- Konu Sahibi elifzeynep2012
- #901
ben de nişanlımdan ayrıldım... ilk bir ay benim de öyle geçti... durmadan uyuyordum, kilo verdim, çöktüm resmen... işe gidiyorum sığamıyorum hiç bir yere... ders anlatırken birden ağlamak geliyordu içimden... geçti mi? hayır tam geçmedi... hala zaman zaman ağlama krilerine giriyorum... ama tabiki eskisi gibi değilim 'ZAMAN'... allah!ım dedim geçen gün bu bir dönüm noktası oldu benim için bi r daha böyle birşey yaşatma diye düşünürken ailemden birinin vefat edeceği geldi aklıma.. beterin beteri var dedim sonra... tövbe dedim... 4,5 ay oldu hala yaram kanıyor.. ama biraz da benim yüzümden kanıyor dedşip duruyorum... neden diye sorup duruyorum... halbuki tamamen unutmak mümkün olsa... ah olsa...
canım benim!!!! kanar tabi kanamaz mı!!! biz hayat arkadaşı olarak seçtiğimiz insanları çıkarttık hayatımızdan. yol arkadaşı olarak gördük ama yarı yolda kaldık.bunun acısı sıkıntısı kolay geçer mi?
aslında hepimiz biliyoruz kendimizi nasıl telki edeceğimizi ama bazen acıyle birlikte sürüklenmek istiyoruz. aşk acısının da bir tadı varmış sanırım bu. sanırım atem dönemi bu. kimimizde kısa kimimizde uzun...
ben tam da düğün günümde iki acı olaya şahit oldum. o gün nasıl geçecek derken insanları avuturken buldum kendimi.ve annem gelip sarılıp kızım iyi ki hayattasın hiç birşey senden önemli değil. bunlar ne hayatta dedi....
ne olur biraz daha mukavetmet göster acına. o filizlenmeye kalksa da sen hemen kopar onun başını!!!!
tamamen unutmak mümkün değil tabiki ama hayat bi şekilde devam ediyor,edecek.....
Allah hepimizin yardımcısı olsun,huzur versin bizlere....