Baba sevgisi görmeyenler

Ben de kıskanıyorum baba kız videolarını ne yalan söyleyeyim
Benim öz babam ben 6 aylıkken ölmüş
Üvey babamı öz babam bildim 12 yasıma kadar
Sağolsun hiç kendi evlatlarından ayırmadı hatta daha cok üstüme titrerdi
Ama bilmiyorum ki yanlış anlaşılır diye mi, çekindiğinden mi öyle sarıp sarmalama durumlarımız olmadı hiç
Yine de sevgisinden sevdiğinden süphem yok
Biraz yüzümü asık görse gece uyuyamaz nesi var diye annemin basının etini yer, bana da soramaz
Kurban olurum ben de babamı düşündükçe burnumun direği sızlar ağlarım hep.
Sarılıp öpemese de uzaktan sevmesi de yeter.
Sağlıklı, uzun ömürleri olsun babalarımızın.
 
benimkiler de boşandılar yıllar önce ve evde bir baba figürünün olmamasına o kadar alıştım ki evlenince ne yapacağım, nasıl olur acaba diye düşünmeden edemiyorum.
 
Ben nefret ediyorum ben suan 22 yasindayim ve ozamanlar 7-8 yasinda falandim benim babam kumar oynardi calismazdi evde asla 1 gram ekmek yemek olmazdi buz dolap bile yoktu ben geceleri pazarlarda yere atilanlari toplardim annem sevinsin diye evimizde sadece bi yatak bide soba vardi ama odun yoktu arka sokakta firin vardi odun kirarlardi bende tozlarini toplardim amcalarimdan ekmek parasi isterdim ozamanlar 10 krs tu ekmek surekli sizle mi ugrascaz diyip yuzume kapatiyolardi evde elektrik su hic bisey yok mum bile yok annemle korkmamak icin camdan bakar sarki soylerdik annemi hergun doverdi gece uykudan kaldirip bile doverdi ve sonra ben 9 yasina geldim anneme artik dayanamiyorm ayril dedom ayrildi hayatimoz biraz olsun duzeldi ve suanda kardesim 16 yasinda kiz evden gitti ve gelmiyo esrar bagimlisi oldu o bize sahip ciksaydo boyle mi olirdu onu asla affetmicem insallah döner diye hergun dua wdiyorum ama bosuna cok ozledim kardesimi aglamaktan goz yaslarim bile kurudu
 
Son düzenleme:
Benim babam bizi küçüklüğümüzde hep dövdü, psikolojik şiddet de uyguladı. Nerede görse azarladı. Bunu abartı sanarsınız ama değil. Şimdi bile beni görmesin diye odamdan çıkmıyorum. Gördüğünde hemen azarlamaya başlar kızacak bir şey bulur. O kadar ezdi ki bu yaşıma kadar. Bahane değil ama hiç kendime güvenim olamadı bu yüzden. Hep ezik hissettim. Başkalarının çocuklarıyla öyle güzel konuşur espiriler yapar sohbet eder ki onlarla. Benimle bir kere oturup sohbet etmemiştir. Babamın olduğu bir ortamda konuşurken öyle kasılıyorum ki. İsteyerek olmuyor. Kendimi aptal gibi hissediyorum ezik gibi.. Ailece bir yere gittiğimizde ya da biri geldiğinde en özgüvensiz benim. Çevremizdeki herkesin babası kızlarıyla o kadar ilgili ki... Evlatlarını dinliyor herkes değer veriyor. Bizim evimizde biz hep aşağılandık. Fiziksel psikolojik şiddet gördük sürekli ve benim babam çok eğitimli bir insan. Dışarda herkes kibar Ne kadar iyi der. Halbuki evin içinde neler yaşadık biz, küçükken moraran yerlerimiz mi olmadı, yolun ortasında herkesin içinde yanlış yoldan yürüdüğüm için bağırıp azarlayıp rezil etmediği mi... Bir kere markette beni göremedi diye herkesin içinde tokatlamıştı beni. Bunları unutamıyorum, aşamıyorum, belki bir başkası aşabilir ama ben aşamıyorum. Daha neler yaşadım yazsam sayfalar yetmez. Şu an bunları hıçkırıklara boğulmuş bir halde yazıyorum. Kendimi öyle değersiz hissediyorum ki, arkamda bir baba desteği hissedemedim hiç. Bir hata yapsam beni savunmayı bırak adam yerine koyacak bir babam olmadı. Ben bunlarla yaşayamıyorum, aşamıyorum da bunları...
 
Bende baba sevgisi görmedim..
Zaten kendisiyle görüşmüyoruz. Çalışmadı bize bakmadı üstüne başka bir kadın buldu ondan çocuk yaptı ve bunu yaparken hala annemle evliydi vs.
Küfürler ederdi herşeyimize karışırdı neyseki annem sonunda boşadı bizde kurtulduk annemde..

o yüzden baba sevgisine bende çok hasretim çok özeniyorum baba kız ilişkilerine
Canım kızım diye hiç sevilmedim bende
Haklısınız sizin kadar bende kıskanıyorum onları
 

Eksikliği gitmeyen nadir şeylerden biridir baba sevgisi. Öyle eksik, öyle yoksun bırakılıyoruz ki. Kim gelse onarmak yerine daha da bozuyor. Zaten tamiri mümkün de değil. O yarayı başkaları her zaman deşiyor.
 
Manap .!.:
Annenin ne sucu varki eger bir meslegi ailesi yoksa arkasinda cekmistir kadin mecburen
Genişletmek için tıkla...
Annemin çok iyi bir mesleği var, devlette çalışıyor. Fakat çocuklarım için tahammül ediyorum modunda oldu her zaman. Oysa ben de istemedim babamın kavgasını gürültüsünü. Uzakta olsaydı en azından uzakta fakat sevemiyor derdim.
 

Tabi daha kötü olanlar var. Ben sadece babanın yerini düşündüğümde hep eksiklikle karşılaşıyorum.
 

En azından bunun farkındaymışsınız. Biraz acaba bırakın, kendi hakkınızdaki her şeyi söylemeyin karşı tarafa. Gözlem yanlış veya doğru biri olduğunu belli eder.
 

İnsanın aklı kemale 40 yaşında girer derler. Bir hikmeti olduğu söylenir.
40 Yasin, bebeğin 40 çıkması, Peygamberliklerin 40 yaşında müjdelendiği gibi daha bi çok örnek.
Haklısın söylediklerinde..
O yüzden o zamana kadar hayat ile mücadelen başka oluyor.
Öfkeler, sevinçler, sevgiler hep başka.
Ama 40'dan sonra dediğin gibi hissizleşiyorsun. Bu iyi mi, kötü mü bilmiyorum ama dediğin gibi oluyor. Kabulleniyorsun, sorgulamıyorsun. Eyvallah diyorsun.
 

Aynılarını yaşamışız, aynı şekilde davranırdı bizlere. Ben daha hayatıma girecek insanı seçmedim ama umarım çocuklarına çok bağlı bir baba olur. Belki bu silmese de azaltır diyorum.
 

Öyle çok kızıyorum ki bu babalara. Belki baba demek yanlış olur. Hayata gelmemize sebep olmuş olan insanlara...
Neden toplumumuzda ki baba figürü bu şekilde? Yani neden çoğu kız evladı aynı şeyleri yaşıyor?Yetiştirme tarzı mı ? Kadınların erkeğe çok değer yüklemesi mi? Belki de bu soruların cevabıdır tüm olan biten.
 
anneyim83 .!.:
Çocuğum için bosanmiyorum diyenlere duyurulur,gelip okusunlar burdaki hikayeleri.
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle katılıyorum. Annemin maddi durumu iyi, devlette memur olarak çalışıyor fakat hep derdi ki, ben sizin için boşanmıyorum. Biz ne yaptık bizim ne suçumuz var derdim. Biz sana kötü bir şey mi yaptık da bize bunu çektiriyorsun derdik.
 

Şimdiden kabullenmenin bir yolu yok mu?
 

Allah mutlu etsin,ayırmasın. Aynen bende babamla annem ayrı olsaydı daha huzurlu olurdum diyorum.
 


Babasından sevgi görmeden kendini yetiştirebilen her kız çocuğu Amazon gibidir..

Onlar öyle olur olmaz şımarıklık yapamazlar.
İstediklerini yere tepine tepine elde edemeyeceklerini bilirler.
Onlar bilirler ki istediklerini ancak kendileri tırnaklarını kazıya kazıya elde edeceklerdir.
Başına kötü bişey gelse arkadalarında dağ gibi duran babalarını hissetmezler.
Bilirler ki ben o duruma düşersem kendi kendime bu durumdan çıkabilirim, çıkamayacağını düşündüğü yerlerde ağlamak yerine akıllarını kullanır girmezler.
Bu hayata 1-0 yenik başlasalar da giderek daha güçlü olurlar.
Hayatla mücadele etmeyi öğrenirler.
Kötüyle tek başına mücadele etmeyi öğrenirler.
Tek başına ayakta durmayı hatta yetmedi annesini ailesini ayakta tutmayı da öğrenirler.
Küçük şeylerle mutlu olmayı bilirler.
İleride sorumluluk sahibi evine düşkün bir adamla evlendiklerinde o adamın değerini de bilirler.
 

Ne kadar güzel. Allah o babadan da razı olsun.
 

Benim babam da eve para getirmezdi ama annem çalıştığı için böyle durumlarla karşılaşmadık. Gerçekten çok zor zamanlar yaşamışsınız. Şuan okuyor musunuz? Bir kadın mutlaka okumalı, kendini kurtarmalı. Umarım kardeşiniz mantıklı düşünür ve gelir. Polise gittiniz mi? Kayıp ilanı verdiniz mi? En azından tedavi görüp hayatına devam edebilir o çocuk.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
şeytan akrabalarla ne yapmalı
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
2K
chillkiz
C
Akli dengesi bozuk anne baba
2 3 4
Yorumlar
69
Görüntüleme
2K
TeraziBurcuu
Oğlumla ilgili ne yapacağımı bilmiyorum?
17 18 19
Yorumlar
376
Görüntüleme
14K
Lentilsoup
Korkunç kaynana baskısı
7 8 9
Yorumlar
162
Görüntüleme
8K
Fiona22
J
  • Kilitli
Keşke hiç dogmasydim
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
3K
Doymayanbayan
D
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…