Hangi birinin patentini alayım ki, adamlar atölyeden benim kalıplarımı kopyalamışlar. Zaten istanbulda iki yer var kumaş satan eminönü ve ümraniye. Direk kumaşlarıda biliyorlar azıcık düğmesini başka yapınca olur yeni tasarım. Yasalar o kadar berbat ki. Koleksiyonu tanınan bir firmaya yapıyordum, allahtan siparişi aldım sözleşmeyi imzalamadım çünkü o zaman büyük vergiler alıyorlar. Freelans gibi dışardan mal satmış gibi fatura kestim. Ama aynı mallar yan yana mağazada çıktı. Rezalet valla bana dava açsaydı koleksiyonu sattığım firma kazanırdı. 2. Sevkiyatı durdurdum paramı ödemediler herşey elimde kaldı. O suriyeli atölye de yaptığıyla yanına kar kaldı. Ben de bıraktım bu işleri. Bir yandan kostüm yapıyordum o işe devam ettim ama ondan da bezmiştim zaten.
Hiç çalışmadan gelen düzenli gelirimi biriktirdim valla daha çok para biriktirdim pandemide.
cidden tekstil işi türkiye de bitti. Böyle zaten her yerde moda tasarımı okuyorum modacı olcam ben diye dolanan yarı çıplak full fizik sıfır beyin kızlar görüyorum… işte tekstil onların elinde arkadaşlar.