- 10 Kasım 2017
- 875
- 626
- 33
öyle mi dersiniz
öyle mi dersinizcok karamsarsın ...
Iste herkes surada yaniliyor: mutluluk demek=evlilik degil. Yani mutlu olmak icin evli olmak gerekmiyor. Bunu bekleyerek yasama. Evlenince de mutlu olacagini saniyorsan yanilirsin. Cunku yuzde yuz mutluluk diye birsey yok. Hayat boyle. Herkesin bir derdi var. Sagligin yerinde ise sukret, gerisi bos. Sevgiyle kal.haklısın belki ama işte insan mutlu bir hayatı olsun sevdiği olsun istiyor. Şimdi boşanma filan elbet olabilir ama kmse bu kısmı baştan düşünmek istemez. ama yorumun için teşekkr ederim canım gerçekten
ne güzel yazmışsınız. teşekkr ederim. sevgilerIste herkes surada yaniliyor: mutluluk demek=evlilik degil. Yani mutlu olmak icin evli olmak gerekmiyor. Bunu bekleyerek yasama. Evlenince de mutlu olacagini saniyorsan yanilirsin. Cunku yuzde yuz mutluluk diye birsey yok. Hayat boyle. Herkesin bir derdi var. Sagligin yerinde ise sukret, gerisi bos. Sevgiyle kal.
Canim bazen soyle bir etrafa bakiyorum eski zamandaki evlilikler gorucu usuluymus.Annelere bakiyorum tek basinalar evli gibi dursalarda babalar pek ilgilenmiyorlar ama ben hic onlarin bu konudan yakindigini gormedim.Bizim nesil duygusal galiba ya da bir grup var cok duygusal biz ona giriyoruziçi ısınmadıysa nasıl evlenir ki :/ sonuçta insanın bir içi ısınır da şans verir. ne bileyim öyle olsa şans verirlerdi heralde. istisnalar hariç tabi. ay çok karışık mevzular ama sonuç olarak yalnız kalmaktan korkuyoruz gliba
herkesin derdi farklı işte malesef :)Bende 5 gün once 22 oldum ve mutsuzum 22 nerden cikti dedim yıl başı gelmesin 21 iyiydi. Dedim.
Evliyim sizin yerinizde olup ömur boyu bekar kalmak isterdim. Dertsiz başımı derde koymazdim. Rahatlık batıyor bize valla bazen bizde olmuyoruz.
işte bende de hep bu geç kalıcam hissi var malesef. daha işim yok eşim yok yaş oldu 26 bakalımBen aslında teselli vermeye gelmiştim ama sildiğim kısmı yazarken farkettim galiba depresyondayım usul usul gideyim normalde sana yaşın genç şimdi kimse erken evlenmiyor yazacaktım ama istediğin ne varsa bi an önce elde etmeye bak 30’a doğru sendrom katmerleniyor gerisini hayal bile edemiyorum.
haha :) keşke hep 25 de kalsak ya ondan sonrası hızla geçiyor çnküaynı yaştayız hala okuyorum bu bitsin doktora istiyorum hayırlısıylan. bu arada geçen sene 25tim bu sene de öyle olacağım:)
her sene bir yıl geriden geliyorum:)haha :) keşke hep 25 de kalsak ya ondan sonrası hızla geçiyor çnkü
Daha çok erken değilmi bu düşünceler için.26 yaş gelecek düşünmek hayaller kurmak zamanı.Üstelik üniversiteyi bitirmişsin öğretmensin.Herhalde dediğin sınav kpss olsa gerek yahu sınav süreçleri sıkıntılı olur ama inan hayatının en güzel yaşları düşünme erkek arkadaş falan hepsi olacak hatta olmak ne kelime aşkın en güzelini de yaşayacaksın.Öncelik ki bunu tecrübe ile söylüyorum iş sahibi olabilmek.Bu hayatta insanın güvenceside güvendiği de kendisi olmalı ki hem maddi hemde manevi.yaşın daha genç hayatın zamanın keyfini çıkar.Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
Ne guzel ki kendini seviyorsun. En onemlisi o. O kadar cok kendini sevmeyi unutan var ki...Benimi evlilik de değil ama hayatımda bu yaşıma kadar pek kimse de olmadı insan paylaşmak ve biri tarafından da sevildiğini hissetmek istiyor
Kendimle mutluyum çok şükür bunu kusur ya da eksiklik görmüyorum zaten insan önce kendiyle mutlu olmalı ama artık paylaşmak da istiyorum boşanma kısmına girmiyorum yaşanmadan bilinmez
ben daha bir sevgiliyle bile nasıl zaman geçirilir bilmezken daha fazlasını zaten düşünemiyorum
Kendi adıma durum bu
Umutsuzluk da değil mevzu kendi başıma çok şey başarıyorum çok şükür
Sadece herşeyle tek başına uğraşmak ve kimseden destek görmemek yoruyor bazen
Amin çok teşekkür ederimNe guzel ki kendini seviyorsun. En onemlisi o. O kadar cok kendini sevmeyi unutan var ki...
Insanoglunun ihtiyaclar listesinde ilk sirada barinma ve yemek gibi temel ihtiyaclari yer aliyor. Sevgi ikinci sirada. Dolayisiyla hepimizin sevgi ve sefkate ihtiyaci var. Sonra saygi geliyor. En sonda da kendini gerceklestirmek. Bu yuzden birlikte yasamak var.
Tek basina birseyleri yapmak, hayata tutunmak zordur bilirim. Ne kadar insani yordugunu da bilirim. Zaman zaman oglum da bir gun buyuyup yuvadan ucacak ve ben yapayalniz olecegim diye dusundugum oluyor. Ama yapacak da birsey yok. Paylasmak guzel. Sevmek de. Ama karsilikli olursa guzel. Hayirlisini istemek lazim. Allah sizleri, beni de hayirli insanlarla, iyilerle karsilastirsin. Cok mutlu olun.
Yanimda olsaydin sana sarilmak isterdim. Ne guzel insansin.Amin çok teşekkür ederim
bende de işte o bahsettiğiniz sevgi ihtiyacı var insanları çok severim ve bunu yansıtırım herkes bana gelir danışır ben dinlerim birlikte çareler üretiriz
insanların hayatına dokunmak güzel ama herkes kendi evine yuvasına dönüyor ben de yalnız dünyama
şikayet değil bu durumdan mutsuz değilim ama şunu isterdim
ağladığımda biri yanındayım deyip teselli etsin, en basiti tv izlerken birinin omzuna yaslanayım
mesela iş yerindeki beylerin hepsi evli hastalanınca alıyorlar rapor bir hafta yoklar ben hasta olunca doktora zar zor kendm gidiyorum dr uc gün rapor verip gönderiyor o üç gün yatıyorum yemek yapacak mecalim olmuyor zor yani insan bir çorba yapan olsa diyor halim olmayınca aç da olsam uyuyorum napıyım
Bu arada ihtiyaçlar hiyerarşisinde barınma ve temel yeme içme ihtiyaçları tamam
Kendni gerçekleştirme bile tamam ama sevgi saygı konusunda eksikler mevcut saygıya önem veririm ama insanlar çok lakayt bunu görüyorum etrafımda
kendilerine saygı beklerken göstermek istemiyorlar
Kesinlikle öyleYanimda olsaydin sana sarilmak isterdim. Ne guzel insansin.
Hepimizin bir seyleri eksik oluyor iste. Sanirim hayatin kurali bu. Hep o eksigi tamamlayalim diye ugrasirken boyle boyle omur geciriyoruz.
Kariyer yapacagim diye 30 yasima kadar evlenmedim ben. Sonra biri cikti karsima. Ayaklarim yerden kesildi birden. Yurtdisina gidecektim ben oysa. Postdoc yapip bir daha da donmeyecektim. Karsima o cikinca herseyi bir kalemde sildim. Cunku sevgiye ihtiyacim vardi. Sonra evlendik. Cok mutlu olacagim diye dusunuyordum. Mutlu oldugum zamanlar da oldu ama hayal ettigim gibi de degildi. Ben belki de kafamdaki adami onun yerine koymustum bilmiyorum. Ya da cok se digim icin bazi seyleri goremedim. 3 yil sonra oglumuz oldu. Yaklasik 12 yil surdu. Son zamanlarda evli olsam da yalniz hissediyordum kendimi. Yalnizlik yaninda birinin olmamasi degilmis onu ogrendim. Yaninda birileri varken de insan kendini yalniz hissedebiliyormus. Ve sonra o gitti. Bosandik. Ben baska bir sebire tasindim. Oglumla. Yalnizim ama kendimi evliyken hissettigim kadar yalniz hissetmiyorum. Sanirim hersey bizim ne hissettigimiz, nasil dusundugumuzle ilgili. Ayni yer birinin cenneti olurken baskasinin cehennemi de olabiliyormus bunu ogrendim. Yani insanin cenneti de cehennemi de icinde. Bu senin nasil dusundugune bagli.
Allah o sınavın belasını versin.Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
Tesekkur ederim. 45 yasinda, bosanmis, bir de cocuklu olunca ihtimaller azaliyor. Ve de kariyerin olunca daha da azaliyor. Benim yasimdakiler evli artik. Bazen evlenmeyi istiyorum bazen de korkuyorum. Ne gerek var boyle de mutlusun huzurlusun diyorum. Evlendigin kisi iyi olsa da bu kez annesinden kardesinden mutlaka bir yerden sorunlar oluyor, ne gerek var dertsiz basina dert ariyorsun diyorum. Sonra da hayat hesap kitap yapmaya gelmiyor diyorum. Cunku sen plan yapsan da hayat o planlari hep bozuyor. Kismet kelimesi bu yuzden var sanirim. Artik plan yapmiyorum. Sadece gunluk planlar o kadar. Cok ilerisini dusunmuyorum.Kesinlikle öyle
ben 5 senedir yalnız yaşıyorum ve son bir seneye kadar kendimi yalnız hissetmedim evlilik de düşünmedim ben de kariyer aşkıyla başladım okumaya ama istediğim çoğu şey olmadı şu anda da lise mezunu adamlara hizmet etmem bekleniyor ki devlet kadrosundayım boş beleş insanlar benden üstün görülüyor
yaklaşık bir senedir birinin olmasını istiyorum artık hayatımda
ama bu demek değil ki bekleyeyim gelsin ben yine kendime yeni hedefler koyuyorum onlara ulaşmaya çalışıyorum insanlar ne işine yarayacak diyor herşeye para gözüyle bakıyor bense hayatıma anlam katmak, kişisel anlamda gelişmek olarak bakıyorum
Evliliğe yüklediğim anlam mutluluk değil aslında, ben hayatımı kurmuşum bu yolda ilerliyorum belki benimle benzer durumda biri vardır ve yollar kesişir biz de yola iki kişi olarak elele devam ederiz düşüncem bu
kişi kendi mutluysa hayatına giren insanlar bunu bir adım ileri götürür bir de hani derler ya korktuğun başına gelir
bunu biz yapıyoruz enerjisel anlamda
neyden korkuyorsak onu çekiyoruz o yüzden de eksik hissettiğimiz şeylerle de barışık olmak gerekiyor ki enerjiler serbest kalsın güzellikle aksın hayatımıza :)
Sana da mutluluklar dilerim oğlunla ve belki bir gün yine istersen hayatına birini alırsın
Bacım eş konusu için çok da kaybettiğin birşey Yok bak ben Türkiye’nin iyi üniversitelerinden birinde okudum çok güzel bir ilim vardı ki seninle aynı yaşta sayılırız 28im ben. Şuan baktığında evlenirken eşimi yaşadığım şehri bıraktım çok pişmanım. Önce hayırlısı demek gerekir ayrıca hiçbirşey icin geç değilMerhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?