Nefessiz kalıp kalmadığını fark etmedim o an stresten. Tarif etmekte zorlandım. Sesi çıkıyordu ama çok farklıydı yani çok şiddetli bi ağlamaydı.
Birde şunu merak ediyorum. Bugün anlayabildim gazdan olduğunu çünkü uykusuzluktan veya açlıktan ağlamıyordu ona emindim. Gün içerisinde güzel uyumuştu. Siz nasıl anlıyorsunuz gazdan ağladığını. Ayağa kalkıp gezdirince veya sallanınca susmaması gerekmez mi gazdan ağladığında. Ama benimki susuyordu gezdirince hoplatınca. Ağrısı var sonuçta gazı çıkarmadı nasıl sakinliyorki bende bunu anlamadım.
Gazını çıkartıp rahatlamasaydı çok daha uzun sürseydi o şiddetli ağlamaya hastaneye gitmek gerekir miydi gitsek ne yaparlardı ki? Böyle durumlarda eşim çok panikliyor ve hasteneye gidelşm diyor bende gitsek ne yapacaklar ki deyip götürmeme eğiliminde oluyorum. Ama bugün bi düşündüm daha uzun sürseydi ben de dayanamazdım sanırım. Sakin kalamadım. Gazdan giden oldu mu ne yapıyorlar acilde?
Tamam bahsettiğiniz şey katılma değil. Katılma durumunda ağlama sesi çıkmaz ve nefessizlikten ötürü morarma görülür. Sizinki muhtemelen gaz kaynaklı.
Gaz aslında sadece yediklerimizden ötürü süte geçen ve emzirmemizle bebekte oluşan bir durum değil. Çünkü o zaman sırf mama alan bebeklerde hiç gaz durumu olmazdı, ama oluyor. Bebeklerin sinir sistemiyle, sindirim sistemleri birlikte çalışır. Gündüz sinir sistemi bozulmuş bebeğin sindirim sistemi de bozulabilir ve gaz sancıları oluşabilir. Mesela gündüz çok fazla uyarana maruz kalan bebeklerde akşama doğru kendisini sakinleştirememesinden ötürü gaz sancısı durumu yine oluşabilir. Buna regülasyon deniyor. Birbiriyle bağlantılı. Yani aslında belki gerçekte fiziksel olarak bir gaz olmayabilir ama varmış gibi ağrı yapar. Bu durumda bahsettiğiniz gibi duygusal yakınlıkla bebek sakinleşebilir, kucağa almak, hoplatmak, sallanmak gibi. Aslında gece gündüz ayrımını öğrenebilmesi için gündüz normal günlük sesler olmalı diyoruz. Yani odası gece gibi karanlık ve sessiz olmamalı, günlük konuşma sesleri, mutfak tabak kaşık sesleri ve gün ışığı olmalı ama bunun ötesinde gündüz aşırı uyarana da maruz kalırsa sinir sistemi zorlanır ve buna bağlı olarak akşam uykuya geçişte zorlanma ve huzursuzluk başlar. Fazla uyaran nedir, yani mesela yüksek sesli karışık müzikli bir ortam, özellikle çocuk şarkıları çok gürültülü oluyor, aşırı ışıklı ortam, flaş, florasan ışığı vs, aşırı hareket hali, hızlı ve kuvvetli sallama, oyun bağlamında sevmek için bebekleri bazen havalara atıyorlar mesela çok yanlış bir şey, ya da misafir ortamında bebek elden ele kucaktan kucağa gezdiriliyor, bu da bebek için fazla bir şeydir, hareket eden kayan görüntüler, ekran, çizgi film vs, ani bir ses, bardak düştü kırıldı mesela, bağırtı sesleri (ki bu bizim evde çok oluyor, kardeşler birbirine, ben kardeşlere evde sürekli bir bağrış çağrış oluyor, ne yazık ki) vs vs… Bebek bunlara yoğun bir şekilde maruz kalmışsa akşama doğru huzursuzluk ve gaz durumu görülür, ama bebek bahsettiğiniz gibi ona yakınlık sunulduğunda kendisini rahatlatabilir. Gazını ya da kakasını yaptığında da tamamen rahatlama durumu görülür ve sonunda uykuya geçer. Kolik bebeklerde bu yakınlığı sağlasanız da sakinleşme çok daha az görülür, ne yaparsanız yapın bebek susmaz, ve uykuya geçene kadar en az 3-4 saat kesintisiz ağlama durumu olur, gece uykuları da sık sık bölünür. Ama kolik için de yapılacak pek bir şey yok, bütün bu gaz sorunları ve bebeğin kendisini sakinleştirememe durumları, 3.-4. Aya doğru genellikle biter. Gaz sancısı şöyle anlaşılır, bir anda aniden çığlıkla ağlamaya başlarlar, ne güzel uyuyordu, ya da sakin sakin duruyordu noldu şimdi birden bire dersiniz, ayaklarını bacaklarını karnına doğru çekerler, karnı çok sert ve gergin olur, emzirmeye çalıştığınızda memeyi azıcık alır bırakır, ya da memeyle kavga eder gibi olur. Peki ne yapmamız lazım? Gündüz fazla uyaranları engelleyeceğiz zaten orası net, ayrıca günlük her bez açışlarımızda bebeğe gaz masajları yapacağız, bebeği gazdan kurtarır rahatlatır, ve eğer çıplak tenine masaj yaparsak ten tene temasla da duygusal olarak da bir huzur sağlanır. Yine temas için kanguruya bağlayabiliriz, bebek kulağını kalp atışımıza dayar ve rahatlar. Hafif sakin tonlu konuşmalar, ninniler söyleyebiliriz, anne sesi de bebeğe rahatlık verir. Beyaz gürültü de bebekleri sakinleştirir, mesela mutfakta iş yaparken bir yandan da aspiratörü açarsak onun sesi de bebeğe sakinlik verir. Aklıma gelenler bunlar.