Okudum tarttım psikolojin bozuk yanlış cümle kurmamak için çok dikkat edeceğim.
Öncesinde bilerek isteyerek küçük yaşta yaşadığın bir ilişki var.
Yaşamışsın olmuş bitmiş,eğrisiyle doğrusuyla. Erkekler öyle basite alınacak,vefa bilecek varlıklar değildir.
Sen diğer ilişkinde aranız iyi olsun diye ,sana iyi davransın diye,sana bağlansın mecbur kalsın diye bekaretini vermişsin net..
Terkedilmişsin-aldatılmışsın-önemsenmemişsin-zor durumda bırakılmışsın*acılar çekmişsin-çok ağlamışsın-ruhunu yormuşsun. Bunların hepsinde yanında ANNEN varmış... Kendini yeterince ziyan etmişsin zaten.
Arkasında duramayacağın bir karar vermişsin,zevk almışsın doruklara çıkmışsın ama kullanılan yine sen olmuşsun ...
Şimdi hala yaşın henüz tecrübelerini idrak edecek kadar oturmadan ,yine kendini bir ilişkinin kollarına atmak istiyorsun.
Ya canın hunharca sevişmek mi istiyor ? Git seviş ..Annene ayrıntıları anlatma bir zahmet.
Ama sonra dönüp annene ağlayıp yakarıp--Ben mahvoldum beni terketti diye ağlama !!!
Ayrıca sen bakire değilsin diye ,hayatına giren her erkekle sevişme mecburiyetin yok! Çok iğrenç bir düşünce.
Bunu ilk aşamalarda sevgiline açıklama gereği duymanda saçma....
Daha gelecek hakkında emin olmadığın.Tanımadığın.Güvenmediğin .Evlilik için bir adım atmamış adama ,yatak odası maceralarını anlatmak zorunda değilsin...!!!
Kendine gel yaaaa...
Sen kadınsın ve çok değerlisin..Değerini aşağıya indirgeme ....
Seni seven adamla sevişmek istiyorsan seviş,adam gidiyorsa da ,erdemli şekilde ardından el salla...
Sonra dönüp ona da ...Hayatımı kararttın,benimle birlikte oldun terkettin kandırdın deme!!
Ne yapıyorsan kendine yapıyorsun...
Annen olmak istemezdim ...
Allah anneciğine sabır versin,seni ne kadar korumak istese bile başarılı olamayacak ...