Canım benimİçim nasıl rahatladı bilemezsiniz.
Çok endişelenmemeye çalışıyorum ama şeytan işte dürtüyor.
Ben ne demek istediğinizi anladım.
Nişanlım çok çok mesafeli davranıyor ailesine . Zamanında çok kötü olayları olmuş , oda kopmuş gitmiş hepsinden .
Nişanlın ailesiyle samimü mi ?Nasıl yazacağımı bilemedim ama konuştukları şeyler nasıl desem hayatta konuşmayacağım şeylerdi.
Giyim kuşam olarak bile çok farklıydım. Bilmiyorum nasıl yazacağımı ama benim annemle falan kıyaslayamadım bile...
İlyas mıİlyasben de boyu posu devrilsin diyorum
Yani üstünü örtmek derken, hani bazen insanın kendine bile itiraf edemediği şeyler olur onun gibi, kabul etmek istemediğiAnnesini gördüm sadece. O da çok kısa bir süre.
Aslında tam tersi size her şeyi hemen anlatıyorum , çünkü burada ki kadınların söylediklerini önemsiyorum.
Ne varsa ne yoksa içimde size anlatabiliyorum sadece. O yüzden asla üstünü örtme gibi bir durum yok.
Demek çok eğlendiniz yanlarında ay çok kültürlüsünüz siz değil mi demek görümcenizin canı çok sıkılıyormuş onların yanında ben size şöyle söyliyim sizin o küçümsediğiniz insanların hayatlarından neler öğrendim ben apartmanlarda selam bile vermeyen insanlar sizin şu küçümsediğiniz insanlar öyle içten sarılıyorlar ki insana misafirperverlikleri tabi siz yadırgar gibi bakarsanız girdiğiniz ortamda onlar da size uzaylı görmüş gibi bakar her ortama ayak uydurabilmeli insan kimi yerde merhaba demek daha kabul görürken kimi yerde Allahın selamını vermek makbul olur anlayamıyorum gerçekten siziNişanlınız ailesinden çok kopuk değil ki o cenazeye hem de sizinle gitmiş
Bu farklılık nedir
Geçen yıllarda Görüncemin kp i vefat etti cenaze evine gittim
Evde eniştenin bir ablası ve kızını bir de görümcemi tanıyordum
Selam verdim geçtim bir yere oturdum
Teyzeler geldiler havadan sudan kendi dertlerinden konuştular
Teyzelerin hepsi kapalı 60 lı yaşlarda torun torba sahibi muhtemelen ilkokul ötesine geçmemiş eğitimde kişilerdi
Ben de aksine çalışan onlara göre fazla açık yükseklisans seviyesinde eğitimli vs
Oturdum dinledim teyzeleri hayatın Nasıl aktığını ülkede çok farklı sorunlar, hayatlar olduğunu vs düşündüm
Bir ara görümcem geldi çağırdı vs iyiydim ben dedim
Bir kaç gün sonra konuştuk Nasıl sabrettin vs dedi ben Cidden eğlenmiştim zira o tarz ortamlara alışık olmadığım için değişikti hayattan kesitti ayy ben hep o ortamda sıkılıyorum vs dedi
Sonuçta evlendikten sonra herkes kendi ailesine karşı sorumlu, arada bir böyle görüşmelerden de kimseye bir zarar gelmez
Karşı taraf da sizi, bizi anormal bulur
Hiç unutmam dedem vefat etti ailecek toplandık ve günlüğünü hikayelerini okuduk güldük vs sonra şu kapıyı itelim bari apartmandakiler ayıplar dedik
Biz dedemi içimizden geldiği gibi andık ama bir çok insan için kabul edilemezdi
Bu nedenle herkesi olduğu gibi kabul edip mesafeyi de ayarlarsan sıkıntı olmaz
Bakma canım alıntıma, biraz tebessüm içindi. 41 yaşındayım, bana sorarsan aynı eğitim seviyesinde farklı bölgelerin insanları bile zor anlaşıyor. Aşırı uçurum varsa çok romantik bakamayacağım. Ayrıca çok samimi değilim falan gibi lafları da bir bana mı itici geldi. Ne demek? Yumurtadan çıkmış kabuğunu beğenmemiş. Şöyle deseydi " kajmeri, bnm ailem böyle, beni ve ailemi böyle kabuk edersen bix bu yola çıkalım" amenna. Böyle olmamışYa ne güzel bir alıntılama olmuş..
Ne güzel demişim değil mi ? Ama konu kendime gelince eski yaşadıklarımın da etkisiyle ya bu sefer de böyle bir sorun yaşarsam diye korkuyorum.. teşekkür ederim beni alıntıladığınız için
Kisacasi varos buldunuz galiba oyle anladimMerhabalar.
Nasıl başlayacağımı bilmediğim ,ama başlayınca da bitiremeyeceğim bir konuyla herkese iyi akşamlar diliyorum...
Çok kararsız kaldığım ama kararsızlığında en dibe götürdüğünün farkında olduğum bir hafta yaşıyorum.
Bu hafta resmen hayattan soğudum... Nedenine gelecek olursak biraz uzun olacak sanırım.
O yüzden kısa konuları okumayı isteyen ablalara başlıkta spoiler vermedim.. okuyup kendilerini yormasınlar diye(nasılsa tam okumayacaklar)
Her neyse konuma gelecek olursam konu tabi ki nişanlım.
Daha önce evlenip ayrılmış çok iyi bir üniversiteden mezun bir kadınım. Ailem kendi halinde ve etrafımız tarafından çok sevilen bir aile.Nişanlımdan biraz bahsetmek istiyorum. Kendisi işi gücü yerinde olan, lise mezunu olmasına rağmen kendini çok geliştirmiş, son derece sempatik ve çok merhametli bir adam. Gerçekten bana dibine kadar aşık olduğunu hissettiren , kalbi kocaman bir kişi. Bazen diyorum ki hayatta ki çektiklerimin mükafatı sanırım bu adam.
Şimdi asıl konuya geleceğim. Yaklaşık 1hafta evvel bir cenaze sebebiyle nişanlım ve ben çok yakın bir akrabalarının evine gittik . Annesi , babası ve kardeşleri de oradaydı tabi bir sürü akrabası da.
Nişanlım bu insanların hiç birisiyle görüşmeyen , hayatı kendi başına inşaa etmiş birisi. O ortama girince ne olursunuz yanlış anlamayın ama ben çok başka kaldım.
Konuştukları konular , davranışları ,giyim-kuşamları benden o kadar farklı ki. Konuşacak bir şey bulamadım. Nişanlımın ailesiyle de aynı şekilde. Zaten hepsi benimi inceleyip durdu. Böyle dünya başıma yıkıldı resmen.
Ki kendisi her zaman der ben ailemle samimi değilim ,seni asla samimi etmem çünkü senin gibi değiller der. Ama ne olursa olsun et tırnakta in ayrılmaz.
Bu süreçte arada şu an hiç bir sebep yokken ondan vazgeçmek istemiyorum. Ama çok korkuyorum...
Yani ne diyeceğim ki ona ? Aileni beğenmedim hadi hoşçakal mı ? İnsanları sınıflandırmak çok cahilce ama ya ilerde bana tutturursa... o zaman ben asla yapamam ki..
Ailem de sen bilirsin karar senin diyor ama görünen köy kılavuz istemez diyorlar.
Çocuğu seviyoruz ama sen o ortamda yapamazsın diyorlar...
Lütfen yorum yaparken kimse kırıcı davranmasın . Yeterince üzgünüm... En çokta arada hiç bir sebep olmamasına üzülüyorum. Nişanlımı çok seviyorum, o da beni çok seviyor. Ama sonrasını düşünmem de gerekiyor.
Biz sehri Birak hatta ülkeyide gec farkli kitalardayiz, ama dedigin gibi hersey oluyor...Asla zorlamiyor cunku kendisi de aman aman ailesine duskun biri degil ama iste.Hatta tam tersi aramizdaki sifir diyalog ta rahatsiz edici...Biz evlenince aileler de evleniyormus lafi dogruymus...Evlenmeden once aman frkli sehirlerdeyiz bisey olmaz diyorsun ama oluyor.
Turuncu ama şöyle bir durum var eski eşimin ailesi benim aileme çok benziyordu ama kendisi berbattı. Doğru adam kim onu bile bilmiyorum sanırım. Sadece moralim çok çok bozuldu...
Kadın zaten ortama uyum sağlamış oturmuş dinlemiş.Demek çok eğlendiniz yanlarında ay çok kültürlüsünüz siz değil mi demek görümcenizin canı çok sıkılıyormuş onların yanında ben size şöyle söyliyim sizin o küçümsediğiniz insanların hayatlarından neler öğrendim ben apartmanlarda selam bile vermeyen insanlar sizin şu küçümsediğiniz insanlar öyle içten sarılıyorlar ki insana misafirperverlikleri tabi siz yadırgar gibi bakarsanız girdiğiniz ortamda onlar da size uzaylı görmüş gibi bakar her ortama ayak uydurabilmeli insan kimi yerde merhaba demek daha kabul görürken kimi yerde Allahın selamını vermek makbul olur anlayamıyorum gerçekten sizi
Eşimin ailesiyle benim ailem hayat ve görüş olarakta farklılar. Konuşma olsun davranış olsun. Eşim bunun farkında. İlla gidelim gelsinler diye bana ısrar etmez hatta ben gidelim demesem kendisi teklif etmez bile. Nişanlınızda bunun farkındaymış zaten. Az çok belli etmiştir kendini. İçinizde şüphe varsa uzatmayın.Merhabalar.
Nasıl başlayacağımı bilmediğim ,ama başlayınca da bitiremeyeceğim bir konuyla herkese iyi akşamlar diliyorum...
Çok kararsız kaldığım ama kararsızlığında en dibe götürdüğünün farkında olduğum bir hafta yaşıyorum.
Bu hafta resmen hayattan soğudum... Nedenine gelecek olursak biraz uzun olacak sanırım.
O yüzden kısa konuları okumayı isteyen ablalara başlıkta spoiler vermedim.. okuyup kendilerini yormasınlar diye(nasılsa tam okumayacaklar)
Her neyse konuma gelecek olursam konu tabi ki nişanlım.
Daha önce evlenip ayrılmış çok iyi bir üniversiteden mezun bir kadınım. Ailem kendi halinde ve etrafımız tarafından çok sevilen bir aile.Nişanlımdan biraz bahsetmek istiyorum. Kendisi işi gücü yerinde olan, lise mezunu olmasına rağmen kendini çok geliştirmiş, son derece sempatik ve çok merhametli bir adam. Gerçekten bana dibine kadar aşık olduğunu hissettiren , kalbi kocaman bir kişi. Bazen diyorum ki hayatta ki çektiklerimin mükafatı sanırım bu adam.
Şimdi asıl konuya geleceğim. Yaklaşık 1hafta evvel bir cenaze sebebiyle nişanlım ve ben çok yakın bir akrabalarının evine gittik . Annesi , babası ve kardeşleri de oradaydı tabi bir sürü akrabası da.
Nişanlım bu insanların hiç birisiyle görüşmeyen , hayatı kendi başına inşaa etmiş birisi. O ortama girince ne olursunuz yanlış anlamayın ama ben çok başka kaldım.
Konuştukları konular , davranışları ,giyim-kuşamları benden o kadar farklı ki. Konuşacak bir şey bulamadım. Nişanlımın ailesiyle de aynı şekilde. Zaten hepsi benimi inceleyip durdu. Böyle dünya başıma yıkıldı resmen.
Ki kendisi her zaman der ben ailemle samimi değilim ,seni asla samimi etmem çünkü senin gibi değiller der. Ama ne olursa olsun et tırnakta in ayrılmaz.
Bu süreçte arada şu an hiç bir sebep yokken ondan vazgeçmek istemiyorum. Ama çok korkuyorum...
Yani ne diyeceğim ki ona ? Aileni beğenmedim hadi hoşçakal mı ? İnsanları sınıflandırmak çok cahilce ama ya ilerde bana tutturursa... o zaman ben asla yapamam ki..
Ailem de sen bilirsin karar senin diyor ama görünen köy kılavuz istemez diyorlar.
Çocuğu seviyoruz ama sen o ortamda yapamazsın diyorlar...
Lütfen yorum yaparken kimse kırıcı davranmasın . Yeterince üzgünüm... En çokta arada hiç bir sebep olmamasına üzülüyorum. Nişanlımı çok seviyorum, o da beni çok seviyor. Ama sonrasını düşünmem de gerekiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?