- 21 Kasım 2022
- 695
- 782
- 33
Tabii ne zaman isterseniz ya da hiç denemezsiniz akışına bırakıp görmek lazımÇok sevindim fayda görmenizeŞifanın nereden geleceği belli olmuyor. Belki bir süre sonra biz de ebeyle deneriz ama bizim ebemiz bebeği zorlamamaktan yanaydı. O tutumu da çok hoşuma gitti açıkçası. Ben de isterim sağım yapma derdi bitsin, emzirip kurtulayım ama çocuğa travma yaratmak istemiyorum daha fazla. Vardır her şeyin bir vakti saati. Böyle düşünmek huzur veriyor
Amin, hepimizin gönlüne göre versin AllahTabii ne zaman isterseniz ya da hiç denemezsiniz akışına bırakıp görmek lazımher şey gönlünüzce olsun inşallah
Ben de pes etmeye şurda yazanları görene kadar çok yakındım ama ne kadar güzel düşünen destek olan insanlarla dolu bir yer. Yardım isteyince kalbı güzel insanlar buluyor bizleri umarım siz de ben de bu işin altından kalkabiliriz kalkamazsak da yavrularımız iyi olsun yeter kiMerhaba. Maalesef ben çözemedim durumu. Bazen kendime de kızıyorum . Çünkü bebeğim silikon uçla emmeye meyilli idi yani arada emiyordu . Dün bile yandan şırıngayla damlatarak silikon uç ile emzirebilsim . Ama silikon uç ile doyabildiğini düşünmediğimden kıyamayıp tekrar biberon veriyoeum. Ve ben biberon verdikçe her seferinde yine başa dönüyoruz . İlk 15 gün kaşık biberon kullanıyorduk fakat damağına vs çok çarpıyordu yarısı üzerine dökülğyordu ve kıyamayıp biberon verdim. Böyle ml ml biberondaki tüm sütü içiyor ya içim rahatlıyor resmen ve çok şükür çok iyi kilo alıyor .
Ama bi taraftan da sağıp vermek hem bana çok zor hemde dediğiniz gibi bağ olayı beni cidden üzüyor zaman zaman.
Bebeğimin kucağımda olmasını emmesini çok istersim. Kıyamayıp biberon vs verdim ama şimdide bebeğin kucağımda olmaua ihtiyacı olduğunu düşünüp üzülüyorum. Evet biberonla verirken hep kucağımda tutuyoeum, onun dışında sürekli kucaklıyorum bağ kurmak için ama meme emmesi gibi olmuyor. Yani ben öyle hissediyorum.
Bebeğinde emip dakikalarca kucağımda kalmaya ihtiyacı vardır belki özellikle ilk aylar ama olan oldu işte napayım. Artık memeyi tutacağına inancım da yok
Zor şeyler yaşayıp kalbiniz ne kadar güzel kalmış söyledikleriniz o kadar iyi geldi ki hep mutlu olun güzel yüreklerle karşılaşın hepZor şeyler yaşamışsınız, öncelikle çok geçmiş olsun.
Emzirme konusundaki hassasiyetinizi anlıyorum ve bu konuda yıpranmanız çok üzücü çünkü emzirmeyle bağ kurulmuyor. Aranızdaki bağ sizin bebeğinizi sevmeniz ve bunu ona hissettirmenizle kurulacak. Bunu kendimden biliyorum. Annem beni 2.5 sene emzirmiş ama ben onun lohusa depresyonuyum, aramızda bir şeylerin eksik olduğunu hep hissettim de kardeşim doğduktan sonra anladım ne kadar sevilmediğimi şimdi de görüşmüyoruz zaten son beş senede 2 kez kendi ısrarımla görebildim, torunu olunca da bir iki yokladı o kadar
Söylemeye çalıştığım şey şu anneliğinizi ya da bebeğinizle aranızdaki bağı sadece emzirmeye indirgemeyin. Anne olduk biz bu emzirmenin ya da doğurmanın çok ötesinde. Süt de alsa mamayla da beslense kurduğunuz bağ sevginiz ölçüsünde olacak. "Mutlu anne=mutlu bebek" bu mottoyla devam edelim. Sevin bebeğinizi her fırsatta sarın elinizden geleni de yine yaparsınız emmesi için o ayrı. Ama bunları düşünerek kendinizi yıpratmayın
Nolur böyle düşünmeyinŞu an nasıl durum 4 Haziranda doğum yaptım bebeğim bir kere doğru düzgün emmedi. Meme ağzına değdi mi başlıyor evde kıyamet. Spinal anesteziden kaynaklı omurilik sıvım azaldı ve yoğun boyun tutulmaları baş ağrılarım oldu. Bebeğimi emziremedim ağrılarımdan biberon kullandım. Daha sonra iyileştiğimde ise bebeğim memeyi hiç istemiyordu kendime çok kızdım sarılık tehlikemiz yüzünden yeter ki aç durmasın hastaneye yatmasın dedim biberon verdim almıyor memeyi diye. Depresyona girmek üzereydim ki silikon uçla en azından bebeğim emmeye başladı. Ya da ben öyle zannetmiştim çünkü doğum kilosunu 15. Günde geçen bebeğimin bir hafta sonra doğum kilosunun altına tekrar düştüğünü ve sarılığının arttığını öğrendim. Üç gece yoğun bakıma alındı ve tabi ki yine biberona başladı. Şimdi yine memeyi istemiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum memeyi almadıkça sütümü içse bile kızımla bir bağım olmayacak diye beni istemiyor diye korkuyorum.
Çok ama çok güzel bir insansınZor şeyler yaşamışsınız, öncelikle çok geçmiş olsun.
Emzirme konusundaki hassasiyetinizi anlıyorum ve bu konuda yıpranmanız çok üzücü çünkü emzirmeyle bağ kurulmuyor. Aranızdaki bağ sizin bebeğinizi sevmeniz ve bunu ona hissettirmenizle kurulacak. Bunu kendimden biliyorum. Annem beni 2.5 sene emzirmiş ama ben onun lohusa depresyonuyum, aramızda bir şeylerin eksik olduğunu hep hissettim de kardeşim doğduktan sonra anladım ne kadar sevilmediğimi şimdi de görüşmüyoruz zaten son beş senede 2 kez kendi ısrarımla görebildim, torunu olunca da bir iki yokladı o kadar
Söylemeye çalıştığım şey şu anneliğinizi ya da bebeğinizle aranızdaki bağı sadece emzirmeye indirgemeyin. Anne olduk biz bu emzirmenin ya da doğurmanın çok ötesinde. Süt de alsa mamayla da beslense kurduğunuz bağ sevginiz ölçüsünde olacak. "Mutlu anne=mutlu bebek" bu mottoyla devam edelim. Sevin bebeğinizi her fırsatta sarın elinizden geleni de yine yaparsınız emmesi için o ayrı. Ama bunları düşünerek kendinizi yıpratmayın
Çok güzel anlatmışsınız bağ konusunu. Onlar bizi bırakın anne karnından, taaa ezelden tanıyorlar. Yaşanan olumsuzluklara rağmen gerek sağarak gerekse mama hazırlayarak onları canla başla beslemeye çalışan anneleriyle bağlarını koparmak şöyle dursun belki de daha da kuvvetlendirecekler bağlarınıSizi o kadar iyi anlıyorum ki. Benim bebeğim de bir gece uzun süre uyuyakaldı, taburcuyduk evi yerleştireyim telaşıyla ben zaten acemiyim annemler de bir şey demedi 4 saat beslenmedi farkedince aşırı panik oldum ve biberonla vermek zorunda kaldık ne kaşık ne mama kabul etmeyecek kadar uykuluydı. Sonra kaşığı beceremedim bebeğim çok heyecanlı içiyor hep hava yutuyor veya boğazına kaçıyordu. Şu an günün büyük çoğunluğu memeyle kavga şeklinde. Mama veriyoruz mecbur krize giriyor adeta ama olabildiğinde az vermek için savaş veriyorum emip sütümğ arttırsın diye. Bu şekilde de kilo artışı şaibeli oluyor. Fark ettim ki anne sütünün besleyiciliği kadar “aradaki bağ” olayını takıyorum. Sanki emzirmezsem herhangi biri olacakmışım gibi. Halbuki öyle değil. Amniyon sıvısının bile sizin kokunuzda olduğunu biliyor muydunuz? Kokunuzu ordan tanıyor ve huzur buluyor.
Sesinizi tanıyor, kalp atışınızın ritmi bile ona bu yepyeni dünyada güven veriyor. Hatta kucağınız onun için güvenli tek yer.
Böyle hissetmemiz bile ne kadar iyi anneler olduğumuzu Ortaya koyuyor zaten. Tercihen aman mama hazırla gitsin demedik hiçbirimiz. Aksine aç kalmalarına içimiz el vermedi. Bir şekilde beslemekle yükümlüyüz sonuçta anne olmak onun ihtiyaçlarını bir şekilde karşılamış olmak, ne şekilde olduğunun pek bşr önemi yok. Ayrıca mama yapmak/sağıp vermek daha meşakkatli bir iş. Kendimize yüklenerek daha büyük kötülük yapıyoruz. Sağlıklarına şükredip elimizden gelenin en iyisini yapmaya devam etmeliyiz diye düşünüyorum
İnsan kendi yüreği ölçüsünde görür ya, o senin yüreğinin güzelliğinden arkadaşımÇok ama çok güzel bir insansın
O zaman çok kalpİnsan kendi yüreği ölçüsünde görür ya, o senin yüreğinin güzelliğinden arkadaşım
Hepimiz hep güzel insanlarla karşılaşalım inşallahZor şeyler yaşayıp kalbiniz ne kadar güzel kalmış söyledikleriniz o kadar iyi geldi ki hep mutlu olun güzel yüreklerle karşılaşın hep
Canım iyiyiz uzun süredir giremiyorum . Doğum yapan herkes sağlıkla büyütsün bebişlerini. neredeyse iki bucuk aylık olduk ama yeni doğmuş gibiyizYagmuR_BereN nasılsın bebeğin nasıl , uzun zamandır yazmıyorsun ne yapiosun
Ben de aynıyım. Eşim eve gel diyor ben şuan gidemem çünkü yardıma ihtiyacımız var. Evde yorgunluk stres olur.!biraz anlayışlı olmaları gerekir. Eşim annemle tarrtıştı gelmiyor siz eve gelin diyor. Değişil duygular oluyor bende de.Kızlar ya depresyona mı giriyorum yoksa herkes anlayışsız mı kafayı yiyecem
Doğumdan sonra annemlere gittim 10 gün kaldık 4 günde kendi evime gectim ablam geldi herşeyi o halletti ben ful bebekle ilgilendim 2 gün oluyo ablama geçtik burda da aynı şekilde ben sadece bebeğe bakıyorum hatta çoğu zaman o alıp sakinleştiriyor eşimden yana dertliyim çok ilgisiz hamileyken korktuğum da buydu hep dile getiriyordum sen ilgisiz anlayışsız olacaksın ben ne yapacam diyordum sen merak etme ben destek olacam yanında olacam diyodu boş hava çıktı hepsi hamileyken stres yapma sütünü etkilemesin diyen adam şimdi stresliyim üstüme gelme iki yudum sütüm var o da gidecek diyince sende benim ustume gelme, keyfin bilir, olmuyorsa zorlamaya gerek yok olduğu yere kadar gibisinden konuşuyor
bu iki haftada hiç yardımcı olmadı annemlere kalmaya geldi dönüp yattı dikişler ilk 7 gün çok zorladı yerimden dahi kalkamadım ama umursamiyordu bebeği kendim alıp doyuruyor yatıyordum ağlamasına kalkmıyordu bile şimdi de ben buraya gelince şehir dışına çalışmaya gitti ben tartışınca döndü eve gel diyo gidersem hem evle hem çocukla ki eşim cocuktan beterhepsiyle birden nasıl ilgilenecem yapabilecek miyim gitmesem nereye kadar orda burda gezdirecem bebeği bı türlü düzenini kuramadım hep yeri degisti sürekli kucak ve meme istiyor gazlar başladı baş edemiyorum artık oturup ağlamak istiyorum bi size anlatabiliyorum derdimi çünkü kimse anlamıyor lohusa depresyonu hormonları diyip dalga geçer gibi konuşuyorlar
Şurda 5 ay sonra bu bebeler ek gıdaya geçecek canım arkadaşlarımÇok güzel anlatmışsınız bağ konusunu. Onlar bizi bırakın anne karnından, taaa ezelden tanıyorlar. Yaşanan olumsuzluklara rağmen gerek sağarak gerekse mama hazırlayarak onları canla başla beslemeye çalışan anneleriyle bağlarını koparmak şöyle dursun belki de daha da kuvvetlendirecekler bağlarını
Ama tabii bu kafaya gelmek kolay olmuyor. Bir mesajda daha yazmıştım. Benim sağdığım sütü eşim yediriyor diye içten içe sinir olmuştum bir gün. Halbuki adamcağız yardımlaşmaya çalışıyor. Ama ben bunu 'benim kuramadığım bağı o kuruyor' gibi algıladım lohusa kafasıyla... Neyse kısa sürdü neyse ki bu mantıksız düşünceler
İlk 3 gün yoğun bakımda kalmıştı onun dışında iyiyiz şükürler olsunAmin, hepimizin gönlüne göre versin AllahSiz de iyi misiniz? Her şey yolunda mı? Bebek nasıl?
Bizim de ayni durum. Emip uyumak istiyor sadece. Galiba ana kucagina koyup iş yapma biraz ileriki seviyelerdeYa kızlar benim oğlan uyanık old her an ama gerçekten istisnasız her an ağlıyor. uyuyacam diye ağlıyor ondan eminim. Hemen uyuyayım istiyor dalamadıkça sinirlenip ağlıyor. Şu iki gündür emzik istiyor deli gibi emzik emiyor. Memeden süt gelince sinirleniyor, emziği havada kapıyor. Acıkınca emiyor doyuyor, aç değil ona eminim. Uyumadığı zamanlarda anakıcağına koyup iş yapmak istiyorum ama asla durmuyor 2 dk sonra çığlık çığlığa ağlıyor. Misafirliğe gelmek isteyen bir sürü bekleyen var. Hatta bu hafta iş yerinden arkadaşlarım gelecek 4-5 kişi, gündüz. Ne yapıcam bilmiyorum.
Yaaaa iyi olmanıza sevindimCanım iyiyiz uzun süredir giremiyorum . Doğum yapan herkes sağlıkla büyütsün bebişlerini. neredeyse iki bucuk aylık olduk ama yeni doğmuş gibiyiz4 kilo oldu şükür sağlıksal bir sorunumuz yok. memeyi emmiyor kuvezde alışmış 40 gün biberona . Sağıp veriyorum . Çok zorluyor ama idare ediyoruz. Siz iyi misiniz nasıl gidiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?