- 28 Kasım 2017
- 4.009
- 5.385
- 73
bende ah işim olsa diyorum bana da aciyorlarmis gibi geliyor... dediginiz gibi ne eksikse o kafaya takiliyor
Hayatta sıkıntı hiç bir zaman bitmiyor canım bunu anladım ah bi işim olsa maaşım fln olacak mı görürmüyüm derdim 6 senelik memurum ama şu an iç huzurum hiç yok yazın 30 ılucağım 30 oldum evladım yok diyorum bnde 3 yıl hiç korunmasaydım diyırum etrafımdaki herkes bana acıyormuş gibi hissediyorum niye böyle oldu bilmiyorum ama sanırım hayatımızdaki eksik şeylere odaklanıyoruz o kadar odaklanıyoruz ki düşündükçe daha da olmuyor.. demem o ki sen çabala ama akışına bırak iş de olur eş de olur bnm ikisi de hiç ummadığım zamalrda karşıma çıkmıştı ah bir de bebek olsa...
Sınav stresidir o . Gelir arada öyle. Yaklaşık 4 yıllık bi sevgilim vardı atanmadan evlenmem dedim hos onun da öyle bi niyeti yoktuMerhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
Ben de yasadim 26 yas sendromu
30 yas sendromu da yasiyorum
Allah sonumuzu hayir etsin
Çok seçici biriyim.
Bi ara bende boyle taktim evlilige sonuvunu merak ediyorsan evliyim bi kizim var 3 aylik ama okulum yarim kaldi deger miydi asla yani mutlaka bi zamani vardir acele Edip pişman olmani istemem ben pismanim keske okulu bitirseydim dengimle evlenseydim esimi seviyorun hemde çok ama cok yiprandim sird evlenmem icin düşünüyorum da neden taktim ki bu kadar evlilige saçmalık mis demem o ki takilma evlilige atan parani ye bi gez toz
aaa kütüphanede gönüllülük ne güzel :)Ben de arttirayim 34 yas ile. Bekarim, sevdigim kimse de yok. Ne yapayim ki oleyim mi simdi? Sendromlari yasamayi biraktim coktan. Iyi kotu bir isim var. Diplomam var. Yarin ehliyet sinavim var Allah'i inş alirim. Yakin zamanda ins gonullu olarak bir kutuphanede calismaya baslicam. Ne yapayim hayatimda birinin olmamasi eksiklik ama önüme bakıyorum. Mutlu olmak sevmek sevilmek guzel seyler ben de anne olmayi cok istiyorum ama evlenmis olmak icinde evlenilmiyor. Rabbim hayirlisini nasip etsin hepimize :)
cok karamsarsın ...Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
Cherry gece gece guldurdun beni. Cok yasa emi. 45 deyip ben de artiriyim mi?30la arttiriyorumKeske 28 olsam halinize sukredin oturun
Bende bazen bunu diyorum. Düşünüp kötüyü mü çekiyorum diye. Ama umutsuzlukta var işte. Perşembenin gelişi çarşambadan belli olur derler ya. Öyle bişey işte. Çevrem yok bişeyim yok. Kimle nerde tanışıp sevicem ki. Bu yüzden yalnız kalmaktan korkuyorum. Cevabınız için teşekkr ederim bu aradaNe düşünürsen o olur ben buna çok inanırım.
Olumsuz düşüncelerden uzaklaş herşeyin yoluna greceğine dair inancın olur.
Evlenmemek hele bu yaşta dünyanın sonu değil.
Kendini buna şartlayıp boşuna canını sıkma.
Anı yaşa mutlu olmaya çalış.
Yok ağlamayın ya da ağlayacaksak hep beraber ağlayalım :)Dün 28 oldum hayatımda kimse yok ağlayayım mi?
ya artık kısmet işini bile sorgular oldum biliyor musun. Kısmet beni nerden bulcak çevrem bile yok. herkesin kısmeti var derler de hiç evlenmemiş insanlar da var onların kısmeti noldu diyorum28 yasindayim bende sinava hazirlaniyorum bana da oyle geliyor...kismetinde yoksa gelmiyor yapacak birsey yok
amin inşBen de yasadim 26 yas sendromu
30 yas sendromu da yasiyorum
Allah sonumuzu hayir etsin
evet tabi ki öyleleri de var. ama mutlu insanlar da var. insan ister istemez onları da düşünüyorEvlenemiyorum diye üzüldüğünde evli mutsuzlar ve boşanmış mutsuzlar düşün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?