Bunu ara sıra düşünmeyen evlat yoktur sanırım. Yada ben hep öyle denk geldim bilmiyorum. Aileler bazen farkına varmıyor ne yazık ki evlatların kırılabileceğini. Ben bir ara çetele çıkartıp önlerine döktüm. Yinede sizden bişey istemiyorum 18 yaşımdan beri çalışıp kendine yetiyorum zaten ama. Benim hakkımı abime yedirdiğiniz için sizi affedemiyorum dedim. Ondan sonra biraz daha düzeldi durum. Manevi olarak hiç ayırdım olmadı ama maddi olarak çok hakkımı yedirdiler. Ama yinede gurur duyuyorum. Demekki bir erkekten daha adammışım kimseye ihtiyacım yokmuş diyorum.