2023 Kasım Anneleri Paylaşım Alanı

yagmurcicegii · 5 Ocak 2024

Anlatabileceğim kimse olmadığı için hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum bu satırları. Ben anneliğin yüz karasıyım. Hapı bıraktığım gibi hiç zorlanmadan Allah bana hamilelik nasip etti. Çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirdim bebeğimi sağlıklı kucağıma aldım ama nankörüm ya işte şükretmeyi bilemedim. Aslında şükrettim de ama 2 ay olmasına rağmen bebeğimi hiç sevmedim. Bunları söylerken utanıyorum ben resmen bebeğimi istemiyorum. İçimden şunu derken farkettim ya keşke bi sabah uyansam ve olmasa. Hiç uyumadım ağlamaktan gözlerim kan çanağı oldu. Bir anne cocugunu sevmez mi ya istemez mi? Bu nasıl bir şey ya. Ben özür diliyorum sizin kadar güzel annelerden, uğraşıpta cocuk sahibi olamayan annelerden özür diliyorum. Kendimi o kadar çaresiz ve zavallı hissediyorum ki bunu anlatamıyorum ne size ne bir başkasına. Dönüşü olmayan bir yola girdim. Neyime güvendim ki madem yapamayacaktım? Benim elimde büyüyecek olan sevgisiz bir bebek… Allahım çok kötüyüm. Ben böyle iğrenç düşünceler içerisindeyken bu kadar mutsuzken bu bebeğe tek nasıl bakabilirim? Bakamam. Eşime bu durumu nasıl anlatacağım ben bu cocuga ne zamana kadar biriyle bakacağım en önemlisi ne zaman seveceğim. Berbat haldeyim cok berbat haldeyim. Uyku namına bir şey yok ağlamamı durduramıyorum. Nolursunuz bana bir şey söyleyin.

yagmurcicegii · 5 Ocak 2024

Kaçmak istiyorum arkama bakmadan kaçmak yok olmak. Bu sorumluluğu almak istemiyorum. Psikolojim resmen yerle bir oldu. Sabahı nasıl edicem bilmiyorum.

trueliving_ · 5 Ocak 2024

RASKOLN_ .!.:
Anlatabileceğim kimse olmadığı için hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum bu satırları. Ben anneliğin yüz karasıyım. Hapı bıraktığım gibi hiç zorlanmadan Allah bana hamilelik nasip etti. Çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirdim bebeğimi sağlıklı kucağıma aldım ama nankörüm ya işte şükretmeyi bilemedim. Aslında şükrettim de ama 2 ay olmasına rağmen bebeğimi hiç sevmedim. Bunları söylerken utanıyorum ben resmen bebeğimi istemiyorum. İçimden şunu derken farkettim ya keşke bi sabah uyansam ve olmasa. Hiç uyumadım ağlamaktan gözlerim kan çanağı oldu. Bir anne cocugunu sevmez mi ya istemez mi? Bu nasıl bir şey ya. Ben özür diliyorum sizin kadar güzel annelerden, uğraşıpta cocuk sahibi olamayan annelerden özür diliyorum. Kendimi o kadar çaresiz ve zavallı hissediyorum ki bunu anlatamıyorum ne size ne bir başkasına. Dönüşü olmayan bir yola girdim. Neyime güvendim ki madem yapamayacaktım? Benim elimde büyüyecek olan sevgisiz bir bebek… Allahım çok kötüyüm. Ben böyle iğrenç düşünceler içerisindeyken bu kadar mutsuzken bu bebeğe tek nasıl bakabilirim? Bakamam. Eşime bu durumu nasıl anlatacağım ben bu cocuga ne zamana kadar biriyle bakacağım en önemlisi ne zaman seveceğim. Berbat haldeyim cok berbat haldeyim. Uyku namına bir şey yok ağlamamı durduramıyorum. Nolursunuz bana bir şey söyleyin.

Canım bak sana yine yazmıştım bazı kişiler doğum sonrası daha ağır depresyon geçirebiliyor senin şuan için tek yapman gereken güzel bir şekilde tedavi alman olacak başka yolu yok zaten kimseye anlatamıyorum diyorsun doktorlarla dertlenip bu durumu yeneceksin ki bn senin yerinde olsam anneme ve eşime anlatırım doğumdan sonra bende çok ağrılar çektiğim için depresyona girdim ama içime atmadım herkese söyledim iyi değilim bana yardımcı olun diye çok şükür atlattım ama o dönem de gitmeyi düşündüm daha sonra o ruh halim düzeldiği için gitmedim lütfen destek al tek çaren bu şimdilik

Redpanda11 · 5 Ocak 2024

Hooops .!.:
Benimde en korktuğum o geceyle gündüzü ayırt etsin diye gündüzleri sesli ortamda yatırıyorum geceleride loş ve sessiz ama umarım işe yarıyordur

İşte ben gece uykusu yatak odasında, gündüz uykusu salonda. Ama işte bu aralar sesi de kendi kendine çıkarıyor, ortamı gündüze çevirmek için

integrawingates · 5 Ocak 2024

RASKOLN_ .!.:
Anlatabileceğim kimse olmadığı için hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum bu satırları. Ben anneliğin yüz karasıyım. Hapı bıraktığım gibi hiç zorlanmadan Allah bana hamilelik nasip etti. Çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirdim bebeğimi sağlıklı kucağıma aldım ama nankörüm ya işte şükretmeyi bilemedim. Aslında şükrettim de ama 2 ay olmasına rağmen bebeğimi hiç sevmedim. Bunları söylerken utanıyorum ben resmen bebeğimi istemiyorum. İçimden şunu derken farkettim ya keşke bi sabah uyansam ve olmasa. Hiç uyumadım ağlamaktan gözlerim kan çanağı oldu. Bir anne cocugunu sevmez mi ya istemez mi? Bu nasıl bir şey ya. Ben özür diliyorum sizin kadar güzel annelerden, uğraşıpta cocuk sahibi olamayan annelerden özür diliyorum. Kendimi o kadar çaresiz ve zavallı hissediyorum ki bunu anlatamıyorum ne size ne bir başkasına. Dönüşü olmayan bir yola girdim. Neyime güvendim ki madem yapamayacaktım? Benim elimde büyüyecek olan sevgisiz bir bebek… Allahım çok kötüyüm. Ben böyle iğrenç düşünceler içerisindeyken bu kadar mutsuzken bu bebeğe tek nasıl bakabilirim? Bakamam. Eşime bu durumu nasıl anlatacağım ben bu cocuga ne zamana kadar biriyle bakacağım en önemlisi ne zaman seveceğim. Berbat haldeyim cok berbat haldeyim. Uyku namına bir şey yok ağlamamı durduramıyorum. Nolursunuz bana bir şey söyleyin.

Canım benim herkesin hayatına yeni giren bi bebeği karşılama yöntemi farklı ve bazı duygularının düşüncelerinin önüne geçemiyorsan kendini suçlama bunun yerine onları paylaşıp yakınlarından ve profesyonel bir yardım al. Bol bol inşirah suresi dinle içini ferahlatsın kendine oku üfle her türlü kendini destekle. Ben de şu anda yardımsız çocuğa bakamıyorum ama bu bizim eksik anne olduğumuzu göstermiyor sadece yardıma ihtiyacımız olduğunu gösteriyor. Sen çocuğun için elinden geleni yapıyorsan zaten onun için en büyük iyiliği yapıyorsun. Olumsuz hislerin inşallah geçecektir kendini bu kadar düşünüp yıpratma

Redpanda11 · 5 Ocak 2024

RASKOLN_ .!.:
Anlatabileceğim kimse olmadığı için hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum bu satırları. Ben anneliğin yüz karasıyım. Hapı bıraktığım gibi hiç zorlanmadan Allah bana hamilelik nasip etti. Çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirdim bebeğimi sağlıklı kucağıma aldım ama nankörüm ya işte şükretmeyi bilemedim. Aslında şükrettim de ama 2 ay olmasına rağmen bebeğimi hiç sevmedim. Bunları söylerken utanıyorum ben resmen bebeğimi istemiyorum. İçimden şunu derken farkettim ya keşke bi sabah uyansam ve olmasa. Hiç uyumadım ağlamaktan gözlerim kan çanağı oldu. Bir anne cocugunu sevmez mi ya istemez mi? Bu nasıl bir şey ya. Ben özür diliyorum sizin kadar güzel annelerden, uğraşıpta cocuk sahibi olamayan annelerden özür diliyorum. Kendimi o kadar çaresiz ve zavallı hissediyorum ki bunu anlatamıyorum ne size ne bir başkasına. Dönüşü olmayan bir yola girdim. Neyime güvendim ki madem yapamayacaktım? Benim elimde büyüyecek olan sevgisiz bir bebek… Allahım çok kötüyüm. Ben böyle iğrenç düşünceler içerisindeyken bu kadar mutsuzken bu bebeğe tek nasıl bakabilirim? Bakamam. Eşime bu durumu nasıl anlatacağım ben bu cocuga ne zamana kadar biriyle bakacağım en önemlisi ne zaman seveceğim. Berbat haldeyim cok berbat haldeyim. Uyku namına bir şey yok ağlamamı durduramıyorum. Nolursunuz bana bir şey söyleyin.

Bebek büyük bir sorumluluk, bu yaşımda zorlanıyorum. Zor geçen bir günde, eskiden olsa böyle kriz anlarında annesi seni istiyor diye bebeği verir rahatlardın ama artık o anne sensin; onu sen rahatlatacaksın diye kendimle yüzleşirsen buldum kendimi. Gerçekten zor ve büyük bir sorumluluk. Yapı olarak anaç bir karakter ve senden yaş olarak da baya büyük olduğum halde zorlanıyorum. Çünkü gerçekten zor. Ve sen hem bebeğinle hem de evinle maşallah ilgilenebilen birisin, ben ise ev işini resmen saldım, tek başıma sadece bebeğe yetebiliyorum. Bu ağır sorumlukların ve yetmeye çalışmaların seni yıpratması çok normal. Ve bu utanılacak bir şey değil. Kimseye de bu duygunu söylemek zorunda değilsin, bir de bunun yükünü yükleyip de nasıl ne yapacağım diye düşünme. işin profesyoneline gidip destek almalısın. Destek almak kadar güzel bir şey yok.

Ki sen bebeğine karşı duygularını fark ederek o zarar görecek ilerde endişesiyle buraya yazıyorsun. Bu bile ne kadar güzel bir anne olduğunu/olcağının göstergesi

trueliving_ · 5 Ocak 2024

Kendi kendime nazar etme hızım ayy aşının etkisi yenimi çıkıyor acep yoksa çokmu besledim bugün sürekli emmek istedi bende verdim daha sonra 90 cc mama içti ama habire kusuyor bu çok beslendiği için mi habire üst değiştiriyorum ağlamıyor huysuzluğu yok sadece kusması fazla bide bir kaç gündür çok uyudu yeter sana bu kadar rahat anne dedi sanırım bekliyordum bunu

soyasosu · 5 Ocak 2024

Hooops .!.:
Benimde en korktuğum o geceyle gündüzü ayırt etsin diye gündüzleri sesli ortamda yatırıyorum geceleride loş ve sessiz ama umarım işe yarıyordur

Gündüzleri nasıl bir ses yapıyorsun? Evde tek kalmaya başladık biz evde hiç ses yok

trueliving_ .!.:
Kızlar anne olmak hiç akıl işi değil yaa uyumuyor diye hep üzülüyordum şimdide uyuyor niye çok uyuyor bi sıkıntısı mı var diye üzülüyorum gerçekten çok uyuması da sıkıntı olabilir mi

Yok yok iyidir merak etme

soyasosu · 5 Ocak 2024

trueliving_ .!.:
Kendi kendime nazar etme hızım ayy aşının etkisi yenimi çıkıyor acep yoksa çokmu besledim bugün sürekli emmek istedi bende verdim daha sonra 90 cc mama içti ama habire kusuyor bu çok beslendiği için mi habire üst değiştiriyorum ağlamıyor huysuzluğu yok sadece kusması fazla bide bir kaç gündür çok uyudu yeter sana bu kadar rahat anne dedi sanırım bekliyordum bunu

Bizimde bu saatler cilvelenme saatimiz hiç şaşmaz.

yagmurcicegii · 5 Ocak 2024

Redpanda11 .!.:
Bebek büyük bir sorumluluk, bu yaşımda zorlanıyorum. Zor geçen bir günde, eskiden olsa böyle kriz anlarında annesi seni istiyor diye bebeği verir rahatlardın ama artık o anne sensin; onu sen rahatlatacaksın diye kendimle yüzleşirsen buldum kendimi. Gerçekten zor ve büyük bir sorumluluk. Yapı olarak anaç bir karakter ve senden yaş olarak da baya büyük olduğum halde zorlanıyorum. Çünkü gerçekten zor. Ve sen hem bebeğinle hem de evinle maşallah ilgilenebilen birisin, ben ise ev işini resmen saldım, tek başıma sadece bebeğe yetebiliyorum. Bu ağır sorumlukların ve yetmeye çalışmaların seni yıpratması çok normal. Ve bu utanılacak bir şey değil. Kimseye de bu duygunu söylemek zorunda değilsin, bir de bunun yükünü yükleyip de nasıl ne yapacağım diye düşünme. işin profesyoneline gidip destek almalısın. Destek almak kadar güzel bir şey yok.

Ki sen bebeğine karşı duygularını fark ederek o zarar görecek ilerde endişesiyle buraya yazıyorsun. Bu bile ne kadar güzel bir anne olduğunu/olcağının göstergesi

Hala ağlıyorum hiç uyumadım kafayı yemek üzereyim. Annemi uyandırıp cocugu ona verip diğer odaya gitmek istiyorum ama annem kızar diye korkuyorum.

soyasosu · 5 Ocak 2024

RASKOLN_ .!.:
Hala ağlıyorum hiç uyumadım kafayı yemek üzereyim. Annemi uyandırıp cocugu ona verip diğer odaya gitmek istiyorum ama annem kızar diye korkuyorum.

Lütfen destek al en önemlisi kendi sağlığın için. İnan güzel şeyler olacak

yagmurcicegii · 5 Ocak 2024

soyasosu .!.:
Lütfen destek al en önemlisi kendi sağlığın için. İnan güzel şeyler olacak

Alacağım zaten hemde sabah olduğu gibi hastaneye gideceğim. Planlı bir hamilelikti, istenilen bir bebekti neden böyle oldu ben anlamadım. En kötüsü de çok korkuyorum ya düzelmezse diye çünkü içimde bir şey resmen bağırıyor. Ben anne olmak istemiyorum, ben bakmak istemiyorum diye.

trueliving_ · 5 Ocak 2024

soyasosu .!.:
Bizimde bu saatler cilvelenme saatimiz hiç şaşmaz.

Aynen ya resmen oyun istiyor al kucağına zıplat hoplat güldür şükür yoruldu baya uyudu

Ftsklc47 · 5 Ocak 2024

RASKOLN_ .!.:
Anlatabileceğim kimse olmadığı için hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum bu satırları. Ben anneliğin yüz karasıyım. Hapı bıraktığım gibi hiç zorlanmadan Allah bana hamilelik nasip etti. Çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirdim bebeğimi sağlıklı kucağıma aldım ama nankörüm ya işte şükretmeyi bilemedim. Aslında şükrettim de ama 2 ay olmasına rağmen bebeğimi hiç sevmedim. Bunları söylerken utanıyorum ben resmen bebeğimi istemiyorum. İçimden şunu derken farkettim ya keşke bi sabah uyansam ve olmasa. Hiç uyumadım ağlamaktan gözlerim kan çanağı oldu. Bir anne cocugunu sevmez mi ya istemez mi? Bu nasıl bir şey ya. Ben özür diliyorum sizin kadar güzel annelerden, uğraşıpta cocuk sahibi olamayan annelerden özür diliyorum. Kendimi o kadar çaresiz ve zavallı hissediyorum ki bunu anlatamıyorum ne size ne bir başkasına. Dönüşü olmayan bir yola girdim. Neyime güvendim ki madem yapamayacaktım? Benim elimde büyüyecek olan sevgisiz bir bebek… Allahım çok kötüyüm. Ben böyle iğrenç düşünceler içerisindeyken bu kadar mutsuzken bu bebeğe tek nasıl bakabilirim? Bakamam. Eşime bu durumu nasıl anlatacağım ben bu cocuga ne zamana kadar biriyle bakacağım en önemlisi ne zaman seveceğim. Berbat haldeyim cok berbat haldeyim. Uyku namına bir şey yok ağlamamı durduramıyorum. Nolursunuz bana bir şey söyleyin.

RASKOLN_ .!.:
Kaçmak istiyorum arkama bakmadan kaçmak yok olmak. Bu sorumluluğu almak istemiyorum. Psikolojim resmen yerle bir oldu. Sabahı nasıl edicem bilmiyorum.

Bende senin gibiydim hastaneden eve geldiğimizde aman Allahım dedim bi anda eski hayatimi özlemeye başladım hatta bekarlığa kadar gitti daldim ben nasl büyütecem bu çocuğu dedim o kadar zor sorumluluğu o kadar büyük bir şey ki bu sefer bir arayış içine girdim orda burda ona buna sürekli sorular sordum ne zaman geçer dedim bebeğe alisacakmym internetten sürekli araştırma yaptım bebeklerle ilgili şuan o kadar küçükler ki onları isteyen biziz ve onların bize o kadar ihtiyacı var ki ilgiye sevgiye ve zamanla alisacaksn diye bir yazi da okudum ilk başta zor olabilir eskileri eski hayatini arayablrsn ama önce bunu kafadan atmak lzm artık eski hayat yok yeni bebekli hayat var ve adapte olmaya çalış canm beynine kurmaya calis ve söyle ki önümüz de yaz ayı var yaz olunca herşey çok güzel olucak biraz daha büyümüş olucklar ve biz biraz daha rahat edeces sürekli dışarda olabilecegz ozmn parkta avmlerde kafeler de kafana göre takilirsn inan herşey zamanla rayına oturur kızkardeşimin 4 e hamile ona dedm bu ne cesaret dedi ki senin ilk olduğu için öyle diyosun biz alıştık dedi sende alisacan dedi hatta bir zamn sonra ikinciyiide istiycn dedi ve ben emminmn ki sen çok iyi bir anne olican canm bende öyle ben artık olumsuzluklri kafamdan attım sürekli pozitif düşünüyorum ve benm bebeğim de çok zor bir bebek sürekli ağlayan bir bebek ve atlatacas hep birlikte ve bunu ilk önce destek alarak başlayabilirsin

supriz3 · 5 Ocak 2024

Hooops .!.:
Emziğim yapcağını sanmıyorum doktorlar emziği öneriyor öyle olsa önermezlerdi diye düşünüyorum

1 arkadaşımın ışık hızıyla olmuştu. Kaç aylıktı bilmiyorum emziği aldı emmeyi istemedi. Emziği geri bıraktı hemen düzeldi.

ebbs · 5 Ocak 2024

RASKOLN_ .!.:
Anlatabileceğim kimse olmadığı için hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum bu satırları. Ben anneliğin yüz karasıyım. Hapı bıraktığım gibi hiç zorlanmadan Allah bana hamilelik nasip etti. Çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirdim bebeğimi sağlıklı kucağıma aldım ama nankörüm ya işte şükretmeyi bilemedim. Aslında şükrettim de ama 2 ay olmasına rağmen bebeğimi hiç sevmedim. Bunları söylerken utanıyorum ben resmen bebeğimi istemiyorum. İçimden şunu derken farkettim ya keşke bi sabah uyansam ve olmasa. Hiç uyumadım ağlamaktan gözlerim kan çanağı oldu. Bir anne cocugunu sevmez mi ya istemez mi? Bu nasıl bir şey ya. Ben özür diliyorum sizin kadar güzel annelerden, uğraşıpta cocuk sahibi olamayan annelerden özür diliyorum. Kendimi o kadar çaresiz ve zavallı hissediyorum ki bunu anlatamıyorum ne size ne bir başkasına. Dönüşü olmayan bir yola girdim. Neyime güvendim ki madem yapamayacaktım? Benim elimde büyüyecek olan sevgisiz bir bebek… Allahım çok kötüyüm. Ben böyle iğrenç düşünceler içerisindeyken bu kadar mutsuzken bu bebeğe tek nasıl bakabilirim? Bakamam. Eşime bu durumu nasıl anlatacağım ben bu cocuga ne zamana kadar biriyle bakacağım en önemlisi ne zaman seveceğim. Berbat haldeyim cok berbat haldeyim. Uyku namına bir şey yok ağlamamı durduramıyorum. Nolursunuz bana bir şey söyleyin.

Seni çok iyi anlıyorum. Ağır bir lohusa depresyonu geçirdim bazen hala eski hayatımı özlüyorum ve keşke anne olmasaydım da diyorum. Sonra pişman oluyorum orası ayrı ama. Genelde bebek durmayınca bu tetikleniyor. Lohusalığımda yalnızdım, o yüzden zorlu geçti. Profesyonel desteğin dışında eşin ve annen de destek olmalı sana. Sadece bilmeni isterim ki bu bir süreç ve geçecek. Uzun da sürse elbet geçiyor.

Astrologsero · 5 Ocak 2024

1.5 gündür kaka yapamıyor ya normal mi kaç günden sonra sıkıntıydı

soyasosu · 5 Ocak 2024

Kızlar ben bebişin yatağına dönence almamıştım. Dün siparişim geldi o gece uyurken yatağına taktık. Sabah resmen gülme seslerine uyandım. Yarım saattir de kolları sallayarak dönencesine bakıyor çok komik

Dönence bu kadar sevilen bir şey miydi ya

Aycee09 · 5 Ocak 2024

RASKOLN_ .!.:
Anlatabileceğim kimse olmadığı için hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum bu satırları. Ben anneliğin yüz karasıyım. Hapı bıraktığım gibi hiç zorlanmadan Allah bana hamilelik nasip etti. Çok güzel sorunsuz bir hamilelik geçirdim bebeğimi sağlıklı kucağıma aldım ama nankörüm ya işte şükretmeyi bilemedim. Aslında şükrettim de ama 2 ay olmasına rağmen bebeğimi hiç sevmedim. Bunları söylerken utanıyorum ben resmen bebeğimi istemiyorum. İçimden şunu derken farkettim ya keşke bi sabah uyansam ve olmasa. Hiç uyumadım ağlamaktan gözlerim kan çanağı oldu. Bir anne cocugunu sevmez mi ya istemez mi? Bu nasıl bir şey ya. Ben özür diliyorum sizin kadar güzel annelerden, uğraşıpta cocuk sahibi olamayan annelerden özür diliyorum. Kendimi o kadar çaresiz ve zavallı hissediyorum ki bunu anlatamıyorum ne size ne bir başkasına. Dönüşü olmayan bir yola girdim. Neyime güvendim ki madem yapamayacaktım? Benim elimde büyüyecek olan sevgisiz bir bebek… Allahım çok kötüyüm. Ben böyle iğrenç düşünceler içerisindeyken bu kadar mutsuzken bu bebeğe tek nasıl bakabilirim? Bakamam. Eşime bu durumu nasıl anlatacağım ben bu cocuga ne zamana kadar biriyle bakacağım en önemlisi ne zaman seveceğim. Berbat haldeyim cok berbat haldeyim. Uyku namına bir şey yok ağlamamı durduramıyorum. Nolursunuz bana bir şey söyleyin.

Yazmadan geçemicem herkez destek alman gerekdiğini söylemiş tabi kide almalısın rahatlıcaksındır ama şu dikkatimi çekti
Sen çok araştıran yanlış bişey yapmaktan korkan bebegiyle bi annesin ama henüz anneliği kabul etmemiş gibisin o yüzden bu düşünceler içindesin, buraya yazışlarından sorduğun şeyler yanlış bişey yapmaktan korkman ki annende olsa bak bırakıp diğer odaya gitmiyosun (benn olsam giderdim) yatağımı özledim annen yardım ediyor ama yine büyük yük sende (hepimizde) bence sen tek bakabiliyosun bunun farkında değilsin benn bırakıp ilk zamanlar kendi yatağımda yattım çocuklar odadaydı emzirip yatağıma gidiyodum acıdan bişy görmüyodu gözüm bırakabildim yani annenle konuşursan daha iyi destek olur bu durumdaki kadın hiç yaşnız bırakmıyor çok şanslısın bence fırsatın farkında değilsin sende anne kulağın çocukta olsun diyip eşinin yanına uyu bence onada ihtiyacın var gündüzleri bebek uyurken git yatağına sokul eşin olmasa bile uyu güzelce yarım saat bir saat bile nasıl iyi gelicektir ahh annem çalışmasada yanımda olsa
Kafandaki ben iyi bi anne değilim düşüncesini atarsan sende farkına varıcaksın ne kadar çok sevdiğini kolik olması seni daha çok yıpratıyodur anlıyorum çok az kaldk düzelicek belkide 1 ay sonra o sancılar gidicek ve düzeniniz oluşucak

Spring05 · 5 Ocak 2024

Mubeiz .!.:
Aynı anda aynı şeyleri yaşıyoruz ya bende öyleyim 2 3 gündür. Sabırla bitmesini bekliyorum

Eğer çok acıkmışsa 4 saattir filan emmemişse özellikle gece rahat emiyor ama diğer türlü ayağa kalkıcam hafif sallancam yoksa öğürüyor. Dün gece uyutamadım emzikte almadı memeyle uyusun dedim kustu

Hooops .!.:
O niye oluyor ya bizimkide tam tersi aşırı memeye düştü emzik asla almıyor beni emzik niyetine kullanıyor

Benim ilk kızım memeye bağımlıydı ama onda da oldu sadece bu kadar erken değildi 4 aylığa yakındı. Sanırım 4. Ay atağında hemen hemen hepsinde oluyor

supriz3 .!.:
Bizde de başladı bugün çok küçükler nerden çıktı anlamadım. Uyku sonrası emiyor ama onun dışında çok zor alıyor. Hadi ben mama veriyorum seninki mama da almıyor neden oluyor acaba.

Aynen uykuluyken emiyor rahat bende anlamadım gerçekten küçükler ben emzik bile vermedim

supriz3 .!.:
Bizde de başladı bugün çok küçükler nerden çıktı anlamadım. Uyku sonrası emiyor ama onun dışında çok zor alıyor. Hadi ben mama veriyorum seninki mama da almıyor neden oluyor acaba.

Gerçekten çok erken oldu ben mamayı bırak emzik bile vermedim. Sadece dişçiye ya da kızı okula alıştırırken biberon verdim sütü sağıp o da sayılı yani bu geçici bir süreç ama bir ya da iki haftaya geçiyor

tupbebekyolculugu .!.:
Benim de bu aralar başladı gibi. Tutmuyor ya da tutunca savaş veriyor resmen. Midesi bulanıyor gibi atıyor memeyi çok zor

Ben gazı mı var omdan mı emmiyor diye düşündüm ayağa kalkıp sallanınca kapıyor. Oturarak yatarak emmiyor. Dün ben zorladım yastığıma kustu yine. Her hafta yastık yıkatıyor evladım sağolsun

2023 Kasım Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti

kız

erkek

ikiz kız

ikiz erkek

ikiz kız/erkek

üçüz/çoğul

Gırnatacı küpek

Gırnatacı küpek

Popüler Üye

Bal böceğim 🍯 🧜‍♀️

Üye

Bal böceğim 🍯 🧜‍♀️

Popüler Üye

Eklentiler

1köpek🐾1perikızı👼annesi

1köpek🐾1perikızı👼annesi

Gırnatacı küpek

1köpek🐾1perikızı👼annesi

Gırnatacı küpek

Popüler Üye

Aktif Üye

Nirvana

Aktif Üye

Aktif Üye

1köpek🐾1perikızı👼annesi

Arya Pars&Pera 🕊️

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency