Valla universiteye gidene kadar hicbir arkadasimin evinde kalmadim, gunduz bile gittigim sayilidir. Annem ya onlar gelsin derdi ya sokakta oynardik.
ama universiteye kadar bir gece ailesinden uzak gece gecirmemis cocugu baska sehri kazaninca orada yurtta birakip "hadi sömestrda görüşürüz" demek de sacma degil mi?
tamam devir kötü ama bir yerde bazi alanlar acmak lazim
ben de 18ime girdikten iki ay sonra baska sehrin yurdundaydim, ben cok zorlanmadim yapi itibariyle yillardir bu gunu bekledigimden ama cok zorlanan kiz vardi aile evinden bir gece bile ayrilmamis olan. ürkek tavsan gibi duruyorlardi.
bu travmayı cocuguna vermek daha mi iyi?
ayrica ailesi sikan ne kadar cocuk varsa hepsi azicik özgürlüğü buldu mu ailesinin evinde asla yapamayacagi seyler yapiyorlar.
misal benim annem de panikatak, kuzenimde bile kalamazdim, o yaslarda eve gelis saatim kışın 8 yazi 9du, univeristeye gectigim gibi tek basima 20 sehir gezdim:) annem birilerini evine gitmeme delirirdi, doğumgunu palyacolulugu yapardım part-time milletin evine girer cikardim.
hala daha 34 yasindayim yasim kadar ulke gördüm ailem evde degilse o gün eve erken gelmissem kendimi tatil günü erken uyumus gibi hissediyorum:) onlar evde degilse mutlaka cok gec gelmeliyim, onda bunda kalmaliyim ya da o bu bende kalmali gibi bir psikoloji icindeyim.
kontrollu olarak cocuklara biraz alan acmak, biraz özgürlük vermek gerekiyor.
bu konuda ne guzel avmye birakirmis babasi avmden alirmis. ona bile laf soylenmis erken diye
ne erkeni ergen yani bu cocuk. tam bu yaslarda.
bu yaşta o özgürlüğü alamayan cocuklar zaten okuldan kacip gidiyorlar oralara.
benim annem de cok korumaciydi, devir kötü diye izin vermezdi birseye. ablam da cok isterdi arkadaşlarıyla adaya gitmeye. o zaman 15ti sanirim. annem yok cok uzak , yok bilmediğim yer diye asla izin vermedi. sonuc olarak kiz okulu kirmis gitmis, bisiklet kiralamis falan yaz sicaginin alninda ustundeki atletin amele yanigi olmustu. okuldan diye bir geldi kapkara
yani ne gerek var ki cocuga erken yasta yala soyletmeye?
ben ondan kucuk oldugum icin daha az sıkıldım. çünkü annem bazi sinirlari savasa savaşa onla genişlettigi icin sira bana geldiginde daha kolaydi özgürlüğü kazanmasi (misal onun baska sehir kazanıp gitmesi tonla tantana oldu ben kazandim gittim artik aliskinlardi. ya da onun ilk kasini aldırmasi savaş gibiydi bende sorun olmadi) o yuzden mesela ben hic okuldan kacmadim cunku benim lise donemimde bazi ozgurluklerim vardi.
bence aileler çocuklarını bu kadar sıkmamali. guvenli alan yaratip yavas yavas özgürlüğünü vermeli . yasayamayinca daha kötü oluyor