Kız bizim zamanımızda ergenlikmi vardı
dediğin gibi terlik psikoloğu vardı o dönem
İnan bazen çok kızardım anneme hatta 18 yaşına girdiğimde kesinlikle evden ayrılacağım diye düşünürdüm ama tabi sıkıyorsa ayrıl
kadının bir bakışı bile bizi sus pus ederdi değil karşılık vermek.
Valla az kaçmadım terlik psikoloğundan ama hep yakalardı beni
o zaman bile ancak totoşu uzatırdık bari kaba etlere gelsin diye
Bazen annem diyor aman kızım ergenlik bu işte üzerine gitme evden kaçmaya kalkışmasın yada işte psikolojisi bozulmasın. Hatta bazende kız sakın sinirlenipte çocuğa bir tanede olsa vurma diye ( sanki çok dövüyormuşum gibi
) Hemen diyorum o zaman ulen madem dayakla çocuk yetiştirilmez, psikolojisi bozulurda sen bizi niye geçmişte dövdün diye hemen başlıyor onlar geçmişte kaldı orasını karıştırma diye
tabi işine gelmiyor hatunun
Anneme diyorum okadar dayağa nazaran yine iyi çıkmışım ben diye
sende eşşek derisi vardı ondan koymamıştır sana diye kıvırmaya çalışıyor
Tabi şimdi çok pişman sonuçta o zamanlar çok sıkıntılar vardı; almanyada dilini bilmediği insanlar arasında hayat mücadelesi, baba gece yarılarına kadar çalışıyor, ana yok baba yok akraba yok iyice kendi psikolojiside bozulmuştu sonuçta. He şimdi bize karşı resmen lokum gibi ama hala o tedirginliğimiz vardır aman annem kızmasın kırılmasın diye ( bu saaten sonra dövecek değil ama işte onunla tartışmaktan bile kaçınırız sırf tatsızlık olmasın diye ) sonuçta her kavgadan ( dayakta yesek
) oturup karşılıklı ağlardık
o size nasıl vurdum diye ağlardı biz anneciğim özür dileriz bir daha yapmayacağız diye
Anammm benim psikolojim daha betermiş ya la
kendi çocukluk halime acıdım bir anda