ne bileyim canım ya aşağıyada yazdım uzun uzun ama seviyenin hepten düşmesinden korkuyorum biraz da. Kavgaya alışkınız da şu mübarek günlerde böyle yapacak bir insan değildi, inadı yüzünden sırf, sinirden falan değildi o yüzden daha çok sinirlerimi bozdu.
Aslında ben her şeye rağmen mutlu olabilen bir insanım, çok sabit düşünen bir tip benimki ama en azından şöyle çevreme baktığımda çok iyi bir eş.
Sevgiden yana şüphem yok ama iletişim dediğin gibi kopuk, çok sığ düşündüğü için birbirimize zıtız.
evliliğin ilk zamanları zor biliyorum ama 9 senedir tanıdığım adam ya ne bileyim bu kadarını beklemiyordum. Karşılıklı konuşma kabiliyeti yok adamın, sorunda burada zaten adam gibi konuşsa ikna olurum zor bir insan değilim ama sinirlenince cümle bile kuramıyor aynı şeyleri konuşuyor
Bense tam tersi istemeyerek adım atarım dün çok fazla şey yaşadığımız halde geceye doğru konuştum biraz, hiç tutamam kendimi küs kalamam. Sonra da daha haklı sanıyor adam kendini. Millet nasıl kocası diller döktüğü halde inat edip burnunu sürtüyor valla büyük başarı :) benimki haksız olduğu halde canımı yaktığı halde gelse konuşsa yumuşarım hemen. Sanırım herkesin dediği gibi 30lu yaşlarını beklemem gerekecek oturması için
Çenem de durmadı, daha fazla anlatıp kızları sıkmayayım :) ilgilendiğin için çok sağol canım, yazdım rahatladım biraz daha.
Çok güzel mesleğin varmış bu arada ya.