- 5 Nisan 2012
- 1.957
- 410
- 163
- 38
- Konu Sahibi MawidenKadin
-
- #61
çok mutlu oldum adına. birbirinizi hiç bırakmazsınız umarım, hep el ele olursunuz inşallah..
Gözlerim doldu okurken.
Allah tamamına erdirsin.
Benim eşim de tam herşey bitti artık umut yok dediğimde çıkmıştı karşıma.
Hayatıma güneş gibi doğmuştu..
Keşke hep öyle kalsaydık.
Mutluluklar chucky..
birbirinizin ellerini hiiiç bırakmayın siz
Mutluluklar hep sizin yanınızda olsun.
Bayılıyorum böyle güzel sevgi hikayeleri okumaya; sizin ki en güzellerinden biri :)
Allah tamamına erdirsin
Allah hayırlı mutlu etsin
Bir ömür boyu mutlu olun inşaAllah
merhaba, sizin adınıza çok sevindim.. dilerim herşey gönlünüzce olur bundan sonra
şimdi ne yapıyorsunuz..
gerçekten çok mutlu oldum:) arkadaşım neye gülüyorsun diye soruyor .. haha..
eminim gelinlliğin içerisinde çok güzel olduğunuza şüphe yok benden yana.
bunlar güzel koşturmacalar heyecanlar..
ben 5 ay ö nce evlendim aklıma o zamanki hallerim geldi de.. vaaayy bee oldum sanki uzun uzun yıllar geçmiş gibi.
Öyle içtendi ki cümlelerin içim cız etti..Canım beniim hep mutlu olursun inşallah.Allah yüzünü hep güldürsün.Bak ne güzel toparlayabilmişsin kendini.Allahım bozmasın.Mutluluklar dilerim ömrün boyunca..
çook etkilendimm o aileyede helal olsun mutlulugunuz hiçç bozulmasın inşallahBen bir enkazdan çıkmıştım.22 yaşına kadar hiç ailesi olmamış,babasından nefret eden,alkolik bir annesi olan,anneannesine gönderilmiş bir çocuktum.
Özgürlüğüm dışında hiç bir şeyim yoktu.3 gün evde 4 gün dışarda olurdum.Kimse nerdesin demezdi.
Aslında bir aile için delirirdim.
Uyuşturucu bağımlısı bir adamla evlendim ben.Eve kapandım,güvenimi kaybettim,aşağılandım,bebeğimi kaybettim,ağladım...çok ağladım ben tam 2 yıl.
Tehtid edildim bıçaklar dayandı boğazıma ama başardım elinden kaçmayı.
1.5 yıl uğraştım boşanmak için.
Erkeklerden hep nefret ettim,hep canlarını yakmak istedim,,babamın hep benim canımı yaktığı gibi..
Bir işe girdim sonra..yüzlerce kişinin çalıştığı bir yere..
Onla tanıştım orda.Hiç ısınmadık birbirimize,Sinir oluyorduk.
İnsanlar bana hep neden kızgın bakıyorsun diyordu.İçim paramparça aslında.Ölmüşüm yıllar önce sanki.
Bir akşam kahve içmeye çıktık O'nunla.
Çok uzun yıllar sonra ilk defa bir adama gözlerimdeki nefreti kaldırıp baktım...
Korktum çok.
Bak dedim ,,nasıl olur ?
Benim hala süren bir davam vardı..Bitemeyen,süründüren,korkutan..
O ise 30 yaşında çok güzel bir ailede büyümüş bekar bir adamdı..
Uzak tutmak istedim kendimden..Gitmedi.
Korkmadı bana elini uzatmaktan,beni sevmekten..
O günden tam bir ay sonra aldım özgürlüğümü elime..Aldım yeniden kendi soyadımı..
Bana öyle sıkı sarıldı ki,,bütün yaralarımı sarar gibi..
O hiç utanmadı,,ne benden ne geçmişimden ne olmayan ailemden..
O beni çok sevdi..Ben ona taptım..
Ailesi beni kendi çocuklarıymışım gibi benimsedi..
Ve hiç bir şeyi gizlemedim.Her şeyi anlattım onlara..
Ama bilmiyordum ben,,
Aile için en önemli şey çocuklarını mutlu görmekmiş..
Ben çok sevdiler..
Bizim hikayemiz güzel,,temiz..
Bir ay sonra nişanlanıyoruz..Seneye evli olacağız kısmetse..
Ben şanslıymışım ki çektiğim onca şeyin mükafatını yolladı Allahım bana..
Darısı benim gibi olan olmayan herkesin başına.....
çook etkilendimm o aileyede helal olsun mutlulugunuz hiçç bozulmasın inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?