etmezler inanırım çünkü beni iki gece hiç aramadılar çok sevdikleri torunlarını merak etmediler.valla bugün çarşıda karşılaştık eşimle bebeğimle alışveriş yapmıştık dönerken anlaşmış gibi karşıdan geliyorlar baktım eşimde gördü mecbur durmak zorunda kaldık.çocuğu sevdiler bana selam sabah yok ben hep alttan alıyorum ya eşime yansıtmamak için yine öyle yapacağım konu kapanacak sandılar ama bende konuşmadım bu defa anladımki çok kırılmışım(((sonra eşim çarşamba günü için denize gidiyoruz mutlaka geleceksiniz size mangal yapacağım falan dedi ben hiç bişiy demedim onlar hala nazlanıyor eşim ısrar ediyor tabii hakkında neler düşünüldüğünü bilmiyor ablama ayrı anneme ayrı yalvardı ben biraz ilerledim bekledim orda hiç konuşmadım.eşim ayrıldıktan sonra neden konuşmadın hiç dedi.bende sadece ,iki gündür beni aramadılar neden konuşayım dedim birde niçin ısrar ediyorsun bu kadar gelmiyorlarsa gelmesinler dedim hiç cevap vermedi eşim ((
taşıyıcı olan kişi hastalık bulaştırırmı ki :26::26::26:annenizin tutumu hiç hoş değil gerçekten keşke ailene söylemeseydiniz taşıyıcı olduğunu ....benim anlamadığım size ve bebeğinize bulaşmasından korkmuyorda kendilerine bulaşmasındanmı korkuyorlar....
ne yapacağımı şaşırdım bebeğimi uyutup yine sizinle konuşmaya geldim .zira hiç kimsem yok .güçlü bir kadından zavallı bir anneye dönüştüm sanırım.eşim hepatit b taşıyıcısı evlenmeden öncede biliyordum ve sorun etmedim.akdeniz bölgesine evlendim.burası yazlık memleket annemler yazlığa geldiler .önce eşim yemeğe davet etti fakat gelmek istemediler .sanırım bulaşır diye evimde su bile içmezler.sonra eşim gelmek istedi kendisi gececi olduğu için bizde orada kalmaya başladık sabah işten çıkınca hem çocuğu görürüm hemde ailece kahvaltı ederiz dedi.fakat geldiğinde herkes uyuyordu atıştırıp gitti söyleseydin gelmezdim dedi.neyse ablam ve yeğenim döndü burada büyük ablam ve annem kaldı.dün gece yine dedi sabah kahvaltı edelimmi hep beraber bir sakıncası varmı dedi bende yok dedim annem istemeye istemeye tamam demişti çünkü.anne gelme diyememki dedim ısrar ettim tamam dedi.ama ablam yok ben sütyensiz geziyorum yok şöyle yok böyle yok ne işi var sabahın köründe(saat 9 da geliyor) bi ton laf söyledi bazılarını bana bazılarını anneme söylemiş gece vakti dönemedim sabah çocuğumun altını değiştirmeden eve geldim eşyalarımı toplayıp .eşim arayınca eve gel dedim.kahvaltı edecektik dedi.çocuğun yumurtasını unutmuşum evde o yüzden geldim dedim.ve geceleri yalnız kalmaya çok korkuyorum hiç kalmadım sabaha kadar yalnızım .anneme gelmeyeceğim dedim eşimi istemiyorsunuz bende gelmiyorum dedim sen bilirsin dedi .şimdi yapayalnızım ve korkuyorum ya bebeğime bakamazsam gece diye yada düşer bayılırsam .herşeyi geçtim ben haksızmıyım söyleyin bana lütfen
kırklanmış çocuklar gibi saf saf bakıyorum hayata.....kırklandım büyüdüm ...büyüdüm üşüdüm....kırk suyumla aldırın abdestimi....kefenleyin beni.... yavruma en yakın yere bırakın bedenimi...yırtmak istiyorum kalbimi içime dağılsın şuursuz öfkem ....
2 gündür seni merak ettim ne bu karamsarlık yakında olsan sacını başını yolucam haa az kaldı...aklını başına toplasana kızım sen ... evde mi kalıyorsun annenlerle görüştünmü naptın nettin anlatsana aklımız sende kaldı valla
benim kardeşimin eşi de hepatit b taşıyıcısı.aileniz gerçekten bu konuda çok cahil ve bencilmiş.kucucuk bebegi olan kızını düşünmeyip can derdine düşmüşler.oysa neyin garantisi var ki kaldı ki hepatit b kan yoluyla bulaşan bir hastalık ama ailenizi tanımak adına iyi olmuş.herkes aile olamıyor maalesef
Benim eşimde taşıyıcı. Nikah işlemleri sırasında öğrenmiştik. Aşı vurulduk. Hiç bir problem yok. Zor bulaşan bir hastalık. Biz aşıları vurulmadan önce birlikte olmuştuk. Yinede bulaşmadı birşey.
Sizide tebrik ederim. Eşinizi korumanız ezdirmemeniz çok güzel birşey.
etmezler inanırım çünkü beni iki gece hiç aramadılar çok sevdikleri torunlarını merak etmediler.valla bugün çarşıda karşılaştık eşimle bebeğimle alışveriş yapmıştık dönerken anlaşmış gibi karşıdan geliyorlar baktım eşimde gördü mecbur durmak zorunda kaldık.çocuğu sevdiler bana selam sabah yok ben hep alttan alıyorum ya eşime yansıtmamak için yine öyle yapacağım konu kapanacak sandılar ama bende konuşmadım bu defa anladımki çok kırılmışım(((sonra eşim çarşamba günü için denize gidiyoruz mutlaka geleceksiniz size mangal yapacağım falan dedi ben hiç bişiy demedim onlar hala nazlanıyor eşim ısrar ediyor tabii hakkında neler düşünüldüğünü bilmiyor ablama ayrı anneme ayrı yalvardı ben biraz ilerledim bekledim orda hiç konuşmadım.eşim ayrıldıktan sonra neden konuşmadın hiç dedi.bende sadece ,iki gündür beni aramadılar neden konuşayım dedim birde niçin ısrar ediyorsun bu kadar gelmiyorlarsa gelmesinler dedim hiç cevap vermedi eşim ((
Ne yapabilirsin bilmiyorum ama ailenle esin arasinda kalmak cok zor birsey…hani burda hep kaynana madurlari gelinleri okuyoruz ya iste o gelinlerin kocalari dengeyi kuramiyor genelde…ama arada kalan biz kadinlar olsak eminim bizde cok zorlanirdik o dengeyi kurmakta…
Allah yardimcin olsun…cok bir durum…
arkadaşlar eşimin ortayı bulma çabaları ısrarla onlarıda denize götürmek istemesi .ve kapıya dayanırım sabah hazırlanın deyip noktayı koyması.banada o senin annen yapma böyle diye uyarması neticesinde .çaylarına kadar biz ısmarlamak suretiyle ceplerindn tek kuruş çıkmadan onları bi güzel gezdirdik.annem eşime köfte yapmış sadece.çok iyi davrandı eşime.mecburen uzatamadım .yüzeysel görüşüyorum gidip kalıyorum çünkü eşimde böyle olmasını istiyor.aklı bizde kalmıyormuş böylece.napiyimki bilmiyorum .hergün yeni bi sorun çıkıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?