Evet canim konusmustuk senin için çok sevindim çok Teşekkür ederim güzel temennilerin icinBir bucuk senelik Almanya geliniyim. İlk ay ben de bocalama konusu açmıştım ama şimdi tüm aile dinamikleri istediğim şekilde oturdu çok şükür, hatta konuma da yazmıştınız ve umarım sizin de her şey gönlünüzce olur.
Bu arada konuyla çok alakası yok ama1 ay sonra oturum yenilemeye gideceğim ve tam 1bucuk yıl olmuş olacak buradaki sürem. B1 ve entegrasyonumu yaptım sizce süresiz gelir mi siz ne kadar sürede aldınız? heyecanlıyım ne gelecek diye merak ediyorum vallahi.
Hmm öyle mi ben sizi de Almanya sanıyordum.Evet canim konusmustuk senin için çok sevindim çok Teşekkür ederim güzel temennilerin icin
Benim oturumum var ben suan vatandaşlık için A1,A2,B1 olarak eğitim aldim.Ben 3 yildir burdayım 4 yıllık ilamet istiyorlarmış.Direkt vatandaşlığa neden başvurmadın canim.Ben Almanya'da değilim tabi her ülkenin koşulları farklı
Çok Teşekkür ederim canim umarım sen de hayırlısıyla alirsin❤Hmm öyle mi ben sizi de Almanya sanıyordum.
Çünkü ilk olarak süresiz oturum gelmesi lazım, vatandaşlığa süresizden sonra başvuruluyor burada, ben de size geldikten ne kadar sonra süresiz oturum hakkı aldınız diye sormak istemiştim. Hadı bakalım umarım sınavlarınıza da vatandaşlıgınızı da alırsınız.
zaten bir onceki gun yemekte gorusmusler, ne geregi var ki. ama problem cikarmak isteyen insan gozunun ustunde kasin var deyip trip yapacak bir sey bulur
Ben eşimle severek evlendim ve tam tersi ailem eşimi ist'da yaşamaya ikna etmeye çalıştı.Cunku ist'da otursaydık burda sıfır evimiz vardi.Evlendikten sonra da her zaman birlikte ist'da yaşama fikrini yineledim evlenmek için böyle birşey aklımdan geçmedi.Böyle bir düşüncem olsaydı sözleşmeli evlilik yapmayı düşünürdüm yurt dışında yasamak için evlilik yapmak kumar oynamak gibi bise bu kadar gözü kara biri değilim.Ama tabiki oraya yerleşmişken boş durmadım dil okuluna gittim,vatandaşlık için okula gittim sınavı geçtim ve az bir surem var vatandaşlık almak için.Nerde yaşarsam yasayayım geleceğini düşünüp kendimi garanti altına almak zorundayım bunun yurt dışı sevdalısı olmakla bir alakası yok..
Ben zaten bir ertesi gün uçağım var diye o yemeği de bir vedalaşma şeklinde gördüm.Bilseydim bu kadar sorun olacağını 5 dk uğramak benim için sorun değildi.Ama kendim bunu bu kadar büyütecek bir yapıda olmadigim için belki o kadar önemsemedim.
Konu açarken moralim çok bozuktu nasil yazdigimi bile bilmiyorum,hayatımda hiç bencil bir insan olmadım sadece ben nasil evliyken ailemin düşünceleri degil kendi kimliğimle hareket ediyorsam eşimden de aynısını bekliyorum.Tek derdim bu
Elim ayagim titredi okurken, şükür ki ben nikahtan sonra set koydum araya cizgimi belli ettim herkese bide annemin kuzeni olur esim.Meraba hanımlar,konum biraz uzun bazı detayları vermek zorundayım daha objektif yorum yapabilmeniz icin o yüzden şimdiden belirtmek istedim
Eşimle daha yeni 3. yilimiza girdik evliligimizde.Cocuk yok.Esimin evlendikten sonra aşırı aileci olduğunu anladim.Ailesiyle altli ustlu oturuyoruz.Kv sürekli yemege çağırırdı.Başlarda bu hafta sonlariydi baktim artik h ici de ordayiz.Bir yerde bitecek sandigim bu durum katlanarak devam ediyordu.Kv ile 1 konuştum olmadı 2 konuştum olmadı sanki hiç konusmamisim gibi davet ediyordu hala...3-4-5 derken hala ısrarla davet ediyordu.En son davetini kibarca reddettigimde gitmedigimde eşime şikayet etmişti.Ve biz esimle tartıştık.Baslarda esim karışmasa da sonraki zamanlarda annesinden etkileniyordu artik.Cunku gitmeyince agliyordu cocuk gibi..Esim bir duruş gösteremediği için artik tek başıma mücadele ediyordum biseyleri dengeye oturtabilmek için.Bunun yani sıra bir de sorunlu bir gorumcem vardi.Daha evliligimin ilk başlarında sürekli bana evde yaşlı bakımı,temizlik isi,cocuk bakıcılığı,garsonluk işleri buluyordu benim böyle bir talebim yokken.Turizm ve otel işletmeciliği mezunuyum ve dolayısıyla bu işlerle zaman kaybetmek yerine kendi alanimda çalişmak istiyordum ama yurt dışına yeni yerleştigim için ve esimle de daha yeni evli olduğumuz için biraz daha zamana ihtiyacım olduğunu düşünüyordum.Bu isleri kibarca reddettim,ama sanirim kv ile bu konularda dertlesmis olacaklarki birbirlerini gaza getirmişler bir gün gorumcem bu yüzden bana sürekli telefonla oynuyorsun çalışmıyorsun zaten fln gibi söylenerek üstüme yürümeye kalktı.Hayatimda ilk defa böyle bişeyle karşılaştım normalde evet ailesine karşı saygisizdi annesini sen kilolusun,yaslisin diye aglatirdi babasına da ağza alınmayacak kufurler ederdi hatta her gittiğimiz yemekte bu tartışmalarına maruz kalırdık ama bana kadar sirayet edecegini bu kadar haddini aşacagini dusunememistim.Esim o gün gorumcemin üstüne yürüdü tuttu ailesine de yaptığı terbiyesizliği anlatmış.O günden sonra zaten konuşmadım kardeşiyle.Kv nin eşime yemek davetlerini kabul etmiyorum diye şikayet etmesinden sonra 1 sene görüşmedim.Cunku aşırı bunalmıştım.Yemege gittiğimizde musade isteyip kalkamıyordum.Otur otur şu dizi var çok güzel,bu program çok iyi fln ben zaten normalde de tv izleyen biri değilim ve evde bir sohbetleri yok yemek yendikten sonra tv izliyoruz sadece ve bunalıyordum artik..Gece yarısından önce bırakmıyordu tv başında uyuyakaliyordu uyandiriyordum hala "yok yok icim geçmiş" diyordu.Esim yemek yedikten sonra çalışma odasına geçiyordu kp önceden uyumaya gidiyordu.Gorumcem ayri yaşıyor dolayısıyla biz kv ile başbaşa artik nerdeyse evime gitmek için izin isteyecek hale geliyordum.O zamanlar aman ayıp olur vs diye istediklerimi veya istemediklerimi net bir şekilde ifade edemiyordum.Şuan geldiğim noktada istediğim istemediğim her seyi açıkça ifade edebiliyorum.Iste problem de burda başladı.Esim sürekli onlar seni kizi gibi görüyor çok seviyorlar vs diyerek ailesini bana sevimli göstermeye çalışıyordu.Ama annesi tam tersi tam bir diktatör,yönetmeyi seven, yemege davet ederken bile evet ve hayır seçeneği olur birini yemege cagirirken ya evet der ya hayır ikisine de saygı göstermek zorundasın ama reddedince hemen ağlıyor veya oğluna şikayet ediyordu..Yurt dışındayım o zaman yeni gelmişim ailem yok,arkadaşlarım yok kimseyi tanımıyorum ama dağ gibi problemlerim var içinden cikamadigim.Cok zor bir süreç geçirdim, kimseyle sorunlarını paylaşabilen biri değilimdir kolay kolay..Kendi içimde yaşıyorum ve kendimce çözüm üretmeye çalışıyorum.1 sene kv ile gorusmedikten sonra baktım esim üzülüyor etkileniyor onun hatırı icin tekrar gorusme karari aldim.Bu defa önce esimle anlaştım artik duzenli gitmek yok.Bakarsin bazen ayda 1, bazen ayda 2 veya 2 ayda bir gitmişiz ama öyle artik düzenli gidemem.Ben ailenle konuşacağım ama senin de söylemeni istiyorum dedim.Esim tamam dedi..Ertesi gün öyle yemeğine gittik.Dersimi aldığım için mesafeli davrandım havadan sudan konuştuk.Yemekten sonra "yemek için Teşekkür ederim.Bundan sonraki zamanlarda lütfen eskisi kadar sık olmasin ama ayda 1,2 ayda bir bazen daha çok ne zaman müsait olursak o zaman geliriz dedim.. Kv hic sesini çıkarmadı basini öne egdi bise demedi ama kp tabiki dedi beni onayladi.Kp bu konuda hic israr etmezdi zaten.Tüm sorunumuz kv' ileydi.Neyse ertesi gün değil ondan sonraki gün de uçağım vardi aileme Türkiye'ye ziyarete gidecektim.Yolculuktan konuştuk,annemlerle konuştuk kv ve kp de konuştular.Hersey normaldi.Onu hem de bir veda olarak gordum acikcasi arada çok bir zaman olmadığı için.Ertesi gün de valiz hazırlamakla evi toplamakla uğraştım.Artik arkadaş edinmiştim arkadaşlarım akşam son bir kez görüşmek istedi.Esim bıraktı dönüşte de aldı.23.15 gibi evdeydim.O gün sabahın 5 inde de h limanına doğru yola çıktık uçağım erken saatteydi çünkü.. Ben ailemin yanina geldim.20 gün fln normal konuştuk esimle.Sonra 2 gün yazmadı.Ben de kedimin videosunu istedim.Kediyi mi özledin sadece beni ozlemedin mi dedi.Seni de özledim dedim güldüm.Kedim için beni çok yordu zaten zihinsel olarak yorgunum dedi bir de kedi çok yordu.. Kedim sabahın çok erken saatlerinde uyanır mutfak lavabosundan çeşmeden su içmek istiyor,bahçeye çıkmak istiyor istekleri olana kadar miyavlar.Kedim sana yük mu oldu dedim "çok fazla zihinsel yorgunluk biriktirdim,çok fazla gerginlik ve şimdi hepsini hissediyorum sınava da girmem gerekiyor ve evdeki gerginlikler ve daha bir çok sey " yazmıştı.Ben de bunun benim suçum olmadığını söyledim.
Sonrasında ailesiyle giderken vedalasmadigimi söylemiş ki o yemeğin bir ertesi günü biz zaten yola çıktık tekrardan vedalasmaya gerek duymadım çünkü zaten o gün yolculuktan biletten konuştuk ve vedalaşmak için ayrıca gitmek abartı olurdu zaten o kadar şeyden sonra bir yemek yemişiz ama mesafeliydim.Eger esim söyleseydi zaten 5 dk uğrardık ama ben açıkçası esim de söylemediği için hadi ailenle vedalasalim da demedim çünkü zaten esimin hatri için barıştım eskisi gibi bir sıcaklık hissetmiyorum ailesine çünkü ailesi yüzünden çok yıprandık..
Bana kendimi çok ise yaramaz hissediyorum bazen kendimi senin mutluluğundan sorumlu hissediyorum bazen sana yetmiyormuşum gibi geliyor,çoğunlukla yanlış anlaşılmalar olduğunu düşünüyorum ama bana yük oluyorlar.Bazen kendimi önemsiz hissediyorum bazen depresyonda olduğumu hissediyorum.Dogrudan kimsenin sucu degil ama ben böyle hissediyorum tarzı şeyler yazıyor.Ben de depresyondaysa doktora gitmesi gerektiğini yazdım.Surekli ayni sekilde depresyondayim kalbimde de bir sorun olduğunu hissediyorum tarzı şeyler yazınca peki sana nasil yardim edebilirim dedim.Hala depresyonda olduğunu kendini öldürmekten korktuğunu fln yazıyor ağlarken resmini çekmiş göndermiş.. Açıkçası böyle seyler bana çok çocukça geliyor.Ben net bir insanım.Ben de tek basima orda çok zor günler geçirdim.Ailem varken yok gibiydi çünkü rahatsızlıkları var diye bir de kendi problemlerimi anlatıp üzmek istemedim.Bir noktaya kadar anlattım biliyorlar ama her seyi en ince ayrıntısına kadar anlatıp strese sokmak istemedigim için hep kendimi çok yalnız hissettim.Cunku annemin norolojik problemleri var ve stres yasak.
Eşimin bu tavırlarına kizdigim için bir süre aramalarıma mesajlarına cevap vermedim.Sevgiliyken sarılırken bir foto çekmiştik h limanindan ayrilirken onu göndermişti.Yine cevap vermedim çünkü sürekli depresyondayim fln diye konusuyor ve benim oni doktora yonlendirmekten baska bir çarem yok.Ailemle vedalasmadin diye başlayan bir konu bu kadar uzatılır mi sonu depresyona bağlanır mi bilmiyorum.Bu süreç icinde yaşadıkları onda böyle bir etki yaptıysa peki ben neden depresyona girmiyorum.En büyük depresyonu benim yaşamam lazımdı.Ama kendimi telkin ederek,videolar izleyerek hep kendimi dipten kurtarmaya çalıştım benim sorumlu olduğum bir ailem vardi depresyona bile girmeye hakkım olamazdı çünkü anneme bu süreçte moral verip hem kendimi hem onu ayakta tutmak zorundaydım.
Bugün geldiğimiz noktada nasil olduğunu sordum.Ansiyete panik atak yaşıyorum kalbimde de ağrı var dedi.Doktora gidip gitmediğini sordum.Cunku doktora gideceğim demişti.
"Zaten aylar önce almıştım .Homeopatik ilaçlar alıyorum ama yakında kontrolüm var gece uyuduğumda daha da güçleniyor ve ağlıyorum "dedi.Ne için ağlıyorsun peki ben ne yaptım dedim.
"Evet hepsi bana geri geliyor,bir hiç gibi hissediyorum.Kendimi kötü hissetmemek için kendimi öldürmek istiyorum ,her şeyde başarısız olduğumu hissediyorum.Bunun için ağlıyorum,bana ve aileme söylenen her şey için, annem için, annen için, babam için, gelecek için ağlıyorum… ve ben de ağlıyorum şimdi… Ben de depresyonda hissediyorum…."yazmis(Ailesini eleştirdiğim noktalar oldu ondan bahsediyor)
Ben de bunun sorumlusu ben miyim?En son gün ailenle birlikte yemek yedik ailene kötü ne söyledim dedim.Ekimde dönüş günüm ve eşyalarımı toplayıp ayrılacağımı söyledim en son.Daha bise yazmadı.
Esim aşırı aileci ve ailesiyle benim aramda denge kuramıyor.Ona göre ailesi yaşlı insanlar beni kizi gibi görüyorlar.Ama kizi gibi görseydi kv yemege gitmediğimde beni eşime şikayet etmezdi.Kizi gibi görseydi orda ailemden uzaktım bi birlikte yemek yeme meselesini büyütüp esimle bu konudan tartistigimizi bilip hala bu konuda israr etmezdi veya bir denge bulmaya çalışırdı.
Bu noktada nasil davranmalıyım şuan sağlıklı düşünemiyorum çünkü.Ailem her konuda arkamda olur eminim.Ama üzülmesinler diye tam nihai bir konuşma olmadan aramızda esimle sağlıklı yüz yüze bir iletişim, bise söylemek istemiyorum.Gercekten fikirlerinize çok ihtiyacım varStresten surekli midem bulanıyor yemek yiyemiyorum artik lütfen kirici olmadan yorum yaparsanız çok sevinirim
Hepsini okudum ne söylenir bilmiyorum. Cidden depresyondaysa kendine zarar verebilir üstüne gitmeyin. Psikiyatriye gitsin. Ailesi doldurmuştur kaldıramamıştır kendini kötü evlat kötü eş hissediyordur birikmiştir.Meraba hanımlar,konum biraz uzun bazı detayları vermek zorundayım daha objektif yorum yapabilmeniz icin o yüzden şimdiden belirtmek istedim
Eşimle daha yeni 3. yilimiza girdik evliligimizde.Cocuk yok.Esimin evlendikten sonra aşırı aileci olduğunu anladim.Ailesiyle altli ustlu oturuyoruz.Kv sürekli yemege çağırırdı.Başlarda bu hafta sonlariydi baktim artik h ici de ordayiz.Bir yerde bitecek sandigim bu durum katlanarak devam ediyordu.Kv ile 1 konuştum olmadı 2 konuştum olmadı sanki hiç konusmamisim gibi davet ediyordu hala...3-4-5 derken hala ısrarla davet ediyordu.En son davetini kibarca reddettigimde gitmedigimde eşime şikayet etmişti.Ve biz esimle tartıştık.Baslarda esim karışmasa da sonraki zamanlarda annesinden etkileniyordu artik.Cunku gitmeyince agliyordu cocuk gibi..Esim bir duruş gösteremediği için artik tek başıma mücadele ediyordum biseyleri dengeye oturtabilmek için.Bunun yani sıra bir de sorunlu bir gorumcem vardi.Daha evliligimin ilk başlarında sürekli bana evde yaşlı bakımı,temizlik isi,cocuk bakıcılığı,garsonluk işleri buluyordu benim böyle bir talebim yokken.Turizm ve otel işletmeciliği mezunuyum ve dolayısıyla bu işlerle zaman kaybetmek yerine kendi alanimda çalişmak istiyordum ama yurt dışına yeni yerleştigim için ve esimle de daha yeni evli olduğumuz için biraz daha zamana ihtiyacım olduğunu düşünüyordum.Bu isleri kibarca reddettim,ama sanirim kv ile bu konularda dertlesmis olacaklarki birbirlerini gaza getirmişler bir gün gorumcem bu yüzden bana sürekli telefonla oynuyorsun çalışmıyorsun zaten fln gibi söylenerek üstüme yürümeye kalktı.Hayatimda ilk defa böyle bişeyle karşılaştım normalde evet ailesine karşı saygisizdi annesini sen kilolusun,yaslisin diye aglatirdi babasına da ağza alınmayacak kufurler ederdi hatta her gittiğimiz yemekte bu tartışmalarına maruz kalırdık ama bana kadar sirayet edecegini bu kadar haddini aşacagini dusunememistim.Esim o gün gorumcemin üstüne yürüdü tuttu ailesine de yaptığı terbiyesizliği anlatmış.O günden sonra zaten konuşmadım kardeşiyle.Kv nin eşime yemek davetlerini kabul etmiyorum diye şikayet etmesinden sonra 1 sene görüşmedim.Cunku aşırı bunalmıştım.Yemege gittiğimizde musade isteyip kalkamıyordum.Otur otur şu dizi var çok güzel,bu program çok iyi fln ben zaten normalde de tv izleyen biri değilim ve evde bir sohbetleri yok yemek yendikten sonra tv izliyoruz sadece ve bunalıyordum artik..Gece yarısından önce bırakmıyordu tv başında uyuyakaliyordu uyandiriyordum hala "yok yok icim geçmiş" diyordu.Esim yemek yedikten sonra çalışma odasına geçiyordu kp önceden uyumaya gidiyordu.Gorumcem ayri yaşıyor dolayısıyla biz kv ile başbaşa artik nerdeyse evime gitmek için izin isteyecek hale geliyordum.O zamanlar aman ayıp olur vs diye istediklerimi veya istemediklerimi net bir şekilde ifade edemiyordum.Şuan geldiğim noktada istediğim istemediğim her seyi açıkça ifade edebiliyorum.Iste problem de burda başladı.Esim sürekli onlar seni kizi gibi görüyor çok seviyorlar vs diyerek ailesini bana sevimli göstermeye çalışıyordu.Ama annesi tam tersi tam bir diktatör,yönetmeyi seven, yemege davet ederken bile evet ve hayır seçeneği olur birini yemege cagirirken ya evet der ya hayır ikisine de saygı göstermek zorundasın ama reddedince hemen ağlıyor veya oğluna şikayet ediyordu..Yurt dışındayım o zaman yeni gelmişim ailem yok,arkadaşlarım yok kimseyi tanımıyorum ama dağ gibi problemlerim var içinden cikamadigim.Cok zor bir süreç geçirdim, kimseyle sorunlarını paylaşabilen biri değilimdir kolay kolay..Kendi içimde yaşıyorum ve kendimce çözüm üretmeye çalışıyorum.1 sene kv ile gorusmedikten sonra baktım esim üzülüyor etkileniyor onun hatırı icin tekrar gorusme karari aldim.Bu defa önce esimle anlaştım artik duzenli gitmek yok.Bakarsin bazen ayda 1, bazen ayda 2 veya 2 ayda bir gitmişiz ama öyle artik düzenli gidemem.Ben ailenle konuşacağım ama senin de söylemeni istiyorum dedim.Esim tamam dedi..Ertesi gün öyle yemeğine gittik.Dersimi aldığım için mesafeli davrandım havadan sudan konuştuk.Yemekten sonra "yemek için Teşekkür ederim.Bundan sonraki zamanlarda lütfen eskisi kadar sık olmasin ama ayda 1,2 ayda bir bazen daha çok ne zaman müsait olursak o zaman geliriz dedim.. Kv hic sesini çıkarmadı basini öne egdi bise demedi ama kp tabiki dedi beni onayladi.Kp bu konuda hic israr etmezdi zaten.Tüm sorunumuz kv' ileydi.Neyse ertesi gün değil ondan sonraki gün de uçağım vardi aileme Türkiye'ye ziyarete gidecektim.Yolculuktan konuştuk,annemlerle konuştuk kv ve kp de konuştular.Hersey normaldi.Onu hem de bir veda olarak gordum acikcasi arada çok bir zaman olmadığı için.Ertesi gün de valiz hazırlamakla evi toplamakla uğraştım.Artik arkadaş edinmiştim arkadaşlarım akşam son bir kez görüşmek istedi.Esim bıraktı dönüşte de aldı.23.15 gibi evdeydim.O gün sabahın 5 inde de h limanına doğru yola çıktık uçağım erken saatteydi çünkü.. Ben ailemin yanina geldim.20 gün fln normal konuştuk esimle.Sonra 2 gün yazmadı.Ben de kedimin videosunu istedim.Kediyi mi özledin sadece beni ozlemedin mi dedi.Seni de özledim dedim güldüm.Kedim için beni çok yordu zaten zihinsel olarak yorgunum dedi bir de kedi çok yordu.. Kedim sabahın çok erken saatlerinde uyanır mutfak lavabosundan çeşmeden su içmek istiyor,bahçeye çıkmak istiyor istekleri olana kadar miyavlar.Kedim sana yük mu oldu dedim "çok fazla zihinsel yorgunluk biriktirdim,çok fazla gerginlik ve şimdi hepsini hissediyorum sınava da girmem gerekiyor ve evdeki gerginlikler ve daha bir çok sey " yazmıştı.Ben de bunun benim suçum olmadığını söyledim.
Sonrasında ailesiyle giderken vedalasmadigimi söylemiş ki o yemeğin bir ertesi günü biz zaten yola çıktık tekrardan vedalasmaya gerek duymadım çünkü zaten o gün yolculuktan biletten konuştuk ve vedalaşmak için ayrıca gitmek abartı olurdu zaten o kadar şeyden sonra bir yemek yemişiz ama mesafeliydim.Eger esim söyleseydi zaten 5 dk uğrardık ama ben açıkçası esim de söylemediği için hadi ailenle vedalasalim da demedim çünkü zaten esimin hatri için barıştım eskisi gibi bir sıcaklık hissetmiyorum ailesine çünkü ailesi yüzünden çok yıprandık..
Bana kendimi çok ise yaramaz hissediyorum bazen kendimi senin mutluluğundan sorumlu hissediyorum bazen sana yetmiyormuşum gibi geliyor,çoğunlukla yanlış anlaşılmalar olduğunu düşünüyorum ama bana yük oluyorlar.Bazen kendimi önemsiz hissediyorum bazen depresyonda olduğumu hissediyorum.Dogrudan kimsenin sucu degil ama ben böyle hissediyorum tarzı şeyler yazıyor.Ben de depresyondaysa doktora gitmesi gerektiğini yazdım.Surekli ayni sekilde depresyondayim kalbimde de bir sorun olduğunu hissediyorum tarzı şeyler yazınca peki sana nasil yardim edebilirim dedim.Hala depresyonda olduğunu kendini öldürmekten korktuğunu fln yazıyor ağlarken resmini çekmiş göndermiş.. Açıkçası böyle seyler bana çok çocukça geliyor.Ben net bir insanım.Ben de tek basima orda çok zor günler geçirdim.Ailem varken yok gibiydi çünkü rahatsızlıkları var diye bir de kendi problemlerimi anlatıp üzmek istemedim.Bir noktaya kadar anlattım biliyorlar ama her seyi en ince ayrıntısına kadar anlatıp strese sokmak istemedigim için hep kendimi çok yalnız hissettim.Cunku annemin norolojik problemleri var ve stres yasak.
Eşimin bu tavırlarına kizdigim için bir süre aramalarıma mesajlarına cevap vermedim.Sevgiliyken sarılırken bir foto çekmiştik h limanindan ayrilirken onu göndermişti.Yine cevap vermedim çünkü sürekli depresyondayim fln diye konusuyor ve benim oni doktora yonlendirmekten baska bir çarem yok.Ailemle vedalasmadin diye başlayan bir konu bu kadar uzatılır mi sonu depresyona bağlanır mi bilmiyorum.Bu süreç icinde yaşadıkları onda böyle bir etki yaptıysa peki ben neden depresyona girmiyorum.En büyük depresyonu benim yaşamam lazımdı.Ama kendimi telkin ederek,videolar izleyerek hep kendimi dipten kurtarmaya çalıştım benim sorumlu olduğum bir ailem vardi depresyona bile girmeye hakkım olamazdı çünkü anneme bu süreçte moral verip hem kendimi hem onu ayakta tutmak zorundaydım.
Bugün geldiğimiz noktada nasil olduğunu sordum.Ansiyete panik atak yaşıyorum kalbimde de ağrı var dedi.Doktora gidip gitmediğini sordum.Cunku doktora gideceğim demişti.
"Zaten aylar önce almıştım .Homeopatik ilaçlar alıyorum ama yakında kontrolüm var gece uyuduğumda daha da güçleniyor ve ağlıyorum "dedi.Ne için ağlıyorsun peki ben ne yaptım dedim.
"Evet hepsi bana geri geliyor,bir hiç gibi hissediyorum.Kendimi kötü hissetmemek için kendimi öldürmek istiyorum ,her şeyde başarısız olduğumu hissediyorum.Bunun için ağlıyorum,bana ve aileme söylenen her şey için, annem için, annen için, babam için, gelecek için ağlıyorum… ve ben de ağlıyorum şimdi… Ben de depresyonda hissediyorum…."yazmis(Ailesini eleştirdiğim noktalar oldu ondan bahsediyor)
Ben de bunun sorumlusu ben miyim?En son gün ailenle birlikte yemek yedik ailene kötü ne söyledim dedim.Ekimde dönüş günüm ve eşyalarımı toplayıp ayrılacağımı söyledim en son.Daha bise yazmadı.
Esim aşırı aileci ve ailesiyle benim aramda denge kuramıyor.Ona göre ailesi yaşlı insanlar beni kizi gibi görüyorlar.Ama kizi gibi görseydi kv yemege gitmediğimde beni eşime şikayet etmezdi.Kizi gibi görseydi orda ailemden uzaktım bi birlikte yemek yeme meselesini büyütüp esimle bu konudan tartistigimizi bilip hala bu konuda israr etmezdi veya bir denge bulmaya çalışırdı.
Bu noktada nasil davranmalıyım şuan sağlıklı düşünemiyorum çünkü.Ailem her konuda arkamda olur eminim.Ama üzülmesinler diye tam nihai bir konuşma olmadan aramızda esimle sağlıklı yüz yüze bir iletişim, bise söylemek istemiyorum.Gercekten fikirlerinize çok ihtiyacım varStresten surekli midem bulanıyor yemek yiyemiyorum artik lütfen kirici olmadan yorum yaparsanız çok sevinirim
Normal şartlarda haklisiniz ama bizim daha farkli bir geçmişimiz var..Ailesi çok problemli öyle normal anne statusunde degerlendirebileceginiz olgunlukta bir kadin degil kayinvalidem.Hastayken bakmisligim,yardıma ihtiyacı olduğu her zaman yardimina koşmuşluğum var bu yüzden sırf mesafe koymaya çalıştığım dönemde gitmedim diye eşime şikayet etmesi benimle açıkça bu konuyu konuşmaması tabiki zoruma gitti ve kırgınlıklar başladı.Ve ben kendisiyle 5 kere acik acik gayet güzel bir şekilde konuştum ona rağmen hic konuşmamışım gibi ertesi gün yine çağırmaya başlıyordu.Ben kendi annemi düşünüyorum, birkaç aylığına yurt dışına tatile gidecek olsam kapıdan bes dakikada olsa veda etmemi isterdi , bende anneyim , cocugum gidecek olsa veda etmesini isterdim , iki gün önce yemekte ben gidiyorum demek farklı birsey , evleri uzak olsa anlarım ama aynı apartmanda oturup yola çıkarken veda etmemeyi anlayamam
Eşimi zor durumda bırakmıyorum esim ailesiyle benim aramda denge kuramadığı için kendisi zor durumda kalıyor.Eger esim zor durumda kalmasın diye davranacak olsam köle hayatı sürmem gerekir..Benim kendime ait bir hayatım olmaz..Çok gençsiniz, belki sizin yasinizdayken bende öyle düşünüyordum üzerinden uzun zaman geçti hatırlayamıyorum ancak aile olmak farklı birsey , eşinizi zor durumda bırakmanız gerek yok
Elbette haftada birkaç kere yemege gitmeyin , ya da yemekten sonra saatlerce oturmayın ama bu kadar da katı olup eşinizi zor durumda bırakmaya gerek yok
Bu adamı seviyorsanız bazı şeylere de onun için katlanması gerekir , burada ne aileci eşler okuyoruz , saçma sapan davranan , sizin eşiniz öyle değil ki , bir sene gitmemissiniz adam hiçbir şey dememiş, size zorla birsey yaptırmaya çalışmıyor, onu böyle ikilemde bırakmak bana bencilce geliyor
Benim kayinvalidem tok , biz evlenmeden önce vefat etmiş ama benim ailem var , evlendiğimde haftada bir benim aileme yemege giderdik , annem de çok sinir bozucu bir kadındır ama eşim bir kere bile gitmeyelim demedi neticede aile , ben derdim hatta gelmek zorunda değilsin diye , olur mu öyle şey neden seni yanliz gonderiyim aileyiz biz artık derdi
Benim için haftada bir katlanırsın anneme , eğer ciddi bir olay yoksa bu kadar abartmayın, biraz iyi davranmaktan kimseye zarar gelmez
Teşekkür ederim yorumunuz için.. Flört döneminde ve nişanlılık döneminde ailesi ilişkimizin icinde olmadığı için hic sorun yaşamadık o yüzden farkedemedim malesef.Çok üzüldüm.
Eşin hiç değişmemiş.
Üzgünüm bu durum katlanarak devam edecek galiba.
Flört döneminde fark etmemiş olman çok sıkıntılı…
Rica ederim.Teşekkür ederim yorumunuz için.. Flört döneminde ve nişanlılık döneminde ailesi ilişkimizin icinde olmadığı için hic sorun yaşamadık o yüzden farkedemedim malesef.
Kesinlikle,sizinle ayni düşüncedeyim..Bana da çok çocukça geliyor ve hic sevmedigim davranışlar.. Ama ilk defa böyle bisey yaptı sürekli aynı seyi yapsa tepkim daha farklı olurdu..Evet eşimin ailesiyle benim aramda denge kuramamasi yüzünden çok sorunlar yaşadık cok yıprandık belki ondan suan çıkıyordu belki de annesi daha çok dolduruyordur bilemiyorum ama elimden onunla konuşmak destek olmak dışında başka bisey gelmez.Gittigimde artik yüzyüze konuşur ona göre olumlu veya olumsuz bir karar veririz diye düşünüyorumRica ederim.
Yok ailesi değil.
Asıl sorun eşin.
Ağlarken fotoğraf göndermek çok çok büyük problem bence.
Hani ergenken bile yapmazdık o işleri di mi?
Inanın aynisi:)Simdi emekli oldu o zaman çalışıyordu hafta sonu da hem öğlen yemeğine hem akşam yemeğine beklerdi.Eger mesafe koymasaydım şimdi emekli oldu h ici de hem öğlen hem aksam beklerdi:)Seni çok iyi anlıyorum biz de izine gittiğimiz de mesela akşam köyde kv deyiz yemek yedik Kendi evimize merkeze geldik sabah 9 da 9 30 da oğlunu arar öğlen yemeği yaptım gelmiyor musunuz babası arar ne zamn geleceksiniz ya cidden çok sinirleniyorum eş de senin dediğin gibi onları sevimli göstermeye çalışıyor sen bu işi eşinden başkasıyla çözemezsin annesine diyeceğin her lafın eşine gideceğini de bil
Çok sevindim sizin içinElim ayagim titredi okurken, şükür ki ben nikahtan sonra set koydum araya cizgimi belli ettim herkese bide annemin kuzeni olur esim.
Evet olabilir,kendimi ise yaramaz hissediyorum fln da yazmıştı..Başta kızdım biraz, ağlama emojisi atıyor sürekli,ağlarken resmini çekmiş fln çocukça davranıyor diye ama baktım durum vahim doktora git dedim ancak benim burdan elimden bise gelmez çünkü sebebini bilmedikten sonra nasil yardimci olabilirimkiHepsini okudum ne söylenir bilmiyorum. Cidden depresyondaysa kendine zarar verebilir üstüne gitmeyin. Psikiyatriye gitsin. Ailesi doldurmuştur kaldıramamıştır kendini kötü evlat kötü eş hissediyordur birikmiştir.
Ailesiyle konuşsan belki korkarlarda manipule etmeyi bırakırlar.Evet olabilir,kendimi ise yaramaz hissediyorum fln da yazmıştı..Başta kızdım biraz, ağlama emojisi atıyor sürekli,ağlarken resmini çekmiş fln çocukça davranıyor diye ama baktım durum vahim doktora git dedim ancak benim burdan elimden bise gelmez çünkü sebebini bilmedikten sonra nasil yardimci olabilirimki
Canım bilmiyorum ailesi normal bir aile degilki.Tam tersi oğlumuzu ne hale getirdi der belki de kv..Biz yemek konusunda kavga ettiğimizde bile bakin sizin bu birlikte yemek yeme konusundaki ısrarınız yüzünden kavga ediyoruz bizim esimle normalde hiç bir problemimiz yok dediğimde bile ben naptimki diyip susan ertesi gün yine hiçbirşey olmamis gibi yemege çağıran bir kadındı.Yani ben bu kadına esim böyle böyle seyler söylüyor dikkat edin dememin faydası da olmaz diye düşünüyorumAilesiyle konuşsan belki korkarlarda manipule etmeyi bırakırlar.
Evet haklısın ben ailesinin manipule ettiğini düşünüyorumCanım bilmiyorum ailesi normal bir aile degilki.Tam tersi oğlumuzu ne hale getirdi der belki de kv..Biz yemek konusunda kavga ettiğimizde bile bakin sizin bu birlikte yemek yeme konusundaki ısrarınız yüzünden kavga ediyoruz bizim esimle normalde hiç bir problemimiz yok dediğimde bile ben naptimki diyip susan ertesi gün yine hiçbirşey olmamis gibi yemege çağıran bir kadındı.Yani ben bu kadına esim böyle böyle seyler söylüyor dikkat edin dememin faydası da olmaz diye düşünüyorum
Her depresyonda sizi yaninda gördüyse aliskanlik olmuş olabilir depresyon degilde sizi yaninda tutmak icin demagoji yapiyo olabilir, yada ne yardan geciyor ne de serden. Çocuğunuzda yokmus iyi düşünün set koyun evliligin bir ömür beraberlik oldugunu unutmayin. Esiniz sizin kararlariniza saygi duyup annesiyle aranizda kalmayacaksa oraya gidip onu eğlemecek size gelipte sizi eğlemeyecekse evliliginizi devam ettireceginizi söyleyin. Annesinin oyuncagi degil sizin hayat arkadaşınız olmali yoksa yolunuzu ayirmanizi oneririm çünkü cekilmez.Çok sevindim sizin için
Yemek problemini çözdük ama annesi hangi konuda dolduruyor bilmiyorum eşimi ama şimdi de depresyona girmis iste sebebini sorduğumda bir sebep söyleyemiyor