Kuranda ıkıncı bır es dıye ayet yok(sart) , dini sacma sapan kendıne kılıf olarak kullananlardan nefret ediyorum sanki herseyı dort dortluk ıkıncı esı de kuran da yazıyor dıye alacak la havle..İyi akşamlar canlar, gerçekten kimseye söyleyemediğim bir şey canımı sıkıyor.
Eski sevgilim ve ben ayrıldığımızdan beri birbirimizle iyi iletişim halindeyiz. Birbirimizi son gördüğümüzde benimle evlenmek istediğini itiraf etti. Bunu duyduğumda çok mutlu oldum çünkü güvenim her şeyden zedelenmiş olsa da ben de onunla evlenmeyi o kadar çok isterdim ki.
Bunu konuştuğumuzda birdenbire gelecekte ikinci bir eşle evlenmek istediğini söyledi. Şok olmuştum! Kuran'da öyle yazdığı için bizim dinimizde caiz olur dedi. Dinimize saygım var ama geleceğimi böyle istemiyorum. 5 buçuk yıldır hayatımda ve onunla evlenmeyi o kadar çok istiyordum ki, resmen hayal kırıklığına uğradım. Yıkıldım. Hep bana “sen mükemmel bir eş olursun, her şeyi becerirsin” diye iltifatlara bulunuyordu. Demek ki ben ona yetmiyormuşum..
Şimdi gelelim asıl sorunuma.
Tanıştığımızdan beri hep onun yanında oldum, tüm kararlarında onu destekledim. Başta hiç paramız yoktu ve karda kışta yağmurda dışarda parklarda görüşüyorduk, hayal ediyorduk bir gün buralara gideriz diye bu arabamız olur diye. Bir kaç ay önce kendine o hayal ettiği arabayı aldı ve ben onun adına çok sevindim, çünkü ne zorluklarla aldı. Beni evimde alıp gezdirdi, çocuklar gibi sevindik eğlendik. Ve o son evlilik hakkında konuştuğumuz görüşmeden sonra biriyle tanıştığını öğrendim.. Bide gelmiş diyor ki “eee sana söyledim iki evlilik yapmak istediğimi” falanda filanda. Yanlış anlamayın ama ben onun en zor günlerinde yanındaydım, şimdi hayal ettiği arabasını aldığı için bir bambaşka kişilik görüyorum. Burnu havada artist haraketler, bayanlar nasıl olsa zaten arkamda koşuyorlar gibi tavırlar. Ben onu hayatımda çıkarmaktan o kadar çok korkarken o çoktan benden vazgeçmiş gibi geliyor bana.. ve bu bana çok koyuyor. Yani yanında ben olmak varken yetmiyormuşum gibi gözü başkalarında.
Tamam şimdi saf olma dersiniz ama yani ben koskocaman 5 buçuk yılımı verdim bu adama. Ben mi hafife aldım? Ben mi yanlış yaptım?
Düşüncelerinizi almaktan çok memnun olurum..
Çünkü çevremde kimseyle konuşamıyorum..
Ay bi de daha biriyle evlenmeden ikinci in yerini hazırladığı yetmez gibi başka kızla şimdiden konuşmuş. Konu sahibi de bunu aldatıldım olarak bile değerlendiremeyecek kadar beynine perde inmiş.Yüzüme baka baka kuma getircem diyen adamı döverim herhalde , konu sahibesi 5 yıl verdim yazmış bir deallahını seven üstüme toprak atsın
ne anlatıyorsun sen arkadaşımİyi akşamlar canlar, gerçekten kimseye söyleyemediğim bir şey canımı sıkıyor.
Eski sevgilim ve ben ayrıldığımızdan beri birbirimizle iyi iletişim halindeyiz. Birbirimizi son gördüğümüzde benimle evlenmek istediğini itiraf etti. Bunu duyduğumda çok mutlu oldum çünkü güvenim her şeyden zedelenmiş olsa da ben de onunla evlenmeyi o kadar çok isterdim ki.
Bunu konuştuğumuzda birdenbire gelecekte ikinci bir eşle evlenmek istediğini söyledi. Şok olmuştum! Kuran'da öyle yazdığı için bizim dinimizde caiz olur dedi. Dinimize saygım var ama geleceğimi böyle istemiyorum. 5 buçuk yıldır hayatımda ve onunla evlenmeyi o kadar çok istiyordum ki, resmen hayal kırıklığına uğradım. Yıkıldım. Hep bana “sen mükemmel bir eş olursun, her şeyi becerirsin” diye iltifatlara bulunuyordu. Demek ki ben ona yetmiyormuşum..
Şimdi gelelim asıl sorunuma.
Tanıştığımızdan beri hep onun yanında oldum, tüm kararlarında onu destekledim. Başta hiç paramız yoktu ve karda kışta yağmurda dışarda parklarda görüşüyorduk, hayal ediyorduk bir gün buralara gideriz diye bu arabamız olur diye. Bir kaç ay önce kendine o hayal ettiği arabayı aldı ve ben onun adına çok sevindim, çünkü ne zorluklarla aldı. Beni evimde alıp gezdirdi, çocuklar gibi sevindik eğlendik. Ve o son evlilik hakkında konuştuğumuz görüşmeden sonra biriyle tanıştığını öğrendim.. Bide gelmiş diyor ki “eee sana söyledim iki evlilik yapmak istediğimi” falanda filanda. Yanlış anlamayın ama ben onun en zor günlerinde yanındaydım, şimdi hayal ettiği arabasını aldığı için bir bambaşka kişilik görüyorum. Burnu havada artist haraketler, bayanlar nasıl olsa zaten arkamda koşuyorlar gibi tavırlar. Ben onu hayatımda çıkarmaktan o kadar çok korkarken o çoktan benden vazgeçmiş gibi geliyor bana.. ve bu bana çok koyuyor. Yani yanında ben olmak varken yetmiyormuşum gibi gözü başkalarında.
Tamam şimdi saf olma dersiniz ama yani ben koskocaman 5 buçuk yılımı verdim bu adama. Ben mi hafife aldım? Ben mi yanlış yaptım?
Düşüncelerinizi almaktan çok memnun olurum..
Çünkü çevremde kimseyle konuşamıyorum..
Dinin her dediğini yerine getirmiş de ikinci eş kalmış. 5 buçuk yılınızı verdiğiniz adam sizi kumanız ile tanıştıracak yakında, siz hala ama ama diye mıyır mıyır dolanıyorsunuz. İyi misiniz siz? Alooov kendinize gelin, çatır çatır aldatılıyorsunuz, hem de göz göre göre, gözünüze sokula sokula. Şöyle yüzsüz herif de az bulunur, çok aradınız mu bu numuneyi siz?İyi akşamlar canlar, gerçekten kimseye söyleyemediğim bir şey canımı sıkıyor.
Eski sevgilim ve ben ayrıldığımızdan beri birbirimizle iyi iletişim halindeyiz. Birbirimizi son gördüğümüzde benimle evlenmek istediğini itiraf etti. Bunu duyduğumda çok mutlu oldum çünkü güvenim her şeyden zedelenmiş olsa da ben de onunla evlenmeyi o kadar çok isterdim ki.
Bunu konuştuğumuzda birdenbire gelecekte ikinci bir eşle evlenmek istediğini söyledi. Şok olmuştum! Kuran'da öyle yazdığı için bizim dinimizde caiz olur dedi. Dinimize saygım var ama geleceğimi böyle istemiyorum. 5 buçuk yıldır hayatımda ve onunla evlenmeyi o kadar çok istiyordum ki, resmen hayal kırıklığına uğradım. Yıkıldım. Hep bana “sen mükemmel bir eş olursun, her şeyi becerirsin” diye iltifatlara bulunuyordu. Demek ki ben ona yetmiyormuşum..
Şimdi gelelim asıl sorunuma.
Tanıştığımızdan beri hep onun yanında oldum, tüm kararlarında onu destekledim. Başta hiç paramız yoktu ve karda kışta yağmurda dışarda parklarda görüşüyorduk, hayal ediyorduk bir gün buralara gideriz diye bu arabamız olur diye. Bir kaç ay önce kendine o hayal ettiği arabayı aldı ve ben onun adına çok sevindim, çünkü ne zorluklarla aldı. Beni evimde alıp gezdirdi, çocuklar gibi sevindik eğlendik. Ve o son evlilik hakkında konuştuğumuz görüşmeden sonra biriyle tanıştığını öğrendim.. Bide gelmiş diyor ki “eee sana söyledim iki evlilik yapmak istediğimi” falanda filanda. Yanlış anlamayın ama ben onun en zor günlerinde yanındaydım, şimdi hayal ettiği arabasını aldığı için bir bambaşka kişilik görüyorum. Burnu havada artist haraketler, bayanlar nasıl olsa zaten arkamda koşuyorlar gibi tavırlar. Ben onu hayatımda çıkarmaktan o kadar çok korkarken o çoktan benden vazgeçmiş gibi geliyor bana.. ve bu bana çok koyuyor. Yani yanında ben olmak varken yetmiyormuşum gibi gözü başkalarında.
Tamam şimdi saf olma dersiniz ama yani ben koskocaman 5 buçuk yılımı verdim bu adama. Ben mi hafife aldım? Ben mi yanlış yaptım?
Düşüncelerinizi almaktan çok memnun olurum..
Çünkü çevremde kimseyle konuşamıyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?