Sürpriz yapılacak bir ortam yoktu ki. Normalde zaten daha erken çıkacaktık ama ablasını bekledim ben. Daha bunu 7'ye ertelemenin mantığı yok. Ayrıca ben konuşmak istiyorum belki, ya da boş boş gezmek. Hiç konuşmadan bir şeyler izleyeceksek neden çıkayım. Zaten konuşmuyoruz aynı evin içinde...Plandan haberin olmayabilir belki süpriz yapmak istedi.
Yanii eşin olduktan sonra yanında kaçta çıkarsan çık, arabada varsa ohh bence süper...
Ailesi hep sizle mi yaşayacaklar peki ya ... :/
Kendi evleri yapım aşamasında bu sebeple beraber oturma kararı almıştık. Yazlıkları var ama artık soğuklar başladığından geldiler. Gerçi yalıtım yaptırdılar ama tam bitmedi. Burada zaten bunu kabul eden benim aslında sorun çıkarmamam lazım ama ben eşimin tavrının bu olacağını düşünmemiştim.Neden bukadar uzun sure kaliyorlarki ?
Kendi evleri yokmu ?
Insanda biraz anlayis olur yani , Sende cok sabirlisin benim gibi ..
Ama iyi niyetli olmakta basa bela ..
Karsindaki seni anlamak yerine , enayi yerine koyuyor malesef ..
Bence biraz burnu sürtsün kocanin ..
Cok havalanmis ..
Bence de değil. Yani o kadar basit şeyler bana batıyor ki. Misal eşim ve ailesi ufak poşet çay kutusu gibi içi boş kutuları çöpe atmazlarmış, çöpün kenarına koyar, üst üste dizer öyle atarlarmış. Maksat çöp boş yere dolmasınmış. Çamaşırları yer yoksa bile üst üste asmazlarmış.Koalina bu evlilik degil.Cumbur cemaat ayni evde evlilik olmaz.Hele ki anasinin babasinin kuzusu bir adamla hic olmaz.Sen o eve sonradan gelmis evlatlik gibisin.Kv evi cekip ceviriyor sizlere o yuku birakmiyor yada firsat vermiyor demeliydim bilmiyorum.Esinde uvey kardesin.Kardes kardes geciniyorsunuz.Herkes halinden memnun cunku duzenleri devam ediyor.
Ewet çocuk değilisinizz...Eski kjllsnıcı adımla geçirdiğin evlilik sürecine yazmıştım ailen ile ilgili konuları halledip başka konulara geçiş yapmışsın ikimizde peş peşe evlendik evlilik kolay değil inan zaten yaşıyorsun da
Eşinle konuş eğitimli insansın anlat derdini bikere keşke Aileyi kabull etmeseydin eşimin kuzeni aldı Annesinden para zaten beraber yaşarız dedi bir baktık evlendi ağzı değişti hadi sizinki kötü buda kötü
En baştan sözler verilmicek maaşın var ödedin borcunu inan maddiyat devreye girerse senin etinden sütünden yararlanmak isterler tabi
Arabayla gitmedik ki otobüsle gittik yine.sabırlı niye dedim ama arabayla gittiğiniz yerden otobüsle dönmüşsün ya
kafede oturmuşsun falan
benim sözlüm parçalardı beni böyle bi durumda hiç denemedim ama öle yapardı yüksek ihtimalle yoksa eşininde kullandığı kelimeler hoş değil,haklısın :)
Evet henüz farkında değil, evler ayrılmadan da mümkün olmayacak gibi. Ayrılsa bile emin değilim bunu anlayacağından.birlikte yaşamaya devam ettğiniz sürece eşin ailesini hep senden bir tık önde bulacak. çünkü kendine ait bir aile kurduğunun farkında değil gibi geliyor bana. annesinden başka yar yoksa neden evlenmiş. zaten sen ona buna hizmet etmekten bişey anlamadın bu evlilikten. onlardan uzak bir hayat kurmadıkça sorunlar bitmez
Şu an zaten 2 hafta sonra ara tatilde ailemin yanına gidiyorum. Dönüşte bizde olacaklarını pek zannetmiyorum, havalara da bağlı ama eğer olurlarsa sınıfıma etüt düzenlemeyi düşünüyorum.canım öğleden sonranı doldurmayı düşün o zaman, kurslar olur, başka şey olur, hem sana da iyi gelir, ücretsiz kursları falan oluyo belediyelerin, amaç sırf eve daha geç gitmek, hem belki tek artısı bu olmaz başka faydalarıda olur, ne kadar çok sosyalleşirsen o kadar iyi
Kötü bir şey söyleyeyim yatak odası da bana ait değil. Sadece yatağı ben aldım ve bazayı çift kişilik yaptık o kadar. her şey eşimin ve ailenini eski evine ait.Ewet çocuk değilisinizz...
Ailesi hep sizlemi yaşayacak....
Birde eşyalar bile size ait değil, sadece yatak odanız..
Yaniii en azından koltuklar salon mutfak size ait olsaydı sizde kendinizi dışlanmış hissetmezdiniz öyle değil mi...
Siz çalışıyor musunuz?
Onlardan ayrı yaşama şansınız yok mu?
Şu an oturduğunuz ewin kredisini kayınpederle birlikte mi ödüyorsunuz yaniiKötü bir şey söyleyeyim yatak odası da bana ait değil. Sadece yatağı ben aldım ve bazayı çift kişilik yaptık o kadar. her şey eşimin ve ailenini eski evine ait.
Çalışıyorum evet ama işte bu evin kredisini ödüyoruz.
Başlığa ne yazacağımı bilemedim. Aslında dert mi değil mi tam da anlamadığım bir durum ama genelde canımı sıkıyor...
1.5 aylık evliyiz, Eylül 1 de atamam çıkmazsa memleketime dönüp göreve başlamak durumundayım. Atamam çıksa da eşim kasım döneminde askere gidiyor. Yani öyle beraber geçireceğimiz çok bir zamanımız yok aslında. Ben istiyorum ki hafta sonları falan her hafta sonu olmasa da başbaşa geçirelim, illa ki gezelim tozalım değil yani evde de durabiliriz. Kendisinde böyle bir istek yok sanırım, bir kaç kere ailesinin yazlığına gittik, ablalarına gittik, sonra benim kardeşimi davet etti br hafta falan onu gezdirdik, şimdi teyzem gelmiş İstanbul'a onu çağır kalsın ayıp olmasın dedi. Küçük kardeşin gelsin gezdirelim diyor, o gelsin, biz gidelim modunda sürekli
Aslında sorun yok misafir seviyor, geziyor, gezdiriyor vs kaşınmayayım diyorum ama bunlar zaten yapılır. Daha yeni evliyken ayağımız yanmış gibi gezmenin-gezdirmenin manası nedir anlayamadım. Bir de ailesi çok iyi insanlar çok da severim ama henüz o derece rahatlığa alışamadım. Kayınvalidem iş yaparken falan diken üzerindeyim. orada yemekle uğraşıyor, biz de hadi gezelim diyemiyoruz. Kendisi sağolsun sürekli hadi göle girin, gidin gezin, güneşlenin diyor ama insanın içine sinmiyor. Herhalde dedim eşimin başbaşa kalalım gibi bir isteği yok, aramıyor böyle bir şey. Ben de o zaman kendim bir şeyler yapayım. Sonuçta akşama kadar iki çift laf etmek için yolunu gözleyecek halim yok. Forumdan edindiğim bir kaç arkadaş var onlarla iftara gidecektik izin vermedi. Şehri bilsem normalde umursamaz giderim ama kaybolma ihtimalim çok yüksek küçük bir şehirden geldim, bir yer bilmiyorum. Gel beni al diyemeyeceğim, gideceğim yer de uzak ve gece 1 gibi evde olabileceğim için ısrar etmedim. Yakınlarda alışveriş merkezi var bir tane, oraya bile güvenemiyor gidebileceğime...
Neyse 2 gün önce biz yine ailesinin yanına gittik hafta sonunu orada geçirdik. 2 gündür bozuktu aramız, o gece hadi yürüyüş yapalım dedi. İyi dedim sevindim bir baktım görümcemin 2 ufak çocuğunu da çağırmış. Biz yürüyüş yapmadık yani onları gezdirdik getirdik. Sürekli onlarla konuştuk bıcır bıcır. En azından dönüşte onları bırakıp biz yine yürüyebilirdik. Ben buna bozuldum haliyle, yani zaten aramız kötü konuşacak bir şeyler yok mu ...O da bana tavır yaptı ben tavır yapınca, bütün hafta sonu bahçede güneşlendi, ailesinin yanında oturdu. Ben geldim o kaçtı, ben de tek başıma kitap okudum, sıkıntıdan patladım. Herkese de ayıp oldu. Gideceğimiz gün de konuştuk yani ben şu an ne çevreye ne ailene ne şehre tam alışabilmiş değilim. O yüzden beni yalnız bırakma, sürekli birilerinin yanına götürmeye çalışma zaten yeterince gidiyoruz. Biraz vakit geçirelim zaten çok zamanımız yok, en iyi ihtimalle 4 ayımız var sonrası çok sıkıntı dolu günler olabilir diye. Yine tepkiliyim ama...Dönüşte görümcemlerle beraber geldik, zaten bütün hafta sonu beraber olmamıza rağmen yine görümcemlere gittik iftara. Gece geç saatte geldik eve. Çok da eğlendim orası ayrı mevzu ama sinirime dokunan daha yeni konuşmuşken hala birileriyle olma çabası.
Şimdi gelmiş hafta sonu gitmek ister misin annemlerin yanına diye soruyor. Gerçekten sorabiliyor yani. Ben de diğer hafta bayrama zaten gideceğimizi bu hafta gitmek istemediğimi söyledim. Hala ısrar ediyor, güneşlenecekmiş, göle girecekmiş. Yahu sen git o zaman? Ben de arkadaşlarımla buluşurum. Ona da yok.
Konuşuyorum konuşuyorum aynı tas aynı hamam. Zaten ağustos ayında arkadaşımın düğünü, atamam çıkarsa ilişik kesme işlemleri derken 1-2 hafta memleketimde kalmam gerekecek, bayrama gideceğiz, kendi ailesine de gideceğiz bayram için. Yoğun bir ay bizi bekliyor dedim ama hala " ne olmuş" modunda.
Ne yapsam bilemedim, kendime güvensem fıldır fıldır gezerim de yol bilmem iz bilmem, kaldım gurbet ellerde bi başıma
Koalinacım sıkıntını aynen anlıyorum.
Ama tek iş eşinde bitiyor bunu sende biliyorsun.
Ve konuşmayarak sessiz kalarak, sen bişeyleri söylemeden, gözlerine bakınca eşin sıkıntın ne anlasın ve hallettsin istiyorsun ama erkeklerin büyük çoğunluğu malesef bu hassaslığa sahip değil, anlasa bile kendine bunları sıkıntı yapmak hiç istemiyorlar.
Kayınvalidenlerle bikaç sene bikaç ay berabersiniz bunu göze aldın. Bunun yanında özel günlerde de berabersiniz o da anlaşıldı.
Yalnız eşine sessiz kalmaktan ve tepki göstermemekten şiddele kaçın, bu yaptığın en büyük yanlış olur. Nerde ne söylenmesi gerekiyorsa söyle. Eğer eşin gidip odaya bilgisayar başında ise sende başka yere geç, mutfak bile olabilir girme içeri.
Ve eşin ailesi yüzünden huzursuz olduğunu söylüyorsa sana, sende ona ailesi yüzünden değil onun kendi tutarsızlığı yüzünden böyle olduğunu söyle. Bir aile olmayı bilmediğini söyle ve bütün huzursuzlukların bundan kaynaklandığını belirt. Seni sabah işe bırakması bi fedakarlık olabilir ama bunu ona gerçekten çok fedakarlık yapıyormuş gibi hissettirme, yapması zorunluymuş gibi davran -dozajını kaçırmadan elbet-
Eşim bi gün bi misafirlikteyken, misafir olduğumuz evin sahibi evladından dert yanıyor bize. Eşim o arada kalktı ana baba bi tane bir daha bulunmaz ama eşin 30unu boşar 32 sini alırsın dedi
Ki biz de evet ailesi yüzünden çok tartışmışızdır ama bir güne bir gün aileni atıcaksın onları yok say ne dedim ne ima ettim. Zaten aile ve eş karşılaştırması çok yanlış ikisi çok farklı kulvar.
Ben bu lafa çok bozuldum. Şunu söylemek hiç mi hiç hoşuma da gitmez ama eşim için ne sıkıntılara katlandım ben, bi kere de gık demedim. Zorundamıydım; onun tepkisine göre hayır, annesi gibi olsam kafa yedirmek nedir onu da görürdü. Ama bu lafı canının en son tak ettiği noktaya kadar burnunun ucuna koydum. Bağırdı çağırdı da bazen ama hiç alttan alamadım kusura bakmasın. Ben daha çok söyledim susturdum.
Hak edene hakkını vereceksin koalinacım. Bazıları asillikten anlamıyor, ancak anladığı dilden...
Rabbim yardımcın olsun
Hayır öyle değil:)Şu an oturduğunuz ewin kredisini kayınpederle birlikte mi ödüyorsunuz yanii
Neden şaşırdım çünkü onun yerine onlardan ayrı ewe çıkıp karı koca ewinizi ödüyebilirdiniz.
Belki bize böyle konuşmak kolay gelebilir fakat bilemiyorum neden bu kadar iyisiniz ?
Sizde kalmalarının kalıcı olmamasına çok sevindim yalnız.Hayır öyle değil:)
Şu anki ev bize ait, aldık ve kredisini tek başımıza ödüyoruz.
Geçen sene eylül ayında kayınpederlerin evi artık kentsel dönüşüm kapsamına girdiği için acilen çıkma kararı aldılar. Müteahhit 1 senelik kirayı peşin verdi. Onlar da kiraya çıkmak istemedi ve bize "bu peşinatı size verelim kendinize ev alın, biz de ev yapılana kadar kış aylarında sizinle kalalım" dediler. Normalde 9-10 ay yazlıkta kalıyorlar zaten. Biz de kabul ettik.
O kadar iyi değiliz yani kendi evimizi ödüyoruz aslında:)
Ne laflar yutuluyor be güzelim, buda geçerrrYarım saat sonra evde olur herhalde.
Aklımda sürekli o gün söyledikleri var, "annemden başka yar yokmuş, banane gidiyorsan git geliyorsan gel..."
Konuşmalısınız eşinizle. Sizin nefes alamadığınızı bu rutinde boğulduğunuzu bilmeli. Sizin aileniz olsa yanınızda surekli ikamet eden, eşiniz kasmış bir halde oturacaktı, şu anda kendi ailesi olmasının rahatlığını yaşıyor. Size anlayış göstermek zorunda, bilerek evlendiniz evet ama bu kadar zorlanacağınızı yaşamadan nasıl bilecektiniz?Sorsan ben iyi miyim acaba, ben de hep iyi niyetli davrandığımı düşündüm ve ne yaşıyorsam bu yüzden yaşıyorum.
Büyükler iyiler, ben de işte bu ayrımı anlatamamaktan korkuyorum. İlla ki huzursuzum kendi ailem gelse de aynı şeyi hissederdim. Sonuçta yine o rahatlık olmayacak. Onun dışında geldiğimde kayınvalidem hasta olmasına rağmen evi dahi temizlemiş oluyor, alışverişi yapıyor. Gerçekten iyiler, lafım yok ama ben sürekli kasmış halde oturmaktan bunaldım o kadar. Eşim de ailesini istemediğimi falan düşünecek diye fazla konuşamıyorum.
Dönmek zorunda kalmadım, kaldıysam kardeşim sakinleştirdiği için kaldım. Sonuçta ablasının bir otelde kalmasına yahut evi terkedip 1000 km uzaktaki memleketine dönmesine razı değildi. Yoksa ben gözümü karartmıştım.
Bakalım ne fikirler çıkacak...
Ben de bu yüzden fazla konuşmuyorum, hani yanlış anlaşılacak bir şey söylerim diyye tedirgin oluyorum. İçimde tuta tuta da patlıyorum ama... Ben meseleyi gayet net anlatıyorum da karşımdaki anlamıyor işte...
Şu an tek söylediğim ne biliyor musun? Keşke yapmasaydım...
Aldığımız evi bile ben görmeden (fotoğraflarını dahi) vekalet vererek aldık. O derece iyi niyetli davrandım. Bir kavgamızda söyledim. Senin için fedakarlıklara saygın olmaz mı ? Hiç görmediğim bir evi, bilmediğim bir muhiti ben onaylamadan dahi almana izin verdim. Ailenle oturmayı kabul ettim (ki söylediğine göre ailesi sadece kış aylarında maksimum 3 ay gelirdi, o zaman da zaten biz odamızda olurduk vs. vs...). Evimde bana ait tek bir eşyam, etajerim dahi yok, bunu kabul ettim. Senin askere gitmemiş olmanı kabul ettim (şu an bedellisi için kredi çektik). Yani bunca şeye rağmen insan hiç mi minnet duymaz?
Bana söylediği tek şey, yapmasaydın, bilerek geldin...
O dengeyi yavaş yavaş kuradursun biz de bir kenarda yaşlanalım. Yani zaten olmuşum 29 artık yavaşı yok bu işin. Gittikçe ruhen yaşlanıyorum gerçekten, artık konserleri dahi kafam kaldırmıyor. Ne zaman eğlenip ne zaman nefes alırız?
Ama daha temel atılmadı, eşim geçen en az 3 sene sürer bu diyordu, şoka uğradım "şaka mı yapıyorsunSizde kalmalarının kalıcı olmamasına çok sevindim yalnız.
Buyuk bi ohh çektim şu an.
Sabret tatlım ya, gitsinler kendi ewlerine.
Ozaman kendi zevkine uygun alırsın eşyanıda inş
TemizleeAma daha temel atılmadı, eşim geçen en az 3 sene sürer bu diyordu, şoka uğradım "şaka mı yapıyorsun" demişim o an boş bulunarak
Gitseler de kalsalar da eşimin huyu-suyu böyle demek ki, değişmiyor.
En çok da ben bekarken anneme bu kadar iş yapmadım şimdi elin kadınına hizmet ediyorum diye üzülüyorum.
Neden bilmiyorum, çok saçma bir düşünce ama öyle işte. Ara tatilde gidince evi bir temizleyeyim, yemek falan yapayım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?