- Konu Sahibi princessofdarkness
-
- #141
Çok teşekkür ederim. İnşallah dediğiniz gibi olur eğer birgün bebeğim olursa. Yoksa çok zor olacak en çok da o bebek için.
Evet, tahmin ettigim cevap.
Ben de boyleyim.
Ay gel opceeem, tavrim olmadi hicbir zaman.
Bebekleri de 1-2 oper sonra birakirim.
Mesele bebek sevmek degil bence.
Ben severim bebegim olsa ama iyi bir anne olamam.
Cunku kendime zaman ayiramadigimda hircinlasirim, fevri ve asabiyimdir vs. vs.
Ama siz yazilarinizdan anladigim kadariyla cok iyi bir anne olursunuz eger bir gun bebek dusunurseniz..
Hatta bence siz bebegini seven ama ruhunu doyuramayan, saygi duymayan, ozguvenini gelistiremeyen vs annelerden daha liyakatli olabilirsiniz.
Evet illa bir "bebek emanetcisi" olmak zorunda degilsiniz ama bir gun karar verirseniz bu yonde kaygilariniz olmasin..
Anne değilim, o yüzden bebeğin ana rahmine düştüğü anda insana mucizevi bir şekilde mantıken çocuk sahibi olmayı doğru bulmasa, istemese veya hiç hazır olmasa dahi bir annelik duygusu, iç güdüsü ve sevgisi getirip getirmediğini bilemeyeceğim. Ama kadınlar özellikle belli bir yaşa geldikten sonra, özellikle de toplum, aile, çevre baskısı veya eşinin baskısı ile bir şekilde anne olmak istiyorlar, daha doğrusu kendilerini anne olmak ZORUNDA hissediyorlar. Bakıyorlar ki yaşıtlarının çocukları kocaman olmuş, e evliliğimizde problem de yok, maddi kaygı da yok, eşim de aileler de istiyor, o zaman olsun bari deniliyor. Yani ruhen, kalben ve manen KENDİNİ dinleyerek kendi anne olma kararını almak yerine MANTIKEN hayat akışı içinde olması gereken şeyi yaparak hamile kalıyor ve anne olunuyor...Kimi anneler çocuk olunca onu büyütme gailesiyle bu duygularını ömür boyu bastırırken, kimileri de gerçekten sevmeye, ona dokunmaya, yaklaşmaya başlıyorlar, alışıyorlar...Kimileri ise çocuğun kritik döneminde ona yeterli tensel temas, şefkatli dokunuş, se vgi veremeidkleri için her ne kadar maddi anlamda çocuklarını eksik bırakmayan, iyi yetiştiren annele olsalar da ilerde hep anne-çocuk ilişkilerinin temelinde bir eksiklik kalıyor..
Sizin ilerde hangi grubun içerisinde yer alacağınızı hiçbirimiz bilemeyiz. Ancak şu da bir gerçek ki, eğer çevrenizden gelen yukarıda saydığım baskılar yoksa, ki olmadığını söylemişsiniz, o zaman çocuk sahibi olmak için kendinizi zorlamanız yersiz. Madem sevgilinizle çok açık ve dürüst br ilişkiniz var, ilerde onun fikirleri de değişirse sizin fikirlerinize saygı duymayı bilmeli...Sırf eşimi babalık duygusundan mahrum etmek istemiyorum mantığıyla bir çocuğu dünyaya getirmeyin, getirmemelisiniz de bence. Eğer getirirseniz ona karşı almak zorunda olduğunuz bütün sorumlulukların içinde en büyüğünün ona kritik gelişim dönemimde ihtiyaç duyduğu sevgiyi, teması vermek olduğunu unutmayın...
Çok geçmiş olsun. Allah yardımcınız olsun. Sizin de durumunuz zor. Çocuk istememekle çocuk yapamamak arasındaki fark çok büyük. Ben de çocuk istemiyorum ama çocuk yapabileceğimi bilmek bambaşka bir duygu. Umarım senin için herşey iyi gider. Tedavin bir an önce sonuçlanır.
Nişanlım bu konuda bana herkesten fazla destek oluyor. Hatta kendi yakınlarımdan bile :) O sadece olursa sevinirim çünkü sevdiğim kadından çocuğum olacak ama olmazsa da dünyanın sonu değil. Sen mutlu olamazsan ben zaten mutlu olmam diyor. Hiç ikna etme çalışmaları da yok. Kısa süredir birlikte değiliz, çok uzun zamandır tanıyorum ve uzun süredir birlikteyiz. Evlilik konusunda bile hiç baskı yapmadı hep benim hazır olmamı bekledi. Hatta ben çocuk konusunda yapmak istemiyorum annenler bu duruma ne diyecek diye sorduğumda 'bu bizim evliliğimiz, bizim hayatımız. Ne benim ne de senin aileni ilgilendirmez kararlarımız' dedi. Yani onun hakkında hiçbir kaygım yok. Ama biliyorum ki anne olmamak nasıl benim hakkımsa baba olmak da onun hakkı. O beni zorlamak istemiyor ben de onu bu haktan mahrum bırakmak istemiyorum.
İşte benim değindiğim nokta biraz farklı. Şu an size destek, belki çok uzun zamandır destek ama bu her zaman destek olacağı anlamına geliyor mu? Evlendikten sonra fikirleri değişir mi? Umaım değişmez de sonuna kadar en büyük destekçiniz olmaya devam eder.
tam size göre bir röportaj okumuştum,aklıma geldi okuyunca sizi...aynen sizin duygularınıza sahip bir kadının anne olması...
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/25243557.asp
okudum sonuna kadar. Ciddi anlamda çok benziyor tavırlarımız. Eğer doğum yapmaya karar verirsem umarım aynı şekilde o an bana da değer o sihirli değnek. Teşekkürler ilginiz için.
Evlenip aninda birsuru çocuk doguran dusunmeden buu yapani elestirmuyoruz bir kadin bende çocuk sevgisi yok diyor onu elestiriyoruz. Keske cocuk doguran her kadın her yonuyle kendini degerlendirse oyle kararlar alsa... Bir arkadasta 70 yasinda yalniz kalirsin demis.. Komsumuz gecen yil vefat etti 82 yasinda bes cocuk sahibiydi ve kadının ölüsu bir hafta sonra koku yayildigi icin bulundu. Yani cocugunun olmasi yalniz kalmayacaginin garantisi degildir.
Böyle düsünüyorsan zaten bencede Anne olma bi baskasi icin. Cünkü sen bakacaksin cocuğa sana muhtaç sana emanet bi varlık.hayatında hiç bişey eskisi gibi olmıycak kendinden önce o olacak . Senin gibi bi insan kaldıramaz bunları anladığım kadarıyla. Kaldıkı zaten 35 yasindasin hamile kalmanda zor.ama bi evlat dünyadaki hiçbirşeye degislmez ne ise ne ese ne cana karnına düşünce bile onun sevgisi bambaşka herseye bedel.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
yazınızda bir şeye takıldım: 'zaten 35 yaşındasın, hamile kalman da zor'
ben 1. çocuğuma 31, 2.sine 33 yaşında hangi ayda doğmasını istiyorsam ona göre hesap edip hamile kaldım. yani ikisi de tek denemede. siz çok kesin konuşmuşsunuz konu sahibi hakkında.
Ben zor dedim imkansiz demedim daha evlenmemisler bile bu arada bende 33 yaşındayım ve su an hamileyim.ilk gebelikler icin 36 yas kolay hamile kalınabilecek bi yas olmayabilir.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
imkansız dediniz demedim. her neyse. zorluğun yaşla ilgisi olduğunu düşünmüyorum. 40ıma da gelsem ilk denememde yine hamile kalırım gibi geliyor. olmayanın da 20sinde yine olmuyor. ama yaş ilerledikçe anormal çocuk doğurma riskin artıyor, o ayrı
Eğer asla anne olmak istemiyorum fikrindeysen bunu sevdiğin adama belirtmelisin. Sanırım o çoğu kadın da olan annelik korkusunu yaşadığını ve bunun zamanla değişeceğini düşünüyordur...
O size göre öyle tıp dünyası bile 35 den sonra gebelik şansının azaldığını söylüyor.bide kendinizi övüyorsunuz 40imda hamile kalirim diye hamile kalmak icin senelerce uğrasan insanlar var ve yas cok büyük bi etken.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
bebek doğduktan sonra size destek olacak kişiler olacak mı yanınızda? bazı insanlar bundan da korkabilir.
hem özgürlüğünüze çok düşkün hem de destek alamayacağınızı düşünüyorsanız bundan dolayı çekiniyor olabilirsiniz
kendimi övmek için değil, bu işlerin yaşla değil genlerle ilgili olduğunu, kimisinin 20sinde kalamazken,kimisinin 40ında rahatlıkla kalabileceğini belirtmek için söyledim. ne kendimi övücem , ne alaka?
asıl siz kız 35 yaşında diye aşağılıyorsunuz, bu yaştan sonra hamile kalman zor diye, genlerini bilip bilmeden.
kendimi övmek için değil, bu işlerin yaşla değil genlerle ilgili olduğunu, kimisinin 20sinde kalamazken,kimisinin 40ında rahatlıkla kalabileceğini belirtmek için söyledim. ne kendimi övücem , ne alaka?
asıl siz kız 35 yaşında diye aşağılıyorsunuz, bu yaştan sonra hamile kalman zor diye, genlerini bilip bilmeden.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?