Herkese merhabalar
9+4le ben de sanırım bu gruba dahil oluyorum. 190sayfanın tamamını okumuşumdur, her boşluğumda girip kimler nasıl geçiriyor diye bakıyorum. Kendi adıma bir şey söyleme ihtiyacı hissedittim, ben bi özel eğitim öğretmeniyim ve işim gereği her gün özel gereksinimli çocuklarla çalışıyorum. Normal bir insanın aklına gelmeyecek ihtimaller her an, her çocuk sahibi olmayı düşündüğümde beni tedirgin ediyordu. Ve yapı olarak da kaygı düzeyi yüksek bir insanımdır, açıkçası çok korkuyordum hamileliğimi nasıl geçireceğimden. Fakat o kadar ilginç bir şekilde hayatımın en kaygısız, kafama takmadığım dönemine girmişim gibi hissediyorum.mesela evde idrar testi yapıp çift çizgiyi gördükten hemen sonra hastaneye koşarım sanıyordum, ama 2buçuk hafta bekleyip biraz daha büyüsün belki simdi görünmez diye erteleyebildim. İşe motosikletle gidip geliyorum, bunu da dert etmedim, doktor yavaş kullan bişey olmaz dedi. Beslenme, vitaminler, semptomlar, hiç ama hiç bir konuda tedirgin olmamayı başarıyorum bu çok ilginç bir şey benim için. Burda sizlerin yazılarını okuduğumda çok korkup endişe ettiğinizi görüyorum, elbette kötü tecrübeler yaşamış olmanız, belki uzun zamandır bekliyor olduğunuz bir gebelik olabilir ama ben nerde sağlıklı ve mutlu bir bebek görsem rahat anne babaların bebekleriydiler. Elbette her ihtimale kendimizi hazırlamalı aklımızın bi köşesinde tutmalıyız ama sürekli kötü bir şey olacağı düşüncesini de taşımamalıyız. Bunun stresi hem bize hem bebeğimize zarar veriyor. Dilerim herkes sağlıkla mutlulukla bebeğini kucağına alır, mutlu bir hamilelik ve annelik yaşar