Bizim birbirimize kullandığımız sözler sevgi sözleri sadece..Bununla saygı yitirilmez..Aslında biraz insanın karakteriyle alakalı saygının bitmesi..Misal ben ve kayınvalidem her zaman belirli bir çizgisi olan insanlarız..Samimiyiz evet dertleşiriz,konuşuruz,dışarı çıkar yemeğe gideriz,eğlenmeye gideriz,birbirimize güzel sözler söyleriz ama bu da bir saygı çerçevesi içindedir..Asla haddimiz olmayan konular hakkında konuşmayız..Birbirimizin özel hayatıyla ilgili konular olsun,benim kendi ailem yada onun ailesiyle alakalı konular olsun bunlar konuşulmaz bizde...Daha doğrusu konuşmamız gereken kadarını konuşuruz..Mesela karşılıklı oturup sigarada içeriz,kahvede içeriz ama konuşmamız gerekenler ve davranışlarımız belli bir sınırdadır..Yani kayınvalidemde bende genel yapı olarak böyleyiz aslında..O çok haddini bilen bir insandır..Ben ona ne şekilde hitap edersem edeyim, o çizgisini asla bozmaz ve hadsizlik yapmaz..Bende aynı şekilde öyleyim..Dediğim gibi aslında bu karakter meselesi..Bizim aramızda ki bağ sevgi bağı sadece asla bir laubalilik ve saygısızlık söz konusu değil..Ama çizgiyi hitap şekillerimiz değil,karakterlerimiz belirler..
Ama gereksiz bir kıyaslama içine girdiğimi fark ediyorum. Sonuçta o o,ben de benim. Bu arada anne baba diyememeni eşin ve ailesi nasıl karşılıyorlar? Bir baskı var mı?
