Ben de normalde kolay kolay kimseye bosan demem ama çocuk olunca iki kere düşünmek zorunda kalıyorsun. O adamı çekmek zorunda değilsin. Basit şeyler olsaydı 8 ayda bosanilmaz derdim ama seni depresyona sokacak kadar sıkıntı veren bir adamla hayat geçmez. Isteseydi tepkine karşılık çoktan gelmiş seni ikna etmeye çalışıyordu22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. tr ye geldiğimde annemler gece uyurken bakmışlar. tamamen yüzüm ağlamaklı dişlerim ellerim kaskatı uyumuşum 10 gün. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
edit: 2 dil biliyorum. iki bölüm bitirdim. ailemin maddi durumu da iyiydi. ailemi kariyerimi sosyal çevremi herşeyi bırakıp gittim
Aynen ben de onu anlamadım hangi ara bitirmiş. Birde iki dil..22 yaşında iki bölüm?
Cift ana dal yaptim hazirlik okumadim ingilizcem vardi zaten.Aynen ben de onu anlamadım hangi ara bitirmiş. Birde iki dil..
İlginç
Anladım.Cift ana dal yaptim hazirlik okumadim ingilizcem vardi zaten.
Hayir yok. Ve baska yere gecmek istemiyo. Benim de orada hicbir imkanim yok. Maddi gucu de yok zaten. Cozum arabsa cok aramadi bile. Bura boyle isine gelirse olduAnladım.
Konu Hakkı'nda boşanın diyemem ama bence yurtdışında yaşamayın. Evde tıkılmak sizi bu kadar bunaltmış. Eşinize açık açık deyin; Oray'a dönmem diye.
Onun Türkiye'ye gelme ihtimali var mı?
O zaman size de yazık. Yeterince yıpranmışsınız zaten. İşime gelmedi deyin Fedakarlık tek taraflı olmaz. Hakkı'nızda hayırlısı, çok zordur elbet, ama geçer bi şekilde.Hayir yok. Ve baska yere gecmek istemiyo. Benim de orada hicbir imkanim yok. Maddi gucu de yok zaten. Cozum arabsa cok aramadi bile. Bura boyle isine gelirse oldu
Durumuna çok üzüldüm öncelikle ne yaşadığını çok iyi anlayabiliyorum yeni boşandım sayılır.Seninkinden daha beter bir adamı boşadım.Olmuyorsa olmuyordur zorlama bak zaman geçtikçe ben iyiki boşadım onu diyorum hamileydim ayrıldıımda.Bebeğimi büyütüyorum ona ihtiyacım varmı hayır elhamdülillah herşey yolunda.Başlarda canın acıyabilir kendini bir boşluğa düşmüş gibi hissedebilirsin ama zamanla yerini huzura bırakıcak hepsi geçicek.Arkana dönüp bakma bile.Allah yardımcın olsun.22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. tr ye geldiğimde annemler gece uyurken bakmışlar. tamamen yüzüm ağlamaklı dişlerim ellerim kaskatı uyumuşum 10 gün. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
edit: 2 dil biliyorum. iki bölüm bitirdim. ailemin maddi durumu da iyiydi. ailemi kariyerimi sosyal çevremi herşeyi bırakıp gittim
Çap yapmak her yiğidin harcı değil tebrikler :)) ben de bir ara girdim o işlere sonra hukuk a geçtim daha Kolay geldi :))Cift ana dal yaptim. Hazirlik okumadim ingilizcem vardi zaten
Allah razi olsunÇap yapmak her yiğidin harcı değil tebrikler :)) ben de bir ara girdim o işlere sonra hukuk a geçtim daha Kolay geldi :))
Konuna gelince
1) hayatta senden önemli hiçbir şey yok
2)insan kendi seçimlerinin sonuçlarını Yaşar bu seçimler illa ki doğru olmak zorunda değil
3) boşanmadan sonra seni zorlu bir sürecin beklediğini sakin düşünme hayallerin için hiçbir şey kaybetmedin henüz çok gençsin hatandan dönmen iyi olmuş
4) 3. Yü boşanma niyetini gerçekleştireceğini umduğum için söyledim çünkü öyle ya da böyle senin hak ettiğin evlilik böyle bir evlilik değil
canım kızım kesinlikle boşanmalısın. ben senin annen olsam seni göndermem o hastaya. kariyerine odaklan. maddi durumun iyi, ailen sahip çıkıyor, sağlığın yerinde, gençsin, ondan çocuğun da yok o zaman durmana gerek de yok. aman yavrum bu olayı yaşamadın farz et ve yoluna devam et. kesinlikle kariyer yap. bu can sana bir kere veriliyor. ömrünü güzel huzurlu yaşa. öpüyorum yanaklarından.22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. tr ye geldiğimde annemler gece uyurken bakmışlar. tamamen yüzüm ağlamaklı dişlerim ellerim kaskatı uyumuşum 10 gün. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
edit: 2 dil biliyorum. iki bölüm bitirdim. ailemin maddi durumu da iyiydi. ailemi kariyerimi sosyal çevremi her şeyi bırakıp gittim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?