Sanmam, benimde bazen öyle oluyor. Önemli olan aç içip emilimini artırmak. Ama her ay düzenli kontrol ettir. Hiç dert etme kendine düzenli ilacını iç canım.
Sanmam, benimde bazen öyle oluyor. Önemli olan aç içip emilimini artırmak. Ama her ay düzenli kontrol ettir. Hiç dert etme kendine düzenli ilacını iç canım.Ben ilaci ac karnina iciyorum ama kahvalti yarim saat sonra yapmiyorum araya zaman giriyor biraz onu bi zarari varmi acaba
Bazi annelere bazi evlatlar daha kiymetli henuz tek cocugum.oldugu icin mantigima oturtamadim sebebini. Bizde de boyle benm her ozel durumumda kardesim bi b.k yer beni unutup onun derdine duserler. Dogurdum oglum yogunbakimda annem benmle bi gece kaldi evine gitti mesela. Sut sagiyorum kan geliyo. Mastit olmusim ama bilmiyorum. Yanimda ilgili anne olsa olur muydu boyle. Smdi yine hamileyim. Kardesim yine bi halt yedi suan hapiste. Hepimiz sok olduk ama atlattik. Annem atlatamio mesela. Ultrasona gelinmez mi.kac ay oldu. Suan ayrintili icin doktordayim annem evde yatiyo. Arabayla alayim dedm yine de gelmedi. Napayim smdi bunun icin. Ben de onlarin bu tarz seylerime kosmuyorum artk. Gelmiosun diye kahirlaniyolar. Bin turlu bahane sunuyorum. Laf anlatsam anlamicaklar beni suclicaklar. Amaan diyip geciorum. Sana da tavsiye ederimKızlar benim bir derdim var, başından başlıyım. eylül ayı Düğün zamanımda ablam ikizlere hamileydi ailenin ilk bebekleri, 2,5 ay bizimkilere söylemek istemedi riskli dönem geçsin istiyordu. Ama hamileliği çok riskliydi kanamalar yaşıyordu bende başından beri saklama söyle diyordum. Düğünüme 2 hafta kala bizim eve valiziyle birlikte geldi söyledi hamile olduğunu. Bende gelsin annem yardımcı olsun istiyordum, ama biranda evde benim gitmem unutuldu. Düğün kına gecesi planlarım ablama göre yapıldı, bazı isteklerimi yapamadım, eve kimse gelmesin dedi. Anneme 3 gün evinde kalsa öyle gelse dediğimde olmaz ona ben bakıcam göndermem diyordu. Bu arada evi anneme 5 dk mesafede. Kendisi ve eşi koronayı biraz abartıyorlardı. Evde maskeyle dolaşmaya başladık, kardeşimin odasına yerleşti filan. Neyse düğünden sonra kanamaları bitti, durumu düzeldi. Doğuma kadar annem baktı. Ben bunların hiç birinde değilim annem baksın, kendisi evden çalışıyordu, eşi kendi evlerinde kalıyordu arada gidip geliyor annem ona da yemek veriyordu. Şubatın başı erken doğum oldu 33. hafta prematüre doğdu yeğenlerim zaten ikizlerde bekleniyordu. Benimde hamileliğimi ocakta söylemiştik. Kendisi annemin yaşadığı siteye taşındı. Hamileliğimin başından beri hala ailemden ilgi göremedim. Başlarda ablamın evde oluşu şekeri çıktı onun diyet listesine göre yemek yapıyordu annem, sonra bebekler prematüre doğdu zorluklar çektiler. Şubat bitti, mart bitti, nisandayız annem 1,5 aydır ablamda kalıyor. İkisi bebeklere bakıyor. Babamla diğer kız kardeşim kendi evlerinde onlarda evde yemek yok ilgilenen yok. Bebekler bizi çok yoruyor diyorlar hala, toparladılar bebekler bu arada. Geçen gün gittim yemek yapmışlar önceki günden kalma ablamla annem yiyor. Bende patlama noktasına geldim, benle ne zaman ilgileneceksin diye. 2 ay hak verdim yoruldular dedim ama bari şimdi 1 kere mi yemek yaptın onda da beni düşün sevdiğim bişeyi yap ya da ara sor. Annem ne aradı, ne benim için bişeyler yaptı. Bebekler sürekli ağlasa yerlerinde durmasa başka sorunlar olsa neyse derim, ama güzel bebekler oldular iyi toparladılar annemle ablam. İki gün önce onları yemek yerken görürken sinirlendim artık. Bide sabah erkenden işe gidiyorum 6 da uyanıyorum, eşim oruç tutuyor onla kendime yemek yapmaya çalışıyorum. İşyerinde sürekli merdiven in çık yoruluyorum bunları hepsi de biliyor. Bana baksın ilgilensin demiyorum zaten ama haftada 1 mi yemek yapabildin onda da beni düşün, beni düşündüğünü bi şekilde göster dedim anneme. Haksız mıyım yanlış mı yaptım bilmiyorum, şimdide diyor ki birbirimize destek olacağımız zamandayız böyle yapma küsme, yaptığım yanlışmış gibi. Ben küsmedim, yeterince de destek olduğumu düşündüm. Şimdide ona bakma benle ilgilen demiyorum. Ama benimde kızın olduğunu, ona gösterdiğin ilginin birazını da olsa göster belki bir daha hamile olmıycam dedim. Çünkü bu gebelik planlı değildi, erken menapoz riskim var o yüzden evlendikten hemen sonra denedik. Kısmetimize Allah verdi bebeğimizi. Hastalığımıda biliyorlar. Normalde pozitif insanım ama bunu düşündükçe gözlerim doluyor, hamileliğin verdiği duygusallıktan mı acaba hepsi bilmiyorum. Şimdi düşünüyorum lohusalığımda ne olacak? Bana ne kadar destek olabilecek, yada yanımda olduğunu hissettirecek
Sezeryan konusuna katılıyorum kesinlikle doğum olarak değil ihtiyaç halinde anne bebek sağlığı için başvurulacak bir operasyon bence.Cnm bende de insulin direnci var tek başına diyet yetmiyor, hareketsiz kalmadan lazım. Bir de fix bir kilo olacak, ne alacaksın ne de vereceksin. 3 4 kg aldın mı çıkıyor yeniden insulin
Hem normal hem sezeryan geçirmiş biri olarak diyorum ki keşke bu gebelikte imkan olsa da normal dogursam. Normal doğumda 10 güne hayatıma devam ettim seseryanda 1 ay açıdan, hareket edememekten, hapşırırken kesigimi tutmaktan helak oldum. Sezeryan dediğin doğum değil ameliyat bana göre. Günlük hayat kalitesini 1 ay kesintiye uğraşıyor. Normal doğumda dikişler 10 güne iyileşiyor ve normal hayata devam. Normal doğumda sancı çekmek yorucu, doğum.bir fiil başlayınca zaten 2 dakikada operasyon bitiyor.
Hepimiz sağlıkla kucağımıza alalım insallahn
Bazi annelere bazi evlatlar daha kiymetli henuz tek cocugum.oldugu icin mantigima oturtamadim sebebini. Bizde de boyle benm her ozel durumumda kardesim bi b.k yer beni unutup onun derdine duserler. Dogurdum oglum yogunbakimda annem benmle bi gece kaldi evine gitti mesela. Sut sagiyorum kan geliyo. Mastit olmusim ama bilmiyorum. Yanimda ilgili anne olsa olur muydu boyle. Smdi yine hamileyim. Kardesim yine bi halt yedi suan hapiste. Hepimiz sok olduk ama atlattik. Annem atlatamio mesela. Ultrasona gelinmez mi.kac ay oldu. Suan ayrintili icin doktordayim annem evde yatiyo. Arabayla alayim dedm yine de gelmedi. Napayim smdi bunun icin. Ben de onlarin bu tarz seylerime kosmuyorum artk. Gelmiosun diye kahirlaniyolar. Bin turlu bahane sunuyorum. Laf anlatsam anlamicaklar beni suclicaklar. Amaan diyip geciorum. Sana da tavsiye ederim
Canım seni o kadar iyi anlıyorum ki hamilelikte hormonlar yükseliyor çok daha hassas olunuyor en yakınından ilgi alaka beklemek gayet normal bir durum bende annemle problemler yaşadım tüp bebek aşamasında devamlı bir stres yaşadım yapma ilaçları kullanma napacaksin bebeği çalış der dururdu hamilelikte kendimi unuttum onun ergenlik kaprislerini çektim kendime göre değil onun sevdiği yemekleri yapıyordum kadın hep bir mutsuzdu hala öyle erken doğum yaptım genel anestezi almışım ayikmadan ağlıyorum anneme bakın ben bakamıyorum hastayım diye kadın bana diyor ki doğumuna gelmeyecektim kusmustum lohusaligimda birer damla sütüm geldi beni o kadar strese sokmustuki anlatması çok güç ben kızı degilimde düşmanı gibiydim bebeğimde birgün yardım etmedi sadece bebeği duş aldirirken yardım ediyordu onda da saatlerce söyleniyordu bu bebeğimde gelecekti Allah razı olsun dedim sen gelme ben herşeyi yaparım dedim kayınvalideme gel dedim kadın cayimida yapar kahvaltımı da hazırlar canım ne istese o yemeği yapar kahvemi yapar çocuklarıma yardım eder ve hiç söylenmez o yüzden o gelsin zaten hormonlar tavan yapıyor başka kaprisleri cekemem lohusaligimi insan gibi geçirmek istiyorum beni strese sokan herşeyde kızan yardımcı olmayan bir anne yerine yabancı bir bakici kadın tutarım vallaKızlar benim bir derdim var, başından başlıyım. eylül ayı Düğün zamanımda ablam ikizlere hamileydi ailenin ilk bebekleri, 2,5 ay bizimkilere söylemek istemedi riskli dönem geçsin istiyordu. Ama hamileliği çok riskliydi kanamalar yaşıyordu bende başından beri saklama söyle diyordum. Düğünüme 2 hafta kala bizim eve valiziyle birlikte geldi söyledi hamile olduğunu. Bende gelsin annem yardımcı olsun istiyordum, ama biranda evde benim gitmem unutuldu. Düğün kına gecesi planlarım ablama göre yapıldı, bazı isteklerimi yapamadım, eve kimse gelmesin dedi. Anneme 3 gün evinde kalsa öyle gelse dediğimde olmaz ona ben bakıcam göndermem diyordu. Bu arada evi anneme 5 dk mesafede. Kendisi ve eşi koronayı biraz abartıyorlardı. Evde maskeyle dolaşmaya başladık, kardeşimin odasına yerleşti filan. Neyse düğünden sonra kanamaları bitti, durumu düzeldi. Doğuma kadar annem baktı. Ben bunların hiç birinde değilim annem baksın, kendisi evden çalışıyordu, eşi kendi evlerinde kalıyordu arada gidip geliyor annem ona da yemek veriyordu. Şubatın başı erken doğum oldu 33. hafta prematüre doğdu yeğenlerim zaten ikizlerde bekleniyordu. Benimde hamileliğimi ocakta söylemiştik. Kendisi annemin yaşadığı siteye taşındı. Hamileliğimin başından beri hala ailemden ilgi göremedim. Başlarda ablamın evde oluşu şekeri çıktı onun diyet listesine göre yemek yapıyordu annem, sonra bebekler prematüre doğdu zorluklar çektiler. Şubat bitti, mart bitti, nisandayız annem 1,5 aydır ablamda kalıyor. İkisi bebeklere bakıyor. Babamla diğer kız kardeşim kendi evlerinde onlarda evde yemek yok ilgilenen yok. Bebekler bizi çok yoruyor diyorlar hala, toparladılar bebekler bu arada. Geçen gün gittim yemek yapmışlar önceki günden kalma ablamla annem yiyor. Bende patlama noktasına geldim, benle ne zaman ilgileneceksin diye. 2 ay hak verdim yoruldular dedim ama bari şimdi 1 kere mi yemek yaptın onda da beni düşün sevdiğim bişeyi yap ya da ara sor. Annem ne aradı, ne benim için bişeyler yaptı. Bebekler sürekli ağlasa yerlerinde durmasa başka sorunlar olsa neyse derim, ama güzel bebekler oldular iyi toparladılar annemle ablam. İki gün önce onları yemek yerken görürken sinirlendim artık. Bide sabah erkenden işe gidiyorum 6 da uyanıyorum, eşim oruç tutuyor onla kendime yemek yapmaya çalışıyorum. İşyerinde sürekli merdiven in çık yoruluyorum bunları hepsi de biliyor. Bana baksın ilgilensin demiyorum zaten ama haftada 1 mi yemek yapabildin onda da beni düşün, beni düşündüğünü bi şekilde göster dedim anneme. Haksız mıyım yanlış mı yaptım bilmiyorum, şimdide diyor ki birbirimize destek olacağımız zamandayız böyle yapma küsme, yaptığım yanlışmış gibi. Ben küsmedim, yeterince de destek olduğumu düşündüm. Şimdide ona bakma benle ilgilen demiyorum. Ama benimde kızın olduğunu, ona gösterdiğin ilginin birazını da olsa göster belki bir daha hamile olmıycam dedim. Çünkü bu gebelik planlı değildi, erken menapoz riskim var o yüzden evlendikten hemen sonra denedik. Kısmetimize Allah verdi bebeğimizi. Hastalığımıda biliyorlar. Normalde pozitif insanım ama bunu düşündükçe gözlerim doluyor, hamileliğin verdiği duygusallıktan mı acaba hepsi bilmiyorum. Şimdi düşünüyorum lohusalığımda ne olacak? Bana ne kadar destek olabilecek, yada yanımda olduğunu hissettirecek
bizim daha güçlü olduğumuzu, kendimizin halledebileceğini sanıyorlar heralde. yada ihtiyacımızın olmadığını düşünüyolar. ama öyle değil. ablamda da birlikte ultrasona gittiler. bana hiç demedi ki bende geleyim bir seferinde. bende bunları düşünüp kendimi üzmek istemiyorum, bebekte hissediyor çünkü. böyle bir patlama yaşadım sizlede paylaşmak istedim :)Bazi annelere bazi evlatlar daha kiymetli henuz tek cocugum.oldugu icin mantigima oturtamadim sebebini. Bizde de boyle benm her ozel durumumda kardesim bi b.k yer beni unutup onun derdine duserler. Dogurdum oglum yogunbakimda annem benmle bi gece kaldi evine gitti mesela. Sut sagiyorum kan geliyo. Mastit olmusim ama bilmiyorum. Yanimda ilgili anne olsa olur muydu boyle. Smdi yine hamileyim. Kardesim yine bi halt yedi suan hapiste. Hepimiz sok olduk ama atlattik. Annem atlatamio mesela. Ultrasona gelinmez mi.kac ay oldu. Suan ayrintili icin doktordayim annem evde yatiyo. Arabayla alayim dedm yine de gelmedi. Napayim smdi bunun icin. Ben de onlarin bu tarz seylerime kosmuyorum artk. Gelmiosun diye kahirlaniyolar. Bin turlu bahane sunuyorum. Laf anlatsam anlamicaklar beni suclicaklar. Amaan diyip geciorum. Sana da tavsiye ederim
Kesinlikle çok çok haklısın bende ailem ama onların herseyine koşmaktan yoruldum birde ben bekarken de öyleydim evin babası konumunda kimin maddi sıkıntısı olsa ben koşarım manevi sıkıntılara ben koşarım ama hiçbiri bir gün bana bir ihtiyacın var mı demez çok yoruldum ailem yüzünden çok şükür eşim ve ailesi normal insanlarBazi annelere bazi evlatlar daha kiymetli henuz tek cocugum.oldugu icin mantigima oturtamadim sebebini. Bizde de boyle benm her ozel durumumda kardesim bi b.k yer beni unutup onun derdine duserler. Dogurdum oglum yogunbakimda annem benmle bi gece kaldi evine gitti mesela. Sut sagiyorum kan geliyo. Mastit olmusim ama bilmiyorum. Yanimda ilgili anne olsa olur muydu boyle. Smdi yine hamileyim. Kardesim yine bi halt yedi suan hapiste. Hepimiz sok olduk ama atlattik. Annem atlatamio mesela. Ultrasona gelinmez mi.kac ay oldu. Suan ayrintili icin doktordayim annem evde yatiyo. Arabayla alayim dedm yine de gelmedi. Napayim smdi bunun icin. Ben de onlarin bu tarz seylerime kosmuyorum artk. Gelmiosun diye kahirlaniyolar. Bin turlu bahane sunuyorum. Laf anlatsam anlamicaklar beni suclicaklar. Amaan diyip geciorum. Sana da tavsiye ederim
annem kendini düşünmez çocuklarını düşünür, ama niyeyse bana gelince hep çok yorgundur :) şuan benimde kayınvalidem sağolsun yemek veriyor, yoğurdumu yapıyor, ultrasona benide götürün diyor sürekli arıyor görüntülü konuşuyoruz. ama annem haftada bir belki arar yada aramaz. zaten bu gidişle bende kayınvalimdemi çağırıcam. annemin ablama yaptıklarından sonra bende ilgi istedim, ablama 6 ay evinde baktı yerinden kaldırmadı, şimdi yine ablamla ilgileniliyor doğumdan bu yana 2,5 ay geçmiş. benim bu zamanlarımda beni tek bırakıyorlar. annemin bende emeği yok o zaman diyorum, buna üzülüyorum. sabahta aradı benim yaptığım yanlışmış, destek olmam lazımmış, çok yoruluyormuş rahatsızmış vs. zaten nazını bi bana yapıyor. burda sizinle paylaştım biraz olsun rahatladımCanım seni o kadar iyi anlıyorum ki hamilelikte hormonlar yükseliyor çok daha hassas olunuyor en yakınından ilgi alaka beklemek gayet normal bir durum bende annemle problemler yaşadım tüp bebek aşamasında devamlı bir stres yaşadım yapma ilaçları kullanma napacaksin bebeği çalış der dururdu hamilelikte kendimi unuttum onun ergenlik kaprislerini çektim kendime göre değil onun sevdiği yemekleri yapıyordum kadın hep bir mutsuzdu hala öyle erken doğum yaptım genel anestezi almışım ayikmadan ağlıyorum anneme bakın ben bakamıyorum hastayım diye kadın bana diyor ki doğumuna gelmeyecektim kusmustum lohusaligimda birer damla sütüm geldi beni o kadar strese sokmustuki anlatması çok güç ben kızı degilimde düşmanı gibiydim bebeğimde birgün yardım etmedi sadece bebeği duş aldirirken yardım ediyordu onda da saatlerce söyleniyordu bu bebeğimde gelecekti Allah razı olsun dedim sen gelme ben herşeyi yaparım dedim kayınvalideme gel dedim kadın cayimida yapar kahvaltımı da hazırlar canım ne istese o yemeği yapar kahvemi yapar çocuklarıma yardım eder ve hiç söylenmez o yüzden o gelsin zaten hormonlar tavan yapıyor başka kaprisleri cekemem lohusaligimi insan gibi geçirmek istiyorum beni strese sokan herşeyde kızan yardımcı olmayan bir anne yerine yabancı bir bakici kadın tutarım vallao yüzden bunları düşünmen gayet normal de seni anlamamaları yanlış ablaninda anlayışlı olması gerek o bu dönemi yeni geçirmiş daha anlayışlı olması gerekir ama lohusalıktan çıkmamışta olabilir
Body fazlaca alınmalı bebek ilk zamanlar sütün fazlasını sürekli çıkartıyor günde 8-10 üst değişiyor neredeyse. Hazırlıklı olunmalı. Yenidoğan yani 50-52cm çok alınmamalı çünkü kilo alıp verme zamanı geçip bebek toparlanmaya başlayınca yenidoğanlar olmuyor buda yaklaşık 1-2haftayı buluyor. Yazın tabiki çok sıcak oluyor ama bence yenidoğan uzun kollu giymeli. Oğlumda ağustosta doğdu ve ev 28dereceydi nefes alınmıyordu. Kısa kollu giysirip müslin örtüyordum üstüne fakat üşüyordu. Üşüyen bebek bal peteği gibi nokta nokta renk değiştiriyor ten rengi oradan anlayabilirsiniz hava sıcaklığından dolayı ensesi soğuk olmayacaktır. Ellerinin soğuk ve sıcak olması bir anlam ifade etmiyor zatenKızlar 0/3 aylık zıbınları kaç tane almak lazım ortalama, bide uzun kollumu aldınız ilk ay uzun giydirilir dedi arkadaş ama yaz sıcağında pişmezmi çocuk
Aşı politikalarını sürekli yeniliyorlar demek ki.Aşm ye gittim daha önce asi olmuştum sistemde varsa tek doz yeterli dediler
hayır sonuna kadar haklısın bu hissettiklerinde. sen de annenin bir evladısın, senin de ilgi beklemek hakkın. ben 34 yaşındayım hayatımın yarısındayım belki de ama ben de yeni anladım anne olunca. insan 50 yaşına da gelse yine annesinin ilgisini şefkatini istiyor. ve yine çocuğum olduktan sonra anladım ki aklım yerinde oldukça çocuğumu asla ilgisiz ve sevgisiz bırakmicam. tek önemli olan, -çocuğun yaşı ne olursa olsun- annesine güvenmesi ve sevildiğini bilmesi. mükemmel ebeveyn diye bir şey kesinlikle yok. insan yanlışlar yapabilir, çocuklar istemeden yara da alabilir. yara almadan büyüyen tek bir çocuk yoktur ne kadar dikkat etsen de. ama önemli olan bir ebeveyn bir hatasını fark ettiği anda düzeltmek için yol aramasıdır diye düşünüyorum. çocuk sevildiğini önemsendiğini bildiği için yaralarını da sarar zaten bir şekilde. bence hissettiklerini içinde tutma. anlat sonrasında öfkeye dönüşmesin. isteklerin şımarıkça ya da abartı ya da gereksiz değil.Kızlar benim bir derdim var, başından başlıyım. eylül ayı Düğün zamanımda ablam ikizlere hamileydi ailenin ilk bebekleri, 2,5 ay bizimkilere söylemek istemedi riskli dönem geçsin istiyordu. Ama hamileliği çok riskliydi kanamalar yaşıyordu bende başından beri saklama söyle diyordum. Düğünüme 2 hafta kala bizim eve valiziyle birlikte geldi söyledi hamile olduğunu. Bende gelsin annem yardımcı olsun istiyordum, ama biranda evde benim gitmem unutuldu. Düğün kına gecesi planlarım ablama göre yapıldı, bazı isteklerimi yapamadım, eve kimse gelmesin dedi. Anneme 3 gün evinde kalsa öyle gelse dediğimde olmaz ona ben bakıcam göndermem diyordu. Bu arada evi anneme 5 dk mesafede. Kendisi ve eşi koronayı biraz abartıyorlardı. Evde maskeyle dolaşmaya başladık, kardeşimin odasına yerleşti filan. Neyse düğünden sonra kanamaları bitti, durumu düzeldi. Doğuma kadar annem baktı. Ben bunların hiç birinde değilim annem baksın, kendisi evden çalışıyordu, eşi kendi evlerinde kalıyordu arada gidip geliyor annem ona da yemek veriyordu. Şubatın başı erken doğum oldu 33. hafta prematüre doğdu yeğenlerim zaten ikizlerde bekleniyordu. Benimde hamileliğimi ocakta söylemiştik. Kendisi annemin yaşadığı siteye taşındı. Hamileliğimin başından beri hala ailemden ilgi göremedim. Başlarda ablamın evde oluşu şekeri çıktı onun diyet listesine göre yemek yapıyordu annem, sonra bebekler prematüre doğdu zorluklar çektiler. Şubat bitti, mart bitti, nisandayız annem 1,5 aydır ablamda kalıyor. İkisi bebeklere bakıyor. Babamla diğer kız kardeşim kendi evlerinde onlarda evde yemek yok ilgilenen yok. Bebekler bizi çok yoruyor diyorlar hala, toparladılar bebekler bu arada. Geçen gün gittim yemek yapmışlar önceki günden kalma ablamla annem yiyor. Bende patlama noktasına geldim, benle ne zaman ilgileneceksin diye. 2 ay hak verdim yoruldular dedim ama bari şimdi 1 kere mi yemek yaptın onda da beni düşün sevdiğim bişeyi yap ya da ara sor. Annem ne aradı, ne benim için bişeyler yaptı. Bebekler sürekli ağlasa yerlerinde durmasa başka sorunlar olsa neyse derim, ama güzel bebekler oldular iyi toparladılar annemle ablam. İki gün önce onları yemek yerken görürken sinirlendim artık. Bide sabah erkenden işe gidiyorum 6 da uyanıyorum, eşim oruç tutuyor onla kendime yemek yapmaya çalışıyorum. İşyerinde sürekli merdiven in çık yoruluyorum bunları hepsi de biliyor. Bana baksın ilgilensin demiyorum zaten ama haftada 1 mi yemek yapabildin onda da beni düşün, beni düşündüğünü bi şekilde göster dedim anneme. Haksız mıyım yanlış mı yaptım bilmiyorum, şimdide diyor ki birbirimize destek olacağımız zamandayız böyle yapma küsme, yaptığım yanlışmış gibi. Ben küsmedim, yeterince de destek olduğumu düşündüm. Şimdide ona bakma benle ilgilen demiyorum. Ama benimde kızın olduğunu, ona gösterdiğin ilginin birazını da olsa göster belki bir daha hamile olmıycam dedim. Çünkü bu gebelik planlı değildi, erken menapoz riskim var o yüzden evlendikten hemen sonra denedik. Kısmetimize Allah verdi bebeğimizi. Hastalığımıda biliyorlar. Normalde pozitif insanım ama bunu düşündükçe gözlerim doluyor, hamileliğin verdiği duygusallıktan mı acaba hepsi bilmiyorum. Şimdi düşünüyorum lohusalığımda ne olacak? Bana ne kadar destek olabilecek, yada yanımda olduğunu hissettirecek
terapistle görüşüyorum ben, ki bence her zaman herkes görüşmeli. benim de ablam öyledir. her meşguldür asla bana vakit ayıramaz. çocuk gini ağlayarak ilgisini istediğim de olmuştur, beni dünyanın merkezinde olduğuma inanmakla, bencillikle ve anlayışsızlıkla suçlar. misal bebeğime yalnız bakma travmamdan bahsettim ya ilk 4 ay. Ablam da Malta'da aslında. Ama bir kez dahi olsun, gelip yardımcı olayım falan demedi. zaten ondan bekletim düşük, temizlik yapacağını evi derleyip toplayıp yemek yapacağını beklemedim hiç ama en azından çocuk uyurken yanında oturur ben duş alırım yemek yerim en azından sohbet edeceğim biri olur diye bekledim. Her zaman öncelikleri farklıydı. Kötü günlerimde yanımda olmaz ve bunda bir sorun görmez. Hatta dedim ya ona dertlerim hep şımarıkça gelir. off bi sen doğum yaptın der, amaan falan diye küçümser. sadece kendi derdi olduğunda arar, derdini anlatır ben dinlerim, beni geçiştirir kapatır. terapistten bahsetmemin sebebi, haliyle hep onunla konuşuyorum ablam hakkında. bana verdiği öğütü sizinle paylaşıyorum belki işinize yarar. dedi ki 0 beklentiye gireceksin. O öyle, o zaman yokmuş gibi davran ondan hiçbir beklentin olmasın daha iyi. Sen bazı konularda medet umdukça belli ki yıllardır asla yanında olmuyor her seferinde bir umut değişmesini seni görmesini istiyorsun ama yapma. hiç onu ve varlığını göz önünde bulundurma. bir 3 ay falan görüşmedim anladı gibi oldu başladı arayıp sormaya falan ama geç kaldı. şu an görüşüyoruz ama ondan gerçekten yeni bebek konusunda hiçbir beklentim yok. hatta yanlarına taşınalım mı olduk, ilk bebeğimizde mazereti uzaklıktı (20 dk araçla) sonra dedim eşime boşver hiç taşınmayalım, şimdi ister istemez yakınız diye yine beklentiye giricem, ama huylu huyundan vazgeçmez, yine mazeretleri olacak bu sefer başka şeyler, ben yeniden hayal kırıklığına uğricam ve üzülücem. hiç bulaşmayalım, en iyisi böyle uzak uzak beklentisiz bir hayat. çünkü insan hayal kırıklığına uğramaya yoruluyor.Bazi annelere bazi evlatlar daha kiymetli henuz tek cocugum.oldugu icin mantigima oturtamadim sebebini. Bizde de boyle benm her ozel durumumda kardesim bi b.k yer beni unutup onun derdine duserler. Dogurdum oglum yogunbakimda annem benmle bi gece kaldi evine gitti mesela. Sut sagiyorum kan geliyo. Mastit olmusim ama bilmiyorum. Yanimda ilgili anne olsa olur muydu boyle. Smdi yine hamileyim. Kardesim yine bi halt yedi suan hapiste. Hepimiz sok olduk ama atlattik. Annem atlatamio mesela. Ultrasona gelinmez mi.kac ay oldu. Suan ayrintili icin doktordayim annem evde yatiyo. Arabayla alayim dedm yine de gelmedi. Napayim smdi bunun icin. Ben de onlarin bu tarz seylerime kosmuyorum artk. Gelmiosun diye kahirlaniyolar. Bin turlu bahane sunuyorum. Laf anlatsam anlamicaklar beni suclicaklar. Amaan diyip geciorum. Sana da tavsiye ederim
Kayınvaliden yardımcı oluyorsa oda iyi canım benimki de öyle şimdi gelir misin bana yardımcı olur musun desem koşarak gelir ve herşeyimi yapar genç bir kız gibi birde herşeyi sorar beğendin mi olmuş mu nasıl yapmamı istersin sen otur ben yaparım sen yorulma dinlenannem kendini düşünmez çocuklarını düşünür, ama niyeyse bana gelince hep çok yorgundur :) şuan benimde kayınvalidem sağolsun yemek veriyor, yoğurdumu yapıyor, ultrasona benide götürün diyor sürekli arıyor görüntülü konuşuyoruz. ama annem haftada bir belki arar yada aramaz. zaten bu gidişle bende kayınvalimdemi çağırıcam. annemin ablama yaptıklarından sonra bende ilgi istedim, ablama 6 ay evinde baktı yerinden kaldırmadı, şimdi yine ablamla ilgileniliyor doğumdan bu yana 2,5 ay geçmiş. benim bu zamanlarımda beni tek bırakıyorlar. annemin bende emeği yok o zaman diyorum, buna üzülüyorum. sabahta aradı benim yaptığım yanlışmış, destek olmam lazımmış, çok yoruluyormuş rahatsızmış vs. zaten nazını bi bana yapıyor. burda sizinle paylaştım biraz olsun rahatladım
Aynen oyle dusunuyolar. Sen yaparsin sen halledersin. Allah kuvvet versin hallederiz kizbizim daha güçlü olduğumuzu, kendimizin halledebileceğini sanıyorlar heralde. yada ihtiyacımızın olmadığını düşünüyolar. ama öyle değil. ablamda da birlikte ultrasona gittiler. bana hiç demedi ki bende geleyim bir seferinde. bende bunları düşünüp kendimi üzmek istemiyorum, bebekte hissediyor çünkü. böyle bir patlama yaşadım sizlede paylaşmak istedim :)
Allah muhtac etmesin bosver kuzum. Ben de beklentiye girmiorum artk en mantiklisiterapistle görüşüyorum ben, ki bence her zaman herkes görüşmeli. benim de ablam öyledir. her meşguldür asla bana vakit ayıramaz. çocuk gini ağlayarak ilgisini istediğim de olmuştur, beni dünyanın merkezinde olduğuma inanmakla, bencillikle ve anlayışsızlıkla suçlar. misal bebeğime yalnız bakma travmamdan bahsettim ya ilk 4 ay. Ablam da Malta'da aslında. Ama bir kez dahi olsun, gelip yardımcı olayım falan demedi. zaten ondan bekletim düşük, temizlik yapacağını evi derleyip toplayıp yemek yapacağını beklemedim hiç ama en azından çocuk uyurken yanında oturur ben duş alırım yemek yerim en azından sohbet edeceğim biri olur diye bekledim. Her zaman öncelikleri farklıydı. Kötü günlerimde yanımda olmaz ve bunda bir sorun görmez. Hatta dedim ya ona dertlerim hep şımarıkça gelir. off bi sen doğum yaptın der, amaan falan diye küçümser. sadece kendi derdi olduğunda arar, derdini anlatır ben dinlerim, beni geçiştirir kapatır. terapistten bahsetmemin sebebi, haliyle hep onunla konuşuyorum ablam hakkında. bana verdiği öğütü sizinle paylaşıyorum belki işinize yarar. dedi ki 0 beklentiye gireceksin. O öyle, o zaman yokmuş gibi davran ondan hiçbir beklentin olmasın daha iyi. Sen bazı konularda medet umdukça belli ki yıllardır asla yanında olmuyor her seferinde bir umut değişmesini seni görmesini istiyorsun ama yapma. hiç onu ve varlığını göz önünde bulundurma. bir 3 ay falan görüşmedim anladı gibi oldu başladı arayıp sormaya falan ama geç kaldı. şu an görüşüyoruz ama ondan gerçekten yeni bebek konusunda hiçbir beklentim yok. hatta yanlarına taşınalım mı olduk, ilk bebeğimizde mazereti uzaklıktı (20 dk araçla) sonra dedim eşime boşver hiç taşınmayalım, şimdi ister istemez yakınız diye yine beklentiye giricem, ama huylu huyundan vazgeçmez, yine mazeretleri olacak bu sefer başka şeyler, ben yeniden hayal kırıklığına uğricam ve üzülücem. hiç bulaşmayalım, en iyisi böyle uzak uzak beklentisiz bir hayat. çünkü insan hayal kırıklığına uğramaya yoruluyor.
Aynen öyle benim annemden beklentim bitti şimdi geleyim yardım edeyim diyor şuan sen çok hasta oluyorsun diyor bende hemen yok anne ben bu bebekte çok saglikliyim inşallah gününde de doğarsa ben çocuklarıma bakarım diyorum hiçbir şey demiyor kayınvalidem 1 hafta yardım etmek isterse eder istemezse yardımcı tutacağım diyorum kendi annemden ablamdan beklediğimi onlar yapmadiktan sonra kayınvalidemden de bir beklentim yok ama valla kadın içtenlikle ben yardım ederim diyor başka en azından parayla tuttuğum yardımcidan beklentim olur oda yapmak zorunda olur 35 yaşındaydım kızımda annemden beklerdim bir bebek nasıl bakılır göstermesini ben bilmiyorum bu prematüre deyip aradan siyriliyordu zor günlerdi ama çok şükür Rabbime geçti psikolojik olarak çok yorulmuştum şimdi daha iyiyim herşeyi ben yapabilecek güce sahibim Allah'ın izniyle inşallah ama ilerde Rabbim nasip ederse kizimada gelinimede her konuda yardımcı olucam inşallahterapistle görüşüyorum ben, ki bence her zaman herkes görüşmeli. benim de ablam öyledir. her meşguldür asla bana vakit ayıramaz. çocuk gini ağlayarak ilgisini istediğim de olmuştur, beni dünyanın merkezinde olduğuma inanmakla, bencillikle ve anlayışsızlıkla suçlar. misal bebeğime yalnız bakma travmamdan bahsettim ya ilk 4 ay. Ablam da Malta'da aslında. Ama bir kez dahi olsun, gelip yardımcı olayım falan demedi. zaten ondan bekletim düşük, temizlik yapacağını evi derleyip toplayıp yemek yapacağını beklemedim hiç ama en azından çocuk uyurken yanında oturur ben duş alırım yemek yerim en azından sohbet edeceğim biri olur diye bekledim. Her zaman öncelikleri farklıydı. Kötü günlerimde yanımda olmaz ve bunda bir sorun görmez. Hatta dedim ya ona dertlerim hep şımarıkça gelir. off bi sen doğum yaptın der, amaan falan diye küçümser. sadece kendi derdi olduğunda arar, derdini anlatır ben dinlerim, beni geçiştirir kapatır. terapistten bahsetmemin sebebi, haliyle hep onunla konuşuyorum ablam hakkında. bana verdiği öğütü sizinle paylaşıyorum belki işinize yarar. dedi ki 0 beklentiye gireceksin. O öyle, o zaman yokmuş gibi davran ondan hiçbir beklentin olmasın daha iyi. Sen bazı konularda medet umdukça belli ki yıllardır asla yanında olmuyor her seferinde bir umut değişmesini seni görmesini istiyorsun ama yapma. hiç onu ve varlığını göz önünde bulundurma. bir 3 ay falan görüşmedim anladı gibi oldu başladı arayıp sormaya falan ama geç kaldı. şu an görüşüyoruz ama ondan gerçekten yeni bebek konusunda hiçbir beklentim yok. hatta yanlarına taşınalım mı olduk, ilk bebeğimizde mazereti uzaklıktı (20 dk araçla) sonra dedim eşime boşver hiç taşınmayalım, şimdi ister istemez yakınız diye yine beklentiye giricem, ama huylu huyundan vazgeçmez, yine mazeretleri olacak bu sefer başka şeyler, ben yeniden hayal kırıklığına uğricam ve üzülücem. hiç bulaşmayalım, en iyisi böyle uzak uzak beklentisiz bir hayat. çünkü insan hayal kırıklığına uğramaya yoruluyor.
Olsun, önemli olan her şeyin yolunda olması. ne güzel para göz doktor değil işte, benimki de öyle. sonucu whatsapptan gönderdim gelmene gerek yok 1 ay sonra gel dedi. Ben 20 gün sonra gittim, bekleyemedim o kadarAyrintilidan ciktim.hersey yolunda. 580 gr 30 cm. Doktoruma attim bi ay sonr muayeneye gel hersey yolunda dedi
Oysa 25 ine de ona randevu almistim
Ayy çok güzel maşallahAyrintilidan ciktim.hersey yolunda. 580 gr 30 cm. Doktoruma attim bi ay sonr muayeneye gel hersey yolunda dedi
Oysa 25 ine de ona randevu almistim
Merhaba TSH kaç çıktı en son? 3 ve altı olması gerekiyor bu haftalarda, ben gebelik öncesinden beri kullanıyorum 50 mg, en son 3,37 çıktı TSH, 75 mg a çıkardık ilacı, senin de çok yüksek değildir muhtemelen ki en düşük doz olan 25 mg ile başlanmış, korkma çok yüksek olması ilk haftalarda gelişim geriliğine, sonrasında erken doğuma sebep olabiliyor ama 10a çıkarsa filan demişti doktor. Seninki de fark edilmiş ilaç başlanmış sıkıntı olmaz merak etmeArkadaslar bugun kan tahlil sonucumuzu qldik guatir icin bende guatir çıkmıştı 25 mglik ilac kullaniyordum en sonda ki kontrolumuze gittigimizde kan iatediler kan verdik sonucta doktor demiski tiroidleri yavas calisiyor ilaci 50 mga cikardilar bende agladim dayanamadim bilgisi olanlar ne olur yazarmisiniz bebegime bi zararı olmaz demi birde bu tiroidler neden yavas calisir acaba ne olur birsey yazin buna cok ihtiyacim var bu arada erzuruma gidicez ya guatir icinde randevu aliyim diyorum tabi ayni gune denk gelirse iki randevuda gitmisken onada baktiricam yine
Ben karnımı sarsiyorum uyan diyeBen de aynı senin gibiyim. Bazen saatlerce hissetmiyorum hiçbisey bazen cok kıpırdanıyor, genelde aksamları, gündüz sanki hareket ediyor da biz duymuyoruz, uyuyor da olabilir, kafana takma bencr taktıkca hissedemezsin, takmazsan daha cok hissedersin gibi geliyor bana, ve evet benim bebe sese tepki veriyor sanırsaö ne zaman instagramda dolaşsam video seslerini duysa kıpırdanıyor akşamları yatınca, her aksam değil ama.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?