- 1 Mart 2016
- 608
- 510
- 33
- 33
Evet canım hersey onlar için. Alışıcaz bi şekilde
Evet canım hersey onlar için. Alışıcaz bi şekildeYalnız değilsin demeye geldim :) aynı dert bizde de var ama ne yapalım her şey minikler için.
Ooof. Ne kadar zor yabende 3 hafta oldu başlayalı ve ben 3,5 aylık bıraktım ben napayım
Allah hepimizin/herkesin yardimcisi olsun. Sağlik olsun napalim alışıcaz oyle ya da boyle.Ben beş aylıkken başladım. Benim bebeğimin de hiç düzeni yoktu. Kolikti. Çok ağlıyordu. Eve gelene kadar içim içimi yiyordu. Babaannesi baktı sağolsun. Şu an dokuz aylık. Biraz daha düzene girdi (dis olayı hariç). Zamanla bu tempoya alışırsın. Gün içinde yanında olamasan da eve gelince işi gücü boşver sadece bebeginle ilgilen. Gittikçe her şey rayına oturacak. Bunu onun için yapıyorsun unutma. Keşke imkan olsa da biz kendimiz buyutsek bebeklerimizi
Cok zor cokŞuan doğum iznindeyim. 8 aylık olunca bende ise döneceğim mecburen. Endişenizi üzüntünüzü o kadar iyi anlıyorum ki. Istiyorum ki hep dibimde olsun.
Cok uzuluyorum ama hayatin gercegi bu. Yapicak hicbiseyimiz yok Allah yardim etsinne yazıkki bunu diyorlar ,
benım kızım halaaa söylüyor 10 yaşına geldi , ne zaman emekli olacaksın ben seni okuldayken bile çok özlüyorum diyor ,
gene şükür et ben tam 3 aylıktı bıraktıgımda.
HaklısınızBir de su yonden dusunun zaman ilerledikce ayrilmak daha zor olacak. Yani bebek anlamaz ki 8 ayda mi biraktin 18 ayda mi biraktin.benim bebegim 18 aylik bazen bakan olsaydi da keske erkenden ise baslasaydim diyorum ama bakan kimse olmadigi icin hala baslayamiyorum. Evde bunaldim calisan insanin evde durması zor
Annemi daha iyi anliyorum. Anneligin ne kadar zor ama bi o kadarda guzel oldugunun farkina varıyorum. karmakarisik kendimi cok tuhaf hissediyorum belkide adapte olamadim hala. BilemiyorumBen de haftaya 6 yasindaki kizimi annemin yazligina birakip donecegim, gunlerdir uyuyamiyorum bu yuzden...
Yasi kac olursa olsun calisan anne olmak da zor, calisan anne cocugu olmak da...
Bakış açınıza hayran kaldım gerçekten.her insan farklidir , bebegimle aramdaki bağ haric cokta duygusal bi insan sayilmam ama bilemedim abartiyomuyum gercekten! Keske bende sizin gibi olsam demeyecegim. Zamanla olurum belki buyuk konusmamak lazim.yok ya tamamen ben anneyim her şeyi önce ben görmeliyim romantizmi.. allah aşkına ilkini yakalasan ne, yakalamasan ne çocuk bir ömür anne diyecek, yürüyecek hatta biraz daha ileride anne tarafından "kurban olam bir dakika sussan yemek nereme gitti anlamadım" moduna girilecek yani nedir bu duygusallıkyalnız bizim gibi anneler yaşlanmaz ha
Umarım boyle olur. Ne sekilde olursa olsun alismak zorundayim alışılır.Bu ilkleri görememe olayı dramatize eden şey.
Yok öyle bir şey ya.
Sabah anne diyen bebe akşam da der, sabah tay tay duran bebe akşama kadar koşmayı öğrenmez, o tay tay durmayı illa ki görürsünüz.
Hiçbir şey kaçırmayacaksınız yani.
Özlemek, işten sonra ona koşup sarılmak çok güzel.
Bütün gün dipdibe olmak tahammülü zorluyor bence.
Mümkün olsa birkaç ay daha kalsanız keşke, ama başlamanız gerekiyorsa da olumlu yönlerine odaklanın.
Uyku düzeni de belki babaannenin elinde oluşur, deneyip göreceksiniz.
Adı kurumsal,icraat farklı canım :) sikayet etmek gibi olmasindaKurumsal bir sirkette oldugunuzdan emin misiniz?
8 aylik bebekle 9 saat calisamazsiniz.
Babaannesi bakicak canim aliiscaz bakalimaıledn yakın bır bakarsa gozeun arkada kalmaz canm.ben de bıraktım ama tabı bu kadar küçük değildi.alışıyosun zamanla.bırakacağın kişi önemli
Amin canim insallahÇalışmak zorundaymissiniz. O yüzden bu kadar yüklenmeyin kendinize. Zorunluluk olmasaydı düşünürdünüz. Boşuna yıpratmayin kendinizi. Allah sağlık versin işten gelince ilgilenir mutlulukla buyutursunuz. Duzeniniz zamanla oturur merak etmeyin.
Bunlari duymak iyi geldi sağ olun.Çalışan anne olmak böyle birşey ne yazık ki.. hepimiz yaşadık ve kızım beş buçuk yaşında hala aynı hisler,eskisi kadar yoğun olmasa da,onu özel okulda okutabiliyorum,onun için yatırım yapabiliyorum,onun hayat standardı ve benim ruh sağlığım için çalışmak en iyisi,bundan eminim.
Dimihaklısın tabiiki hissettiklerinde. sadece yalnız değilsin demek istiyorum ama şu an tahmin ettiğin kadar da kötü olmayacaksın. Alışacaksınız bir şekilde... En azından şu an "annee işe gitme" diyemiyor benim kızım gibiasıl onu demeye başlayınca zorlaştı benim için durum
Ne guzel, sevindim adınıza. Insallah bana da nasip eder.işin ilk günü bir kötü oluyorsun 2. günü gayet normale dönüyorsun. kolik bir bebeğim vardı 4,5 aylıktı işe başladım.
ama şunu fark ettim işten eve dinç gidiyordum. rahat tuvalete giriyordum, rahat çay kahve içiyordum rahat besleniyordum işteyken. eve gidince de oğluma vakit ayırıyordum. şu an 4,5 yaşında Rabbim ömürler versin inş.
bu arada oğlumun tüm ilklerini de ben yaşadım. ilk dişini ben fark ettim. ilk emeklerken ben gördüm ilk adımlarken ben gördüm. yani Rabbim nasip de ediyor.
Insallah canim. Seneye krese vermeyi dusunuyorum zaten cunku kayinvalidemde hasta kadincagiz.Demez. Kendimden biliyorum. Çalışan anne çocuğuydum. Bugün iyi ki de çalışmış beni en iyi şartlarda okutmuş diyorum. Şimdi de emekli ve huzurlu.
Ben de şu anda çalışan anneyim. Memur olduğum için 2 yıl bakabildim. kreşte ve çok mutlu şimdi. 1 yıl idare et, seneye kreşe başlarsa biraz daha rahat edersin.
Canım seni biliyorum3,5 aylikken ise donmek zorunda kaldim, ilk zamanlar gun boyu ahlayarak gecti cok zorladi cidden hic kimseye birakmamistim o gune kadar cunku, ise baslayinca evet cok zor geciyor, hic uyumadan ise gittigim zamanlar oldu,ne eve ne cocuga yetisemiyorsun ama mecburiyet var elimizi kolumuzu baglayan... alisiyorsun yapacak bosey yok ne yazikki...
Zaten bu enerji emiciler bitirdi beni. Ay calismasan olmazmi nasil kiyacaksin,cok zor olucak bence aç kal ama 3 yasina kadar kendin bak. Sacma sapan can sıkan yorumlar.İlk kızımı 4 aylık ikinciyi 5 aylık bıraktım, çalışmaya başladım.
Bu alanda çalıştığım için söylediklerime güvenebilirsiniz. Çocuk psikolojisi sanıldığı kadar zayıf değildir.
Hiçbir insan büyüyünce 'Anne ben 5 aylıkken ilk kez agu dedim ama sen yoktun, ne biçim annesin.' demez.
Nedense annelerin hassas psikolojilerinden faydalanan bazı enerji emiciler bu durumları abartırlar.
İlk 1 hafta zor geçer ama sonrasında ikiniz de alışacaksınız ve her şey güzel olacak, güvenin kendinize.
Durumu eziyet olarak görürseniz kendinizi boşuna yıpratmış olursunuz.
Supermis :)Ben de 8 aylık bıraktım oğlumu kreşe , şu an 4,5 yaşını geçti dün akşam bana anne daha çok çalış para kazan da beni denize götür , akvaryuma götür
Hmm suanlik tek kisi bakacak gibi gorunuyor. Umarim degismezÇalışan anneyim oğlum 40 gunlukken gitmeye basladim cok zor oldu ilk zamanlar burnumda tutuyordu ama şimdi oglum 9 aylik oldu ben de mutlu ve huzurluyum oglum da. Tek tavsiyem bakacak kisi surekli degismesin cocuklar baglaniyor. O bagi kurmasına izin verin. Ayrica calismayan bir anne cocugu olarak hep keske annem calissaydi derim içinizi ferah tutun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?