istanbuldaki puanlar bursaya göre oldukça yüksek. eğer olur da istanbul için puanın yetmezse, annen yine de bi yıl daha hazırlanmanı sorun etmiycek mi, o olasılıkla ilgili görüşü ne bilemiycem fakat, kendimden örnek vereyim sana. benim ailem şehirdışında okumama olumsuz bakmıyodu fakat istanbulda yanlarında olup onlara eşlik etmeyi istiyodu gönülleri. güzel sanatlara hazırlanıyodum, piyasada da değerim arttıracağını düşündükleri için ister istemez bi baskı yaratmışlardı. parasal anlamda onlara yük olmaktan çekindiğim için ben de istanbulda kalmak istedim hep. istanbulda yetenek sınavlarına girdim, olur da burada kazanamazsam diye önlem amaçlı eskişehirde de girdim sınavlara. iki yeri de kazandım ve istanbulda kalmayı seçtim sonuç olarak. ama pişman mısın dersen; hayır pişman değilim ama çok mutsuzum. baskıcı bi aileye sahip olmasam da şehirdışında okuyan arkadaşlarıma imreniyorum. istanbuldaki üniversitelerin yüksek puanlı bölümlerini kazanınca sevinçten havalara ucuyo birçok kişi ama o okula girdikten sonra akademisyenlerin mükemmel öğrenci bekleyişinden dolayı tüm okul hayatın zindan oluyor. okulu zor kazanıp, geç mezun oluyosun. gençliğini yaşayamıyosun okuldaki rekabetçi ortamdan dolayı, asosyalleşiyosun. ah ah çok şey var aslında yazmam gereken. eğer annen senin istanbulda okumanı istiyosa, kızının stresli eğitim hayatını gördükçe benim annem gibi mutsuz olucak. dostlarımla bile aram soğudu davetlerini reddettiğim için. bilemiyorum sonuçta her insan aynı değil belki de ben beceriksiz bir öğrenciydim, üstesinden gelemedim.