Canım annem sağ dediğim gibi zamanla geçiyor şu an sizin için çok yeni biz anneme destek olmaya çalıştık daha sonra evlendim bir müddet bizimle yaşadı.Bizimki de aniden oldu malesef insan çekmedi diyor bazen ama daha çok koyuyor kabullenemiyor bir de genc gitti ruhu daha da gençti sizin de başınız sağolsun Allah mekanını cennet etsin anneniz sağ mı nasıl toparladı ben annem için de endiseleniyorum cok duşkündü babama yikıldı onu toparlamaya calismaktan kendimi unutuyorum bazen
Baban torun sevgisini tatmış öyle düşün. Ben de annemi kaybettim, hamileliğimi kızımı göremediAllah sabir versin size o açığı kapatmak zordur ama insallah bundan sonraki hayatinızda kolaylıklar güzellikler olsun ben duygularınızı yaşıyorum benim de çocugum var 1 bucuk yasinda suan hic hatirlamayacak diyorum ona da icerleniyorum kim bilir daha neler ağır gelecek insallah çok düşmeden atlatırım bu sureci zor gerçekten yaşayan bilir
Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun babanızın. Bende babamı kaybettim. 5 yıl oldu. İlk zamanlar resmen kalbim yanıyodu. Alışılıyo ama unutulmuyo. Bi yere gitti de gelecek gibi geliyo. Gittiği yerlerden geçerken orda mı diye dönüp bakıyorum hala. Çok zor. Allah sabır versin.1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Şuan aynı ruh hali içindeyim kimin babasını görsem acaba kaç yaşında diye merak ediyorum ve sadece yakınını kaybetmişlerle konusmak iyi geliyor bana babamın evinden ayrilamiyorum sanki gidince iyice kopuyormusum gibi hissediyorum değişik ruh halleri içindeyim yüzünü unutucam diye korkup fotograflarina sesini unutucam diye korkup videolarina bakiyorum sonra onlari gorunce hepten yikiliyorum Allah rahmet eğlesin babanıza size de sabırlar dilerim
Allah sabır versin, nurlar içinde yatsın babanız.
İnsanın en büyük ilacı sevdikleri böyle zamanlarda. Acı derseniz, hiçbir zaman geçmiyor. Bıraktıkları boşluk hiçbir zaman dolmuyor ama o boşluklarla yaşamayı öğreniyoruz, hayatımıza başka güzellikler sokup, onlara odaklanıyoruz, işte o zaman daha az canımız yanmaya başlıyor. Benim de 21 yıl olacak annemle babam gideli. Şuan ikisinin de öldüğü yaştayım; 36. Her düşünmemde içim sökülüyormuşçasına bir acı, kendime şaşırıyorum, nasıl dayanabildim diye. Sonra sevdiklerime dönüyorum yüzümü. En büyük teselli. Sizin de ruhunuz zamanla hafifleyecek, buna inanın.
Amin inşallah Bende kafamdan silemiyceme eminim babamada şoku ambulansta verdiler yolda durdu kalbi her ambulans sireninde ağlıyorum hala babam içinde sanıyorum hangi şehirde siniz biz kayserideyiz
By pass mı oldu ? Bu ameliyat
sonrasinda komplikasyon gecirip vefat eden iki akrabam var ve cevremden çokca duydugum.Neden bunlardan bahsedilmiyor ölüm riski illa ki vardir ,su kadardir vs. diye.
Başınız saolsun, çok zor biliyorum aynı süreçlerden bende geçtim, ama malesef zaman herşeyin ilacı zaman geçtikçe acınız hafifleyecek hiç geçmeyecek ama alışacaksınız sabrınız bol olsun.1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Burada okuduğumuz bazı babalardan sonra ne kadar şanslısın diye düşündüm arkadaşım. Ne güzel anlatmışsın babanı.1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Başınız sağolsun1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Burada okuduğumuz bazı babalardan sonra ne kadar şanslısın diye düşündüm arkadaşım. Ne güzel anlatmışsın babanı.
Benim diğer tarafta buluşma inancım var. Bu taraf sadece geçici bir süreç.
Basın sağ olsun nurlar içinde yatsın insalah
Keşke acınızı hafifletebilsem. Inanin cok isterdimHem şanslıyım hem şanssızım şanslıyım çünkü öyle bir babam oldu şanssızım çünkü çok erken ve çok ani gitti. İnşallah buluşuruz bir gün olmaması bir sey değıstirmeyecek o hep en kıymetlim olarak kalacak zaten amin sağolun
Başınız sağolsun. Mekanı cennet olsun babacığınızın. İlk dönemlerde insan inanamıyor şimdi gerçekten gitti mi diye sorup duruyor kendine. Hayat telaşı içerisinde zaman akıp gidiyor ama ne kadar zaman geçerse geçsin acın geçmiyor ama hafifliyor. Babanız sizden haber alabiliyor bu yüzden güçlü durup onu üzmemelisiniz. Ben bol bol içimden konuşuyorum babamla belki beni duyuyordur diye bana iyi geliyor bağımız hiç kopmamış gibi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?