tabi kişiden kişiye de değişir. ben içime kapanıp konuşmamayı tercih ederim. çünkü konuştukça anlattıkça onu andıkça bitmez içindeki acı. ama kitap bir nebze de olsa onu uzaklaştırır başka düşünceleri düşünmene yol açar. yeterki onu fazla düşünme, anma, anlatma...Sana inanırım fakat uygulamıyorum ya da kendi durumumda iyi geleceğine inanmıyorum..
teşekkür ederim :)Okunmaya devam edecem senin söylediğin kitapları da dikkate alirim canım
kitap okuyarak desem, inanır mısın?
gezmek tozmak yeni insanlar görmek pek de fayda vermiyor. umursamaz tavırlar takınıyor kendi içinize dönüyorsunuz. ama kitap okumak farklıdır. birde seviyorsan. kafanı başka düşüncelerle doldurur, iyi gelir.
İnanirim çünkü kitap gerçekten insanin ufkunu genişletiyor, hayata bakış açısı bile değişebiliyor..
Örn: nickime ithaf olan kitap..
Bence iyi yapmissin canim degismiyorlar cunku bende ne diller doktum hic bir sey degismedi insallah deger veren cok daha iyi birini bulursun
Whatsappi kapatmanda iyi olmus gercekten dayanamayip bakiyor insan face.de falanda varsa engelle bence bi laf soyler canin sıkılir.
Bende suan konusmuyorum hep ben arayip sorayim istiyor kendisi hic yazmasin hep ben hep ben barlarda gununu gun ediyor eve gelip yalniz kalinca beni hatirliyor can sıkıntisini gideriyorum galiba
Hakkimizda hayirlisi olsun allah degmeyenlerin pesine dusurmesin.
Canım sınav sonuçlarım iyi geliyor çok şükür :)Kitap okumak cidden iyi geliyor, ben tarih belgeseli izliyorum bir de bu ara.
Buradayım canım. Sınavlarının bitmesine sevindim, insallah acıklandıkca da yüzün güler.
Nasıl yapıyor bilmiyorum, adam sürekli aynı halkanın icine cekiyor beni. Gene yaptı. Yıldım cidden.
En azı bakmıyorum kafam rahat.
Gene geldi. Biz gene aynı halkanın içine hop. Sevdigimi bildigi için yapıyor bunu.
Kendimle ugrasmaya calısıyorum. Baska da bir sey yapamaıyorum.
Geç mi kaldım bilmiyorum ama hala buralardaysanız ve dinlerseniz hikayemi anlatmak isterimNasıl attınız? İlk günler nasıldınız? Sonra neler yaptınız ve iyi ki ayrılmısız diyor musunuz su an?
Yeni ayrılmış birine tavsiyeleriniz nelerdir?
Özellikle bu ayrılıgı 25 üstü yasamıs olanlar yazarsa daha iyi olur.
Geç mi kaldım bilmiyorum ama hala buralardaysanız ve dinlerseniz hikayemi anlatmak isterim
Geç mi kaldım bilmiyorum ama hala buralardaysanız ve dinlerseniz hikayemi anlatmak isterim
Ben de merakla bekliyorum hikayeni canımGeç mi kaldım bilmiyorum ama hala buralardaysanız ve dinlerseniz hikayemi anlatmak isterim
Geç mi kaldım bilmiyorum ama hala buralardaysanız ve dinlerseniz hikayemi anlatmak isterim
Kötü bir çocukluk geçirdim babam içerdi döverdi böyle büyüdüm. Evlenmekten hep korktum babam gibi biri çıkarsa ölürüm diye. Üniversiteye gittim biriyle tanıştım o kadar iyi merhametli sevgi dolu gözümün içine bakan biriydi ki boşuna korkmuşum bunca zaman sandım askere gitti 15 ay bekledim askerden dönünce nişanlanacaktık ama gelmeden on gün önce beni terketti arkadaşımla görüşmeye başlamışlar ve daha önce kırk kere aldatılmışım bende saf gibi kendimi evlere kapatıp onu bekliyorken bu sırada annemle babam ayrıldı maddi ve manevi açıdan çok zor günler geçirsek de o hayattan kurtulduğuma şükrettim iki kuruş paraya 14 saat izinsiz çalıştım bunun gibi bir sürü sıkıntılar erkeklere olan güvenim babamdan sonra bir kere daha sarsıldı defalarca döndü istemedim bana evlenmeyi düşünmediğini sonradan söyleyen adam nişanlandı aradan uzun yıllar geçti kimseyi sevemedim güvenemedim sonra biri çıktı karşıma aşık oldum gidene şükrettim onu tanıdığım için aileler tanıştı evlilik planları derken o da beni kafam karışık evlenmek istediğimden emin değilim diye terketti ve bunu defalarca yaptı en sonuncusu bır hafta önceydi hala ses yok. O kadar yıkıldım ki ilk günler yerlerden kazıdılar beni sanki en ağırı bu oldu ya da hepsinin birikimi. Acaba evlenilecek tip mi yok bende anlamadım gitti. Şimdi düşünüyorum yıllardır aynı yerdeyim acılar ölümler hayal kırıklıkları bazen bana büyü mü yaptılar lan acaba bu kadar şanssızlık olmaz diye bile düşünüyorum :) Yani atlatamadığım bir sürü şey var nasıl aşılır bende bilmiyorumBen de merakla bekliyorum hikayeni canım
Canım inan ki hepimizin ayrı bir hikâyesi var.. Konuyu açan drioli nin ayrı benim ayrı..Kötü bir çocukluk geçirdim babam içerdi döverdi böyle büyüdüm. Evlenmekten hep korktum babam gibi biri çıkarsa ölürüm diye. Üniversiteye gittim biriyle tanıştım o kadar iyi merhametli sevgi dolu gözümün içine bakan biriydi ki boşuna korkmuşum bunca zaman sandım askere gitti 15 ay bekledim askerden dönünce nişanlanacaktık ama gelmeden on gün önce beni terketti arkadaşımla görüşmeye başlamışlar ve daha önce kırk kere aldatılmışım bende saf gibi kendimi evlere kapatıp onu bekliyorken bu sırada annemle babam ayrıldı maddi ve manevi açıdan çok zor günler geçirsek de o hayattan kurtulduğuma şükrettim iki kuruş paraya 14 saat izinsiz çalıştım bunun gibi bir sürü sıkıntılar erkeklere olan güvenim babamdan sonra bir kere daha sarsıldı defalarca döndü istemedim bana evlenmeyi düşünmediğini sonradan söyleyen adam nişanlandı aradan uzun yıllar geçti kimseyi sevemedim güvenemedim sonra biri çıktı karşıma aşık oldum gidene şükrettim onu tanıdığım için aileler tanıştı evlilik planları derken o da beni kafam karışık evlenmek istediğimden emin değilim diye terketti ve bunu defalarca yaptı en sonuncusu bır hafta önceydi hala ses yok. O kadar yıkıldım ki ilk günler yerlerden kazıdılar beni sanki en ağırı bu oldu ya da hepsinin birikimi. Acaba evlenilecek tip mi yok bende anlamadım gitti. Şimdi düşünüyorum yıllardır aynı yerdeyim acılar ölümler hayal kırıklıkları bazen bana büyü mü yaptılar lan acaba bu kadar şanssızlık olmaz diye bile düşünüyorum :) Yani atlatamadığım bir sürü şey var nasıl aşılır bende bilmiyorum
Evet belki gün gelir bunlara şükrederiz. Yine de söylüyorum biz doğru duralım eğri belasını bulsun.Canım inan ki hepimizin ayrı bir hikâyesi var.. Konuyu açan drioli nin ayrı benim ayrı..
Bilemeyiz ki bizim için yapilan iyilikleri kötülükleri. Belki hayır gördüğümüzde ser, ser gördüğümüz de de hayır vardır..
Belki de bu yanlış insanlar sayesinde doğru insana ulascaz.. Böylelikle yalnızlığın nasıl olduğunu kıymetini de anlıyoruz aslında..
Benim de basımdan kotu şeyler geçti..
Biri canımı çok yaktı, sonradan yine görüştüğüm birileri oldu ama olmadı..
Olmuyor demek ki ya zamanı var hayırlısı boyle..
Sen de çok şeyler atlatmissin, ve sabrediyorsun..
Doğru insan er ya da geç gelecek
Biz yeter ki beklemesini bilelim..
Aynen biz doğru olalım da varsın gayrisi eğri büğrü olsunEvet belki gün gelir bunlara şükrederiz. Yine de söylüyorum biz doğru duralım eğri belasını bulsun.
Kötü bir çocukluk geçirdim babam içerdi döverdi böyle büyüdüm. Evlenmekten hep korktum babam gibi biri çıkarsa ölürüm diye. Üniversiteye gittim biriyle tanıştım o kadar iyi merhametli sevgi dolu gözümün içine bakan biriydi ki boşuna korkmuşum bunca zaman sandım askere gitti 15 ay bekledim askerden dönünce nişanlanacaktık ama gelmeden on gün önce beni terketti arkadaşımla görüşmeye başlamışlar ve daha önce kırk kere aldatılmışım bende saf gibi kendimi evlere kapatıp onu bekliyorken bu sırada annemle babam ayrıldı maddi ve manevi açıdan çok zor günler geçirsek de o hayattan kurtulduğuma şükrettim iki kuruş paraya 14 saat izinsiz çalıştım bunun gibi bir sürü sıkıntılar erkeklere olan güvenim babamdan sonra bir kere daha sarsıldı defalarca döndü istemedim bana evlenmeyi düşünmediğini sonradan söyleyen adam nişanlandı aradan uzun yıllar geçti kimseyi sevemedim güvenemedim sonra biri çıktı karşıma aşık oldum gidene şükrettim onu tanıdığım için aileler tanıştı evlilik planları derken o da beni kafam karışık evlenmek istediğimden emin değilim diye terketti ve bunu defalarca yaptı en sonuncusu bır hafta önceydi hala ses yok. O kadar yıkıldım ki ilk günler yerlerden kazıdılar beni sanki en ağırı bu oldu ya da hepsinin birikimi. Acaba evlenilecek tip mi yok bende anlamadım gitti. Şimdi düşünüyorum yıllardır aynı yerdeyim acılar ölümler hayal kırıklıkları bazen bana büyü mü yaptılar lan acaba bu kadar şanssızlık olmaz diye bile düşünüyorum :) Yani atlatamadığım bir sürü şey var nasıl aşılır bende bilmiyorum
Canım inan ki hepimizin ayrı bir hikâyesi var.. Konuyu açan drioli nin ayrı benim ayrı..
Bilemeyiz ki bizim için yapilan iyilikleri kötülükleri. Belki hayır gördüğümüzde ser, ser gördüğümüz de de hayır vardır..
Belki de bu yanlış insanlar sayesinde doğru insana ulascaz.. Böylelikle yalnızlığın nasıl olduğunu kıymetini de anlıyoruz aslında..
Benim de basımdan kotu şeyler geçti..
Biri canımı çok yaktı, sonradan yine görüştüğüm birileri oldu ama olmadı..
Olmuyor demek ki ya zamanı var hayırlısı boyle..
Sen de çok şeyler atlatmissin, ve sabrediyorsun..
Doğru insan er ya da geç gelecek
Biz yeter ki beklemesini bilelim..
Öyle tabi ama paylaşmak iyi geliyor sanki aşkın gözü kördür derler ne kadar kötü şey yaşatırsa yaşatsın içinde iyilik arıyorsun istemeden ama yorumlar farkındalık yaratıyor cidden ben bunu nasıl görememişim diyorum okudukça. Bende kitap okumayı çok severdim onunla beraber olduğumdan beri tek bir sayfa okumamışım bütün hayatım o olmuş. Çok yeni ayrılık mesela canım çok acıyor evet ama toparlıyorum kendimi bugün birini bitirip diğer kitaba geçtim mesela saçlarımı boyadım kendime bakıyorum. Yakın zamanda ablamın eşi vefat etti çok gençti ama hepimize sahip çıkmıştı bana baba olmuştu zor zamanlar geçirdik onu çok özlüyorum. Dün gece ablamla konuştuk çocukları için dik duruyor acısını içinde yaşamaya çalışıyor benim ayrılığa bu kadar üzülmeme kızdı kendi hayatını örnek gösterdi bana o kadar etkilendim ki yaşadığı hiçbir şeyi kendi seçmediğini kaderimizde ne varsa onu yaşayacağımızı o yüzden bu kadar acı çekmememiz gerektiğini dün öğretti bana. Utandım kendimden. Bugün sanki daha farklı bakıyorum olurunu bıraktım dediğin gibi su akıyor yolunu buluyor nasıl olsa..Canım ben Allah'a bıraktım, cünkü kendimi onu unutmaya zorladıgımda daha cok hatırladıgımı fark ettim ve terk ettiginden beri aynı kararsızlıklarla geri geldi bircok kez ama böyle her sey kabulum yeniden baslayalım kıvamında degil, istiyorum ki beraber ugrasalım benim gibi olsun, ama olmuyor, geri gitti gene vedalastık. Kötü de davranmıyorum hic. İstiyorum ki arkamdan ne cirkefti demesin. Beni mumla arasın istiyorum...Seviyor muyum? Canımdan cok, ama o ben gibi degil.
Sorun su; hayatının kötü oldugunu bunun da ancak bir beyaz atlıyla düzelebilecegini düsünme, aslında kimseye ihtiyacımız yok cok sukur Allah'dan baska. Bak ne güzel işin var, kendi ekmegini kazanabiliyorsun. Ailem zarardı diyorsun o da gitmis...
Yakın zamanda buraya güzel haberler yazacagım insallah ben de. Askla ilgili degil, baska konularda. Ben kimseyi hayatıma almayacagım uzunca bir süre.
Cok sey okudum bu konularda bu sürecte, baska insanların baska yerlerde yazdıklarını da okudum google'dan arayıp arayıp. En güzel cözümün bol bol dua etmek oldugunda karar kıldım, duaların beni güclendirdigine inanıyorum. Hic bu kadar ruhani bir yanım oldugunu bu kadar idrak etmemistim daha önce. Bana kazandırdıgı tek sey bu oldu herhalde onun. Cünkü kendi basıma icinden cıkamadım tutunacak bir dal aradım. Bol bol kitap okudum, film izledim, belgesel izledim. Oturdum ilerisi için ders calısıyorum. Erken yatıp erken kalkmaya basladım.
Gerci son bi konusmamızdan sonra gece epey agladım uyumadım ama sükür gene topladım kendimi.
En önemlisi de artık gitmek istiyorsan git tamam diyebiliyorum. Önceden onsuz nefes bile almak haram gibi geliyordu.
Benim önerilerim yukarıdaki paragraftaki yazdıklarım. Aslında ne kadar öneri alırsan al, insan kendi bildigini okuyor, su akıyor yolunu buluyor bir sekilde sonrasında.
Zaman en iyi ilac cidden...
Öyle tabi ama paylaşmak iyi geliyor sanki aşkın gözü kördür derler ne kadar kötü şey yaşatırsa yaşatsın içinde iyilik arıyorsun istemeden ama yorumlar farkındalık yaratıyor cidden ben bunu nasıl görememişim diyorum okudukça. Bende kitap okumayı çok severdim onunla beraber olduğumdan beri tek bir sayfa okumamışım bütün hayatım o olmuş. Çok yeni ayrılık mesela canım çok acıyor evet ama toparlıyorum kendimi bugün birini bitirip diğer kitaba geçtim mesela saçlarımı boyadım kendime bakıyorum. Yakın zamanda ablamın eşi vefat etti çok gençti ama hepimize sahip çıkmıştı bana baba olmuştu zor zamanlar geçirdik onu çok özlüyorum. Dün gece ablamla konuştuk çocukları için dik duruyor acısını içinde yaşamaya çalışıyor benim ayrılığa bu kadar üzülmeme kızdı kendi hayatını örnek gösterdi bana o kadar etkilendim ki yaşadığı hiçbir şeyi kendi seçmediğini kaderimizde ne varsa onu yaşayacağımızı o yüzden bu kadar acı çekmememiz gerektiğini dün öğretti bana. Utandım kendimden. Bugün sanki daha farklı bakıyorum olurunu bıraktım dediğin gibi su akıyor yolunu buluyor nasıl olsa..
Öyle tabi ama paylaşmak iyi geliyor sanki aşkın gözü kördür derler ne kadar kötü şey yaşatırsa yaşatsın içinde iyilik arıyorsun istemeden ama yorumlar farkındalık yaratıyor cidden ben bunu nasıl görememişim diyorum okudukça. Bende kitap okumayı çok severdim onunla beraber olduğumdan beri tek bir sayfa okumamışım bütün hayatım o olmuş. Çok yeni ayrılık mesela canım çok acıyor evet ama toparlıyorum kendimi bugün birini bitirip diğer kitaba geçtim mesela saçlarımı boyadım kendime bakıyorum. Yakın zamanda ablamın eşi vefat etti çok gençti ama hepimize sahip çıkmıştı bana baba olmuştu zor zamanlar geçirdik onu çok özlüyorum. Dün gece ablamla konuştuk çocukları için dik duruyor acısını içinde yaşamaya çalışıyor benim ayrılığa bu kadar üzülmeme kızdı kendi hayatını örnek gösterdi bana o kadar etkilendim ki yaşadığı hiçbir şeyi kendi seçmediğini kaderimizde ne varsa onu yaşayacağımızı o yüzden bu kadar acı çekmememiz gerektiğini dün öğretti bana. Utandım kendimden. Bugün sanki daha farklı bakıyorum olurunu bıraktım dediğin gibi su akıyor yolunu buluyor nasıl olsa..
Aynen biz doğru olalım da varsın gayrisi eğri büğrü olsun
Eee şey evet yaa aklimda o yaa, azcik daha tatil yapım başlıcam hemencik, daha doyamadim tatile driolicimmİngilizce calısacaktın sankim bir ara, ne ettin kürklü madonnam?
Sağol canım. Varsın bencil desinler o halde olan yine bize oluyor sonuçtaKonusmak farkındalık yaratıyor dedigin gibi, ama konussan da konusmasan da acısını cekiyorsun. O acı azalmıyor o anda ancak zamanla azalıyor.
İnkar etmeye calısıyorsun, bir süre sonra da sevsen bile o sekilde ayrı yasamaya alısıyorsun.
Benim de hayatım o olmustu resmen... Kendimizden baskasını bu kadar merkeze oturtmamalıyız, bazen sen bencilsin diyecekleri için bunu yaptıgımı düsünüyorum. Bu lafları kulak arkası etmek lazım sanırım. İnsanların bunu daha fazlasını almak icin söylediklerini düsünüyorum. Giderken kimse bunları önemsemiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?