9 yıllık ilişkinin ardından düğüne 2 ay kala terk edilmek....

ben de nişanlımdan ayrıldım... ilk bir ay benim de öyle geçti... durmadan uyuyordum, kilo verdim, çöktüm resmen... işe gidiyorum sığamıyorum hiç bir yere... ders anlatırken birden ağlamak geliyordu içimden... geçti mi? hayır tam geçmedi... hala zaman zaman ağlama krilerine giriyorum... ama tabiki eskisi gibi değilim 'ZAMAN'... allah!ım dedim geçen gün bu bir dönüm noktası oldu benim için bi r daha böyle birşey yaşatma diye düşünürken ailemden birinin vefat edeceği geldi aklıma.. beterin beteri var dedim sonra... tövbe dedim... 4,5 ay oldu hala yaram kanıyor.. ama biraz da benim yüzümden kanıyor dedşip duruyorum... neden diye sorup duruyorum... halbuki tamamen unutmak mümkün olsa... ah olsa...

canım benim!!!! kanar tabi kanamaz mı!!! biz hayat arkadaşı olarak seçtiğimiz insanları çıkarttık hayatımızdan. yol arkadaşı olarak gördük ama yarı yolda kaldık.bunun acısı sıkıntısı kolay geçer mi?

aslında hepimiz biliyoruz kendimizi nasıl telki edeceğimizi ama bazen acıyle birlikte sürüklenmek istiyoruz. aşk acısının da bir tadı varmış sanırım bu. sanırım atem dönemi bu. kimimizde kısa kimimizde uzun...

ben tam da düğün günümde iki acı olaya şahit oldum. o gün nasıl geçecek derken insanları avuturken buldum kendimi.ve annem gelip sarılıp kızım iyi ki hayattasın hiç birşey senden önemli değil. bunlar ne hayatta dedi....

ne olur biraz daha mukavetmet göster acına. o filizlenmeye kalksa da sen hemen kopar onun başını!!!!

tamamen unutmak mümkün değil tabiki ama hayat bi şekilde devam ediyor,edecek.....


Allah hepimizin yardımcısı olsun,huzur versin bizlere....
 
canım ne desem bilmiyorum bazen inan.ama şunu bil ne hissediyosan çok iyi anlayabiliyorum.
biliyorum acı çekiyosun ama ne olur kendini acızıcık daha tut. sıkılsan da ağlasan da kalkam o dersin başından. zamanla dersini düşünmeye başlayacaksın çünkü. üzüntün sadece bu iken bir de sınavın muhasebesi ile karşılaşma ilerde.

yaşadıklarının hepsini yaşadım bende ama tecrübeyle sabit ki, ne ağlamayla ne de düşünüp çare aramayla olmuyor. yazılan neyse o oluyor. sen ise ister dövünerek ister kabul edip kendini toparlmaya çalışarak bu günleri geçirip yine aynı kaderi yaşayacaksın.yani demek istediğim değişen bişey olmayacaksa,bari kendini hırplama....:26:

yaz buraya bak kaç arkadaşız böyle şeyler yaşayan düşünen ama hep birbirmize destek olmaya çalışıyoruz.

adirana da sınava hazırlanıyor ama kah üzülüp kah gülerek yoluna koymaya çalışıyor bazı şeyleri. sen de hepten bırakma. az da olsa tut ucundan bişeylerin gerisi mutlaka gelecektir...


insan derdini anlayan birilerinin oldugunu görünce bile rahatlayabiliyo bazen.suan bunu hissediyorum ben.

hani bazen basina bisey gelir,o aciyi sadece kendinin yasadigini düsünürsün,herkesten farkli bi aci yasadigini sanarsin.sonra etrafinda ayni aciyi yasayanlari görürsün,yalniz olmadigini,herkesin basina hayatta her seyin gelebilecegini görürsün. bende bu foruma hep girerdim ama sadece belli basli konulari takip ederdim,saglikla yada evlilikle ilgili bölümlerde dolasirdim.dün geceden beri bu bölümü bastan sona okudum,sadece basliklara bakmam yetti zaten.benden daha agir seyler yasayanlari gördüm.

sende öyle güzel ifade etmissin ki durumu,hepimiz birer tecrübe kazanmisiz farkinda olmadan.aci da olsa böyle kazaniyoruz tecrübeleri.ama insanin bütün bunlari yasarken derdini anlatabilecegi birileri olabilmesi cok güzel bisey.her zaman tanidigin biri olmasi da gerekmiyomus demek ki. sicak yaklasimin ve dostca önerilerin icin cook tesekkür ederim,tecrübelerini benimle paylastigin icin de öyle...
umarim gün gelir burada mutlulugumuzu,sevinclerimizi ve basari haberlerimizi de paylasiriz..
 
insan derdini anlayan birilerinin oldugunu görünce bile rahatlayabiliyo bazen.suan bunu hissediyorum ben.

hani bazen basina bisey gelir,o aciyi sadece kendinin yasadigini düsünürsün,herkesten farkli bi aci yasadigini sanarsin.sonra etrafinda ayni aciyi yasayanlari görürsün,yalniz olmadigini,herkesin basina hayatta her seyin gelebilecegini görürsün. bende bu foruma hep girerdim ama sadece belli basli konulari takip ederdim,saglikla yada evlilikle ilgili bölümlerde dolasirdim.dün geceden beri bu bölümü bastan sona okudum,sadece basliklara bakmam yetti zaten.benden daha agir seyler yasayanlari gördüm.

sende öyle güzel ifade etmissin ki durumu,hepimiz birer tecrübe kazanmisiz farkinda olmadan.aci da olsa böyle kazaniyoruz tecrübeleri.ama insanin bütün bunlari yasarken derdini anlatabilecegi birileri olabilmesi cok güzel bisey.her zaman tanidigin biri olmasi da gerekmiyomus demek ki. sicak yaklasimin ve dostca önerilerin icin cook tesekkür ederim,tecrübelerini benimle paylastigin icin de öyle...
umarim gün gelir burada mutlulugumuzu,sevinclerimizi ve basari haberlerimizi de paylasiriz..

öyle güzel şeyler yazmışsın ki...ne yazsam bilemedim.
:16: ama anladın sen değil mi,aynı acıları taşıyoruz kalbimizde. onları da anlatmaya gerek yok değil mi?

ben de ilk zamanlar-üzülme inan bak birçok insan yaşıyor dediklerinde bana küfür ediyolarmış hissine kapılıyordum.beni anlamıyorlar diyordum-ama öyle değlilmiş.kalbi kırık o kadar insan varmış ki malesef...hayat bu sanırım. acıları fazla sevinçleri az...

yaz buraya olur mu sık sık. sıkıntılarını, sevinçlerini, gelgitlerini yaz mutlaka.belki bir laf bile alır sıkıntını kimbilir....burada öyle güzel yürekli arkadaşlar edindim ki ben...

inan çok isterim bizlerin güzel habelerini okumayı. inşallah o altı üstüne gelen hayatımızın altın daha güzeldir :)))
 
canım kaç gündür aklımdaydın biliyo musun.ama korktum yazmaya. belki alıştı kendince unutmaya çalışıyor hatırlatmak istemedim...ama hep aklımdaydın...

bende öyleyim canım. bazen oluyor herşeyi kaldırıp atasım geliyor,bazen köşeme çekilip ağlamak istiyorum. sık sık değil ama arada bir oluyor....

arama ne olur. tut kendini.çünkü pişman olacaksın biliyorum.işine vermeye çalış kendini,bir saatte de yapabilyosan yine de işinle uğraş. zamanla neyle meşgul olursan o hayatını doldurmaya başlıyor. tabi sana bunları söylemek saçma sen zaten biliyosun ama işte insan duramıyor yazmadan..

buraya yazsana. ben ya da diğer arkadaşlar inan bana birbirimizden güç alıyoruz. sana da iyi gelir belki...
:26::26:

Ben de senin yazdıklarını okuyorum sürekli. Ayrıldığımızdan beri aramadım, arasam da değişen bişey olmıycak. O yüzden aramıcam. Ben de ağlıyorum hala. İşe başlamak çok zor geldi, çünkü duygularımı işte bastırmak zorunda kalıyorum
 
Ben de senin yazdıklarını okuyorum sürekli. Ayrıldığımızdan beri aramadım, arasam da değişen bişey olmıycak. O yüzden aramıcam. Ben de ağlıyorum hala. İşe başlamak çok zor geldi, çünkü duygularımı işte bastırmak zorunda kalıyorum


aslında bir yönden iyi biliyo musun işle meşgul olmak. değilse evde olsan hep sorgulayacaksın düşüneceksin. ne kadar az düşünürsen o kadar iyi gelecek. bir dakika bile olsa beynin daha az yorulacak.

ben şunu okumuştum,böyle hayal kırıklığı yaşayan insanlar işe kendini verip daha başarılı oluyormuş..bizi mi kandırıyolar acaba :26:

sana diyorum ama bakma ben de hala elime bi kitap alıp çalışamadım bişey....

of bazen içimden öyle şeyler geçiyor,yazmak istiyorum ama tıkanıp kalıyorum.yazacaklarımı sen de zaten biliyosun. sadece biliyorum demek istiyorum. acını paylaşıyorum demek istiyorum.
biliyorum sana da ben gibi bizim gibi söz fayda etmiyor. yaralı hayvanlar gibi bazen köşemizde yaralarımızı kendimiz iyileştirmemiz gerekiyor bazen...(tabirimi hoş gör :( )
 
öyle Allah beterinden korusun.. bir laf var ya hayat devam ediyor.. aynen öyle... ben üzüldülçe ailem üzülüyor... değer mi onun için ailemi üzmeye... önce ben demek gerekiyor sanırım biraz.. insan kendi sağlam durursa, kimseye ihtiyaç duymadan mutlu olursa gerisi geliyor sanırım... gerçekten inşallah Allah ileride bu günler için boşuna üzülmüşüm, hayırlısı olmuş dedirtir bizlere...
 
aslında bir yönden iyi biliyo musun işle meşgul olmak. değilse evde olsan hep sorgulayacaksın düşüneceksin. ne kadar az düşünürsen o kadar iyi gelecek. bir dakika bile olsa beynin daha az yorulacak.

ben şunu okumuştum,böyle hayal kırıklığı yaşayan insanlar işe kendini verip daha başarılı oluyormuş..bizi mi kandırıyolar acaba :26:

sana diyorum ama bakma ben de hala elime bi kitap alıp çalışamadım bişey....

of bazen içimden öyle şeyler geçiyor,yazmak istiyorum ama tıkanıp kalıyorum.yazacaklarımı sen de zaten biliyosun. sadece biliyorum demek istiyorum. acını paylaşıyorum demek istiyorum.
biliyorum sana da ben gibi bizim gibi söz fayda etmiyor. yaralı hayvanlar gibi bazen köşemizde yaralarımızı kendimiz iyileştirmemiz gerekiyor bazen...(tabirimi hoş gör :( )

Zamanı doldursan bile bu acı yaşanacak işte. Ben alanımla ilgili eğitim başvurusu yaptım, evde kaldığımda da boş durmamaya çalışıyorum ama yine de acı çekiyorum. Sadece o anda dikkatin dağılıyor, başka bir şey değil. Senin de dediğin gibi acıyı yaşamaktan başka alternatifimiz yok.
O kadar ortak duygular ve yaşantıları paylaşıyoruz ki...Yazdıklarımı senin bazı arkadaşlarımdan daha iyi anladığını hissediyorum. Anlaşılmak bile iyi geliyor insana. İyiki buradaki yazılarını okumuşum diyorum kendime
 
Gun gectikce rahatliyor insan. O aglama krizleri geciyor. Ara ara yine kendini kaptiriyorsun, duygular mantiginin onune geciyor. Ama suanda yapmamiz gereken birsey varsa o da mantigimizi duygularimizdan once tutmaktir. Once "ben" demenin zamani geldi. Bizden vazgecenler "once ben" dediler cunku. "Iliskide puruzler var, mutlu olamayabiliriz ama yinede o cok istiyor cok seviyor o yuzden devam" demediler. Daha mutlu olacaklarina inanarak gittiler. Birakin gitsinler! biz kadinlar daha duygusaliz, mutsuzsak bile sevdigimizden, emegimizden, kiyamadigimizdan bir cok seye gogus geriyoruz. Onlar iliskiyi birakip gittiklerine gore demekki ortada cok iyi gitmeyen birseyler varmis. Biz neden vazgecmedikte onlar vazgecti? Cunku bencil bi sekilde belkide olmasi gerektigi gibi kendilerini dusunduler. O yuzden simdi bizimde kendimizi dusunmemiz lazim.

Onun icin yapmayi kabul ettigimiz butun fedakarliklardan kurtulduk. Hayalimizde kendimiz icin sectigimiz o hayati yasamamiz icin onumuzde hicbir engel yok. Evet suanda belki hayalimizde birtek onlara bir kere daha sarilabilme oldugunu dusunuyoruz ama bu yanlis. Kendimiz icin biseyler yapalim. Okula gidelim, ise baslayalim, veya bunlara daha cok onem verelim, hobi edinelim.. Hayat devam ediyor. Kendi yolumuza bakmaliyiz..

Burda omuz omuza birbirimize destek olabiliriz. Yuzunuzu gorup, sesinizi duyamasam bile ayni dertleri paylastigimizi bilmek ve konusarak bu dertleri hafifletmek bana cok iyi geliyor. iyi ki varsiniz
 
öyle Allah beterinden korusun.. bir laf var ya hayat devam ediyor.. aynen öyle... ben üzüldülçe ailem üzülüyor... değer mi onun için ailemi üzmeye... önce ben demek gerekiyor sanırım biraz.. insan kendi sağlam durursa, kimseye ihtiyaç duymadan mutlu olursa gerisi geliyor sanırım... gerçekten inşallah Allah ileride bu günler için boşuna üzülmüşüm, hayırlısı olmuş dedirtir bizlere...

aileler zaten benim de kendime dur demem neden olan şey. ya onlardan birine bişey olsa? ay Allah ım düşünürken bile kötü oluyorum...

canım benim atma içine yaz ne geliyorsa içinden...


bizler tevekkül etmekten başka ne yapabiliriz ki? eminim ben Allah bizleri içn hayırlı olanı nasip etti. biliyorum bu sağnak yağmurdan sonra çok güzel bir gökkuşağı nasip edecek Rabbim bize...
 
Zamanı doldursan bile bu acı yaşanacak işte. Ben alanımla ilgili eğitim başvurusu yaptım, evde kaldığımda da boş durmamaya çalışıyorum ama yine de acı çekiyorum. Sadece o anda dikkatin dağılıyor, başka bir şey değil. Senin de dediğin gibi acıyı yaşamaktan başka alternatifimiz yok.
O kadar ortak duygular ve yaşantıları paylaşıyoruz ki...Yazdıklarımı senin bazı arkadaşlarımdan daha iyi anladığını hissediyorum. Anlaşılmak bile iyi geliyor insana. İyiki buradaki yazılarını okumuşum diyorum kendime

aynen öyle canım. acıları sıkıntıları ve yaşanması gerekenleri öteledikçe daha kötü oluyor. öyle ya da böyle geçecek...

anlamam mı? ailen bile olsa bi yere kadar çünkü onlar değil sen ben yaşadık malesef. arkadaşlar anlayamıyor.zorlasa da anlayamıyor. afedersin ama eşşekten düşen misaliyiz.biz bizi daha iyi anlıyoruz...

keşke başka konularda paylaşsaydık keşke mutlulukları paylaşsaydık ama malesef payımıza bu düştü. ama ben hissediyorum biz burda güzel haberler vereceğiz. ve birimiz yazınca diğerimir en az karşıdaki kadar sevinecek. kalbinde kırılan parçalardan biri tamir olacak..
.:16:
 
Gun gectikce rahatliyor insan. O aglama krizleri geciyor. Ara ara yine kendini kaptiriyorsun, duygular mantiginin onune geciyor. Ama suanda yapmamiz gereken birsey varsa o da mantigimizi duygularimizdan once tutmaktir. Once "ben" demenin zamani geldi. Bizden vazgecenler "once ben" dediler cunku. "Iliskide puruzler var, mutlu olamayabiliriz ama yinede o cok istiyor cok seviyor o yuzden devam" demediler. Daha mutlu olacaklarina inanarak gittiler. Birakin gitsinler! biz kadinlar daha duygusaliz, mutsuzsak bile sevdigimizden, emegimizden, kiyamadigimizdan bir cok seye gogus geriyoruz. Onlar iliskiyi birakip gittiklerine gore demekki ortada cok iyi gitmeyen birseyler varmis. Biz neden vazgecmedikte onlar vazgecti? Cunku bencil bi sekilde belkide olmasi gerektigi gibi kendilerini dusunduler. O yuzden simdi bizimde kendimizi dusunmemiz lazim.

Onun icin yapmayi kabul ettigimiz butun fedakarliklardan kurtulduk. Hayalimizde kendimiz icin sectigimiz o hayati yasamamiz icin onumuzde hicbir engel yok. Evet suanda belki hayalimizde birtek onlara bir kere daha sarilabilme oldugunu dusunuyoruz ama bu yanlis. Kendimiz icin biseyler yapalim. Okula gidelim, ise baslayalim, veya bunlara daha cok onem verelim, hobi edinelim.. Hayat devam ediyor. Kendi yolumuza bakmaliyiz..

Burda omuz omuza birbirimize destek olabiliriz. Yuzunuzu gorup, sesinizi duyamasam bile ayni dertleri paylastigimizi bilmek ve konusarak bu dertleri hafifletmek bana cok iyi geliyor. iyi ki varsiniz



canım benim iyiki sen de varsın!!! iyiki burada yazmışız.:13:

ben buraya yazdığımda sadece benim diyordum ve yüküm daha ağırdı. ama şimdi çok hafifledi çok şükür....

 
aileler zaten benim de kendime dur demem neden olan şey. ya onlardan birine bişey olsa? ay Allah ım düşünürken bile kötü oluyorum...

canım benim atma içine yaz ne geliyorsa içinden...


bizler tevekkül etmekten başka ne yapabiliriz ki? eminim ben Allah bizleri içn hayırlı olanı nasip etti. biliyorum bu sağnak yağmurdan sonra çok güzel bir gökkuşağı nasip edecek Rabbim bize...

bu olaydan sonra radikal kararlar aldım zaten... artık ailen ve ben en önemli bu hayatta... çünkü hayatımıza giren diğer insanlar eş,dost, arkadaş gün gelince yabancı oluveriyor işte... keşke benim çektiğim acı aşk acısı olsa... ben ona aşık değildim... yüreğine sözlerine inandım evet dedim... öyle güzel kandırmışki beni... kocaman bir yalanın içindeymişim.... bir taraf daha çok sevecekse ben o olmaya razıyım diyen adam nasıl değişti... benim üzüntüm onu kaybetmeme olsa keşke... ben onu niye aldım hayatıma pişmalığını yaşıyorum... kader diyroum sonra, yaşanması gerekiyormuş demekki...
 
birkaç gündür uzak kaldım burdan özledim sizi:) yazılanlar o kadar güzel ki acılar dışında..ama onlarda geçicek şüpheniz olmasın..bu akşam kötü bir olay yaşadım malesef ve hayatın ne kadar değerli ve çok fazla üzülmemk gerektiğini bir kez daha anladım. bu akşam evimiziin önünde komşumuzun kızı oynuyordu ben mutfaktaydım birden acı bi ses geldi ve balkona koştum.kız arabanın altında şoför ise ileri geri kızı çıkartmaya çalıştı olmadı...annesi ablasıbayıldı neyse ki şuan durumu iyi.hayat çok kısa ve her şeye rağmen yaşamaya değer..
 
aynen öyle canım. acıları sıkıntıları ve yaşanması gerekenleri öteledikçe daha kötü oluyor. öyle ya da böyle geçecek...

anlamam mı? ailen bile olsa bi yere kadar çünkü onlar değil sen ben yaşadık malesef. arkadaşlar anlayamıyor.zorlasa da anlayamıyor. afedersin ama eşşekten düşen misaliyiz.biz bizi daha iyi anlıyoruz...

keşke başka konularda paylaşsaydık keşke mutlulukları paylaşsaydık ama malesef payımıza bu düştü. ama ben hissediyorum biz burda güzel haberler vereceğiz. ve birimiz yazınca diğerimir en az karşıdaki kadar sevinecek. kalbinde kırılan parçalardan biri tamir olacak..
.:16:

Umarım mutluluklarımızı paylaşacağımız günler yakındır..Belki bu deneyimlerimizden sonra seçeceğimiz hayat bizi öncekinden daha mutlu edecek:1:
 
birkaç gündür uzak kaldım burdan özledim sizi:) yazılanlar o kadar güzel ki acılar dışında..ama onlarda geçicek şüpheniz olmasın..bu akşam kötü bir olay yaşadım malesef ve hayatın ne kadar değerli ve çok fazla üzülmemk gerektiğini bir kez daha anladım. bu akşam evimiziin önünde komşumuzun kızı oynuyordu ben mutfaktaydım birden acı bi ses geldi ve balkona koştum.kız arabanın altında şoför ise ileri geri kızı çıkartmaya çalıştı olmadı...annesi ablasıbayıldı neyse ki şuan durumu iyi.hayat çok kısa ve her şeye rağmen yaşamaya değer..

Offf!! Allah korusun ne aci birsey, neyseki iyi olmasina sevindim. O cocuga birsey olsaydi ailesinin hali ne olurdu? Ona carpan adamin vicdan azabi nasil olurdu? Insanlar nelerle ugrasiyor, biz neleri dert ediyoruz.. Vallahi cok dogru bir soz var "yasiyorsan umut var demektir!"
Hersey gelir gecer, saglimiz, sevdiklerimizin sagligi yerinde olduktan sonra gecmeyecek aci yok!
 
Gun gectikce rahatliyor insan. O aglama krizleri geciyor. Ara ara yine kendini kaptiriyorsun, duygular mantiginin onune geciyor. Ama suanda yapmamiz gereken birsey varsa o da mantigimizi duygularimizdan once tutmaktir. Once "ben" demenin zamani geldi. Bizden vazgecenler "once ben" dediler cunku. "Iliskide puruzler var, mutlu olamayabiliriz ama yinede o cok istiyor cok seviyor o yuzden devam" demediler. Daha mutlu olacaklarina inanarak gittiler. Birakin gitsinler! biz kadinlar daha duygusaliz, mutsuzsak bile sevdigimizden, emegimizden, kiyamadigimizdan bir cok seye gogus geriyoruz. Onlar iliskiyi birakip gittiklerine gore demekki ortada cok iyi gitmeyen birseyler varmis. Biz neden vazgecmedikte onlar vazgecti? Cunku bencil bi sekilde belkide olmasi gerektigi gibi kendilerini dusunduler. O yuzden simdi bizimde kendimizi dusunmemiz lazim.

Onun icin yapmayi kabul ettigimiz butun fedakarliklardan kurtulduk. Hayalimizde kendimiz icin sectigimiz o hayati yasamamiz icin onumuzde hicbir engel yok. Evet suanda belki hayalimizde birtek onlara bir kere daha sarilabilme oldugunu dusunuyoruz ama bu yanlis. Kendimiz icin biseyler yapalim. Okula gidelim, ise baslayalim, veya bunlara daha cok onem verelim, hobi edinelim.. Hayat devam ediyor. Kendi yolumuza bakmaliyiz..

Burda omuz omuza birbirimize destek olabiliriz. Yuzunuzu gorup, sesinizi duyamasam bile ayni dertleri paylastigimizi bilmek ve konusarak bu dertleri hafifletmek bana cok iyi geliyor. iyi ki varsiniz

acaba o gidenler gerçekten mutlular mı? sanmıyorum..bencilce düşünerek başkasını mutsuz ederek, hayallerini çalarak gidilen bir yolda mutlu olmak mümkün müdür?mutsuzluğun üzerine mutluluk kurulmazki.
iyiki varsınız hepiniz sizi görmesem de yüreğinizdekileri hissedebiliyorum...
 
hic biseyi tamamen unutmamiz mümkün degil aslinda,tamamen unutmak icin insanin hafizasini yitirmesi gerekir.sadece hatirladigimizda bize aci vermesin bu yeter..
ben sürekli aglayarak dolasiyorum zaten..mümkün olsa hic odamdan cikmiycam ama kpss kursuna gidiyorum ve derste agliyorum,duraga giderken agliyorum,eve dönerken otobüste agliyorum,yemek yerken agliyorum...öyle bi aglamak ki sanki bogazima bisey dügümleniyo,yutkunamiyorum.gözümden yaslar akmaya basliyo hemen. iyi ki su sinav olayi var herkese sinav yüzünden gergin oldugumu söyleyip rahat rahat agliyorum.
hic ders de calisamiyorum,bu gidisle sinavdan sonra agliycak daha cok seyim olucak.. :5::5::5:

hilly ders calismaya calis. Ben bu sene biyer tutturamadim ask acisinin ustune oylee bir kotuu geldi ki. her an agliyodum saclarim elimde kaliyodu bi ara buraya ilk yazdigim zamanlar. Gercekten de is okul ders hobi ne varsa elimizde onlara sarilmaliyiz. cunku bir dert varken ustune ikincisi eklenince insan toparlanamiyo. Hem kafa dagitmaya da iyi gelir zor tabi bende konsantre olamiyorum ama arada da olsa unutuyorum en azindan.

Birde cumartesi gunu kizilhac in para toplamak icin bi aktivitesine gittim ama aglayarak uyumustum ayaklarim geri geri gidiyo sahte yapmacik gulmeye calisiyorum tanimadigim insanlarin yaninda derkeeen icten gulmeye basladim bi an icin mutlu oldum hem yardimim dokundugu icin hemde havam degisti insan yuzu gordum:9: Ah su sinav bitse daha neler yapicam bekle beni hayat ben geliyorum diycem de... az kaldi ins:18:

acaba o gidenler gerçekten mutlular mı? sanmıyorum..bencilce düşünerek başkasını mutsuz ederek, hayallerini çalarak gidilen bir yolda mutlu olmak mümkün müdür?mutsuzluğun üzerine mutluluk kurulmazki.
iyiki varsınız hepiniz sizi görmesem de yüreğinizdekileri hissedebiliyorum...

Mutludurlar canim. Ben kendi gozumle sahit oldum Kusadasinda kizlarla tatilde :51: Kendimizi bu sekilde teselli ediyoruz bizi uzduler onlarda uzuluyodur diye. Yok oyle bisey. Aci ama yok iste. O yuzden bizde toparlanicaz. Biraz da onlara inat toparlanicaz.:34:
 
acaba o gidenler gerçekten mutlular mı? sanmıyorum..bencilce düşünerek başkasını mutsuz ederek, hayallerini çalarak gidilen bir yolda mutlu olmak mümkün müdür?mutsuzluğun üzerine mutluluk kurulmazki.
iyiki varsınız hepiniz sizi görmesem de yüreğinizdekileri hissedebiliyorum...


suanda mutlu olup olmadiklari birseyi degistirmezki.. Asil onemli olan ayrildiktan sonra daha mutlu olacaklarina inanmalari. Yani cogu bayanin "ben onsuz yasayamam, onsuz mutlu olamam, kimse beni onun gibi sevmez, ben kimseyi onun gibi sevemem" mantigina inanmamalari. Onlar bu sekilde dusundukce yollari acik olacak. cunku bir enkaz halinde degiller. Umutlular. Gelecekten, gelecekte karsilarina cikabilecek o "dogru" insandan umutlular. Daha da iyisi? Onlar zaten bizimle olan iliskilerini kafalarinda coktan bitirdiler. Suanda mutlular mi, ozluyorlar mi bilmiyorum ama kendi cizdikleri yollarina devam ediyorlar. Bu onemli.
 
birkaç gündür uzak kaldım burdan özledim sizi:) yazılanlar o kadar güzel ki acılar dışında..ama onlarda geçicek şüpheniz olmasın..bu akşam kötü bir olay yaşadım malesef ve hayatın ne kadar değerli ve çok fazla üzülmemk gerektiğini bir kez daha anladım. bu akşam evimiziin önünde komşumuzun kızı oynuyordu ben mutfaktaydım birden acı bi ses geldi ve balkona koştum.kız arabanın altında şoför ise ileri geri kızı çıkartmaya çalıştı olmadı...annesi ablasıbayıldı neyse ki şuan durumu iyi.hayat çok kısa ve her şeye rağmen yaşamaya değer..


offf ya cidden içim bi hoş oldu!!! allah esirgemiş yavruyu!!!!

aslında Allah karşımıza şükretmek için neler çıkartıyor da biz bazen körleşiyoruz...
çok şükür!!!! sağlımıza çok şükür,sevdiklerimizin sağlığına çok şükür,nefes alabiliyoruz çok şükür....
(bu arada hoş geldin canım:) )

Umarım mutluluklarımızı paylaşacağımız günler yakındır..Belki bu deneyimlerimizden sonra seçeceğimiz hayat bizi öncekinden daha mutlu edecek:1:

aminnnn canım inşallah!!! en azından burdan birbirimize bile dediğimiz şu içten inşallah bile yeter:13:
 
Back
X