- 1 Şubat 2019
- 157
- 116
- 18
- 32
- Konu Sahibi S u l i e t
-
- #1
İyi günler kk’nın güzel bayanları. Konuyu uzatmadan anlatıcam aklınıza ihtiyacım var çıldırmak üzereyim içim parçamparça.
Çok mükemmel giden bir evliliğim olmadı sanırım olmayacakta hep bir sıkıntı. Severek evlendim ama sevmek yetmedi bu evliliğe cocuğumda yok .Neyse hayatımda içim hiç bu kadar buruk olmamıştı. Bize verilenn bir evimiz vardı kiradayız ama kirasıyla karşılıyoruz. Evliliğimizin ilk zamanı bu ev icraya düştü ve bileziklerimi krediyle aldığımız arabayı satıp ödedik. Hiç istemedim çünkü onlar benim garantimdi evin tapusunda Başkan kişide elimde avucumda birşey yok şuan. Eşime kendimize ayrı alalım satalım arabayı altınlarıda dedim ama dinlemedi bu ev bizim zaten tapusunu üzerine yapıcam dedi. İnanmadım ama vermmek zorunda kaldım. 2 yıldır yana yakıla borç ödüyoruz gerçekten çok kıstım kendimden. Kendim çalışsam korkmam mesleğim var ama eşim tutturmuş ben seni çalıştırmıcam diye çalıştırmıyorda. Gel zaman git zaman biz ev bulduk sözleşmeyi imzalarken ev annemin üzerine olacak dedi. İnan’ın yutkundum sustum. Ben zaten istemiyorum huzur olsun yeter ama ben o kadar cefa çektim kendime hiç bakamadım bile ama konuşabilirdi. Geldim keşke söyleseydin kendi üzerine alsan evlilik sözleşmesi yapabilirim yeterki gururumu incitme mal kaçırıyor gibi oluyor dedim(sanki alıp kaçıcam evi) benimde çok hakkım var ben olmasam ev icradan gitmişti arabayı annem aldı çünkü. Bu konular çok ince arkadaşlar nerden bakarsanız bakın ne olur bana yol gösterin. Çalışmadığım için evet kendi önümü görmek isterdim en azından bileziklerim olsa hoş görürdüm tabi vermek istemezler diye ama çok Emeğim var. Gururum çok kırıldı bu durum çok ayıp geldi bana kötü hissettirdi çünkü eşim gerçekten çekilecek biri değil sabrettim fedakar davrandım böyle olması acayip. BUnun için tartışılmıyorda bu sefer mal delisi olucam. Nasıl çözebilirim? İçimde herşey bitti artık. Empati kurup cevap verin lütfen
Çok mükemmel giden bir evliliğim olmadı sanırım olmayacakta hep bir sıkıntı. Severek evlendim ama sevmek yetmedi bu evliliğe cocuğumda yok .Neyse hayatımda içim hiç bu kadar buruk olmamıştı. Bize verilenn bir evimiz vardı kiradayız ama kirasıyla karşılıyoruz. Evliliğimizin ilk zamanı bu ev icraya düştü ve bileziklerimi krediyle aldığımız arabayı satıp ödedik. Hiç istemedim çünkü onlar benim garantimdi evin tapusunda Başkan kişide elimde avucumda birşey yok şuan. Eşime kendimize ayrı alalım satalım arabayı altınlarıda dedim ama dinlemedi bu ev bizim zaten tapusunu üzerine yapıcam dedi. İnanmadım ama vermmek zorunda kaldım. 2 yıldır yana yakıla borç ödüyoruz gerçekten çok kıstım kendimden. Kendim çalışsam korkmam mesleğim var ama eşim tutturmuş ben seni çalıştırmıcam diye çalıştırmıyorda. Gel zaman git zaman biz ev bulduk sözleşmeyi imzalarken ev annemin üzerine olacak dedi. İnan’ın yutkundum sustum. Ben zaten istemiyorum huzur olsun yeter ama ben o kadar cefa çektim kendime hiç bakamadım bile ama konuşabilirdi. Geldim keşke söyleseydin kendi üzerine alsan evlilik sözleşmesi yapabilirim yeterki gururumu incitme mal kaçırıyor gibi oluyor dedim(sanki alıp kaçıcam evi) benimde çok hakkım var ben olmasam ev icradan gitmişti arabayı annem aldı çünkü. Bu konular çok ince arkadaşlar nerden bakarsanız bakın ne olur bana yol gösterin. Çalışmadığım için evet kendi önümü görmek isterdim en azından bileziklerim olsa hoş görürdüm tabi vermek istemezler diye ama çok Emeğim var. Gururum çok kırıldı bu durum çok ayıp geldi bana kötü hissettirdi çünkü eşim gerçekten çekilecek biri değil sabrettim fedakar davrandım böyle olması acayip. BUnun için tartışılmıyorda bu sefer mal delisi olucam. Nasıl çözebilirim? İçimde herşey bitti artık. Empati kurup cevap verin lütfen