Pes edip napıyosun? Onu ağlamaya terk etmiyosun sanırım. Bebekler ağlar
bazen çok ağlar, durmadan ağlar, senin emdiğin sütü burnundan getirircesine ağlar. Ama elbet susar. Geçecek,
yakın bir zamanda değil ama geçecek. Uykusu geldiği için ağlıyor çünkü korkuyor uyumaktan ve zorlanıyor uykuya dalmaya. Desteği mutlaka vermelisin, kucak, sallama, meme, mama artık her ne ise. Çünkü burda desteklenen bebekler sadece uykuya geçmiyor aynı zamanda güvenli bağlanma için bir bağ oluşturuyor, orada bebeğin aynı zamanda zihinsel gelişimi destekleniyor. Bu yüzden "desteksiz uyumalı" denilen şey tam bir yalan, modern zaman yalanı. Buna kanıp da neden uyumuyor deme sakın. O ağladıkça sabır çek, dualar oku, eğer mümkünse bi su iç. Geçecek. Bazı günler daha zor bazı günler sadece zor olacak ama inan bana geçecek
stabil bir hayatımız olamaz artık, inişler çıkışlar olacak. Bazen bu inişler daha uzun zamanımızı alacak
Bunlar bi noktada da kendime not. Çünkü çok ama çok ağlayan bir kızım var ömrü uzun olsun
bazen yorgunluktan adımı unutuyorum, ağlamasından çıldıracak gibi oluyorum, şefkatimi elden bırakmamak için çok zorlanıyorum. Biliyorum geçecek ve fakat 'şu an' çok zor
ben de uyutmuyorum o da uykulu uykulu mızırdanıp söylenmeye devam ediyor yarım saat 1 saat sonra tekrar deniyoruz aynı süreç sıkıntı değil sarılayım sallayayım yaparım ama o öyle bir ağlıyor ki dayanamıyorum
bıraktım 
Yine zihnimi okumuşçasına yazmışsın. Güvenli bağlanmayı daha sık konuşmalıyız. Uzayda uçuştuklarını hisseden minicik kalpler bunlar. Uçuşup yok olmaktan korkarken ağlıyorlar ama biz onlara temas ederek çapa görevi görüyoruz. Bu dünyaya bize dokunarak demir atacaklar. Şimdi uykusuz kalma pahasına ne kadar temas edersek ileride bağımsız bireyler olup bize görünmez bir iple o kadar bağlı olacaklar 
