- 10 Nisan 2015
- 1.213
- 811
- 73
Kesinlikle katılıyorum size. Çalışmak maddi durumu iyi ya da kötü herkese bir şeyler katıyor. Ayrıca öğrenci iken kendi paranı harcamak mükemmel bir duygu.Türk milleti olarak tembeliz vesselam. Amerika'da okurken fark etmiştim bunu, 18 yaşındaydım o zaman. Tüm arkadaşlarım, ki bunların içinde 5 katlı villalarda oturanlar da vardı, çalışıyordu. Kimi pizzacıda, kimi kütüphanede, kimi çocuk bakarak. Bana da hayretle bakıyorlardı neden çalışmıyorsun asalak mısın diye. Oysa ki biz okumalıydık, önce okuyup altın bileziğimizi (!) kolumuza takıp öyle iş hayatına girmeliydik. Durumumuz iyi olsun olmasın, ailemiz de bizi okutmaya mecburdu. Neden ki ? Hem okuyup hem de çalışabilen, bunu biyolojik olarak da kaldırabilen varlıklarız. Ama başımız dara düşünce hemen okulu bırakayım diyoruz, gereksiz kahramanlıklar yapıyoruz. Ben hukuk fakültesinde okurken, sınıf arkadaşım derslerde bile makale yazar, dergilere satardı. Okuldan çıkışta biz nerede yemek yesek diye düşünürken o ilk otobüsü kaçırmamak için depar atardı, çünkü Beyoğlunda bir cafede garsonluk yapardı. Şimdi mi ? İstanbulun sayılı ticaret hukukçularından biri o oğlan.
Demem o ki, lütfen, lütfen lütfen.
Bugüne kadar aileniz elinden geleni yapmış sizin için. Ama yaşınız en kötü ihtimalle 18-19. Bu günden sonra artık yere basma zamanı. Okulunuza yakın, sizi kullanmayacak, cep harçlığınızı çıkartabileceğiniz ve hatta üstüne 3-5 köşeye atabileceğiniz bir dolu iş var etrafta gençlerin beğenmediği. Bölümünüz ne bilmiyorum, hukuksa bir hukuk bürosuna, mimarlıksa bir mimarlık ofisine de başvurabilirsiniz.
Alternatifleri yaratmak sizin elinizde yeter ki üzerinizdeki o aileye bağımlı yaşama duygusunu atın, 3-4 yıl sonra bugünlere gururla bakar ve henüz taze anne olacak annenizin de sizinle bir kez daha gurur duymasını sağlarsınız.
Bilgim yok bu konuda. Ama çocuklar18 yaşa kadar ucretsiz faydalanabiliyor diye biliyorum yine sigortadan. Bir cocuğun okul dönemine kadar en büyük gideri sağlık üzerine oluyor çünkü. Gerisi 3 5 zıbın giyisi ki onları da ben artık akıllanan bir anne olarak sezon sonu 2 beden büyük alıyorum. Yani 150 liralık montu 40tl ye kış sonu alıp önümüzdeki kış giydiriyorum. Ama okula başlayınca işin rengi değişiyor tabi.Cikom analik provizyonu diye bir sey var hicbir saglik guvencesi olmayanlar dahi hamilelik dogum surecinde ucret odemiyorlar en azindan bundan faydalanirlar
Baban ne diyor duruma. Baban varken sen neden çalışıyorsun Bu arada aserme dedikleri şey psikolojik bir olay. Normalde asermek diye bir şey yok
Onemli degil.Kaynağı sağlama bilgi için teşekkürler.
rihannaa
Anneniz zaten şimdilik hamile, bebek hemen doğacak değil. Mayıs bittiğinde tam zamanlı çalışırsınız eylül e kadar. 3 ay güzel bir süre.
Sonra da part time devam edersiniz. Okulu bırakmayı hiç düşünmeyin.
Anneniz anladigim kadariyla ağır hamilelik geçiriyor, ondan pek bir iş beklemek doğru olmaz. Ama maşallah yasi gencmis, babanız da öyledir büyük ihtimal. Gerekirse babanız ek iş bakacak. Belki gece bekçiligi gibi... bir süre herkes biraz yorulacak.
Ve bebek öyle düşündüğünüz kadar masraflı değil. Anneniz calisiyorduysa o zaman tabiki sarsar ama zaten çalışmıyorsa bebeğin masrafı da çıkar bir şekil.
Bir de bazen oluyor memleket dernekleri falan. Onlar burs için başvurabilirsin. Kyk alman engel değil bu duruma.
Üç gündür şoktayım. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.. Annem hamileymiş. Asla çocuk düşünmüyordu zaten durumumuz da hiç müsait değildi. Ama olmuş işte. Adeti gecikmişti, bana olabilir mi diye acaba diye söylemişti ben de fazla tepki vermemiştim olma ihtimali yoktur diye.
Test yaptı, pozitif.
Kızacak gibi oldum neden önleminizi almadınız nasıl bakacaksınız diye, ağlamaya başladı kızamadım. Üç gündür vicdan azabından uyuyamıyor sürekli oturuyor koltukta. Sebebi ise, ben özel üniversitede okuyorum ve notlarım çok iyi, bu sene kazandım. Böyle olmasına rağmen %50 bursluyum yani parayı zar zor denkleştiriyorduk, benim kyk kredimi de üstüne katarak tabii. Ben bu cana kıyamam diyor, kıymasını ben de istemem zaten. Doğana kadar çalışırım diyor ama imkansız. Annem her iki hamileliğinde de aşermekten hastanede yattı, sancısı tutup hastaneye giderken bile istifra ediyordu düşünün..
Ben okulu bırakırım çalışırım diyorum, bu kez daha çok ağlıyor ben seni okutmak için dişimi tırnağıma takıyorum bırakamazsın okulu diye. Evimizde ne bebek beşiği var ne de bebeğe dair bi' şey. Kardeşim doğduktan sonra daha düşünmediği için hepsini ihtiyacı olanlara vermişti, şimdi ihtiyacı olanlardan daha kötü haldeyiz. Bu arada annem 38 yaşında ve lustral da kullanıyordu daha yeni bıraktı, bebeğe bir şey olur diye de korkuyor. Ben çok arada kaldım, okulumu çok seviyorum notlarım da iyiyken bırakmak istemiyorum ama bırakmazsam da geçinemeyeeğiz. Sizce ne yapmalıyım? Moralim çok bozuk
Üç gündür şoktayım. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.. Annem hamileymiş. Asla çocuk düşünmüyordu zaten durumumuz da hiç müsait değildi. Ama olmuş işte. Adeti gecikmişti, bana olabilir mi diye acaba diye söylemişti ben de fazla tepki vermemiştim olma ihtimali yoktur diye.
Test yaptı, pozitif.
Kızacak gibi oldum neden önleminizi almadınız nasıl bakacaksınız diye, ağlamaya başladı kızamadım. Üç gündür vicdan azabından uyuyamıyor sürekli oturuyor koltukta. Sebebi ise, ben özel üniversitede okuyorum ve notlarım çok iyi, bu sene kazandım. Böyle olmasına rağmen %50 bursluyum yani parayı zar zor denkleştiriyorduk, benim kyk kredimi de üstüne katarak tabii. Ben bu cana kıyamam diyor, kıymasını ben de istemem zaten. Doğana kadar çalışırım diyor ama imkansız. Annem her iki hamileliğinde de aşermekten hastanede yattı, sancısı tutup hastaneye giderken bile istifra ediyordu düşünün..
Ben okulu bırakırım çalışırım diyorum, bu kez daha çok ağlıyor ben seni okutmak için dişimi tırnağıma takıyorum bırakamazsın okulu diye. Evimizde ne bebek beşiği var ne de bebeğe dair bi' şey. Kardeşim doğduktan sonra daha düşünmediği için hepsini ihtiyacı olanlara vermişti, şimdi ihtiyacı olanlardan daha kötü haldeyiz. Bu arada annem 38 yaşında ve lustral da kullanıyordu daha yeni bıraktı, bebeğe bir şey olur diye de korkuyor. Ben çok arada kaldım, okulumu çok seviyorum notlarım da iyiyken bırakmak istemiyorum ama bırakmazsam da geçinemeyeeğiz. Sizce ne yapmalıyım? Moralim çok bozuk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?