Herşey bi tarafa bence erkek arkadasınızın öfke kontrolü çok iyi değil,kolay parlıyor hemen sinirleniyor stres altında da kabına sığamıyor gibi geldi,belli ki annesi söylenmiş bik bik yemiş onu,o da gelmiş size çatmış off bu tarz bi iletişimle hakketten o hayat geçmiyor,benim kendi ailem böyle gecen hafta iki gün kaldık orda kızımla,sürekli herkes herkese bağırıyor,kaostan besleniyorlar,sürekli yüksek sesle konuştugumu ve kendimi ifade etmeye çalıştığımı farkettim,iki gün içinde bi kez kızkardeşimle ve babamla ben tartıştım,bi kez annem gelinimiz erkek kardeşim birbirine girdi,eve dönünce bi iki gün kendime gelemedim,öyle özlemişim ki huzuru,ben farkında olmadan belki de Allahın bi hediyesi sakin bi adamla evlenmişim,aynı zamanda psikologum her yaptıgım görüşmede her annemlerle biraraya gelişimde nasıl bi nimete sahip oldugumu bi kez daha anlıyorum,yahu varsın öyle yoluma kırmızı güller dökmesin ama bana da psikolojik şiddet uygulamasın ben o kırmızı gülleri kendime alır vazoma yerleştirirm zerre de gocunmam,velhasıl umarım derdimi de anlatabilmişimdir anası danası bi tarafa kaçın böyle insanlardan ,cinsiyeti de önemli değil,kaçın sadece.