Selam neyi nasıl yapacağımız düşünürken, boşanma süreci ile ilgili makaleleri incelerken buradaki başlığa denk geldim ve benzer bir konudan muzdarip olduğumu paylaşmak istedim, zira kendim hariç kimseye birşey anlatıp başkalarının da bayramını mahvetmek istemedim.
Konu şu ki 7 yıllık evliyim, çocuğumuz yok tür bebek tedavisi gördük birkaç kez olmadı ekim gibi bir deneme daha planlıyorduk ki uzun zamandır bastırdığım bir konu sabah zirveye ulaşıp patladı.Konu şu ki eşim 1 yıldır bekar arkadaşlarıyla sürekli iş çıkışı dışarıda, başka kadınlarla ilgilendiğini sanmıyorum sadece benden bıktı ya da bekarlık hayatına tekrar özlem duymaya başladı diye düşünüyordum, ne zaman bir plan yapsak mutlaka arkadaşlarını da dahil ediyor başbaşa hiçbirşey paylaşmaz hale geldik, defalarca bu konudan rahatsız olduğumu dile getirmeme rağmen tamam diyip aynı şekilde devam ediyor, birşeyleri bahane edip sürekli ya dışarıda ya da eve çağırıp arkadaşlarıyla zaman geçirme derdinde, gecenin biryarısı eve geliyor ve konuşacak vakit bile bulamıyoruz.Sabah kalktık tatil bayram güzel bir kahvaltı ederiz öyle başlarız güne derken yüzünü yıkayıp geldi ve dedi ki arkadaşımı kahvaltıya çağırıcam, bende dedim ki yuh daha yeni gözümüzü açtık, ve tartışma başladı, bu nasıl bir tavırmış vs vs, bende öfkeyle giyindim, dedim ben çıkıyorum çağır istediğin arkadaşını, sokaklarda kimsenin olmadığı park yeri aradım yarım saat gözler çeşme, hıçkıra hıçkıra, sonra sakinleşip bir mail yazdım, ben bu duruma daha fazla dayanamayacağım bu evliliği tek başıma sürdürmeye çalışıyorum tükendim diye, bu konuyu çöz benim buna gücüm yok dedim, ben kalacak bir yer ayarlıycam kendime dedim, gelen cevap evine dön ben eşyalarımı topluyorum şeklindeydi, eve döndüğümde gitmişti, yine ağlamalar zırlamalar, yine mail attım bu evlilik böyle mi bitecek diye hiç çaba göstermeyecek misin sürdürmek için diye, söylediği şu ben karar vermişim bu duruma ve ne durumu düzeltmek için bir girişim ne de durumu düzeltmek için olumlu birşey.Sudan çıkmış balık gibiyim, bu tartışma onu kendine getirir sandım ama o dünden hazırmış bitsin dememi bekliyormuş, ne acı ben bu evlilik için aileme sırt çevirdim, annemle konuşmuyorum, ve sevdiğim adam beni kaybetmekten hiç çekinmeden beni bıraktı gitti...
Anlayacağınız hayat böyle işte yapıştırıyor tokadı hiç beklemediğin anda.