ama alışmak mı istemiyorum hormon lar lami alakalı yoksa iyi bi anne adayımı değilim çözemedim kendimi
tuaf hissediyorum ve şuan ciddi anlamda ne istiyorum bilmiyorum