merak etme zamanı geldiğinde onun acısı da geçiyor bende duymuştum artık seni sevemiyorum lafınışimdi üstünden ne sular aktı yıllar gecti önce o evlendi çocugu oldu şimdi benim de olacak inş.. hayat sabretmeyi öğretiyor.. süreç çok zor ama pes ettiğin anda zaman gelmiş oluyor.. çekilecek üzüntüler daha nice hayal kırıkları varsa hepsini yaşayıp öyle istediğin hayat başlıyor.. ama yeni başlangıçlar da yeni sorunlarla geliyor unutmaBu kez bu çok aşina olduğum kelimeleri duyma sebebim işten çıkarılmam ve bir ay içinde yeni işe giremediğim için fazla uyumam, sorumluluk duymamam, ev hanımlığına heveslenmemmiş. Bu laflar üzerine korkma ben iş bulur çalışırım. Bir erkeğe kendimi besletecek yaaşatacak biri değilim gururum kaldırmaz bi kere dedim diye bir ay konuşmadık. Bir ay boyunca enkaz şeklinde ders çalıştım ve dün çok önemli bir sınavım vardı. Nasıl geçti diye mesaj atınca da pişman oldu sanıp döndü dedim ama duyduğum söz artık sevilmediğim oldu.
Kalan ömrümde kaç kişiden daha bu sözü duyacağım artık kestiremiyorum. Dünyanın tüm sevgisiyle önce göklere çıkaran, sonra bir anda aşağıya bırakıp "ağlıyo musun?? neden ki? Ağlanacak bir durum yok" diyen erkeklerini bulma kurumu oldum.
Erkeklere zerre güvenim yok, hiç inanmadım tam manasıyla zaten sözlere, eylemlere ama hep vazgeçilmek, sevilmediğimi duymak beni değersiz, çirkin, asfalt hissettiriyor yere yapışmış gibiyim. Yemek yiyemiyorum. Mecbur kalmasam hiçbir hayati ihtiyacımı bile gidermek istemiyorum. Benim yaşam motivasyonum sevdiğim insanın beni sevdiğini 'sanmak'. Başka türlü değil mutlu, normal bile hissedemiyorum, basit ve sığ biriyim belki de..
Sevildiğimi hissetmeden bir saniyem bile iç huzuruyla geçmiyor. Hep aklımda acil durumda ilk terk edilecek kız olduğum dönüp duruyor. Sevgisizlikten içten içe ölüyorum. Herkes eşini bulmak zorunda değil, ondan çocuk sahibi olmak, ortak bir hayat yaşamak zorunda değil. Hatta herkes mutlu bile olmak zorunda değil, farkındayım. Zaten bu farkındalıklarım yüzünden artık bu sözlerden etkilenmemek, yaşama dönebilmek istiyorum.
sen güzel olanların ter edilmediğini falanmı sanıyorsun tatlım yaa.öyleyse çok pis yanılıyorsun.ne güzel kadınlar var çevremde senden beter terk edilen aldatılan.bende sorardım senin gibi yuh bu kadında terk edilirmi be diye.Terapi aralıklarla alıyorum tekrar başlamam gerek. Kendimi seviyorum aslında belki de haddinden çok. Nasıl sevilmiyorum sorgusu belki de bu bilmiyorum. Neyimi beğenmedin neremden soğudun diye sormak zorunda kalıyorum her ilişkimin sonunda bu yüzden. Çünkü çok güzel giderken en ufak bir sorunda vazgeçiliyorum hep. Çok güzel olsaydım keşke derdim her terk edilişimde. Bu kez de zengin olsam böyle olmazdı diyorum. Aklım, sağduyum, birikimim her terk edilmeyle biraz daha kopuyor benden hissediyorum.
Kişisel gelişiminize yatırım yapın. Çaba,emek,çok okumak,günlük hayatta uygulamak..
Özgüven sorunumu kabul ediyorum. Ama düzenli olarak terk edilen soğunan sevilmeyen bir insan olarak nasıl özgüvenli kalabilirdim bunu da bilmiyorum. Benim kadar duygusal ayrıntılı düşünüp düşünürken boğulan birinin eninde sonunda düşeceği bir durum bence özgüvensizlik, ruhsal rahatsızlık vb. durumlar.sorun ozguvensizliginiz bence. seni seveni arama senin sevgine layik olani ara. ben esimi buldugumda cok tarttim olctum. ve buvadam sevgime layik cocuklarimada baba olur bakar dedim evlendim. dedigim.gibibde oldu sukur 2 oglumuz var. su zn yanimda hor hor uyuyorve ben horultusunu bile cok seviyorum. ama erkekleri cok simartmaya gelmez o horultusundan nefret ediyorum sanir. sen fazla yuz vermissin cjnku hayatindaki adamlar ozguvenini yikmis. canim sen bir bayansiz erkek elinin kiri. sevdigine layik olani sev degilse at cope. eger o sana saka yaptiysa sende cokda fifi de salla gitsin. bir erkek icin inan zerre goz yasina degmez. ennn zekisinin bile akli apisarasindadir.
Şu yaptığım gurursuzluk umrumda bile değil sadece gerçek sebebi öğrenmek, yüzüne bakarak anlamak istiyorum yüzyüze bitirelim dediğimde "ben bencil biriyim, sen gurursuz değilsin normal olanı yapıyosun ama sevmiyorum, başka kızları kesmeye nasıl ayarlarım diye düşünmeye başladım" ben dedi. Mideme yumruk etkisi yaratsa da bunları bilerek unutmak daha kolay olacak.Ya adam resmen bencil. Uzulmemek elde degil biliyorum ama bence eksi yonleri artilarindan fazla gibi. Eksilerine odaklan ve sen de artik onu sevme
Pek toy sayılacak yaşım yok, 28. İlişki olaylarına 22 yaşında dahil oldum. Belki bu alanda bir acemilik çekiyor olabilirim. Ama 6 yıldır çok sevdiğim herkes tarafından ufacık bahaneler yüzünden terk ediliyorum.yasin genctir ondan hayatindaki erkegin ilgisine ekmek su gibi muhtacim diyebiliyorsun.. hey gidi gunler, bizde zamaninda boyleydik ama zamanla pisersin, elin kil yumaginin bu kadar onemli olmadigini anlarsin
aslında senden çok farklı bi durumda değilim , uste uste yaşadığım hayal kırıklıkları sonucu insanın kendinin değersiz görmesi kendine güvenin kaybolması en kotusu de kendimizi hiç bir zaman sevilmeme ihtimalinin olmaması düşüncesi ... evli çifleri gördüğüm zaman yada sokakta bi sevgili bu sevgi nasıl bişi acaba diye düşünürüm gerçek sevgi varmı ve ölene kadar sürüyor mu gerçekten... kafanda bi dolu tonlarca ağırlığındaki soru işaretleri hergün seni biraz daha gömerken birde işin vicdan ve pişmanlıklar tarafı varki sorma gitsiiiinOna zaten buna benzer sözler söyledim. İtin g.tüne soktun iyi gömdün giderayak dedi. Bir erkeğe aczimi, üzüntümü göstermeme inadım var neyse ki. Ama içimi bi buraya dökebiliyorum samimi olarak.
Asıl korkum da bu zaten. Birçok erkeğin değerinin beş para etmemesi. Benim nadir bulunan o değerli erkek tarafından sevilme ihtimalim. Annemin hevesle yuvamı kurduğumu görme isteği..
Bunu da denedim. Huylarımı gördükçe, bir kendime bir de başka insanların yaptıklarına bakınca daha da üzüldüm. Hak ettiğim hayatın bu olmadığını görüp daha da yere serildim.
Erkeksiz yaşayamamak, odak noktasına erkeği koymak bana da hep zavallılık gelirdi. Ama artık savaşmıyorum, çare aramıyorum. Kabul ediyorum. Ben sevdiğim erkeğin ilgisine sevgisine ekmek su gibi muhtacım. Kimle birlikteysem bu hep böyle oldu.
Yalvar yakar ailesiyle tanıştırıp benim ailemle tanışmak istemişti. Evlenmek için neredeyse benimle kavga ediyordu. Allahtan biraz aklım var da ben yanaşmadım 6 aylık adamı ailemle tanıştırmaya.
Bu kadar alakasız bi sebepten sevgin bittiyse evliyken çocuğum varken de bunu yapardın, sen busun o zaman dediğimde "rol mü yapsaydım bitti işte. Bela da okuma evlenemem evde yüz kediyle yaşlanan tiplerden olurum sonra" dedi. Son şakasını da yaptı..
Bunu da denedim. Huylarımı gördükçe, bir kendime bir de başka insanların yaptıklarına bakınca daha da üzüldüm. Hak ettiğim hayatın bu olmadığını görüp daha da yere serildim.
Erkeksiz yaşayamamak, odak noktasına erkeği koymak bana da hep zavallılık gelirdi. Ama artık savaşmıyorum, çare aramıyorum. Kabul ediyorum. Ben sevdiğim erkeğin ilgisine sevgisine ekmek su gibi muhtacım. Kimle birlikteysem bu hep böyle oldu.
Sorun tabii ki sende değil. Önce bunu aklından çıkar. Gerçekten kendini öyle güzel ifade etmişsin ki hayran kaldım. Sorun karşıdaki insanda bence. Mesela bi örnek vereyim. Benim eşim bana çok aşık olduğunu söyledi, bensiz nefes alamazmış falan hatta gitti adımı dövme yaptırdı ama bana en büyük hainliği yaptı sonra.. hatta defalarca, en kötü günümü daha da kötü yaptı.
Sorun bende miydi tabii ki hayır.. Onun karakteri bu. Sevmiyorum artık diyip çekip gitse inan daha iyi olurdu. Başka nasıl ifade edeyim.
Tanrılar okulu kitabını okumanızı öneririm.
Bazen yıkılışlar gerçekleri bulmanıza sebeb olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?