Bebeğimi bırakıp işe gitme vaktim geldi :(

Bu ilkleri görememe olayı dramatize eden şey.
Yok öyle bir şey ya.
Sabah anne diyen bebe akşam da der, sabah tay tay duran bebe akşama kadar koşmayı öğrenmez, o tay tay durmayı illa ki görürsünüz.
Hiçbir şey kaçırmayacaksınız yani.

Özlemek, işten sonra ona koşup sarılmak çok güzel.
Bütün gün dipdibe olmak tahammülü zorluyor bence.
Mümkün olsa birkaç ay daha kalsanız keşke, ama başlamanız gerekiyorsa da olumlu yönlerine odaklanın.

Uyku düzeni de belki babaannenin elinde oluşur, deneyip göreceksiniz.
 
aıledn yakın bır bakarsa gozeun arkada kalmaz canm.ben de bıraktım ama tabı bu kadar küçük değildi.alışıyosun zamanla.bırakacağın kişi önemli
 
Demez. Kendimden biliyorum. Çalışan anne çocuğuydum. Bugün iyi ki de çalışmış beni en iyi şartlarda okutmuş diyorum. Şimdi de emekli ve huzurlu.

Ben de şu anda çalışan anneyim. Memur olduğum için 2 yıl bakabildim. kreşte ve çok mutlu şimdi. 1 yıl idare et, seneye kreşe başlarsa biraz daha rahat edersin.
 
2 ay 12 günlüktü oğlum işe başladığımda
Çok ağladım üzüldüm işi bırakmayı düşündüm ama oğlum 4 yaşında şuan ve iyi ki işimi bırakmamışım diyorum
Şuan birşeyler istediğinde alabilmek bu imkana sahip olmak harika ama alamasaydım inanınki çalışırken üzüldüğümün on katı üzülürdüm
Bazen bana diyor ki anne sen çalış bana şu oyuncağı al
Ablam ev hanımı ve oğlu her seferinde teyzem gibi çalışsana senin de çok paran olsa ya bilgisayarın olsa diyo
Beni daha güçlü görüyo
O yüzden bence üzülmeyin ilklerini düşünmeyin hepsini siz göreceksiniz emin olun
Kendinizi üzmeyin
Sağlıcakla kalın
 
3,5 aylikken ise donmek zorunda kaldim, ilk zamanlar gun boyu ahlayarak gecti cok zorladi cidden hic kimseye birakmamistim o gune kadar cunku, ise baslayinca evet cok zor geciyor, hic uyumadan ise gittigim zamanlar oldu,ne eve ne cocuga yetisemiyorsun ama mecburiyet var elimizi kolumuzu baglayan... alisiyorsun yapacak bosey yok ne yazikki...
 
işin ilk günü bir kötü oluyorsun 2. günü gayet normale dönüyorsun. kolik bir bebeğim vardı 4,5 aylıktı işe başladım.
ama şunu fark ettim işten eve dinç gidiyordum. rahat tuvalete giriyordum, rahat çay kahve içiyordum rahat besleniyordum işteyken. eve gidince de oğluma vakit ayırıyordum. şu an 4,5 yaşında Rabbim ömürler versin inş.

bu arada oğlumun tüm ilklerini de ben yaşadım. ilk dişini ben fark ettim. ilk emeklerken ben gördüm ilk adımlarken ben gördüm. yani Rabbim nasip de ediyor.
 
haklısın tabiiki hissettiklerinde. sadece yalnız değilsin demek istiyorum ama şu an tahmin ettiğin kadar da kötü olmayacaksın. Alışacaksınız bir şekilde... En azından şu an "annee işe gitme" diyemiyor benim kızım gibi asıl onu demeye başlayınca zorlaştı benim için durum
 
Çalışan anne olmak böyle birşey ne yazık ki.. hepimiz yaşadık ve kızım beş buçuk yaşında hala aynı hisler,eskisi kadar yoğun olmasa da,onu özel okulda okutabiliyorum,onun için yatırım yapabiliyorum,onun hayat standardı ve benim ruh sağlığım için çalışmak en iyisi,bundan eminim.
 
Çalışmak zorundaymissiniz. O yüzden bu kadar yüklenmeyin kendinize. Zorunluluk olmasaydı düşünürdünüz. Boşuna yıpratmayin kendinizi. Allah sağlık versin işten gelince ilgilenir mutlulukla buyutursunuz. Duzeniniz zamanla oturur merak etmeyin.
 
İlk kızımı 4 aylık ikinciyi 5 aylık bıraktım, çalışmaya başladım.
Bu alanda çalıştığım için söylediklerime güvenebilirsiniz. Çocuk psikolojisi sanıldığı kadar zayıf değildir.
Hiçbir insan büyüyünce 'Anne ben 5 aylıkken ilk kez agu dedim ama sen yoktun, ne biçim annesin.' demez.
Nedense annelerin hassas psikolojilerinden faydalanan bazı enerji emiciler bu durumları abartırlar.
İlk 1 hafta zor geçer ama sonrasında ikiniz de alışacaksınız ve her şey güzel olacak, güvenin kendinize.
Durumu eziyet olarak görürseniz kendinizi boşuna yıpratmış olursunuz.
 
Çalışan anneyim oğlum 40 gunlukken gitmeye basladim cok zor oldu ilk zamanlar burnumda tutuyordu ama şimdi oglum 9 aylik oldu ben de mutlu ve huzurluyum oglum da. Tek tavsiyem bakacak kisi surekli degismesin cocuklar baglaniyor. O bagi kurmasına izin verin. Ayrica calismayan bir anne cocugu olarak hep keske annem calissaydi derim içinizi ferah tutun.
 

Ayni seyi yazacaktim ki sen yazmissin..


ilkleri ilk anne gorunce ne oluyor ki? Ilk yuruyen cocuk zaten bir omur yuruyor hani bu gunes tutulmasi gibi omurde bir kere olan bir sey degil ki? Bence tam tersi calisan anneler cocuklariyla cok daha iyi iletisim icinde oluyorlar cunku birbirlerini ozluyorlar ve paylasacak daha cok seyleri oluyor. Durumunuzu trajik hale getirip kendinizi yipratmayin, emin olun cocugunuzun gozunde de guclu bir anne olacaksiniz..
 
Benazir Butto 40 günlük lohusayken işbaşı yapmış. Yönetmesi gereken bir ülke varmış malum :)

Kadınlar güçlüdür. Çocukları için fedakarlık yaparlar. Sizin işe dönecek olmanız da, çocuğunuzun geleceği için yapabileceğiniz çok büyük bir fedakarlık. Üstelik çok şanslısınız çünkü babaanneye emanet edeceksiniz. Bebeğini tanımadığı birine emanet etmek zorunda kalan kadınları düşünün.

Üzgün hissetmeniz normal. Zamanla alışırsınız. Çocuğunuz çalışan, kendi ayakları üzerinde duran, güçlü bir kadın figürüyle büyüyecek. İlerde bunun çok faydasını görürsünüz. Kolay gelsin şimdiden :)
 
Ben yapamadım
Ücretsiz izne ayrıldım .
Pişman değilim. . İyiki yanında kalmışım .
Hiç imkan yok mu
Biz 100 bin TL içeri girdik ama değdi .
 
yooo vallahi hic birsey de olmuyor aynen dedigin gibi ilk o anda gorunce basimiz arsa degdigi falanda yok ben calismiyorum su an evdeyim yapayalniz iki evlat buyutuyorum ama inan.o kadar yiprandim ki isteyen elestirsin evey surekli evse durmaktan arkalarini toplamaktan yetisememekten yoruldum isim olsaydi diyorum dahami iyi olurdu insallah ufagin biraz.daha buyusun hemen baslicam calismaya cunku kim ne derse desin bi zamanda hayat zor calismak sart neredeyse Allah yardimcimiz olsun
 
Küçükken bir kitapta okumuştum, anne bebegini komşuya bırakıp işe veya başka bir yere gidiyordu.
Bebek ilk defa anne demiş, akşam komşu bunu hevesle anlatmış, anne ağlamış falan filan.
Ben de ne kadar duugusal diye okuyorum, bizim bebeden sonra fark ettim düşüncenin saçmalığını.
Kitaplarla filmlerle iyi işlemişler bizi, olan bu.
 

yok ya tamamen ben anneyim her şeyi önce ben görmeliyim romantizmi.. allah aşkına ilkini yakalasan ne, yakalamasan ne çocuk bir ömür anne diyecek, yürüyecek hatta biraz daha ileride anne tarafından "kurban olam bir dakika sussan yemek nereme gitti anlamadım" moduna girilecek yani nedir bu duygusallık yalnız bizim gibi anneler yaşlanmaz ha
 
Evet haklısınız çokta farkındayım bunun ama korkutuyor işte. Yaşayıp görücem artık
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…