Ya arkadaşlar bana panik perileri ziyarete geldi yine. Bu sefer bebeğe bir şey oldu değil de biraz doğum sonrası kaygısı oldu. Birincisi yeni eve tasinmistik, ebeme burası çok uzak geliyor (aslında degil de neyse) o yüzden artık ebem degil. Yeni ebe bulmak da doguma 3 ay kalmışken çok zor. Herkes doluyum maalesef diye geri çeviriyor.
Annem gelmek istemişti ama ona da vize almamız lazım ve vize alacak randevu yok arkadaşlar yani hazirana kadar başvuru randevusu dahi yok. Yani o da gelemez, o bana çok yardımcı olurdu hem de torununu da başından beri görmüş olurdu ama açıkçası beni de zorlardi diye düşünüyorum psikolojik olarak, annemi severim ama çekmesi zordur o yüzden ona pek fazla takılmadım ama su an bana çocuğa bakamazmisim gibi geliyor. Ya bebek bakimiyla alakalı hiçbir şey bilmiyorum ya. Evin temizliği, benim bakimim vs hiç umurumda değil, eşim var, arkadaşlarım var şimdiden plan yapıyorlar nasıl yardımcı oluruz diye ama bana bebek elimde harap olacakmış gibi geliyor
Geçen saat 4de tuvalete kalktim, yataga dönerken "ebem yok napcam ben" diye dusundum ve tabi bi daha gözüme uyku girmedi. Böyle de bi manyağım.
Tecrübeli anneler, nasıl oluyor bu işler yani herkesin ne ebesi ne anası oluyor yaninda biliyorum da işte ne bileyim.