- 20 Haziran 2017
- 1.122
- 4.255
- 133
Siz nasıl başardınız peki?Ben sizi anlıyorum.bagimli kişilik bozukluğu gibi bir sorununuz var sanki.ve takinti.bunu yanlış anlamayın.buna benzer duyguları ben de yaşadım.sadece sizin kadar ısrar edip peşine düşmemeyi başarabildim.bence siz de başarabilirsiniz.buna inanın lütfen.bu acıyla yüzlesin.dibine kadar yasayin.onsuz da yaşarsınız.bir gün geçecek.
Hani ayni seyleri yasamasam gecmez derdim de 9 sene yasadim bunlari cok iyi anliyorum sizide ama geciyor ve karsiniza cok daha iyi biri cikinca gecmisde yasadiginiz acilara guluyorsunuz bile ne salakmisim da onun icin aglamisim deyip kendinizede kiziyorsunuzBöyle de olabilir. Alışkanlıktır, bağımlılıktır da dedi. Bir sürü psikolog dinledim. Denilenelri yapmaya çalıştım .ama bir anı geliyor aklıma, yüzü geliyo. Bitiyor işte o an. Ben yenemiyorum sanırım
Şimdi ablacım başkaları 1 yaşıyorsa sen ailen ve hayatta başka desteğin olmadığı için 3 yaşıyorsun. Bana arkadaşlarımla dışarı çıkmak çok iyi gelmişti mesela. Sen de içinden gelmese de dışarı çık, mesela yeni bir hobi edin derim.
İnşallah böyle olur. İnşallah. Ama sanki karşımdaki pişman olmadan içim soğumaz gibiHani ayni seyleri yasamasam gecmez derdim de 9 sene yasadim bunlari cok iyi anliyorum sizide ama geciyor ve karsiniza cok daha iyi biri cikinca gecmisde yasadiginiz acilara guluyorsunuz bile ne salakmisim da onun icin aglamisim deyip kendinizede kiziyorsunuz
Hic diyemeyecekmissin gibi geliyor suanki ruh halinde aslinda bir cogumuzada aynisi olmustur belkide ama inan sonra hayat onunde oyle yollar cizip oyle insanlar cikariyorki iyiki ddiyorsun yeni hayatina simsiki ssariliyorsun ayni hatalara dusmuyorsun kendine saygi duymayi kendini sevmeyi ogreniyorsun.Emin ol gececek acitsada nefes alamasanda beynini kemirsede cok degil enerjini ddusuncelerini baska bir seye kanalize ettiginde hafifleye hafifleye hafifleye azalacak bu hissettiklerinRezil olduğumla kaldım. Acı çektiğimlr kaldım. Aslında inşallah bir gün onun pişmanlığını önemsemeyecek bir yaşamı daha çok istiyorum.hani dediğin gibi.. İyiki olmamış fiyebilmeyi.. Ama sanki hiç diyemicekmişim gibi
Oda onemli olmuyor siz kendinizi iyilestirdikden sonra hayatiniza bakiyorsunuz o pismanmi mutlumu umrunuzda olmaz bileİnşallah böyle olur. İnşallah. Ama sanki karşımdaki pişman olmadan içim soğumaz gibi
İnanın ben berbat bir hayatta yaşama tutundum. İçim cıvıl cıvıldı benim. Hayattaki hiçbir şey benim yaşama sevincimi içimden almadı.umudumu alamadı. En yakınım babam, annem bile.. Elin oğlu geldi ve bunu benden aldı. Buna izin verdiğim için de kızıyorum kendime. Böylesi bağımlı olacağım aklıma gelmezdi.. Keşke hak etseydi. Değseydi.. Sevmek benim içün ondan önce de kutsal bir şeydi. Sevgisizlikler içinde büyüdüğüm için belki.. Sevgiye inanan ve sevgiyle iyileşileceğine inanan biriydim. Sevginin de biteceğini düşünmezdim. Nasıl bir çağ ki dün sevdiğimizfen bugün nefret edebiliyoruz. Ne üzücü.. Bildiğim inandığım her şey yıkıldı. Ve bunu sadece o yıktı. Gel de aş hadi. Aşarım elbet. İnşallah..Sadece ask acisi uzerine degil konu sahibinin acisi ailevi agir seyler yasamis.
Bu da acisini katlanarak arttirmis..
Cok dogru bir tespit yapmissiniz.
Konu sahibi sevgi gormemis zor seyler yasamis olabilirsin.
Ama insanlara bagimli hale geldikce daha cok yalniz kalirsin cunku hayat insani zayif yonunden vuruyor.
Umarim guzel gunler gelicektir en azindan hayata tutunmaya calisin..
Zaten bir gun oluceksiniz.
En azindan elinizden geleni yapin hayirlisiyla omrunuzu tamamlayin..
Sevgilinin dediği gibi sen gerçekten hastasinAma bu acı beni mahvediyor. Mantıklı değil, doğrı değil. Ama bu acı beni gerçektem mahvediyor. Keşke desem ben de desem bunu. Ama beni bu kadar yaralayan biri nasıl unutulur ki.
Teşhisi koydunuz, tedavi önerinizi de beklerim.Sevgilinin dediği gibi sen gerçekten hastasin
Acım bitsin istiyorum sadece bu. Zaten hepsini paramparça ettim bugün. Bunu yapmak da acı verdi. Anılar çöp paramparça ne kötü ya... Ama bunu o yaptı. Ona basit olan bana da olmalıydı. Umarım içimdeki üzüntü de bi an önce biterZaten dünyada hic sevilecek başka adamda kalmadı dimi.
Olursen ne olacak pişmanlık duyacak üzülecek .öyle hissediyorsun dimi?
Evet üzülür belki iki gün sonra bulur birini evlenir hayatına bakar
Sen oldugunle kalırsın.
Toparla kendini .doktor psikolog fln çare değil.sen kendin kurtulmak istersen kurtulursun.
Yerinde olsam onunla ilgili herşeyi paramparça eder iyice yırtar mahveder çöpe atardım.bu cok rahatlatiyor mutlaka yap.ve kendime söz verirdim asla dusunmiycem ve aramiycam diye.
hayatina bak zaman akıp geciyor
Daha fazla zor duruma düşmemek için sabırla acıyı icimde yaşadım.cunku bir de gururumu yere serseydim ayriyetten onun verdiği değersizlik hissiyle baş etmek zorunda kalacaktım.ve Allaha havale edin.aciyla yüzlesin.artik daha fazla üstüne gitmenin bir şeyi düzeltmediği aksine sizi daha da zor duruma sürüklediği ortada.kabullenmek zorundasiniz.telkin verin kendinize sürekli.duygusal müzikler dinlemeyin.bol bol uyuyun.uyumak acıları bir nebze dindirir.kendinizi degersizlestirmek sizi bu hale getiriyor.bunu yapmayın.herşey geride kalacak.Siz nasıl başardınız peki?
İnanın çok daha ağır acılar yaşadım. Babam annemi aldattı. Bizi aç sokağa attılar. Ben tacize uğradım. Annem bu seneyr kadar alkolikti ve intihar girişimleriyle büyüdüm. Ben böyle.bi hayatta tutundum, umut ettim ve yaşadım. Bi yerde güveneceğim iyi insanlar olacağına inandım. Ve karşıma bu insan çıktı. Hayatımdaki tüm yaralsrı bildi ve her yarama dokunduğunda ben senin yanındayım vr asla senden gitmem dedi. Ben bu güveni yitirdim. İnsanlar nasıl sevdikleri birini artık sevmez ben bikmiyorum. Dün sevdim bugün sevmedim. Ben bunu anlamıyorum. Bunu anlamadığım için hasta oluyorum. Güvendiğim vr her sözü ciddiiye aldığım için sağlıksız oluyorum. Hakikaten mi ya? Hakikaten mi insanlar.kötü değil fe benim algım bozuk?
Acınızı hissediyorum ve sizi anlıyorum. Gerçekten anlıyorum. Keşke bir düğme olsa da sizin için bassam ve acınız bitse. Ama böyle bir düğme yok maalesef. Ama çaresiz değilsiniz. Tabii ki her şeyin çaresi var.
Öncelikle, konunuzu okurken içinden “küçüklüğünde anne ve/veya babasıyla güvenli, sağlıklı bir ilişkisi olmamış” diye üzülerek okudum. Maalesef düşündüğüm gibiymiş. Niye öyle düşünmüştüm biliyor musunuz? Çünkü aşk bağımlılığı yaşayan insanların tamamının sağlıksız anne veya baba ilişkileri yaşadıkları bulunmuş. Sevgililerinden ayrıldıklarında annesinden, babasından koparılan bir çocuk gibi acı çekiyorlarmış. Muhtemelen siz de çocukken babanızın sizi terkettiği zamanki gibi acı çekiyorsunuz.
Yani siz çok mutlu bir çocukluk geçirseydiniz, şu an bu kişi için üzülmeyecektiniz. Sorun o kişi değil, sorunlu bir çocukluk geçirmiş olmanız. Anne ve babanız suçlu da demek istemiyorum, onlar da sorunlu ailelerde sorunlu ilişkilerle büyüdüler muhtemelen. Ama sizin bu kısır döngüyü kırmanız gerekiyor.
Acı çekmenizin sebebi o adam değil. Sebebi sizin onunla tanıştığınızda içinizde bir boşluk olması ve onu anneniz, babanız, tüm sevgi eksikliği hissettiğiniz insanların yerine oturtmuş olmanız.
Bu bilgi ne kadar işinize yarar bilmiyorum. Bu konuda size pratiğe yönelik tavsiye verebilecek bir uzman değilim. Ama sanırım küçüklüğünüzdeki siz ile bağlantıya geçmeniz gerekiyor. Sanırım, gözünüzü kapatıp, küçüklüğünüzde kendinizi kötü hissettiğiniz günlere tek tek dönüp, o ortamda kendi küçüklüğünüzü, o küçük kızı görüp, gidip şu anki halinizle onunla konuşmanız gerekiyor. Ona güvende olduğunu, bundan sonra hep onun yanında olacağınızı, onu sizin koruyacağınızı, onun sevgiye çok layık olduğunu, onu çok sevdiğinizi söylemeniz gerekiyor. Yani o boşlukları sizin doldurmanız gerekiyor. O küçük kıza güvende olduğunu, gerçekten sevildiğini ve değerli olduğunu hissettirmeniz gerekiyor. Ama bunu uzun süre, bıkmadan usanmadan inançla yapmanız lazım. Bir uzmandan destek almanız da çok iyi olur.
O küçük kız iyileştikçe, sizin sevginiz sayesinde kimseye ihtiyacı olmadıkça, siz de özgürleşecek, ve bu adama muhtaç olmayacaksınız. Umudunuzu sakın kaybetmeyin. Kendinizi sevdikçe ve kendi kendinize yetebildikçe, ileride sağlıklı ve mutlu ilişkiler kurabileceksiniz. Umarım en yakın zamanda hepsini halleder ve çok mutlu olursunuz.
Evet.. Ben de böyle düşünüyorum zaten. İşin garibi babam gittiğinde acı çekmedim. İnanın bir gün bile babam neden yok diye ağlamadım. Babamı unuttum bile.. Ne sevgi ne nefret ona karşı hiçbir şey hissetmiyorum gittiği günden beri. Şunu bile düşündüm, bastırdığım her şey bu ayrılıkla ortaya çıktı belki diye.. Her şeyi kat kat yaşamamın sebebi evet bu çocukluk. Boşluklarımı da doldurmuş olabilir evet. Hatta o bile derdi bazen omzuma yaslandığında babanın omzuna yaslanıyormuşsun gibi.. Bazen annenmişim gibi.. Senin için çok şeyim biliyorum. Ne istersen o olurum sana ve unutmaa ben senden hiçbir zaman gitmem derdi... Sağlıksız ilişkinin başlangıcı.. Ne o anne baba olmalıydı ne de buna izin vermeliydi.. Şimdi yaralarımla vurmuş gibi hissediyorum. Ben seni bırakmam derken inanmıştım. Bugün bana hastasın diyip işin içinden çıkıyor. Peki yaralarıma dokunup verdiği sözler.. Bunlar beni daha çok üzüyor.Acınızı hissediyorum ve sizi anlıyorum. Gerçekten anlıyorum. Keşke bir düğme olsa da sizin için bassam ve acınız bitse. Ama böyle bir düğme yok maalesef. Ama çaresiz değilsiniz. Tabii ki her şeyin çaresi var.
Öncelikle, konunuzu okurken içinden “küçüklüğünde anne ve/veya babasıyla güvenli, sağlıklı bir ilişkisi olmamış” diye üzülerek okudum. Maalesef düşündüğüm gibiymiş. Niye öyle düşünmüştüm biliyor musunuz? Çünkü aşk bağımlılığı yaşayan insanların tamamının sağlıksız anne veya baba ilişkileri yaşadıkları bulunmuş. Sevgililerinden ayrıldıklarında annesinden, babasından koparılan bir çocuk gibi acı çekiyorlarmış. Muhtemelen siz de çocukken babanızın sizi terkettiği zamanki gibi acı çekiyorsunuz.
Yani siz çok mutlu bir çocukluk geçirseydiniz, şu an bu kişi için üzülmeyecektiniz. Sorun o kişi değil, sorunlu bir çocukluk geçirmiş olmanız. Anne ve babanız suçlu da demek istemiyorum, onlar da sorunlu ailelerde sorunlu ilişkilerle büyüdüler muhtemelen. Ama sizin bu kısır döngüyü kırmanız gerekiyor.
Acı çekmenizin sebebi o adam değil. Sebebi sizin onunla tanıştığınızda içinizde bir boşluk olması ve onu anneniz, babanız, tüm sevgi eksikliği hissettiğiniz insanların yerine oturtmuş olmanız.
Bu bilgi ne kadar işinize yarar bilmiyorum. Bu konuda size pratiğe yönelik tavsiye verebilecek bir uzman değilim. Ama sanırım küçüklüğünüzdeki siz ile bağlantıya geçmeniz gerekiyor. Sanırım, gözünüzü kapatıp, küçüklüğünüzde kendinizi kötü hissettiğiniz günlere tek tek dönüp, o ortamda kendi küçüklüğünüzü, o küçük kızı görüp, gidip şu anki halinizle onunla konuşmanız gerekiyor. Ona güvende olduğunu, bundan sonra hep onun yanında olacağınızı, onu sizin koruyacağınızı, onun sevgiye çok layık olduğunu, onu çok sevdiğinizi söylemeniz gerekiyor. Yani o boşlukları sizin doldurmanız gerekiyor. O küçük kıza güvende olduğunu, gerçekten sevildiğini ve değerli olduğunu hissettirmeniz gerekiyor. Ama bunu uzun süre, bıkmadan usanmadan inançla yapmanız lazım. Bir uzmandan destek almanız da çok iyi olur.
O küçük kız iyileştikçe, sizin sevginiz sayesinde kimseye ihtiyacı olmadıkça, siz de özgürleşecek, ve bu adama muhtaç olmayacaksınız. Umudunuzu sakın kaybetmeyin. Kendinizi sevdikçe ve kendi kendinize yetebildikçe, ileride sağlıklı ve mutlu ilişkiler kurabileceksiniz. Umarım en yakın zamanda hepsini halleder ve çok mutlu olursunuz.
tatlım benim en ufak bir çizik ,yara oluyor elimizde ,ayağımızda ..o bile en az iki gün sürüyor acısı..ki böyle bir olay yaşıyorsun öyle hemen geçmeyecek ..ama geçecek eninde sonunda geçecek ve güzel günler gelecek...Acım bitsin istiyorum sadece bu. Zaten hepsini paramparça ettim bugün. Bunu yapmak da acı verdi. Anılar çöp paramparça ne kötü ya... Ama bunu o yaptı. Ona basit olan bana da olmalıydı. Umarım içimdeki üzüntü de bi an önce biter
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?