O eski görüşleriymiş. Zaten ilk 6 ay evde olacaksınız sonra da belki anneniz ya da kayınvalideniz fikrini değiştirir bakmak isterler şimdiden Bence dert etmeyin zaten bakmayacaklarsa bakmayacaklar o yüzden zamana bırakın hamileliğinizin tadını çıkartınKızlar selam. hemen konuya geçiyorum. babamın işyerinde çalışıyorum ve hamileyim .doğumdan sonra işimi bırakmak istemiyorum ama kv ve annem çocuk bakmak istemiyor yani aslında şöyle bana böyle bişey demediler ama kv zamanında eltimin çocuğu içn o sizin çocuğunuz siz bakmalısınız demiş eltim çalışmak istediğinde.(sonuna kadar haklı ) kendi annem de şöyle babam diyorki biz artık unumuzu eledik eleğimizi astık ben karımı bakıcı yaptırmam demişti tam ben evlenmeden önce. haliyle düşüncelerini biliyorum. onlar çok haklılar ama ben babamı işyerinde yalnız bırakmak istemiyorum. 2 kız kardeşiz ve hep babama iki kızın var sen damatlara mı çalışıyorsun derlerdi çok zoruma giderdi.ben de onlara kız çocuklarının da her alanda etkin olduğunu (evlenseler dahi) göstermek istiyorum ama elim kolum bağlı. çaresiz hissediyorum. eşim asla bakıcıyı kabul etmiyor. ama ben babamı yalnız bırakmak istemiyorum. o iş yerini kapatana kadar yanında olmak istiyorum.
Dışardan bakınca öyle görünüyor değil mi :) Ama onların gelecekleri benim elimde, dünyaya getirdiğime elimden gelen en iyi şekilde yetiştirmekle mükellefim. O yüzden geliri düşününce öyle diyemiyorsun ve dört elle sarılıyorsun işe.Ben 3 ay kendime gelemedim. …. öyle işi derdim sanırım.
Daha dün şahit olduğum bir olay.Aslında uzun vadede eltinin hayat güvencesi tehlikede değil mi?
Konu sahibine babadan her şekilde bir şeyler kalacak.
Ama eltinin sigortası ödenmediği için emekli maaşı bile olmayacak.
Bu hikayede ki babaanne ben olsam eltinin bebeğine bakmayı kabul eder, konu sahibinin bu konuda desteğe daha az ihtiyacı olduğunu düşünürdüm.
Dışardan bakınca öyle görünüyor değil mi :) Ama onların gelecekleri benim elimde, dünyaya getirdiğime elimden gelen en iyi şekilde yetiştirmekle mükellefim. O yüzden geliri düşününce öyle diyemiyorsun ve dört elle sarılıyorsun işe.
ben bakarım . eger saglıgım el verırse... ama bakmak ıstemeyende o kadar haklı kı kımse bırsey dıyememelı bakamam dıyene...
Bu tamamen şartlarla alakalı. Oğlum ilk bebeğimdi. 2,5 aylık bırakırken çok zorlandım çok ağladım. Bakıcı, ev, iş, lohusalık karmakarışıktı. Çok zor oldu benim için.Ben de çalışıyorum ama bebek 4-5 aylık olunca falan hazır hissettim kendimi gitmeye. Öncesi kaos resmen. Zor bir şey yapmışsınız valla. Ya da ben çok geberik bir kimseyim bilemedim.
Şu an 7 aylık bebeğim haftaya başlayacağım.
Bu tamamen şartlarla alakalı. Oğlum ilk bebeğimdi. 2,5 aylık bırakırken çok zorlandım çok ağladım. Bakıcı, ev, iş, lohusalık karmakarışıktı. Çok zor oldu benim için.
Kızım doğduğunda (oğlumla araları 22 ay), zaten bakıcımız vardı, ev-iş düzenine alışıktım. Sorular bildiğim yerdendi yani :) Bebekli bir eve bir bebek daha gelmişti sadece. O yüzden kızımı 29 günlük bırakırken çok zorlanmadım mental olarak.
Yine de düşününce işim müsait olsaydı, 6 aylık olana kadar ikisine de ben bakmak isterdim.
Uygun şartlar olusmadiysa, niye hamile kaldınız o zaman, anlamadım? Artık bebek gelecek, bebeğinizi düşünün.Kızlar selam. hemen konuya geçiyorum. babamın işyerinde çalışıyorum ve hamileyim .doğumdan sonra işimi bırakmak istemiyorum ama kv ve annem çocuk bakmak istemiyor yani aslında şöyle bana böyle bişey demediler ama kv zamanında eltimin çocuğu içn o sizin çocuğunuz siz bakmalısınız demiş eltim çalışmak istediğinde.(sonuna kadar haklı ) kendi annem de şöyle babam diyorki biz artık unumuzu eledik eleğimizi astık ben karımı bakıcı yaptırmam demişti tam ben evlenmeden önce. haliyle düşüncelerini biliyorum. onlar çok haklılar ama ben babamı işyerinde yalnız bırakmak istemiyorum. 2 kız kardeşiz ve hep babama iki kızın var sen damatlara mı çalışıyorsun derlerdi çok zoruma giderdi.ben de onlara kız çocuklarının da her alanda etkin olduğunu (evlenseler dahi) göstermek istiyorum ama elim kolum bağlı. çaresiz hissediyorum. eşim asla bakıcıyı kabul etmiyor. ama ben babamı yalnız bırakmak istemiyorum. o iş yerini kapatana kadar yanında olmak istiyorum.
Herkes kendini düşünüyorsa mecbur siz de kendinizi düşüneceksiniz. Babanız karısını bakıcı yapmak zorunda değilse siz de onun dükkanının başını beklemek zorunda değilsiniz. Kimse kimseye birşey yapmak zorunda değil düz mantıkta. Ama aile olmak da böyle bir şey değil işte, insan ailesinden birine zorunda değilim çekerse oturur evinde kendi mecburiyetleri ile kendi savaşır. Siz bebeğinize bakıcı bulursunuz, babanız da dükkanına yabancı sokmak zorunda kalır.Kızlar selam. hemen konuya geçiyorum. babamın işyerinde çalışıyorum ve hamileyim .doğumdan sonra işimi bırakmak istemiyorum ama kv ve annem çocuk bakmak istemiyor yani aslında şöyle bana böyle bişey demediler ama kv zamanında eltimin çocuğu içn o sizin çocuğunuz siz bakmalısınız demiş eltim çalışmak istediğinde.(sonuna kadar haklı ) kendi annem de şöyle babam diyorki biz artık unumuzu eledik eleğimizi astık ben karımı bakıcı yaptırmam demişti tam ben evlenmeden önce. haliyle düşüncelerini biliyorum. onlar çok haklılar ama ben babamı işyerinde yalnız bırakmak istemiyorum. 2 kız kardeşiz ve hep babama iki kızın var sen damatlara mı çalışıyorsun derlerdi çok zoruma giderdi.ben de onlara kız çocuklarının da her alanda etkin olduğunu (evlenseler dahi) göstermek istiyorum ama elim kolum bağlı. çaresiz hissediyorum. eşim asla bakıcıyı kabul etmiyor. ama ben babamı yalnız bırakmak istemiyorum. o iş yerini kapatana kadar yanında olmak istiyorum.
umarım calısanların durumu el verırde daha yaslarına ve gelısımlerıne uygun daha enerjılerıne uygun ortamlarda cocuklarını buyutebılırler... bır babanenın anannenın 55-60 yasında torununa verebılecegı ıle kres ortamı veya ozel bakıcı tarafından yetıstırılmesı bambasska...Şu anki hayat şartlarını düşününce evde iki kişinin çalışması gayet normal ve şart. Eskiden lüks gibiydi eve iki üç maaş girmesi.
Eğer önümüzdeki 30 yılda bazı şeyler kökten değişmezse (ki hiç umudum yok) çocuğuma, geline/damada yardımcı olmak lazım
Bana ortağım ilk doğumumdan önce bakıcı tut dedi, ne gerek var dedim ben de :) O yüzden işe döneceğim zaman öyle karmakarışık oldum. E serde lohusalık da var tabi.. Kızımda düzen vs herşey hazırdı. Ben tecrübeliydim, hormonlarım, bedenim tecrübeliydi. Bakmayın bu da çok önemli.Normal değil mi bakıcı-ev-iş kaosu. Evet benim bilmediğim yerdenmiş kimse beni uyarmadı. Uyarsa da anlamazdım sanırım. Demin yazmışsınız doğumdan önce bakıcı tuttum diye. Bana böyle bir tavsiyede bulunsanız anlamazdım ne gerek var derdim. Evim küçük. Annem o evden taşınmadan çocuk düşünme derdi. Amaaan bir bebekten eve mi sığmayacağız derdim. Ama şu an bebek sığıyor da bakıcı sığmıyor. Şimdi işe gideceğim. Bakıcımı sevmiyorum. Evimi sevmiyorum. İşimi özledim ama çocuğumu da özleyeceğim. Karmakarışığım.
Baba dükkana yabancı sokmuyor, karısını bakıcı yapmıyor, eş bakıcı istemiyor. Hem hanelerine yabancı sokmuyorlar hem de birbirlerine zorunda değilim istemiyorum çekiyorlar. Sanki şu dışardan sıkı fıkı, ördek ailesi gibi gördüğümüz, kendi içlerinde birbirini yiyen geniş aile tipi gibi.Babanızın yanında çalışma koşullarınız ve geliriniz nasıl? Ona bakmak lazım. Bebeğinizle en azından bir sene vakit geçirdikten sonra eşinizi bakıcıya ikna edip çalışın. Tabii şartlar buna değecekse.
Bu durumda 4 ay ücretli, 2 yıl da ücretsiz izin hakkınız olmalı.her konuda hakkımı fazlasıyla verir. sigorta maaş en üst düzeyde. yönetiyim firmamızda zaten.
şükürsüzlük yapmak istemiyorum ama düşündüğümüzden erken oldu diyeyim.önümde bi ablam olsaydı ona bakarak örnek alırdım ama ilk çocuğumUygun şartlar olusmadiysa, niye hamile kaldınız o zaman, anlamadım? Artık bebek gelecek, bebeğinizi düşünün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?