Aile

Ayyy aynı benim babam yapmıştı bunu :KK70:
Ama insaflıymış yine 20 sene için 30.000 tl çıkarmıştı.
Tabiki geri falan ödemedim :)
Babana söyle seni yaparken de sana sorsaymış o zaman.
İnadına fırsatını bulduğunda baba parasını ye iç güzel arkadaşım.

Senin gibi bir evlat sahibi olmanın ona hissettirdiği duyguları da paraya çevirelim bakalım sen mi borçlu çıkacaksın baban mı....
Sen çok ucuza gitmişsin, 30000 nedir ki 20 senede. Babana bunun hesabını sormalısın :)
 
Annene de boyle mi acaba merak ettim acikcasi?
Annem böyle degil. Tam tersi - annem'in parada pulda gözü yok. Babam mesela eskiden daha cimri idi - bir sey istemeye korkardik, yada alacagi olsa bili 100 tane laf eder öyle alirdi. Annem son senelerde onu biraz "düzeltti"

Çok şaşırdım ciddiye alma diyebilirim sadece.
Ben cogu zaman ciddiye almamayi deniyorum tabiiki ama yinede insanin kalbi kiriliyor. Bazen baska babalari ve yaptiklari fedakarliklari görüyorum ve üzülüyorum neben benim de böyle bir babam yok diye. Yanlis anlasilmasin fedakarlik falan istemiyorum.
Bena sunu alsin, bunu alsin diye. Sadece bir insan gibi görsün beni, masraf yapan bir esya gibi degil.

Her şeyden önce, babanın psikolojik sorunları olmalı. Bu yaptığının ve dediklerinin altında ciddi bir travma bir neden olmalı. Bir doktorla görüşmesini sağlayın, ileride ne boyutlara ulaşır tahmin edemiyorum..
Psikolojik sorunlari yok bence. Sadece cok sevgisiz ve soguk bir ailede yetismis. Para hep ön safhada, birbirlerine karsi sevgi olmayan. Simdi de öyle. Bir halam var sadece ve babannem ile birbilerine iki-üc kurusu bile borc veriyorlar. Babam dedigim gibi annemin sayesinde bazi seyleri geri birakti ama su parayi en üste tutmasi daha gecmedi.

Sana yaptığı harcamaları borç olarak görmesi çok yanlış, ilk kez böyle bir şey duyuyorum. Sen daha öğrencisin bunları ödemeni nasıl bekliyor anlamadım.
Simdi istemiyor zaten, sonra, bir isim oldugunda geri ödememi bekliyor. Gecen seneye kadar kücük bir miktar "aidat" ödüyordum, evde yasadigim icin, yeni ek isim'de daha az para kazandigim icin artik ödemiyorum. Onu kabullendi ama yinede hep söyliyor "aidat nerede" "artik aidat ödemiyorsun" diye.

Babamda bana söylerdi, çok masrafsınız, yiyip içip yatıyosunuz diye, hatta okumak istedim dediği şu olmuştu: yaaa ben sana masraf edecem başkası senin maaşını yiyecek, bu sebeple okumadım okutmadı ,bu arada annemde tasdiklemişdi, ama fatura çıkarmadılar, (4 yıl çalıştım bazen iki bazen 3 işte bana haftalık küçük bir miktar harçlık ve yol paramı verdi). Kılık kıyafet alınmazdı gibi bişey, fakat herzaman kendimi yük hissettirmişti yani aslında babalık görevi o yapmayacakta kim yapacak, üzülme meslek sahibi olduğunda ödersin
Benim okumama birsey demedi. Zaten mecbur gördü üniversiteye gitmemi. Ama simdi benim birtakim psikolojik sorunlar yüzünden okul uzadi ve duymadigim laf kalmadi. Kendimi hep yük olarak gördüm acikcasi. Hep arka plan'da oldum, bir sey istemekten cekindim veya saatlerce düsündüm. Almadi degil. Aldi babam, hani bizi ac susuz birakmadi. Böyle söylersem yalan oldu. Ama onlarca laf etti almadan. Mecbur mu? Bu olmassa olmaz mi? Haketmiyorsunuz. Ne ise yariyorsunuz? Yüzünü büktü, kizdi, etti. Öyle aldi.

Çocukluktan beri yaptıklarını mı yazmış? Dikkat et lokmalarını da saymasın.
Bazen ondan da korkuyorum acikcasi. :) Bazen ancak yiyorsunuz baska ise yaramiyorsunuz diyor. Yada kisiyoru alisveriste fatura yüksek gelince, ben mecbur muyum bunlara bakmaya diye.

Gavurlar bile liste yapmiyor be bu nasil baba
Evet! Yabanci'lar da da böyle birsey görmedim. Sadece bazilari anne-babasina kira ödüyorlar, eger is sahibi ve daha evde yasiyorlarsa. Buda normal bence.

Şaka gibi, gerçek mi bu. Onun haricinde aranız nasıl babanızla?
Malesef gercek. :) Babamla aram...Bazen iyi, sohbet edebiliyoruz, görüslerimiz ayri olsada. Ama cogu zaman beni ciddiye almiyor yada ne bileyim ben duygulari, görüsleri olan ayri bir insan'misim gibi davranmiyor. Yukardan bakiyor.

Siz hic tepki vermiyor musunuz onu anlamadim veya kardesin falan ?
Tepki verdim bir kac defa ama ozaman sinirlenip bagirmaya basliyor ve bunu kaldiracak gücüm yok acikcasi.

Şaşırmadım başka bir tipide eşimin ailesi aralarındaki en ufak para mevzusu ödenirmiş bazı aileler böyle...
Benim babamin ailesindede öyle. Bizde cok sükür okadara degil oda annemin sayesinde. Ama mesela babam kardesime ya da bana 50+ liradan fazla verirse bunu geri ister. Daha kücük tutarlari kafasi estiginde.

Hangi ülkede yaşıyorsunuz? Almanya ise çocuk parası da alıyordur sizin için, siz de onu geri isteyin.
Baska bir ülkede Avrupada. Ama cocuk yardimi oldu eskiden onu da bizim "masraflarimiza" saydi.

Bende yurtdışında yaşıyorum ve yabancılar bazen laf arası der, cocuk yapmasaydim 2 evim olurdu filan diye...
Benim babamda cocuk yerine köpeklerim olsa derdi. Onlar daha az masraf yapiyor diye...Ama bu daha cok sakaydi sanirim...

Babanız kendi anne ve babasına bu 100.000 ödemiş mi,merak ettim?
Ilk calismaya baslayinca masinin büyük bir kismini vermis onlara ama artik degil. Üstte'de dedigim gibi, para onlar icin en önemli konu. Bir araya geldiklerinde mesela hep para konusurlar. Annem ve biz'de artik duymaktan biktigimiz icin oda'yi terk ederiz. :)

Borçlarını (!) excelde hesaplayıp önüne mi döktü :KK57:
Bir iki defa gösterdi. Ama son gördügüm yillar oldu, cünkü is icin kullandigi bilgisayar daydi. Ama agzi ile söyler hep borcumuz oldugunu.
 
Ay çok üzüldüm ya. Ne insanlar var çok yazık.
Asıl işin canımı yakan tarafı başkalarına eli çok açıktı, abimde çalışırdı ondan bişey talep etmezdi ama abim alişveriş vs eve harcama yapardı, abim evden gitmesin diye ses etmezdiler, memlekete kardeşlerine kardeşlerinin çocuklarına kolu komşuya dağıtırdı resmen, annem parakonularına karışamaZdı çünkü çalışmasına rağmen onada az verirdi, annem sesini hiç çıkarmazdı, yeni bişey istemeye utanırdım aylarca susardım sonra istediğimde biraz daha idare et diye birkaç ayda öyle geçerdi sonra ısrar etsem fırça yerdim, derdi hava atmak diye kızardı, hatta zaman sonra giderdik mağazaya en ucuzuna bakardık sonra benimde bilinçaltıma öyle yer etmişki almamak için bahaneler üretirdim, eve dönerdik. Yıllardır içime attıklarımı burada paylaşmak çok iyi geldi

Nişanlandım nişanlım Türkiyedeydi, bi ihtiyacım olduğunda: sen bizden çıktın , sen el oldun artık, senin masraflarını kayınpederin karşılamalı diyorlardı, ve canım öyle yanmıştıki bu söze, sonra kızım oldu ilk bayramıydı mağazada dolaşırken anne babamla karşılaştım onlarda abimin bebeğine bayramlık bakınıyordu, ben baktım fakat beğendiğim kotadır pahalıydı almamıştım, benden sonra başka bir kıyafet alıp getirmişlerdi o an elbiseyi verirken bana gözümün içine bir bakışları vardı aradan 15 sene geçti ama hala aklımda, hani bak pahalıya aldık veya hediye aldık gibi birazda suçlu bir bakıştı.
Annem yeri gelir hala söyler sen elsin diye :KK43: bende o üzülmesin diye susarım karşılık vermem ama birdahaki sefere sanırım patlıycam
 
Son düzenleme:
X