- 30 Kasım 2010
- 9.601
- 19.271
- 448
Dengim den kastim esimin daha once evlilik yapmis olmasiydi cnm okuyup okumamasi degildi aslinda cunku hala hazmedemiyorum cok kisa 3 ay evli kalmis ama o kadar dengesiz ki karsidaki bayan ogluna benim cocugumun kime benzediğini sormus ne hakla ise baban sonunda kendine benzeyenini bulmus mu demis ayrilali 12 yil olmus hala derdi ne kiskanclik krizlerine girdim o yuzden di sitemim yoksa esim den memnunumBence esiniz iyiyse pisman olmayin cunku okusaniz is sorunu insani yiyip bitiriyor hadi diyelim is oldu "dengimi bulsam" dediniz ya insanlar yillar boyu yalnizlik cekiyor evlenemeyebiliyor ya da evlense de dengi dediginiz insanlarin kotu aliskanliklari olabiliyor.
Inanin ben okucaam deyip hayatini egitime adayan biriyim oyle cok bunaldim ve kirildim ki keske okumasaydim dicem artik.
Herseyin hayirlisi demek lazim yoksa kaderinizde aci varsa cok iyi sartlarda olsaniz bile sizi buluyor.
Bi değişik oldum yazdiklarinizi okurken aslında güzel baslamis keske güzel bitseymiş umarim bundan sonra sizi hakeden birisi cikarYanimda olsaydin sana sarilmak isterdim. Ne guzel insansin.
Hepimizin bir seyleri eksik oluyor iste. Sanirim hayatin kurali bu. Hep o eksigi tamamlayalim diye ugrasirken boyle boyle omur geciriyoruz.
Kariyer yapacagim diye 30 yasima kadar evlenmedim ben. Sonra biri cikti karsima. Ayaklarim yerden kesildi birden. Yurtdisina gidecektim ben oysa. Postdoc yapip bir daha da donmeyecektim. Karsima o cikinca herseyi bir kalemde sildim. Cunku sevgiye ihtiyacim vardi. Sonra evlendik. Cok mutlu olacagim diye dusunuyordum. Mutlu oldugum zamanlar da oldu ama hayal ettigim gibi de degildi. Ben belki de kafamdaki adami onun yerine koymustum bilmiyorum. Ya da cok se digim icin bazi seyleri goremedim. 3 yil sonra oglumuz oldu. Yaklasik 12 yil surdu. Son zamanlarda evli olsam da yalniz hissediyordum kendimi. Yalnizlik yaninda birinin olmamasi degilmis onu ogrendim. Yaninda birileri varken de insan kendini yalniz hissedebiliyormus. Ve sonra o gitti. Bosandik. Ben baska bir sebire tasindim. Oglumla. Yalnizim ama kendimi evliyken hissettigim kadar yalniz hissetmiyorum. Sanirim hersey bizim ne hissettigimiz, nasil dusundugumuzle ilgili. Ayni yer birinin cenneti olurken baskasinin cehennemi de olabiliyormus bunu ogrendim. Yani insanin cenneti de cehennemi de icinde. Bu senin nasil dusundugune bagli.
Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
Çok teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.Bi değişik oldum yazdiklarinizi okurken aslında güzel baslamis keske güzel bitseymiş umarim bundan sonra sizi hakeden birisi cikar
29 yasindayim. Cok seçici olan hicbir arkadasim evlenmedi. Sizin gibi bir yandan durumdan hayiflanip bir yandan da armutun sapi uzumun copu diyorlar. 4*4 luk bir erkek, bir kadin, bir hayat yok bu dunyadaÇok seçici biriyim
Geçmiş olsun mu denir bilemedim. Umarım çok iyi şeylerle karşılaşırsınız.Genç yaşta biten evliliklere üzülüyorum.27 ye girdim yıl itibariyle 2 yıla yakın evliliğimi sonlandırmak üzereyim ve veteriner hekimim keşke evlenmeseydim diyorum ve ben de sınava hazırlanıyorum
Ayrıca bende de geç kalmışlık korkusu var ....
sınavdan mıdır nedir kendimi yaşlı gibi hissediyorum herşeye geç kalmış hissediyorum. Atamadım üstümden bunu. Ayrıca bi arkadaş seçici arkadaşlarım evlenemedi tarzı bişiler demiş. Aha sonum bu dedimDaha çok erken değilmi bu düşünceler için.26 yaş gelecek düşünmek hayaller kurmak zamanı.Üstelik üniversiteyi bitirmişsin öğretmensin.Herhalde dediğin sınav kpss olsa gerek yahu sınav süreçleri sıkıntılı olur ama inan hayatının en güzel yaşları düşünme erkek arkadaş falan hepsi olacak hatta olmak ne kelime aşkın en güzelini de yaşayacaksın.Öncelik ki bunu tecrübe ile söylüyorum iş sahibi olabilmek.Bu hayatta insanın güvenceside güvendiği de kendisi olmalı ki hem maddi hemde manevi.yaşın daha genç hayatın zamanın keyfini çıkar.
Neden bu evlenme kaygısı?Evlenmenin bir kalıbı yada yaşı yokki hangi yaşta evlenmek kime göre erken kime göre geç yani ayrıca secilmiyor canım eş dediğin sen istediğin kadar sağına soluna bakıp al en nihayetinde nasibinde olanı yaşıyorsun.evlenmeden önce herkes birbirinin ambalajını görüyor içinden ne çıkacağı hep süpriz.evlenebilmek yada evlenememek fikrini önce bir kenara koy 30 lu yaşlarında bekar bir öğretmen olsanda çok değerli bir insan olacaksın belkide daha mutlu.o yüzden çıkar aklından bu evlilik kalıbını sen daha çok genc değerli herşeyi yapabilecek bir insansın.sınavdan mıdır nedir kendimi yaşlı gibi hissediyorum herşeye geç kalmış hissediyorum. Atamadım üstümden bunu. Ayrıca bi arkadaş seçici arkadaşlarım evlenemedi tarzı bişiler demiş. Aha sonum bu dedimGönül işlerinde seçiciyim evet napayım ki içim ısınmayınca olmuyor malesef
haklısınız çok güzel bir yorum bu. Bugünü kaçırıyorum belki ama işte tedirginlik bırakmıyor peşimi. Aslında sorun evlilik filan da değil. Birini sever miyim öyle birine nerden denk gelirim artık diye düşündükçe böyle oluyorumYarına çıkacağının garantisi var mı ? Niye bu kadar gelecek kaygısı ? Geleceği düşünüp durarak aslında şimdiki zamanı kaciriyorsun farkında değilsin.
Kısa vadeli düşünüp plan yap.Şuan elinde olup yapabilecegin sadece sınav var ,öyleyse zamanını, beynini sadece ona odakla.Sonrasina sonra karar verirsin.
evlenme kaygısı değil aslında sanırım yanlış ifade ettim kendimi. Bir daha birini sever miyim nerde denk gelirim ortamım yok bişeyim yok pek aslında sorun burda. Bunu düşündükçe yalnız kalmaktan korkuyorum galibaNeden bu evlenme kaygısı?Evlenmenin bir kalıbı yada yaşı yokki hangi yaşta evlenmek kime göre erken kime göre geç yani ayrıca secilmiyor canım eş dediğin sen istediğin kadar sağına soluna bakıp al en nihayetinde nasibinde olanı yaşıyorsun.evlenmeden önce herkes birbirinin ambalajını görüyor içinden ne çıkacağı hep süpriz.evlenebilmek yada evlenememek fikrini önce bir kenara koy 30 lu yaşlarında bekar bir öğretmen olsanda çok değerli bir insan olacaksın belkide daha mutlu.o yüzden çıkar aklından bu evlilik kalıbını sen daha çok genc değerli herşeyi yapabilecek bir insansın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?