- 21 Mayıs 2010
- 17.971
- 41.061
- 798
Ohh afiyet olsun canım
Ohh afiyet olsun canımNe kadar güzel bende kendime kahvaltı hazırlıyorum avakadolu , hunalp lı
Geçmiş olsun canım. Ne belirtilerin var? Varsa bike kolay atlayrsn inş
Günaydın ❤
Bi gittim geldim :)
Napıyoruz sıkı başlangıç yapıyomuyuz?
Mthn83 çok merak ettim sonucunu inş temiz çıkar
Nur1835
74FRIDA
asumanzeynep
bengisu022
Minik Duduklu Tencere
Pembe Lotus
@Zeyzeyay91
PiaLeon
Amine Busra
Bulamiyorum
Namaria
60kiloyum
Sarayca
Tgcervanne0133
Mthn83
huzurunmeraklisi
ISILDURU
İyi geceler kizlar
Bugün iş yerinde birim değişikliğim oldu. Servis sorumlu hemşiresi görevimden ayrıldım. Hastane kalite koordinatörü oldum. Allah utandırmasın. İnşaallah hakkıyla görevimi yerine getiririm. Yeni duzenime uyum sağlar sağlamaz ilk iş beslenmeme el atmak olacak.
Ne çıktı canım sonucun inşallah bir sıkıntı yoktur
Selam kızlar nasılsınız??Mthn83 sen nasılsın canım?? Test sonucun ne oldu?
Çok özür dilerim kizlar.Hayırlı sabahlar
Hafta sonu çok güzel geçer inşâAllah
Ben eksi gördüm mutlu oldum darısı hepimize
Mthn83 test sonucunu söyledin mi ben mi kaçırdım
Biz guclu kadinlariz. Guc icimizde biliyosun. Sen ki onca kg vermiş birisin herseyin ustesinden gelebilirsinÇok özür dilerim kizlar.
İyiyim şükür. Negatif çıktı ama korkusu yetiyor biliyorsunuz.
Bu aralar çocuğun özel durumları ile uğraştım.
Günüm geçti hamilemiyim diye kaygıya kaldım. Ruhen ve bedenen yorgunum. Sürekli aglamakliyim. İyi hissetmiyorum.
Bu hafta yıllık izne ayrıldım. Adet oldum ama bu hafta toplamam gerek
Geçmiş olsun şükür negatif çıkmışÇok özür dilerim kizlar.
İyiyim şükür. Negatif çıktı ama korkusu yetiyor biliyorsunuz.
Bu aralar çocuğun özel durumları ile uğraştım.
Günüm geçti hamilemiyim diye kaygıya kaldım. Ruhen ve bedenen yorgunum. Sürekli aglamakliyim. İyi hissetmiyorum.
Bu hafta yıllık izne ayrıldım. Adet oldum ama bu hafta toplamam gerek
Teşekkür ederim canımHayırlı olsun tebrikler
Geçmiş olsun canımÇok özür dilerim kizlar.
İyiyim şükür. Negatif çıktı ama korkusu yetiyor biliyorsunuz.
Bu aralar çocuğun özel durumları ile uğraştım.
Günüm geçti hamilemiyim diye kaygıya kaldım. Ruhen ve bedenen yorgunum. Sürekli aglamakliyim. İyi hissetmiyorum.
Bu hafta yıllık izne ayrıldım. Adet oldum ama bu hafta toplamam gerek
canım benzer döngüleri yıllardır yaşıyorum bu sefer kararlıyım bu sefer olacak vs. vs. ne oluyor biraz verip gene kendimi yemeye veriyordum.İyi akşamlar.
Gelmedim gelemedim belkide gelmek istemiyorum bilmiyorum.
Sizlerle asla alakası yok hepinizi uzun zamandır tanıyorum ve seviyorum bunu zaten biliyosunuz.
Burası artık bana mecburiyet gibi oldu yoruldum bişeyler yapamamaktan ama yapıyomuş gibi olmaktan.
2 haftadır tartılmıyorum bilmiyorum bişey birazda böyle olsun.
Vermek zorundayım...
vericem inş....
ha gayret.....diye diye ittire ittire kendimi yedim bitirdim.
Yok işte olmadı.
Çocuk gibi aldanıp durdum uğraşayım dedim bırakmiyim dedim.
Ümidi kesmedim ama ümitte vadetmedim.
Demek ki yeteri kadar ümidim yokmuş isteğim yokmuş yeteri kadar kafamı takmamışım verme konusuna.
İşin sırf üzülme kısmını iyi becermişim.
Kimse kendimi sıktığım kadar sıkmadı beni bu konuda.
Şimdi napıcam bende bilmiyorum hiç düşünmüyorum da.
Vermek zorunda değilsin kabullen böyle yaşa diyemiyorum onuda yemiyor tabiki.
Atomu parçalamayı falanda beklemiyorum.
Atmam gereken adımlar çok zorda değil biliyorum.
Ama işte bu kendini tek buna sıkıştırmak var ya bu yedi beni.
Herşeyi kiloya bağlamak her duygusal anda ilk olarak diyeti yaktım.
Diyet diyet diyet başka bişey yok sanki hayatta.
İnsan değilim kadın değilim sanki zayıf olmadan.
Bunca dert sıkıntı açlık kıtlık varken benim gidip buna takılmam olacak iş değil.
Bunu sizden başka kimsenin anlaması mümkün değil.
Başka konularda da dusundugum birsey bu. İnsanin kendiyle ilgili oldugu birseyi kabullenmesi cok zor. Bu kg almis yada vermis olmak, sagliginin bozulup hastalanmış olman. Bazen insan saçını kestirip pişman oluyor o halini kabullenemiyor. Hele kadinlar... Tam duygulariyla yasadiklari icin erkekler gibi duz mantık olamiyoruz. Duygulara yenik düşüp yemeye veriyoruz. Çünkü baska aktivitelere ayiracak vaktimiz yok, psikolojik gücümüz yok. Kendimizi hep bir yerden yetersiz hissediyoruz. Ben de ayni girdaptayim. Geldim demistim ama yine gelemedim işte. Kendimi tam olarak ne zaman hazir hissedip uygulamaya koyabilecegimi bilmiyorum. Her gece yataga yattigimda sagima donunce aynayla yuzlesiyorum. Bu ben değilim. Bu yuz benim değil. Bu kocaman beden ben degilim diyorum. Ama benim işte kabullenemiyorum.. her gece zayif uyansam bir gun bende zayif olsam diye hayallerle yasiyorum o kadar..İyi akşamlar.
Gelmedim gelemedim belkide gelmek istemiyorum bilmiyorum.
Sizlerle asla alakası yok hepinizi uzun zamandır tanıyorum ve seviyorum bunu zaten biliyosunuz.
Burası artık bana mecburiyet gibi oldu yoruldum bişeyler yapamamaktan ama yapıyomuş gibi olmaktan.
2 haftadır tartılmıyorum bilmiyorum bişey birazda böyle olsun.
Vermek zorundayım...
vericem inş....
ha gayret.....diye diye ittire ittire kendimi yedim bitirdim.
Yok işte olmadı.
Çocuk gibi aldanıp durdum uğraşayım dedim bırakmiyim dedim.
Ümidi kesmedim ama ümitte vadetmedim.
Demek ki yeteri kadar ümidim yokmuş isteğim yokmuş yeteri kadar kafamı takmamışım verme konusuna.
İşin sırf üzülme kısmını iyi becermişim.
Kimse kendimi sıktığım kadar sıkmadı beni bu konuda.
Şimdi napıcam bende bilmiyorum hiç düşünmüyorum da.
Vermek zorunda değilsin kabullen böyle yaşa diyemiyorum onuda yemiyor tabiki.
Atomu parçalamayı falanda beklemiyorum.
Atmam gereken adımlar çok zorda değil biliyorum.
Ama işte bu kendini tek buna sıkıştırmak var ya bu yedi beni.
Herşeyi kiloya bağlamak her duygusal anda ilk olarak diyeti yaktım.
Diyet diyet diyet başka bişey yok sanki hayatta.
İnsan değilim kadın değilim sanki zayıf olmadan.
Bunca dert sıkıntı açlık kıtlık varken benim gidip buna takılmam olacak iş değil.
Bunu sizden başka kimsenin anlaması mümkün değil.
Başka konularda da dusundugum birsey bu. İnsanin kendiyle ilgili oldugu birseyi kabullenmesi cok zor. Bu kg almis yada vermis olmak, sagliginin bozulup hastalanmış olman. Bazen insan saçını kestirip pişman oluyor o halini kabullenemiyor. Hele kadinlar... Tam duygulariyla yasadiklari icin erkekler gibi duz mantık olamiyoruz. Duygulara yenik düşüp yemeye veriyoruz. Çünkü baska aktivitelere ayiracak vaktimiz yok, psikolojik gücümüz yok. Kendimizi hep bir yerden yetersiz hissediyoruz. Ben de ayni girdaptayim. Geldim demistim ama yine gelemedim işte. Kendimi tam olarak ne zaman hazir hissedip uygulamaya koyabilecegimi bilmiyorum. Her gece yataga yattigimda sagima donunce aynayla yuzlesiyorum. Bu ben değilim. Bu yuz benim değil. Bu kocaman beden ben degilim diyorum. Ama benim işte kabullenemiyorum.. her gece zayif uyansam bir gun bende zayif olsam diye hayallerle yasiyorum o kadar..
Boşluğum oyle buyukki aslinda. Keşke psikolojik destek alabilseydim. Kapattigim cukurlara girip kendimi bulmak cok istiyorum. Ama imkanim yok.. hepimizin oldugunuda biliyorum. Ama insan kendi ekseninde dönemeyince başka birini aydinlatamiyorSadece bedenden ibaretmiyiz ki büşra ya niye bunu yapıyoruzbu yüzden böyle girdapta hisler.
Yoksa allah aşkına hayatta en büyük dert bu mu? Tabiki değil.
Kilo önemsiz bişeyde değil güzelliğimiz gidiyor tabiki ondan ibaret değiliz ama güzelliği temsil ediyorsun kadın olarak.
Allahın verdiği güzelliği biz bozduk ben bozuk yaratılmadım ki.
Öyle bi bekleyiş işte bendeki.
Özel durumlarımız da problemler oldukça bizde de bu kafa oldukça bir türlü düze çıkamıycaz.
Sende bu yüzden toplayamıyorsun kendini çünkü başka bi yerde çok daha önemli bi boşluk var.
Bu her kadında var kiminde o an eş kiminde evlat kiminde aile anne baba kardeş.
İnşallah canım her kadın içinde güçlüdür.Biz guclu kadinlariz. Guc icimizde biliyosun. Sen ki onca kg vermiş birisin herseyin ustesinden gelebilirsin
Aynen ablamGeçmiş olsun şükür negatif çıkmış
Hayat işte ne mücadele ne sıkıntı bitmiyor
Sağol canımTeşekkür ederim canım
Geçmiş olsun canım
Bu hafta bı kadına gittim. Bı tür zayıflama ameliyatı olmuş. Karın derisi sarkmış. İncelen deri göbek fıtığı ile yırtılmış . Hem fıtık ameliyatı hem deri toplama ameliyatı olmuş. Üstüne korona olmuş. Üstüne dikişler enflasyon almış.İyi akşamlar.
Gelmedim gelemedim belkide gelmek istemiyorum bilmiyorum.
Sizlerle asla alakası yok hepinizi uzun zamandır tanıyorum ve seviyorum bunu zaten biliyosunuz.
Burası artık bana mecburiyet gibi oldu yoruldum bişeyler yapamamaktan ama yapıyomuş gibi olmaktan.
2 haftadır tartılmıyorum bilmiyorum bişey birazda böyle olsun.
Vermek zorundayım...
vericem inş....
ha gayret.....diye diye ittire ittire kendimi yedim bitirdim.
Yok işte olmadı.
Çocuk gibi aldanıp durdum uğraşayım dedim bırakmiyim dedim.
Ümidi kesmedim ama ümitte vadetmedim.
Demek ki yeteri kadar ümidim yokmuş isteğim yokmuş yeteri kadar kafamı takmamışım verme konusuna.
İşin sırf üzülme kısmını iyi becermişim.
Kimse kendimi sıktığım kadar sıkmadı beni bu konuda.
Şimdi napıcam bende bilmiyorum hiç düşünmüyorum da.
Vermek zorunda değilsin kabullen böyle yaşa diyemiyorum onuda yemiyor tabiki.
Atomu parçalamayı falanda beklemiyorum.
Atmam gereken adımlar çok zorda değil biliyorum.
Ama işte bu kendini tek buna sıkıştırmak var ya bu yedi beni.
Herşeyi kiloya bağlamak her duygusal anda ilk olarak diyeti yaktım.
Diyet diyet diyet başka bişey yok sanki hayatta.
İnsan değilim kadın değilim sanki zayıf olmadan.
Bunca dert sıkıntı açlık kıtlık varken benim gidip buna takılmam olacak iş değil.
Bunu sizden başka kimsenin anlaması mümkün değil.
Hakkimz güzel bir pazar geçirmek bak ben bu saate kadar uyumuşum daha ne isterimGünaydın ❤
Mutlu pazarlar ❤
Kırık dökük oluyoruz bazen napalım güzel bi pazar geçirmeyelim mi :)
Nur1835
74FRIDA
asumanzeynep
bengisu022
Minik Duduklu Tencere
Pembe Lotus
PiaLeon
Amine Busra
Bulamiyorum
Namaria
60kiloyum
Sarayca
Tgcervanne0133
Mthn83
huzurunmeraklisi
ISILDURU
Hoşgeldin canım benim..burada hepimizin yemek için bahaneleri var malesef..herkes birbirine destek oluyor,bizi en iyi biz anlıyoruz.umarim en kısa zamanda sağlığına kavuşursun.her gün menünü paylaşmayı,cuma günleri kilo bildirmeyi unutmaSelam kızlar,
Aranıza yeni katıldım. Yaklaşık 7 ay önce 2. kızımı dünyaya getirdim :) Hayatım boyunca hep kilolu biriydim. Düğünümden önce dukanla biraz vermiştim fakat şu an zirvedeyimArtık belim bacaklarım ağrıyor, bir şeyler yapmam gerekiyor. Stres vs. beni sürekli yemek yemeye itiyor ve motivasyona ihtiyacım var. Sizlerin bana da yardımcı olabileceğinizi düşündüm. Beni de aranıza kabul eder misiniz Boyum 177 ve kilom şu an 117 civarı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?