Yazdıklarını büyük şaşkınlıkla ve üzüntüyle okudum..
Bekarken ailesini pek sallamayan ama evlenince ailesini bu kadar kıymete bindiren erkeklerden nefret ediyorum. Hele ki eşiniz tam bir felaket.. Ne demek yani evliliğinizin üçüncü gününde sabahın köründe annesine gitmedin diye dövmek?
O halde o lanet kaynanaya gidiyorsunuz kimse bir şey sormuyor mu size yani dayak yediğiniz belli gözleriniz kan çanağı? Ne çirkef bir aile örneği..
Keşke evi ilk terkettiğinizde geri dönmeseydiniz, en azından bi kaç ay, belki burnu sürterdi.. Ama bu kadar çabuk her şeyi unutup dönünce hiçbir kıymetiniz kalmıyor tabii.. Yine aynı muameleye devam.. Başından problemli olduğu belli bir evlilikte neden korunmadın canım ya çok üzüldüm bebeğinin olmasına ve aldırdığına.. Bu durumda aldırmak en doğrusu tabii Allah affetsin..
Sakın dönme o eve sakın.. Kalbinin sesini dinleme o çok yanıltır seni. İhtiyacın olan zaman sende biliyorsun her şey güzel olacak zamanla. Zaten seni o adama bağlayan hiç bir şey yok artık.. Aradan aylar geçse, o adam düzelse bile (ki sanmıyorum!) kaynanan yine ortalığı karıştıracak..
Hakkında hayırlısı olsun canım, Allah sabır versin..