- Konu Sahibi Efenin_Annesi
-
- #54.981
Merhaba kısmi çalışma hakkınızı kullanabilirsiniz belki 3/2 çalışıp 3/2 maaş alıyorsunuz ve çocuk ilk okula başlayana kadar da bu şekilde çalışmaya devam ediyorsunuz
Merhaba kısmi çalışma hakkınızı kullanabilirsiniz belki 3/2 çalışıp 3/2 maaş alıyorsunuz ve çocuk ilk okula başlayana kadar da bu şekilde çalışmaya devam ediyorsunuzBen memurum. Işe dönersem evde çalışma imkanım olmaz. Sabah 07.30 da çıkıp eve 18.30 da ancak dönerim. Işe dönme düşüncem biraz da evden uzaklaşma, tekrar sosyalleşme isteği ile ilgili. Ama saatler uzun. Kızımdan o kadar ayrı kalmak da istemiyorum.
Geçmiş olsun canım yaaaaaa öp benim için miniğimi çok geçmiş olsun çok.Merhaba kızlar Bi süredir yoktum çok perişandık oğlum sanırım kızamık oldu (aşısı var tabiki ama tutmamış) çok zor günler geçirdik biraz ayrıntılı bahsetmek isterim aynı durumu yaşayabilirsiniz Allah korusun. 2 hafta önce Bi pzt günü oğlum kulağını tutup baya ağladı, kesin kulak enfeksiyonu dedim hemen götürdüm evet kulaklar ve boğaz biraz kızarık dedi dr ve antibiyotik şurup verdi başladık ama bir daha hiç ağlama huzursuzluk vs bişey olmadı neyse 4 gün kullandık ama asla içiremiyorum döküyor kusuyo vs derken bişeyi yok çocuğun boşa ilaç veriyorum zaten de içmiyo diye bıraktım. 2 gün sonra ateşlendi eyvah ilaç yarım kaldı enfeksiyon ilerledi dedim yine gittik evet kulak enfeksiyonu devam ediyo ama azalmış dedi madem surup içmiyo 3 günlük antibiyotik iğne yazıyorum dedi ve başladık. Bu süreçte 4-5 saatte bir ateş düşürücü fitil vermek zorunda kalıyorum, 39lara çıkıyo ateş. Fitil de etki etmemeye başlayınca dolvene geçtik. 2. İğneden sonra çocuğun tüm vücudu benek benek kızarıklık oldu hızlıca artıp tüm yüzünü bedenini sardı. İlaç alerjisi mi başka bişey mi emin olamayıp bizi devlet hastanesine sevk ettiler ama orda da onlarca kan idrar testine muayenelere rağmen emin olamadılar. Hatta bizi korkutup yatış verdiler gözlem altında kalmalı diye ama oğlumun dr korkusu ve hastalık da olunca orda havasız kalabalık sıcak gözlem odasında daha kötü oldu, ateşi ilaca rağmen düşmedi çünkü o iğrenç ortamda kucaktan da inmedi elde serum, çocuk ağlarken sürekli oksijenine bakmaya çalışmalar, düşük çıkıp oksijen maskesi bağlamak istemeler, sondayla bağırta bağırta idrar almalar, durup durup bide şuna bakalım şu doktor da bu kanı istedi deyip sürekli kan almalar derken biz iyice delirdik kağıt imzalayıp resmen kaçtık hastaneden. Sonuçlar için tekrardan birkaç kez gittik ama kan sonuçlarına göre kesin kızamık diyemiyorlar, alerji doktoru alerji değil dedi, enfeksiyon doktoru da bir viral enfeksiyon kızamık gibi ama kızamık değil gibi diyor, aşısı da tutmamış antikoru da yok yani nasıl iş anlamadım. Bu süreçte neyseki döküntü azalarak bitiyor kaşıntı oluyor uyutmuyor ama geçiyor çok şükür. Foto koymaya çalışacağım
Bunlar en kötü halleri neyse ki bitmek üzere
Ah yavrum benim ya çok çok geçmiş olsunMerhaba kızlar Bi süredir yoktum çok perişandık oğlum sanırım kızamık oldu (aşısı var tabiki ama tutmamış) çok zor günler geçirdik biraz ayrıntılı bahsetmek isterim aynı durumu yaşayabilirsiniz Allah korusun. 2 hafta önce Bi pzt günü oğlum kulağını tutup baya ağladı, kesin kulak enfeksiyonu dedim hemen götürdüm evet kulaklar ve boğaz biraz kızarık dedi dr ve antibiyotik şurup verdi başladık ama bir daha hiç ağlama huzursuzluk vs bişey olmadı neyse 4 gün kullandık ama asla içiremiyorum döküyor kusuyo vs derken bişeyi yok çocuğun boşa ilaç veriyorum zaten de içmiyo diye bıraktım. 2 gün sonra ateşlendi eyvah ilaç yarım kaldı enfeksiyon ilerledi dedim yine gittik evet kulak enfeksiyonu devam ediyo ama azalmış dedi madem surup içmiyo 3 günlük antibiyotik iğne yazıyorum dedi ve başladık. Bu süreçte 4-5 saatte bir ateş düşürücü fitil vermek zorunda kalıyorum, 39lara çıkıyo ateş. Fitil de etki etmemeye başlayınca dolvene geçtik. 2. İğneden sonra çocuğun tüm vücudu benek benek kızarıklık oldu hızlıca artıp tüm yüzünü bedenini sardı. İlaç alerjisi mi başka bişey mi emin olamayıp bizi devlet hastanesine sevk ettiler ama orda da onlarca kan idrar testine muayenelere rağmen emin olamadılar. Hatta bizi korkutup yatış verdiler gözlem altında kalmalı diye ama oğlumun dr korkusu ve hastalık da olunca orda havasız kalabalık sıcak gözlem odasında daha kötü oldu, ateşi ilaca rağmen düşmedi çünkü o iğrenç ortamda kucaktan da inmedi elde serum, çocuk ağlarken sürekli oksijenine bakmaya çalışmalar, düşük çıkıp oksijen maskesi bağlamak istemeler, sondayla bağırta bağırta idrar almalar, durup durup bide şuna bakalım şu doktor da bu kanı istedi deyip sürekli kan almalar derken biz iyice delirdik kağıt imzalayıp resmen kaçtık hastaneden. Sonuçlar için tekrardan birkaç kez gittik ama kan sonuçlarına göre kesin kızamık diyemiyorlar, alerji doktoru alerji değil dedi, enfeksiyon doktoru da bir viral enfeksiyon kızamık gibi ama kızamık değil gibi diyor, aşısı da tutmamış antikoru da yok yani nasıl iş anlamadım. Bu süreçte neyseki döküntü azalarak bitiyor kaşıntı oluyor uyutmuyor ama geçiyor çok şükür. Foto koymaya çalışacağım
Bunlar en kötü halleri neyse ki bitmek üzere
Ahh Merve'm inan yalnız değilsinMerhaba kızlar. Nasılsınız?
Ben bir haftadır annemdeyim. Sabahları uyanınca kızımı emzirdim, altını temizledim ve anneme emanet edip bir-iki saat uyudum. Iki akşam da onları evde bıraktım ve yarım saat kadar yürüdüm. Rüzgara karşı bir başıma yürümeyeli ne kadar uzun zaman olmuş. Özlemişim... Nasıl isterdim aynı şehirde yaşamayı ve bu lüksü daha sık yaşamayı. Yarın evime dönüyorum. Şimdiden o yalnızlık hissi tekrar yüklenmeye başladı. Gözümde yaş, akmasın diye direniyorum.
O kadar çok gel-git yaşıyorum ki. Bazen güvenilir birini bulup kızımı emanet edip işe döneyim diyorum. Kendimi daha iyi hissedeceğimi düşünüyorum. Çok özleyeceğimi, sürekli ağlayacağımı da biliyorum. Işe dönmeye de cesaret edemiyorum. Yaşım 35. Eşim illa kızımızın kardeşi olsun diyor. Ikimizin de kardeşlerinden yana yüzümüz çok gülmediği için bana göre olsa da olur, olmasa da olur. Ama olacaksa yaşları yakın olsun, yoksa hiç cesaret edemem diyorum. 2 yaş arayla iki çocuk bozuk olan psikolojimi iyice bozar mı diye de korkuyorum. "Tek çocuk zor çocuk" söylemi de kafama yer etmiş diğer yandan...
Eminim okurken size de geçmiştir kafamın içinin çorba hali. Yalnız çocuk büyütmek ne zor. Insan insana ne kadar çok lazımmış meğer. Bir ben mi yetemiyorum acaba kendime? Ailesinden uzakta, arkadaş kazığı yiyen, gurbette olan arkadaşlar siz nasıl başa çıkıyorsunuz?
Bu kanun uygulanıyor mu benim haberim mi yok bende memurumMerhaba kısmi çalışma hakkınızı kullanabilirsiniz belki 3/2 çalışıp 3/2 maaş alıyorsunuz ve çocuk ilk okula başlayana kadar da bu şekilde çalışmaya devam ediyorsunuz
Evet canım uygulanıyor ben bu şekilde işe başlayacağım kamu kuruluşunda çalışıyorum memurda değilim ama uyguluyorlar devlette uyguluyordur mutlakaBu kanun uygulanıyor mu benim haberim mi yok bende memurum
Karşılıklı dertleşiyor gibi hissettim. Teşekkür ederim. Evet bu süreçte kızımın yanında anneanne, babaanne, teyze, hala olamaz. Bu yüzden biraz daha evde olmak daha mantıklı. Ama kendi kendime yetemiyorum gibi. Zaten ara ara gelen işe dönme isteğimin de sebebi bu his. Yalnızlık hissini aşamıyorum, nasıl aşacağımı bilemiyorum.Mervecim ben de biraz kendi deneyimlerimi anlatmak isterim. Önce sana şunu söylemek istiyorum bunalmak da sıkılmak da az nefes alayım demek de anneliğin bir parçası. Kendini kötü hissetme. Ben geçen sene 7.5 aylıktı başladım anneme bıraktım. Benim gözüm hiç arkada kalöadı ama bebek zorlandı çünkü anneannesini en son 15 günlük görmüştü. Bakıcı için de bir teyze gelecek olursa bunu bütün arkadaşlara tavsiye ederim en az 15 gün siz varken evde dursun çocuk iyice alışsın. Annem geldi ertesi gün evde yalnız kaldılar çok saçma oldu. Neyse 1.5 aylık bir süreçti zaten bitti. Şimdi babası bakıyor ben yokken. Biizm kız geç yatıp geç kalkıyor bilerek benden az ayrı kalsın böyle alıştırdık babası besliyor oynuyor 12 buçukta ben geliyorum. Bu açıdan bakarsak benim çalışmam çok mantıklı oluyor.
Okulda dedikodu yapmak çay kahve içmek çok iyi geliyor. Gerçekten şöyle bir kendime geliyorum. Okulda herkesin çocuğu var bebeği var inan kimse onları düşünüp ağlamıyor. İlk 2 3 gün ay acaba naptı dersin ama illa ki alışıyorsunuz.
Senin durumuna gelecek olursak akşam 6 buçuk diyorsun. Ve bu süreci babası anneannesi ya da babaanne teyze ya da ne bileyim komşu teyze ile falan geçirmeyip aklın arkada kalacaksa bence evde kalmak daha mantıklı olur. Ama maddi kısmı var tabii bu işin bir de. Ya da çok sıkılmış olabilirsin onu sen değerlendir. Bir kağıda artı eksi yapmak işe yarayabilirbizim babası bakmaasa idi de anneanne babaanne sağ olsunlar başka şehirden kalkıp seve seve geliyorlar. Ay bilmiyorum inşallah kafanı daha çok karıştırmamoşımdır. Benim ağzım pek iyi laf yapmaz da. Derdimi anlatabildiysem ne mutlu bana
Bunu tam bilmiyorum ama duymuştum sanki. Uygulamaya geçildi mi bilmiyorum tabi. Çevremde hiç kullanan olmadı. Gerçi o yarı zaman için bile birini bulmak lazım. Teşekkür ederim fikir için. Araştırayım bi.Merhaba kısmi çalışma hakkınızı kullanabilirsiniz belki 3/2 çalışıp 3/2 maaş alıyorsunuz ve çocuk ilk okula başlayana kadar da bu şekilde çalışmaya devam ediyorsunuz
Okurken çok üzüldümAhh Merve'm inan yalnız değilsinbende en fazla eşime bırakıp 2 saat daha uyuyorum bazen, ama yetiyor mu bunca uykusuzluğa. Aile ile yakın olmak çok büyük bir lüks gerçekten, tabi gerçek bir aile ise. Ne güzel 1 haftada olsa kafan dağılmış mutlu olmussun, sanki kendim rahatlamış gibi sevindim.
Memur olduğunu bilmiyordum yeni gördüm, 2 yaşını mı bekliyirsun ise dönmek için yoksa tamamen mi bırakacaksın? Kardeş konusu çok kişisel bir durum gerçekten, insan ne düşüneceğini şaşırıyor. Bu konuda naçizane tavsiyem önce şuan ki yorgunluğunu giderip ondan sonra yeniden aynı süreçlere girmen yönünde. Çünkü her şey birikirse çok daha kötü patlayabilir, en azından ben kendim için öyle düşünüyorum. Bir de işe dönmek başlarda zor gelse bile inan sonra her şey çok güzel olucak.
Gurbet konusuna gelirsek içimde çok büyük bir yara bu. Ailemden 19 saat uzakta bir yerdeyim, öyle bir yer ki burası ölümü ensende hissediyorsun. Arabayla bir yere çıkıyoruz taşlama oluyor, ilçede hiçbir şey yok ne yemek yemeye gidecek bir yer ne bir cafe vs. Zaten gittiğin her yerde ay gibi parlıyorsun herkes anlıyor mesleğini ve hemen bir tedirginlik oluşuyor. Sosyallik sıfır lojmandan dışarı çıkmak zulüm, bir küçük avm var orda da işte temel ihtiyaçlarını ancak karşılarsın sosyallige dair bir şey yok. Bir ara il dışına çıktık ve gelirken geceye kaldık pusu falan olmasın sağ salim eve gidelim diye dua ettik. Kendimizi geçtik çocuğumuz var arabada. Konser veriyorlar saldırı istihbaratı geliyor, bir yerlerde bombalı araç bulunuyor, insanları desen potansiyel terörist gibi... anlatsam neler söylerim de neyse... İcim öyle dolu ki bu konuda, bu memleketin her karış toprağı bizim ama yaşadıklarımıza bak.
İşte bir lojmanda olmak biraz artı oldu ama burda da eski olanlar grup şeklinde takılıyor kimse kimsenin yüzüne bakmıyor üç beş kişi arkadaş olduk geçinip gidiyoruz, çocuklarımız beraber oynuyor işte. En büyük aktivitemiz evde toplanıp çay içmek, buna da şükür
Böyle bir yerde çocuğumla yapayalnızım beni düşün kendinde güç bulKalben hep yanındayım
Çok geçmiş olsun. Kıyamam nasıl kabarmış öyle. Zorlu bir hastane süreciniz olmuş. Allah kolaylık versin.Merhaba kızlar Bi süredir yoktum çok perişandık oğlum sanırım kızamık oldu (aşısı var tabiki ama tutmamış) çok zor günler geçirdik biraz ayrıntılı bahsetmek isterim aynı durumu yaşayabilirsiniz Allah korusun. 2 hafta önce Bi pzt günü oğlum kulağını tutup baya ağladı, kesin kulak enfeksiyonu dedim hemen götürdüm evet kulaklar ve boğaz biraz kızarık dedi dr ve antibiyotik şurup verdi başladık ama bir daha hiç ağlama huzursuzluk vs bişey olmadı neyse 4 gün kullandık ama asla içiremiyorum döküyor kusuyo vs derken bişeyi yok çocuğun boşa ilaç veriyorum zaten de içmiyo diye bıraktım. 2 gün sonra ateşlendi eyvah ilaç yarım kaldı enfeksiyon ilerledi dedim yine gittik evet kulak enfeksiyonu devam ediyo ama azalmış dedi madem surup içmiyo 3 günlük antibiyotik iğne yazıyorum dedi ve başladık. Bu süreçte 4-5 saatte bir ateş düşürücü fitil vermek zorunda kalıyorum, 39lara çıkıyo ateş. Fitil de etki etmemeye başlayınca dolvene geçtik. 2. İğneden sonra çocuğun tüm vücudu benek benek kızarıklık oldu hızlıca artıp tüm yüzünü bedenini sardı. İlaç alerjisi mi başka bişey mi emin olamayıp bizi devlet hastanesine sevk ettiler ama orda da onlarca kan idrar testine muayenelere rağmen emin olamadılar. Hatta bizi korkutup yatış verdiler gözlem altında kalmalı diye ama oğlumun dr korkusu ve hastalık da olunca orda havasız kalabalık sıcak gözlem odasında daha kötü oldu, ateşi ilaca rağmen düşmedi çünkü o iğrenç ortamda kucaktan da inmedi elde serum, çocuk ağlarken sürekli oksijenine bakmaya çalışmalar, düşük çıkıp oksijen maskesi bağlamak istemeler, sondayla bağırta bağırta idrar almalar, durup durup bide şuna bakalım şu doktor da bu kanı istedi deyip sürekli kan almalar derken biz iyice delirdik kağıt imzalayıp resmen kaçtık hastaneden. Sonuçlar için tekrardan birkaç kez gittik ama kan sonuçlarına göre kesin kızamık diyemiyorlar, alerji doktoru alerji değil dedi, enfeksiyon doktoru da bir viral enfeksiyon kızamık gibi ama kızamık değil gibi diyor, aşısı da tutmamış antikoru da yok yani nasıl iş anlamadım. Bu süreçte neyseki döküntü azalarak bitiyor kaşıntı oluyor uyutmuyor ama geçiyor çok şükür. Foto koymaya çalışacağım
Bunlar en kötü halleri neyse ki bitmek üzere
Aşk olsun kusur mı olur. Çekirdek aile dışında kimseden hayır yok bana göre. Elbette dostlarım iyi arkadaşlarım var ama ailenin sunduğu destek gibi olmuyor. Kimseden bir şey beklememek en iyisi bana göre. Bazen daha iyi gidiyor, bazen bu düşüncelete takılıp kalıyoruz ama öyle ya da böyle idare ediyoruz. Gönül ister ki en yakınlarımızla aynı şehirde olsaydık, daha rahat nefes alırdık. Şans bu ya bazı kişilerin de ailesi çok yakın ama destek olmuyorlar/olamıyorlar. Bu aralar olabildiğince sosyalleş gez toz derim, öyle olunca yalnızlık hissi azalıyor bende.Topluca alıntıladım. Teşekkür ederim cevaplarınız için. Aslında ben gurbette değilim, ailem (anne ve abla) gurbette. Ben doğup büyüdüğüm, akrabalarımın, eşimin dostumun olduğu şehirde yalnız bırakıldım. Aşamadığım nokta biraz bu oldu sanırım. Eşim de " herkes tek başına çocuk büyütüyor, kendin aşmalısın bu durumu " dedikçe anlaşılmadığımı hissediyorum. Şu bir hafta bile kızım için o kadar olumlu oldu ki. Annemden bir sürü şey öğrendi. Çevre oldukça çocuğun gelişimi de olumlu etkileniyor. Büyüklerin oyun tecrübesi bizden fazla. Bense nefes aldım resmen. Kendi başıma dışarı çıkmak, 20-30 dakika bile. Ne kadar iyi geldi anlatamam. Ama yaşadığım şehirde bu imkanı bile bulamazken kaldı ki bakıcı nerden bulayım da işe döneyim. Garip bir ruhsal halin içindeyim uzun süredir. Doğumda bile böyle olmamıştım. Umarım geçer artık. Bedenen değil de ruhen çok yoruldum çünkü. Başınızı ağrıttım, kusura bakmayın.
Rica ederim umarım herşey gönlünüzce olurBunu tam bilmiyorum ama duymuştum sanki. Uygulamaya geçildi mi bilmiyorum tabi. Çevremde hiç kullanan olmadı. Gerçi o yarı zaman için bile birini bulmak lazım. Teşekkür ederim fikir için. Araştırayım bi.
Öyle haklısın ki bu yalnızlık konusuna diyecek hiçbir şeyim yok. Ortada hiçbir sebep yokken sana bunları yaşatanlar elbet aynı yerden sınanacaklar. Kim olsa zoruna gider sindiremez, ama kendi iyiliğin için boşver. Zamanı geldiğinde sana dış kapının dış mandalı gibi davrananlara o dış kapıyı göster. İnci kuşum da biraz daha büyüsün inşallah o zaman her şey daha güzel olur sizin icinOkurken çok üzüldüm1Tutaste .Yaşadığın şehrin zorlukları, keşke olmasa. Bu korku, tedirginlik olmadan yaşayabilsek.
Ama bu evde çay içip muhabbet etme, çocukların oynaması olayına mutluyum senin adına.
Eşim en erken 21.30 da geliyor eve. Bütün gün o kadar yalnızım ki. Artık bu "yalnızlık" kelimesini kullanmaktan utanıyorum. O kadar çok kullanıyorum ki. Sadece İnci ve ben... Pazardan pazara misafirlik ve market alış verişi. Her gün işe git gel, ne monoton bir hayat derken o günleri arar oldum.
Çok ağrıma gidiyor. Doğruyu söylemek gerekirse eşimin ailesinin beni bu kadar yalnız bırakmasını da sindiremiyorum. Torun sadece annemin mi? Yeğen sadece ablamın mı? Bütün iyi niyetime karşılık bizi yok saymalarina çok bozuluyorum. Onlara bu kadar ihtiyacım varken ortada yoklar ve yıllar sonra hiçbir şey olmamış gibi hayatımıza girmeye çalışacaklar. Ben tek başıma debelendiğimle kalacağım. Kimseden bir tas çorba istemisligim yok. Ama insan lazım insana. Bazen de diyorum, onlara göre dış kapının dış mandalıyım, niye bu kadar dert ediyorum. Eşim bile benim kadar üzülmüyor. Işe dönsem eminim bunu düşünmeye bile vaktim olmayacak.
Bu arada evet memurum. 2 yıl ücretsiz izin aldım. Kasım 2023 de iznim bitiyor. Inci biraz kendini kurtardığında benim kurumumun kresi yok ama çevre kurumların kreşlerine verme imkanım olacak. Benimle gidip gelecek inşallah.
Ah bu arada dualarım sizinle. Allah'a emanet olun oralarda
Canım merhabaKızlar napiyosunuz??
Bir derdim var artık tutamam içimdetam bu haldeyim
En son iştahsız kizcem hastalanmış ve yemek olayını tamamen kapatmıştı geçen haftalarda
Şimdi yeni yeni yemeye calsiiuir fakat sabah kahvaltı sonrası 1 çay kaşığı argivit focus (iştah açan surup) veriyorum.
Fakat yinede telden biseyler açmam gerekiyor ya çok utanıyorum şu telden bisey açmadan yedirmem lazım kaçtır deniyorum aslında eline kitap oyuncak veriyorum olmuyor.
Bir yakınıma sormuştum tel ve ya TV falan (engelliler ogretmeni) cocukta varsa ama dogustan gelen otizim tarzı biseyler onları tetikler dedi doğuştan yoksa TV tel izler diye de otizm olmaz dedi..
Ama yinede ben çok korkuyorum ömür boyu bu çocuk cizgi film tarzi şeylerle mi yicek bu durumu yaşayan lar var mı???
Ben bir ara kahvaltıda telefondan birşeyler açıp yediriyordum yumurta ve peyniri yesin diye bir süre sonra işe yaramadı bende yemek yerken telefon açmadım bir süre sonra telefona kanıp yemeyecek zaten yemek işi garip bizim bir gün yediğini ertesi gün yemiyor bugün yemekte herşeyi reddetti yoğurt dışında yorulmuştum zaten birde sonrasında oyun oynarken dengesini kaybedip düştü oturdum bende ağladım.ekran yerine kalabalık sofra deneyebilirsin imkan varsa masada başkaları varken de onlarla konuşurken dalıp yiyebiliyor ama bence diş sıkıntısı olunca neredeyse hiçbir şey yemek istemiyor.Kızlar napiyosunuz??
Bir derdim var artık tutamam içimdetam bu haldeyim
En son iştahsız kizcem hastalanmış ve yemek olayını tamamen kapatmıştı geçen haftalarda
Şimdi yeni yeni yemeye calsiiuir fakat sabah kahvaltı sonrası 1 çay kaşığı argivit focus (iştah açan surup) veriyorum.
Fakat yinede telden biseyler açmam gerekiyor ya çok utanıyorum şu telden bisey açmadan yedirmem lazım kaçtır deniyorum aslında eline kitap oyuncak veriyorum olmuyor.
Bir yakınıma sormuştum tel ve ya TV falan (engelliler ogretmeni) cocukta varsa ama dogustan gelen otizim tarzı biseyler onları tetikler dedi doğuştan yoksa TV tel izler diye de otizm olmaz dedi..
Ama yinede ben çok korkuyorum ömür boyu bu çocuk cizgi film tarzi şeylerle mi yicek bu durumu yaşayan lar var mı???
Çok geçmiş olsun kuzuya.Merhaba kızlar Bi süredir yoktum çok perişandık oğlum sanırım kızamık oldu (aşısı var tabiki ama tutmamış) çok zor günler geçirdik biraz ayrıntılı bahsetmek isterim aynı durumu yaşayabilirsiniz Allah korusun. 2 hafta önce Bi pzt günü oğlum kulağını tutup baya ağladı, kesin kulak enfeksiyonu dedim hemen götürdüm evet kulaklar ve boğaz biraz kızarık dedi dr ve antibiyotik şurup verdi başladık ama bir daha hiç ağlama huzursuzluk vs bişey olmadı neyse 4 gün kullandık ama asla içiremiyorum döküyor kusuyo vs derken bişeyi yok çocuğun boşa ilaç veriyorum zaten de içmiyo diye bıraktım. 2 gün sonra ateşlendi eyvah ilaç yarım kaldı enfeksiyon ilerledi dedim yine gittik evet kulak enfeksiyonu devam ediyo ama azalmış dedi madem surup içmiyo 3 günlük antibiyotik iğne yazıyorum dedi ve başladık. Bu süreçte 4-5 saatte bir ateş düşürücü fitil vermek zorunda kalıyorum, 39lara çıkıyo ateş. Fitil de etki etmemeye başlayınca dolvene geçtik. 2. İğneden sonra çocuğun tüm vücudu benek benek kızarıklık oldu hızlıca artıp tüm yüzünü bedenini sardı. İlaç alerjisi mi başka bişey mi emin olamayıp bizi devlet hastanesine sevk ettiler ama orda da onlarca kan idrar testine muayenelere rağmen emin olamadılar. Hatta bizi korkutup yatış verdiler gözlem altında kalmalı diye ama oğlumun dr korkusu ve hastalık da olunca orda havasız kalabalık sıcak gözlem odasında daha kötü oldu, ateşi ilaca rağmen düşmedi çünkü o iğrenç ortamda kucaktan da inmedi elde serum, çocuk ağlarken sürekli oksijenine bakmaya çalışmalar, düşük çıkıp oksijen maskesi bağlamak istemeler, sondayla bağırta bağırta idrar almalar, durup durup bide şuna bakalım şu doktor da bu kanı istedi deyip sürekli kan almalar derken biz iyice delirdik kağıt imzalayıp resmen kaçtık hastaneden. Sonuçlar için tekrardan birkaç kez gittik ama kan sonuçlarına göre kesin kızamık diyemiyorlar, alerji doktoru alerji değil dedi, enfeksiyon doktoru da bir viral enfeksiyon kızamık gibi ama kızamık değil gibi diyor, aşısı da tutmamış antikoru da yok yani nasıl iş anlamadım. Bu süreçte neyseki döküntü azalarak bitiyor kaşıntı oluyor uyutmuyor ama geçiyor çok şükür. Foto koymaya çalışacağım
Bunlar en kötü halleri neyse ki bitmek üzere
Uzun Bi süre ben de izlettim sadece kahvaltıda, akşam babası varken ihtiyaç duymuyor iki elden oyalayarak biraz yediriyoduk. Sonra yeğenimin bir süre ekranı abarttığında hırçın ve daha hareketli söz dinlemez bir duruma geldiğini farkettiğimde birden kestim ekranı. En fazla çok mecbur kalırsam yeğenimin veya oğlumun kendi videolarını açıyorum. Az da yese bıraktım yani çok imkansız geliyordu ama en doğrusu bu malesefKızlar napiyosunuz??
Bir derdim var artık tutamam içimdetam bu haldeyim
En son iştahsız kizcem hastalanmış ve yemek olayını tamamen kapatmıştı geçen haftalarda
Şimdi yeni yeni yemeye calsiiuir fakat sabah kahvaltı sonrası 1 çay kaşığı argivit focus (iştah açan surup) veriyorum.
Fakat yinede telden biseyler açmam gerekiyor ya çok utanıyorum şu telden bisey açmadan yedirmem lazım kaçtır deniyorum aslında eline kitap oyuncak veriyorum olmuyor.
Bir yakınıma sormuştum tel ve ya TV falan (engelliler ogretmeni) cocukta varsa ama dogustan gelen otizim tarzı biseyler onları tetikler dedi doğuştan yoksa TV tel izler diye de otizm olmaz dedi..
Ama yinede ben çok korkuyorum ömür boyu bu çocuk cizgi film tarzi şeylerle mi yicek bu durumu yaşayan lar var mı???
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?