Söyle düşünün kedi köpek bile sahiplenemiyorum . Ya yetemezsem diye.
Ama sevgiliniz o zaman birlikte olduğu her kadını bu düşünceye sürüklese yada düşünmesine vesile olsa yada kadın kendi hür kararıyla bunu düşünse hepsinden evlilik dışı birer ikişer çocuk yapıp hayatına mı bakacak? Evin içinde birlikte yaşayan 2 ebeveynle uzaktan destek olan ebeveny arasında dağlar var. He mecburi bu hayatı yaşayan var. Birde bunu onlara sormak lazım. Bakın bi bdvye. Sırf çocuğu babasıyla birlikte olsun diye dünyanın zulmünü görüyor kadın, yinede gitmiyor evden. Gitmesi gerekiyor, asla doğru değil. Ama çocuğunun babaya olan muhtaçlığı her türlü mantığının önüne geçiyor.
Anneliği anlatamam size. Anlatmaya başlasam yazıyı ağlamaktan bitiremem. Çok güzel. Ama bu kdar değerli bir varlığı her açıdan düşünmek zorundasınız. Kedi sahiplenmek gibi bir şey değil bu. Çok çok çok iyi düşünün.
Yapma sebebin şuBen bunun çok ayrı bir şey olduğunu tahmin edebiliyorum.
Ama bunu yapmak için bir sebep yok benim için. Yaptıktan sonra artık herşeyin o.
Yapma sebebin şu
Sevdiğin adamla beraber yapabileceğin en mükemmel eser
Evlatlık alınan bir çocuğun zaten yuvası yok. Terkedilmiş bir çocuğa sahip çıkmak kadar güzel bir şey var mı? Bunu kim yadırgayabilir? Yada çocuğunu bırakmış bi baba varken ortada, kadın çocuğuna sahip çıktıysa ne denilir? Bunlardan bahsetmiyorum.
Sevgililik dediğin şeyin hiçbir resmiyeti yok. Hem kendi için hem çocuğu için kadın haklarını koruyabilmeli. Bir adamdan çocuk yapabilecek kadar onu seviyorsan, bir çocuğun kaderini o adama bağlayabilecek kadar güveyorsan niye evlenmeyesin ki? Bi imza niye rahatsız etsin insanı?
Amaç çocuk yapıp adamı umursamamakta bu tartışmaya bile değmeyecek bir konu. Bencillik. Bi çocuğu babasız büyütmek demek. Hayatının yarısının eksik olması demek. Bunuda kimse düşünmez heralde.
Evlatlık alınan bir çocuğun zaten yuvası yok. Terkedilmiş bir çocuğa sahip çıkmak kadar güzel bir şey var mı? Bunu kim yadırgayabilir? Yada çocuğunu bırakmış bi baba varken ortada, kadın çocuğuna sahip çıktıysa ne denilir? Bunlardan bahsetmiyorum.
Sevgililik dediğin şeyin hiçbir resmiyeti yok. Hem kendi için hem çocuğu için kadın haklarını koruyabilmeli. Bir adamdan çocuk yapabilecek kadar onu seviyorsan, bir çocuğun kaderini o adama bağlayabilecek kadar güveyorsan niye evlenmeyesin ki? Bi imza niye rahatsız etsin insanı?
Amaç çocuk yapıp adamı umursamamakta bu tartışmaya bile değmeyecek bir konu. Bencillik. Bi çocuğu babasız büyütmek demek. Hayatının yarısının eksik olması demek. Bunuda kimse düşünmez heralde.
Cocuk Istemiyorum diyceksin istemiyorsan.Teşekkür ederim. Bu sorularınıza cevap verirsem buradan iş başka yerlere gider. Ben bunu şuan istemiyorum. Cevabını aradığım şey net. Herşeye herkese karşı ben ne yapmalıyım.
Lütfen bu çocuk fikrini unutun o zaman. Ne zamanki hayatının her anında sizinle olmak isteyeceğine, her zaman destek olacağına, acınızı tatlınızı her şeyinizi paylaşacağına kanunlrın önünde yemin eden biri çıkar, o zaman tekrar düşünürsünüz. Annelik tam bir delilik hali. Babasız anneliği seçmek size başınızı vuracak çok duvar aratır.Söyle düşünün kedi köpek bile sahiplenemiyorum . Ya yetemezsem diye.
Ben tamamen kendi hayatıma göre cevap vereyim, bana sorduğunuz için. Benim uluslararası bir bakış açım yok. Türkiye’de örfünü adetini benimsemiş, dinine de kendince bağlı olmaya çalışan bi insanım. Şu durumda zaten benim evlenmek için bir sebep aramama gerek yok. Şartlarım bunu gerektiriyor. Güvenmediğimden değil, inandığım değerler için bunu yapıyorum. Ama sizler için, benden farklı düşünen ve yaşayan insanlar için de sebepler aradım.Bir imzayi atmamanin değişik sebepleri vardir. Bazen kadinin maddi acidan mesela kendini korumasi icin imzayi atmamasi gerektir ( niye bu tip bir insandan cocuk yapilir tartışılır ama konu sahibinin konusunu işgal etmek istemiyorum) yasal nikah türkiyede kac yildan beri var ve neden var. Önce bunu iyice araştırın. Eğer bir kadin nikahin ona sunduğu haklara gerekce duymuyorsa kiymaz. Aslinda bu konu kimseyide ilgilendirmez.
Bu olay tabiiki kültürel ve dinsel bir dimensiyon taşıdığı için fazla derinletmek istemiyorum. Ama dünyanın 4bir yaninda en normal şeyi olan bir konu nedense cok derinden tartışılıyor.
Size bir sorum var: yukarda süslü cümlelerle yazdiginiz ve baba olarak secdiginiz eşinize güvenmiyormusunuz? Yani imza size nasil bir güvence sunuyor?
Bende bunu tam anlamiyorum.
Evet evlenmek güzel birşey, gelinlik giymekde güzel... ama imzah ile güvence sağlamak bence cokda romantik değil yani.
Bazi kadinlarda gerekce duymuyor.
Öncelikle Allah hakkınızda hayırlısı neyse onu nasıp etsin.Annelik göreceli bir duygu kime göre neye göre.Burda anneliği dibine kadar yaşayıp pimpirikli özverili fedakar olanı da var.Aman çocuğum var iyi kötü büyüyor olsa da olurmuş olmasa da diyen de var.Peki siz,hangi düşünceyi baz alicaksiniz.Bu öğretilen egitimi verilen bir duygu degil ki,sizin nekadar istediğiniz ne hissettiginizle alakalı tamamen.Ben kendi adıma gerçekten bu dünya da encook anne olmayı sevdim.Allahım bagislarsa iki oğlum var.İsteyen herkese de nasip olsun.Evlilik dışı ya da evlenerek o tamamen sizin vericeginiz karar elbet.Hangisi size uygun da o hayati yaşarsınız.Ama sperm bankası'ndan alma fikri bile beni veriyor.Işte bir evlada yapipabilicek enbuyuk haksızlık oymus gibi geliyor bana.Esinizden anlaşamayıp ayrilabilirsiniz, ama ileride babasıyla görüşüp gorusmemek onun kararı olur.Ama diğer türlü o çocuğa büyük bir haksızlık gibi geliyor bana.Yani onun ilerisi için verebilicegi kararı siz ondan tamamen alıyorsunuz.Hem de ona sormadan.Zaten bende şartları , imkanları , yaşı , ülke normlarını , erkeği , evliliği ve herşeyi bir tarafa bırakarak sadece bu konu üzerinde duruyorum şuan. Ben ne istiyorum ???
Bu arada cevap veren herkese teşekkür ederim. Bazılarının aman ne yaparsan yap dediğini de tahmin edebiliyorum. Ama insan başka bir bakış açısına ihtiyaç duyuyor bazen .
Sperm bankasından alabilecek kadar cesur değilim. Sadece şu anki sartlarimla olabilir mi olmalı mı ya da olmamalı mi onu sorguluyorum.Öncelikle Allah hakkınızda hayırlısı neyse onu nasıp etsin.Annelik göreceli bir duygu kime göre neye göre.Burda anneliği dibine kadar yaşayıp pimpirikli özverili fedakar olanı da var.Aman çocuğum var iyi kötü büyüyor olsa da olurmuş olmasa da diyen de var.Peki siz,hangi düşünceyi baz alicaksiniz.Bu öğretilen egitimi verilen bir duygu degil ki,sizin nekadar istediğiniz ne hissettiginizle alakalı tamamen.Ben kendi adıma gerçekten bu dünya da encook anne olmayı sevdim.Allahım bagislarsa iki oğlum var.İsteyen herkese de nasip olsun.Evlilik dışı ya da evlenerek o tamamen sizin vericeginiz karar elbet.Hangisi size uygun da o hayati yaşarsınız.Ama sperm bankası'ndan alma fikri bile beni veriyor.Işte bir evlada yapipabilicek enbuyuk haksızlık oymus gibi geliyor bana.Esinizden anlaşamayıp ayrilabilirsiniz, ama ileride babasıyla görüşüp gorusmemek onun kararı olur.Ama diğer türlü o çocuğa büyük bir haksızlık gibi geliyor bana.Yani onun ilerisi için verebilicegi kararı siz ondan tamamen alıyorsunuz.Hem de ona sormadan.
Ben tamamen kendi hayatıma göre cevap vereyim, bana sorduğunuz için. Benim uluslararası bir bakış açım yok. Türkiye’de örfünü adetini benimsemiş, dinine de kendince bağlı olmaya çalışan bi insanım. Şu durumda zaten benim evlenmek için bir sebep aramama gerek yok. Şartlarım bunu gerektiriyor. Güvenmediğimden değil, inandığım değerler için bunu yapıyorum. Ama sizler için, benden farklı düşünen ve yaşayan insanlar için de sebepler aradım.
Siz sperm bankası demişsiniz sanırım. Bu durumda bi baba olmayacak. Erkek çocuğa kim rol model olacak? Kız çocuğa cinsel kimliği gelişirken karşı cins olarak ilk kimi görecek? Erkek arkadaşınızı mı? Anne, baba gibi olamaz; baba, anne gibi olamaz. 2. Derece akrabalar, erkek arkadaşlar zaruri durumlarda eksikliği gidermeye çalışır, o kadar. Ben bunun bile bile yapılmasını yadırgıyorum. İmza sizi zincirlemez. İmza sizi siz olmaktan çıkarmaz. Sadece iki insanı bir arada tutmak için bağı biraz daha kuvvetlendirmiş olur. Sorumlulukları hatırlatır.
Özür dilerim,yazmayi unuttum.Sözlerim size değil tamamen geneldi.Siz diye bahsedince üzerinize alindiniz hakli olarak.Beni bizi başkalarını bırakın bence siz nekadar istiyorsunuz,ne kadar hazırsınız ona odaklanin.Dediğimiz gibi tamemen kişiye özel hisler.Öyle ki evladina hem annelik hem babalık yapan çok iyi yetistiren kadınlar da var.Diğer tarafta da anne bana olarak bile,çocuğuna yeteri kadar yetisemeyen sorumluluklarını yerine getiremeyen ebebeyinler.Bu taamen sizin kendi içinizde cozebiliceginiz bir durum bence.Ama ne karar verirseniz verin,hakkınız da hayırlısı.Sperm bankasından alabilecek kadar cesur değilim. Sadece şu anki sartlarimla olabilir mi olmalı mı ya da olmamalı mi onu sorguluyorum.
Rezil edebilme potansiyelim olduğunu nereden çıkarttınız. Ya da ben ne yaparsam nasıl davranırsan o çocuk rezil olur.Ismarlama annelik olmaz.istemelisin,hazır olmalısın ki konuşmalarından pek istemediğin anlaşılıyor. Ben anneyim ve iyiki olmuşum diyorum.ama sen çocuğu doğurup sevgisizlikle rezil edeceksen olmayıver anne ne kaybedersin ki?
Saglikli mutlu huzurlu bir aile verebilecekseniz cocuk tarif edilemez bir duygu.Konu başlığını düşünecek noktaya nasıl geldim bilmiyorum. Ama sonuç ; bu ikilem. Vaktim yok yaşım geç. Evli değilim . Bu sorumluluğu tek başıma alabilirim ama anne olmalı mıyım . ?
Bu arada şuan hamile falan değilim . Varsa öyle bir niyetim ( şansım ) son zamanlarım karar vermem lazım.
Niye evliliğe telafisi olmayan bir dayatma gibi baktığınızı anlayamıyorum bende. Seven insanlar ayrılmayacaklarına emin olarak bu adımı atıyor. Bundan vazgeçen boşanıyor. Ölümcül bir karar değil ki bu. Daha sevgilisiyle evlenmekten çekinen birine çocuk sorumluluğu yıkmak çok daha büyük bir risk. Maalesef tek başına kaldığı zaman, zaten emin olmadığı bu konu örf, adet ve din birleşimiyle karabasan gibi çökecek üzerine. Ben bunu hatırlatmayı bir kadın olarak borç bildim kendime.Konu zaten burda ikiye ayrılıyor. Konu sahibi sadece anne olmakla kafasindaki sorulari bize yöneltdi. Evlenme konusuna değinmedi ve acmak istemedi. Kadin 40 yaşında ve kesin bunu (örf, adet, din) enine boyuna düşünmüştür ve kendine göre tartmıştır. Karşımızda 15 yaşında bir genc kiz yok. Sizin şartlarınız size, konu sahibinin şartları kendine uygundur.
Kadin 40 yaşında ve şuanda vericeği karar onun icin bir dönüm noktasi. Bu şartlar altinda, telafisi olmayacak bir durum için evlen dayamatsi bana doğru gelmiyor. Evlenmesi mümkün olsaydi zaten kesin cokdan evlenmişti.
Sperm bankasi konusu bana özel bir konu. Size cok uzak olabilir bu tercih. Doğrudur. Ben şahsen cok sağlıklı (piskolojikmen) anne+cocuk aileleri taniyorum. Mümkün olmayan birşey değil yani. Babasız cocuk büyümez algisi cok yanlış. Büyür. Cokda güzel büyür. Belki sizin cevrenizde yokdur ama babasiz yetişen muhteşem karakterli insanlarla dolu bir dünya. İdeali tabikide anne baba cocukdur. Bunu zaten tartışmıyorum. Ama olmadiysa bir kadin anne olmakdan mahrum kalmamali
Sevgilinize test yptiginizi hamile oldugunuzu soyleyin bakalim ne tepki verecek?Aslında sorumluluktan kaçtığını düşünmüyorum. 2 tane çocuğu var zaten . Sizler nasıl evladım bir yana dünya bir yana diyorsanız o da şuan böyle düşünüyor. Orta da olan 2 çocuk onların hissiyatları , gelecekleri nasıl etkilenecekleri onun için çok çok önemli . öylede olmalı zaten. onun bir çocuğa ihityacı yok şuan varsa benim var. İşte benimde var mı. Eger var kararı alırsam biliyorum ki ( allah şaşırtmasın ) o herşeyi yapar. Biz beraber olmasakta.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?