Allahım al canımı kurtulayım..

Aynı hareketleri karşı cins yapsa, artık sevmediğinizi söylediğiniz halde ısrarla barışmaya çalışsa, rahat vermese dayanamaz en sonunda polise gidersiniz.
Ama siz durmuş size değer vermesini, size dönmesini bekliyorsunuz.
Dönmez. Bilakis göbek atıyor bile olabilir.

İnsanların duyguları değişebilir, siz hala seviyorken o artık sevmeyebilir.
Kabullenmek bu kadar zor olmamalı.

Silkinip kendinize gelin bence...
 
Siz nasıl başardınız peki?
 
Hani ayni seyleri yasamasam gecmez derdim de 9 sene yasadim bunlari cok iyi anliyorum sizide ama geciyor ve karsiniza cok daha iyi biri cikinca gecmisde yasadiginiz acilara guluyorsunuz bile ne salakmisim da onun icin aglamisim deyip kendinizede kiziyorsunuz
 

Sadece ask acisi uzerine degil konu sahibinin acisi ailevi agir seyler yasamis.
Bu da acisini katlanarak arttirmis..
Cok dogru bir tespit yapmissiniz.

Konu sahibi sevgi gormemis zor seyler yasamis olabilirsin.
Ama insanlara bagimli hale geldikce daha cok yalniz kalirsin cunku hayat insani zayif yonunden vuruyor.
Umarim guzel gunler gelicektir en azindan hayata tutunmaya calisin..

Zaten bir gun oluceksiniz.
En azindan elinizden geleni yapin hayirlisiyla omrunuzu tamamlayin..
 
İnşallah böyle olur. İnşallah. Ama sanki karşımdaki pişman olmadan içim soğumaz gibi
 
Hic diyemeyecekmissin gibi geliyor suanki ruh halinde aslinda bir cogumuzada aynisi olmustur belkide ama inan sonra hayat onunde oyle yollar cizip oyle insanlar cikariyorki iyiki ddiyorsun yeni hayatina simsiki ssariliyorsun ayni hatalara dusmuyorsun kendine saygi duymayi kendini sevmeyi ogreniyorsun.Emin ol gececek acitsada nefes alamasanda beynini kemirsede cok degil enerjini ddusuncelerini baska bir seye kanalize ettiginde hafifleye hafifleye hafifleye azalacak bu hissettiklerin
 
İnşallah böyle olur. İnşallah. Ama sanki karşımdaki pişman olmadan içim soğumaz gibi
Oda onemli olmuyor siz kendinizi iyilestirdikden sonra hayatiniza bakiyorsunuz o pismanmi mutlumu umrunuzda olmaz bile
 
İnanın ben berbat bir hayatta yaşama tutundum. İçim cıvıl cıvıldı benim. Hayattaki hiçbir şey benim yaşama sevincimi içimden almadı.umudumu alamadı. En yakınım babam, annem bile.. Elin oğlu geldi ve bunu benden aldı. Buna izin verdiğim için de kızıyorum kendime. Böylesi bağımlı olacağım aklıma gelmezdi.. Keşke hak etseydi. Değseydi.. Sevmek benim içün ondan önce de kutsal bir şeydi. Sevgisizlikler içinde büyüdüğüm için belki.. Sevgiye inanan ve sevgiyle iyileşileceğine inanan biriydim. Sevginin de biteceğini düşünmezdim. Nasıl bir çağ ki dün sevdiğimizfen bugün nefret edebiliyoruz. Ne üzücü.. Bildiğim inandığım her şey yıkıldı. Ve bunu sadece o yıktı. Gel de aş hadi. Aşarım elbet. İnşallah..
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Hayatı yaşayış biçiminde ki durumu da aynısını yaşadım. Hayat insana genelde birilerinin sizden gitmesini sizin elinize verir ilk sen bu fırsatı tepincede top karşıya geçer ve o gider. Öyle olması gerekiyordur belki.
Siz affettiğiniz için ikinci kere inandığınız için ; kendinizi aptal gibi hissediyorsunuz.
Hepimiz insanız ve Allah o sınavı geçene kadar aynı sınava tabi tutuyor. Sen kendine değer vermedikce böyle aynı adam 100 kez hayatına girip hepsinde mahvedip çıkıyor. Roller değişiyor ya da sen onun yaptıklarını başkalarına yapıyorsun, hayat böyle ne yaptığını bilmeden geçiyor.
Bunların hepsi insanda omurga olusturması , karakterini oluşturması için fırsat. Hayatında gitmesi gereken çöpleri ayıklamak için ve insanlardan görmek istediğiniz değeri ilk kendinize vermeniz için.
Sizi cok iyi anlıyorum. Ama geçer neler neler geçmedi ki..
 
Zaten dünyada hic sevilecek başka adamda kalmadı dimi.
Olursen ne olacak pişmanlık duyacak üzülecek .öyle hissediyorsun dimi?
Evet üzülür belki iki gün sonra bulur birini evlenir hayatına bakar
Sen oldugunle kalırsın.
Toparla kendini .doktor psikolog fln çare değil.sen kendin kurtulmak istersen kurtulursun.
Yerinde olsam onunla ilgili herşeyi paramparça eder iyice yırtar mahveder çöpe atardım.bu cok rahatlatiyor mutlaka yap.ve kendime söz verirdim asla dusunmiycem ve aramiycam diye.

hayatina bak zaman akıp geciyor
 
Acım bitsin istiyorum sadece bu. Zaten hepsini paramparça ettim bugün. Bunu yapmak da acı verdi. Anılar çöp paramparça ne kötü ya... Ama bunu o yaptı. Ona basit olan bana da olmalıydı. Umarım içimdeki üzüntü de bi an önce biter
 
Siz nasıl başardınız peki?
Daha fazla zor duruma düşmemek için sabırla acıyı icimde yaşadım.cunku bir de gururumu yere serseydim ayriyetten onun verdiği değersizlik hissiyle baş etmek zorunda kalacaktım.ve Allaha havale edin.aciyla yüzlesin.artik daha fazla üstüne gitmenin bir şeyi düzeltmediği aksine sizi daha da zor duruma sürüklediği ortada.kabullenmek zorundasiniz.telkin verin kendinize sürekli.duygusal müzikler dinlemeyin.bol bol uyuyun.uyumak acıları bir nebze dindirir.kendinizi degersizlestirmek sizi bu hale getiriyor.bunu yapmayın.herşey geride kalacak.
 
Başlığı görünce bi insan neden ölmek ister acaba diye düşünüp bi bakayım neymiş dedim ama hiç aklımın ucundan geçmeyen bi konu çıktı.
Ben ailesinden şiddet gören sokağa atılmış birini hayal etmiştim.
Neyseki çok önemsiz bir konuymuş. Çok önemsiz hemde!
Canım sen aklını mı kaçırdın?
Niye bu kadar eziyet ediyorsun kendine, tamam aşk acısı da kötü birşey ama bir zaman sonra aklına bile gelmeyecek.
Lütfen kendine gel. Unut geçmişi. Elbet iyi bi insan çıkar karşına
 
Tertemiz bi sayfa için acını çekmen lazım, ama geçecek merak etme, sadece acının en yoğun dönemindesin, kendine başka uğraşlar bul, bi diziye falan sar mesela, sabah akşam izle, beni kullandı falan diye de düşünme. Yaşanması gerekiyordu yaşadın, oldu bitti, amaaan her şeyin çaresi bulunur.
 

Acınızı hissediyorum ve sizi anlıyorum. Gerçekten anlıyorum. Keşke bir düğme olsa da sizin için bassam ve acınız bitse. Ama böyle bir düğme yok maalesef. Ama çaresiz değilsiniz. Tabii ki her şeyin çaresi var.

Öncelikle, konunuzu okurken içinden “küçüklüğünde anne ve/veya babasıyla güvenli, sağlıklı bir ilişkisi olmamış” diye üzülerek okudum. Maalesef düşündüğüm gibiymiş. Niye öyle düşünmüştüm biliyor musunuz? Çünkü aşk bağımlılığı yaşayan insanların tamamının sağlıksız anne veya baba ilişkileri yaşadıkları bulunmuş. Sevgililerinden ayrıldıklarında annesinden, babasından koparılan bir çocuk gibi acı çekiyorlarmış. Muhtemelen siz de çocukken babanızın sizi terkettiği zamanki gibi acı çekiyorsunuz.

Yani siz çok mutlu bir çocukluk geçirseydiniz, şu an bu kişi için üzülmeyecektiniz. Sorun o kişi değil, sorunlu bir çocukluk geçirmiş olmanız. Anne ve babanız suçlu da demek istemiyorum, onlar da sorunlu ailelerde sorunlu ilişkilerle büyüdüler muhtemelen. Ama sizin bu kısır döngüyü kırmanız gerekiyor.

Acı çekmenizin sebebi o adam değil. Sebebi sizin onunla tanıştığınızda içinizde bir boşluk olması ve onu anneniz, babanız, tüm sevgi eksikliği hissettiğiniz insanların yerine oturtmuş olmanız.

Bu bilgi ne kadar işinize yarar bilmiyorum. Bu konuda size pratiğe yönelik tavsiye verebilecek bir uzman değilim. Ama sanırım küçüklüğünüzdeki siz ile bağlantıya geçmeniz gerekiyor. Sanırım, gözünüzü kapatıp, küçüklüğünüzde kendinizi kötü hissettiğiniz günlere tek tek dönüp, o ortamda kendi küçüklüğünüzü, o küçük kızı görüp, gidip şu anki halinizle onunla konuşmanız gerekiyor. Ona güvende olduğunu, bundan sonra hep onun yanında olacağınızı, onu sizin koruyacağınızı, onun sevgiye çok layık olduğunu, onu çok sevdiğinizi söylemeniz gerekiyor. Yani o boşlukları sizin doldurmanız gerekiyor. O küçük kıza güvende olduğunu, gerçekten sevildiğini ve değerli olduğunu hissettirmeniz gerekiyor. Ama bunu uzun süre, bıkmadan usanmadan inançla yapmanız lazım. Bir uzmandan destek almanız da çok iyi olur.

O küçük kız iyileştikçe, sizin sevginiz sayesinde kimseye ihtiyacı olmadıkça, siz de özgürleşecek, ve bu adama muhtaç olmayacaksınız. Umudunuzu sakın kaybetmeyin. Kendinizi sevdikçe ve kendi kendinize yetebildikçe, ileride sağlıklı ve mutlu ilişkiler kurabileceksiniz. Umarım en yakın zamanda hepsini halleder ve çok mutlu olursunuz.
 
Son düzenleme:
Bu kadar olmaz ama
Saplanti gibi olmus sizde cehennemin dibine kadar diyip kesip atin caniniza yazik ya
 
Evet.. Ben de böyle düşünüyorum zaten. İşin garibi babam gittiğinde acı çekmedim. İnanın bir gün bile babam neden yok diye ağlamadım. Babamı unuttum bile.. Ne sevgi ne nefret ona karşı hiçbir şey hissetmiyorum gittiği günden beri. Şunu bile düşündüm, bastırdığım her şey bu ayrılıkla ortaya çıktı belki diye.. Her şeyi kat kat yaşamamın sebebi evet bu çocukluk. Boşluklarımı da doldurmuş olabilir evet. Hatta o bile derdi bazen omzuma yaslandığında babanın omzuna yaslanıyormuşsun gibi.. Bazen annenmişim gibi.. Senin için çok şeyim biliyorum. Ne istersen o olurum sana ve unutmaa ben senden hiçbir zaman gitmem derdi... Sağlıksız ilişkinin başlangıcı.. Ne o anne baba olmalıydı ne de buna izin vermeliydi.. Şimdi yaralarımla vurmuş gibi hissediyorum. Ben seni bırakmam derken inanmıştım. Bugün bana hastasın diyip işin içinden çıkıyor. Peki yaralarıma dokunup verdiği sözler.. Bunlar beni daha çok üzüyor.

Dediklerinizi yapıcam. Bu furumdan dilerim bir an önce kurtulurum..
 
tatlım benim en ufak bir çizik ,yara oluyor elimizde ,ayağımızda ..o bile en az iki gün sürüyor acısı..ki böyle bir olay yaşıyorsun öyle hemen geçmeyecek ..ama geçecek eninde sonunda geçecek ve güzel günler gelecek...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…